ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

หากมีบ้านสักหลังหวังวาดฝัน
บ้านหนึ่งชั้นพร้อมสระบัวรั้วไม้ไผ่
มีห้องครัวกว้างขวางอย่างครัวไทย
เปิดหน้าต่างบานใหญ่ใช้รับลม

แดดยามเช้าสาดส่องช่องหน้าต่าง
ปลูกต้นไม้ยามว่างอย่างสุขสม
มีชิงช้าแกว่งไกวคลายระทม
หมายนั่งชมท้องนภายามราตรี

พื้นที่ว่างข้างรั้วสระบัวกว้าง
ปลูกกล้วยไม้รอบข้างอย่างละสี
ปลูกกุหลาบมะลิแย้มแซมจำปี
ปลูกเศรษฐีเรือนในไม้หลากพรรณ

ใช้ชีวิตพอเพียงเธอเคียงข้าง
สองเราสร้างรังรักประจักษ์ขวัญ
สายใยรักถักทอรอคืนวัน
บ้านที่ฝันวาดไว้ได้เป็นจริง

---สะเลเต---

[Music]

"บ้านในฝัน"เป็นเรือนไม้ริมชายน้ำ
ปลูกไม้ค้ำไม้หอมยอมทุกสิ่ง
มีเธอเคียงเพียงรักได้พักพิง
ขอโอบอิงอุ่นไอหัวใจเรา

เสร็จจากงานยามเย็นเห็นสำรับ
พี่ปรุงปรับขยับขยายบ่ายวันเสาร์
ผูกชิงช้าผ้าฝ้าย..สายน้ำ..เงา
แว่วเพลงเบาเคล้าคลอ.ยกยอ..กลอน

บ้านสักหลังฝังกายกับชายซื่อ
เขียนหนังสือสื่อแนบแอบอักษร
อ้างความรักดั่งนิยายคล้ายละคร
สองเรานอนนับดาวเป็น"ชาวดอย"

 

<a href="http://www.youtube.com/v/QlST-ic6ULo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/QlST-ic6ULo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[บ้านริมโขง]

บ้านในฝัน เป็น “บ้านเรา” เข้าอยู่สุข
ต่างปั้นปลุกคลุกเคล้าเฝ้าสร้างสม
ความอบอุ่นบุญอ้างอย่างภิรมย์
“บ้านเรา” ชม พรหมสมานบันดาลพร

หาดินแดนใดดี..เท่าที่บ้าน
มียิ้มหวานซ่านทรวงห่วงสมร
สัญญารักปักวางอย่างถาวร
ยามร้าวรอนอ้อนหา..มาบ้านเรา.

"บ้านริมโขง"

<a href="http://www.youtube.com/v/oIfQT0NRS3U&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/oIfQT0NRS3U&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สะเลเต]

"บ้านในฝัน"เป็นเรือนไม้ริมชายน้ำ
ปลูกไม้ค้ำไม้หอมยอมทุกสิ่ง
มีเธอเคียงเพียงรักได้พักพิง
ขอโอบอิงอุ่นไอหัวใจเรา

เสร็จจากงานยามเย็นเห็นสำรับ
พี่ปรุงปรับขยับขยายบ่ายวันเสาร์
ผูกชิงช้าผ้าฝ้าย..สายน้ำ..เงา
แว่วเพลงเบาเคล้าคลอ.ยกยอ..กลอน

บ้านสักหลังฝังกายกับชายซื่อ
เขียนหนังสือสื่อแนบแอบอักษร
อ้างความรักดั่งนิยายคล้ายละคร
สองเรานอนนับดาวเป็น"ชาวดอย"

 
http://www.youtube.com/watch?v=QlST-ic6ULo#noexternalembed&feature=related

น้องขออยู่คู่เคียงมีเพียงพี่
บนดอยนี้แนบใกล้ไม่ท้อถอย
รักเราสองชื่นหวานบ้านหลังน้อย
น้องจะคอยดูแล...เทคแคร์ใจ

ทุกค่ำคืน...มองดาวสกาวฟ้า
น้องจะแงะหลังหาฝาบ้านให้...
นอนดูดาวพร้อมเอ่ยเผยความนัย
แนบชิดใกล้ออดอ้อน...ป้อนถ้อยคำ

ทุกมื้อเย็น...กับข้าวทั้งคาวหวาน
เป็นอาหารจานอร่อยคอยทุกค่ำ
พี่ชื่นชอบจำได้ใส่ใจทำ
คือต้มยำน้ำข้นปนหัวปลี

ตำน้ำพริกผักต้มชะอมไข่
มัสมั่นไก่...พะแนงแกงฉู่ฉี่
ผัดเปรี้ยวหวานผัดฉ่าปลาสำลี
แกงกระหรี่หมี่กรอบ...พี่ชอบทาน

น้ำกระทิแตงไทยใส่ลอดช่อง
เค็กฝอยทองสูตรใหม่รสไม่หวาน
คาวและหวานพร้อมเพียงเรียงใส่จาน
ตระเตรียมการเรียบร้อยคอยทุกวัน

---สะเลเต---

[กังวาน]

บ้านสองหลังตั้งตระหง่านสายธารรัก
ฉันประจักษ์แจ้งใจให้ใฝ่ฝัน
แกว่งชิงช้าท้าลมชมดวงจันทร์
คือสวรรค์บนดินของถิ่นไทย

สะเลเตมีกับข้าวราวร้อยอย่าง
ช่วยสรรสร้างชีวิตคู่ดูสดใส
อ่านหนังสือหรือแต่งกลอนอ้อนกันไป
พอดับไฟร่วมกันสร้างร่างแทนเรา

Musicก็เรือนไม้ริมชายฝั่ง
ฉันคงนั่งข้างกายบ่ายวันเสาร์
จิบกาแฟบรรเลงเพลงเบาเบา
ค่อยเคลียเคล้าเคลียคลอหยอกล้อเธอ

พอยามค่ำฉ่ำใจเริ่มใกล้ชิด
ฉันสะกิดเข้าข้างในใจเสนอ
เธอเอียงอายยิ้มตอบชอบจริงเออ
หลงละเมอ...เมียมาปลุกหมดสุขเลย

[ดาว อาชาไนย]

บ้านที่ไม่เคยฝันฉันอยู่ได้
บนยอดไม้น้ำปริ่มริมเขนย
นั่งมองดาวพราวฉ่ำลมรำเพย
แหงนหน้าเงยชมฝ้าฟ้าเพดาน

อาบน้ำฝนปนน้ำตาคราถูกบีบ
ถุงยังชีพไร้พะแนงแกงเขียวหวาน
แกงกะหรี่หมี่อดงดรับทาน
อยู่บนบ้านไม่เคยฝันเพียงกันตาย

ดาว อาชาไนย

[Music]

ปลูกบ้านหนีเหนือน้ำด้วยความทุกข์
วาตภัยโหมลุกทุกที่หมาย
วิมานรักปลูกฝังพังทลาย
น้ำเซาะทรายท่วมโลกวิปโยคใจ

ภูมิอากาศแปรปรวนยังครวญคลั่ง
ต่างผลุดนั่งผลุดลุกทุกข์หม่นไหม้
บ้านลอยน้ำ..ความฝันที่บรรลัย
ไม่มีใครต้องการ..ทรมานจัง

 

[สมนึก นพ]

"บ้านในฝัน"เป็นเรือนไม้ริมชายน้ำ
ปลูกไม้ค้ำไม้หอมยอมทุกสิ่ง
มีเธอเคียงเพียงรักได้พักพิง
ขอโอบอิงอุ่นไอหัวใจเรา

เสร็จจากงานยามเย็นเห็นสำรับ
พี่ปรุงปรับขยับขยายบ่ายวันเสาร์
ผูกชิงช้าผ้าฝ้าย..สายน้ำ..เงา
แว่วเพลงเบาเคล้าคลอ.ยกยอ..กลอน

บ้านสักหลังฝังกายกับชายซื่อ
เขียนหนังสือสื่อแนบแอบอักษร
อ้างความรักดั่งนิยายคล้ายละคร
สองเรานอนนับดาวเป็น"ชาวดอย"

....music....

เคยใฝ่ฝันบ้านหนึ่งหลังสร้างให้ได้
ยามป่วยไข้พักเงาไม่เหงาหงอย
แบบทรงไทยในผังความหวังคอย
หลายปีคล้อยสมดังตั้งใจปอง

ทั้งสิ่งของเครื่องใช้ไม่น้อยหน้า
มีไฟฟ้าประปาใสไม่หม่นหมอง
ทะเบียนบ้านชื่ออยู่รู้ครอบครอง
ใจลำพองบ้านในฝันนั้นเป็นจริง

ยามค่ำคืนยืนระเบียงเสียงหริ่งร้อง
เหมือนจะฟ้องขาดคู่เอ็นดูยิ่ง
ประชันเสียงขันแข่งแย่งอ้างอิง
เพื่อเป็นสิ่งยืนยันไม่ผันแปร

ลมพัดไอน้ำค้างโดนร่างหนาว
อ้าปากหาวเข้านอนก่อนจะแย่
ไม่สบายไร้คนอยู่คอยดูแล
ล้มนอนแผ่หลับฝันเรื่องมันยาว

ที่ในฝันไม่เดี่ยวเปลี่ยวใจนัก
มีคนรักนอนใกล้ได้คลายหนาว
เฝ้าดูแสงริบหรี่ที่ดวงดาว
ด้วยวัยสาวหนุนแขนแสนอุ่นใจ

ตื่นขึ้นมาความฝันก็พลันหาย
เหลือเพียงกายเรานั้นเริ่มหวั่นไหว
เพียงเงาผ่านครั้งนี้ที่พ้นไป
ความหวังใหม่ฝันในบ้านขอมันจริง.

นพ
24 ก.ย.54

[สะเลเต]

พี่karnkaiดับไฟไวจริงหนา
เรามาหาไรทำ...กิจกรรมไหม
อากาศแสนสดชื่นรื่นฤทัย
อยากชวนพี่เล่นไพ่ดีไหมเอย..

ชวนเพื่อนบ้านร่วมวงคงสุขสันต์
พี่ริมโขงซี้กันพลันเอื้อนเอ่ย
พี่Music พี่ดาวเราคุ้นเคย
เป็นจ้าวเลยพี่นพ...แกงรบกวน
 
---สะเลเต---

[ดาว อาชาไนย]

เล่นไม่เป็นเลยหนากีฬาบ้ตร
ไม่เคยหัดขออภัยไม่มีส่วน
ดูตำรวจให้ดีจะตีตรวน
นึกว่าชวนจ้ำจี้ดีกว่ากัน

ดาว อาชาไนย

[Music]

บ้านในฝันของมันก็ของใคร
แล้วแต่ใจของเขาจะเฝ้าหวัง
มีความสุขสดใสในภวังค์
เป็นบ้านหลังที่ล้วนสร้างระหว่างเพ้อ

แม้จะเป็นวิมานในอากาศ
แต่ก็วาดเอาไว้ในใจเสมอ
อาศัยอยู่กับฝันอันเลิศเลอ
แม้ไม่เคยเจอะเจอในความจริง

บ้านในฝันของฉันเคยฝันไว้
เลิศวิไลในทุกทุกสรรพสิ่ง
อบอวลอุ่นไอรักได้พักพิง
แต่ฝันขาดกระรุ่งกระริ่งไปหมดแล้ว

ไม่เหลือบ้านในฝันในวันนี้
ซุกใจที่หม่นหมองกลางร่องแห้ว
อยู่อย่างคนไร้ค่าเหมือนหมาแมว
เพราะขาดแก้วคนสนิทมิตรคู่ใจ

จะเป็นอย่างไรก็ได้..บ้านในฝัน
เวชยันต์ปราสาทหลังใหญ่ใหญ่
หรือกระต๊อบหลังย่อมย่อมกระท่อมไพร
มุ่งด้วยใบหญ้าคาไม่สำคัญ

หรือมีแค่หลังคามุ่งหญ้าจาก
พื้นปูฟากข้างฝาใบตองกั้น
ฉันจะคงสุขใจไปนิรันดร์
หากว่ามีเธอนั้นมาอยู่เคียง....

บ้านแบบนี้...อยู่ได้ไหมพี่เฒ่า?
ฟังพี่เล่ายิบยิบกระซิบเสียง
ณ คืนค่ำพรำฝนหล่นระเบียง
ไร้ตั่งเตียงเคียงแคร่..ได้แน่นะ?

... ..

[Music]

เคยใฝ่ฝันบ้านหนึ่งหลังสร้างให้ได้
ยามป่วยไข้พักเงาไม่เหงาหงอย
แบบทรงไทยในผังความหวังคอย
หลายปีคล้อยสมดังตั้งใจปอง

ทั้งสิ่งของเครื่องใช้ไม่น้อยหน้า
มีไฟฟ้าประปาใสไม่หม่นหมอง
ทะเบียนบ้านชื่ออยู่รู้ครอบครอง
ใจลำพองบ้านในฝันนั้นเป็นจริง

ยามค่ำคืนยืนระเบียงเสียงหริ่งร้อง
เหมือนจะฟ้องขาดคู่เอ็นดูยิ่ง
ประชันเสียงขันแข่งแย่งอ้างอิง
เพื่อเป็นสิ่งยืนยันไม่ผันแปร

ลมพัดไอน้ำค้างโดนร่างหนาว
อ้าปากหาวเข้านอนก่อนจะแย่
ไม่สบายไร้คนอยู่คอยดูแล
ล้มนอนแผ่หลับฝันเรื่องมันยาว

ที่ในฝันไม่เดี่ยวเปลี่ยวใจนัก
มีคนรักนอนใกล้ได้คลายหนาว
เฝ้าดูแสงริบหรี่ที่ดวงดาว
ด้วยวัยสาวหนุนแขนแสนอุ่นใจ

ตื่นขึ้นมาความฝันก็พลันหาย
เหลือเพียงกายเรานั้นเริ่มหวั่นไหว
เพียงเงาผ่านครั้งนี้ที่พ้นไป
ความหวังใหม่ฝันในบ้านขอมันจริง.

นพ
24 ก.ย.54

บ้านพี่นพ...รบเร้าคงเท่านี้
เพิ่มแสงสีคือมิอาจ..ขาดน้องหญิง
ไว้จู๋จี๋หอมกรุ่นได้อุ่นอิง
เพื่อพึ่งพิงจินตนา..บวกอารมณ์...

 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ภาพจากอินเตอร์เน็ต

ฉันรันทดหมดหวังร่างพังยับ
เหมือนถูบขับไล่ส่งตกลงเหว
หัวใจไหม้มอดเถ้าเผาเพลิงเปลว
อกแหลกเหลวร่ำไห้ใจอาดูร

เมื่อมีคนบุกรุกทุกข์เหลือหลาย
อุราวายกายหล่นหม่นสิ้นสูญ
หาผู้ใดในหล้าที่จำรูญ
มาเกื้อกูลกันบ้างอย่างวันวาน

คุณพังรังเรือนฉันนั้นหมดสิ้น
ญาติพี่น้องต้องดิ้นไร้ถิ่นฐาน
ลูกเหลนโหลนหมดเกลี้ยงเสี่ยงภัยพาน
โปรดสงสารกันบ้างอย่าสร้างเวร

บัณฑิตเมืองสิงห์

[ดอกกระเจียว]

ผมขอเป็นบ้านเช่าบนถนนเบร๊กเก้อร์
แล้วมีเพื่อนซื่อเซ่อเก่งอักษร
ชื่อ"วัตสัน"ผูกพันและอาทร
เขามีวีระกรรมเป็นตอนๆชวนติดตาม

ผมเองก็ไม่ได้คิดว่าผมฉลาด
จนบังอาจประมาทและเหยียดหยาม
ปุถุชนซื่อๆหรือใครก็ตาม
ที่ยังมีความดีงามและดีพอ

ที่ผมจะให้เกียรติและเคารพ
แต่ไม่ขอคบคนเหยีดยหยันต่อกันหนอ
แอบเก๊กตัวเองกับกระจกดูความหล่อ
ดูดูก็คลับคล้าย...เหมือนกัน

แบบว่า เชอร์ล๊อค โฮล์มน่ะ

[Music]

บ้านสองหลังตั้งตระหง่านสายธารรัก
ฉันประจักษ์แจ้งใจให้ใฝ่ฝัน
แกว่งชิงช้าท้าลมชมดวงจันทร์
คือสวรรค์บนดินของถิ่นไทย

สะเลเตมีกับข้าวราวร้อยอย่าง
ช่วยสรรสร้างชีวิตคู่ดูสดใส
อ่านหนังสือหรือแต่งกลอนอ้อนกันไป
พอดับไฟร่วมกันสร้างร่างแทนเรา

Musicก็เรือนไม้ริมชายฝั่ง
ฉันคงนั่งข้างกายบ่ายวันเสาร์
จิบกาแฟบรรเลงเพลงเบาเบา
ค่อยเคลียเคล้าเคลียคลอหยอกล้อเธอ

พอยามค่ำฉ่ำใจเริ่มใกล้ชิด
ฉันสะกิดเข้าข้างในใจเสนอ
เธอเอียงอายยิ้มตอบชอบจริงเออ
หลงละเมอ...เมียมาปลุกหมดสุขเลย

บ้านในฝันเกื้อกูล..ต้องคูณสาม
หนุ่มสยาม karnkai ก่ายเขนย
สะเลเตกับMusic กุ๊กกิ๊กเคย
พี่อย่าเปรยความนัย..ให้ใครฟัง

ซ่อนหญิงสอง-ชายหนึ่งกึ่งครหา
พี่จ๊ะจ๋าเรียกสลับสมกับหวัง
จินตนาว่าควงสามหวามภวังค์
คิดจริงจังก่อนเมียปลุก...สนุกดี

     

[มังตรา]

                   


บ้านของฉัน  นั้นปลูก  ลูกไม้หวาน                    มีลอนตาล   ทานอร่อย   แซมอ้อยสวย
มีลำไย   ใกล้ระกำ   ทำงง งวย                        มีทั้งกล้วย  ด้วยหนา  น่าลิ้มลอง

เดินข้ามดู   ดูฝรั่ง  ลูกยังอ่อน                          ทำออดอ้อน  วอนสอย  เห็นลอยสอง 
ฝรั่งไทย  ใช่เทศ  เกรดคัดกรอง                      จะเด็ดจ้อง  มองนาน  พาลเสียดาย   

ไปอีกนิด  ติดลม  ชมพู่ห้อย                            ลูกยังน้อย  หงอยจัง  นั่งใจหาย
อยู่กะต้น  บนกิ่งด้วย  สวยจะตาย                    อยู่กะเรา  เฉาวาย  อายเกินกิน

ด้วยเหตุที่  พี่เฝ้า  เนาด้วยรัก                          เพาะฟูมฟัก  สมัครเลี้ยง  เพียงถวิล
แค่ได้ชม  ภิรมย์รื่น  ชื่นชีวิน                           แค่ได้กลิ่น  รวยรินหอม  ก็ยอมใจ
                                                                                                       

[คอนพูธน]

เข้าบ้านโน้น..ออกนั้นมาบ้านนี้
หน้าบ้านสวยทาสีกระจกใส
แสนสดชื่นยืนมองบ้านของใคร
ปลูกดอกไม้ดั่งวิมาน..บ้านสะเลเต

แม้นไม่เชิญ..ก็ช่างขอนั่งหน่อย
ตะวันคล้อยเลื่อนครั้นค่อยหันเห
น้ำสักขันขวัญอนงค์คงโอเค
คนเขียนกลอนร่อนเร่..พักอาแรง

ขอนั่งเล่น..เย็นใจใกล้ใกล้สระ
เพียงครู่หนึ่งหรอกนะอย่าคิดแหนง
ไมตรีอันอบอุ่นขอบคุณแกงฯ
พอแดดแสงอ้อยสร้อย..ค่อยแรมรอน

ทักทายฝัน..ทุกฝันแสนบรรเจิด
ฝันใดเลิศงามสล้างจงเรียงสลอน
เราคนจรวอนฝากก่อนจากจร
บทเพลงคำจากคอน..พูทนเคียง
                                 คอนพูทน

[...สียะตรา..]

......เรือนชั้นเดียว...เพราะแก่เกิน..เดินขึ้นไม่ไหว

...มีบันไดสามระดับรับเคหา

...ระเบียงรอบเป็นกรอบคลุมด้วยซุ้มผกา

...มี..น้องหมา"วันเพ็น"...เป็นเพื่อนเคียง

......ปลูกเถาเลื้อย..ดอกสลิด...ติดหอพระ

...บุษปะ...ทั้งโกมล..บนเฉลียง

...ทั้งนกน้อยคอยบรรจงส่งสำเนียง

...และขอเลี่ยง...ชุมชน....คนวุ่นวาย

[สะเลเต]

                   


บ้านของฉัน  นั้นปลูก  ลูกไม้หวาน                    มีลอนตาล   ทานอร่อย   แซมอ้อยสวย
มีลำไย   ใกล้ระกำ   ทำงง งวย                        มีทั้งกล้วย  ด้วยหนา  น่าลิ้มลอง

เดินข้ามดู   ดูฝรั่ง  ลูกยังอ่อน                          ทำออดอ้อน  วอนสอย  เห็นลอยสอง 
ฝรั่งไทย  ใช่เทศ  เกรดคัดกรอง                      จะเด็ดจ้อง  มองนาน  พาลเสียดาย   

ไปอีกนิด  ติดลม  ชมพู่ห้อย                            ลูกยังน้อย  หงอยจัง  นั่งใจหาย
อยู่กะต้น  บนกิ่งด้วย  สวยจะตาย                    อยู่กะเรา  เฉาวาย  อายเกินกิน

ด้วยเหตุที่  พี่เฝ้า  เนาด้วยรัก                          เพาะฟูมฟัก  สมัครเลี้ยง  เพียงถวิล
แค่ได้ชม  ภิรมย์รื่น  ชื่นชีวิน                           แค่ได้กลิ่น  รวยรินหอม  ก็ยอมใจ
                                                                                                       

ปีนรั้วเข้าบ้านมังตราแสนน่าอยู่
เราสนใจชมพู่ดูต้นใหญ่
โอ้โฮกล้วยระกำ...โน่นลำไย
จึงขโมยสอยผลไม้...เอาไปกิน

ฝรั่งเทศ-ไทยโน้มมาฉันคว้าเด็ด
พันธุ์ไร้เม็ดเก็บไปให้หมดสิ้น
ผลดกมากกิ่งห้อยย้อยติดดิน
ผลสุกกลิ่น...ยั่วยวนป่วนใจเรา

มองซ้ายขวาปลอดภัย..ไร้เจ้าของ
แอบกระหยิ่มยิ้มย่องสองกระเป๋า
เพราะเจ้าของบ้านนี้นอนขี้เซา
เจอย่องเบาผลไม้ ....ไม่รู้ตัว
 
---สะเลเต---

[สะเลเต]

เข้าบ้านโน้น..ออกนั้นมาบ้านนี้
หน้าบ้านสวยทาสีกระจกใส
แสนสดชื่นยืนมองบ้านของใคร
ปลูกดอกไม้ดั่งวิมาน..บ้านสะเลเต

แม้นไม่เชิญ..ก็ช่างขอนั่งหน่อย
ตะวันคล้อยเลื่อนครั้นค่อยหันเห
น้ำสักขันขวัญอนงค์คงโอเค
คนเขียนกลอนร่อนเร่..พักอาแรง

ขอนั่งเล่น..เย็นใจใกล้ใกล้สระ
เพียงครู่หนึ่งหรอกนะอย่าคิดแหนง
ไมตรีอันอบอุ่นขอบคุณแกงฯ
พอแดดแสงอ้อยสร้อย..ค่อยแรมรอน

ทักทายฝัน..ทุกฝันแสนบรรเจิด
ฝันใดเลิศงามสล้างจงเรียงสลอน
เราคนจรวอนฝากก่อนจากจร
บทเพลงคำจากคอน..พูทนเคียง
                                 คอนพูทน

รีบวางมีดแกงฯตะลึงจึงถามว่า
พี่นั้นมาเมื่อไหร่ไร้ซุ่มเสียง
สับหมูอยู่วันนี้มีแกงเลียง
ทิ้งมีดเขียงดีใจพี่ชายมา

เชิญที่นั่งตามสบายใกล้สระนั่น
มองบัวเผื่อนบัวผันนั้นก่อนหนา
มาเยี่ยมเยือนเรือนไม้ถึงชายคา
จัดน้ำท่ามาให้ดื่มคลายร้อน

จรวบตะวันนั้นคล้อยแล้วค่อยกลับ
พี่จงรับอาหารทานเสียก่อน
มิใส่ยาอะไรให้แน่นอน
กลุ่มนักกลอนออนไลด์จิตใจดี

ตักแกงเลียงทำไว้แพคใส่กล่อง
เพื่อเป็นของกำนัลแบ่งปันพี่
หากว่าเหนื่อยหน่ายงานผ่านอีกที
แวะบ้านนี้...ต้อนรับกับการเยือน
 
---สะเลเต---