ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

เคยมีน้องคนดีเป็นที่หนึ่ง
เคยซาบซึ้งตรึงจิตคิดรักมั่น
มาวันนี้เธอหายไปไหนกัน
ใจพี่หวั่นหวามไหวน้องไม่แล

คงเพลิดเพลินแสงสีที่แสนสวย
พี่ไม่รวยเหมือนใครใจจึงแย่
อันความรักหม่นหมองน้องไม่แคร์
อกหักแน่จริงจังดังข่าวลือ

นี่หรือคนเคยรักปักใจไว้
ทำพี่ได้เฉยเลยเคยนับถือ
ลืมความหลังครั้งก่อนตอนจับมือ
บอกพี่คือดวงใจในสายตา

ความจริงใจเธอเห็นเป็นจิงโจ้
ไม่เคยโผล่หลบลี้นี่แหละหนา
ตัดสวาทขาดกันไม่หันมา
โอ้น้องจ๋าลืมพี่นี้ได้ลง

“มานพ”

[Dragon.]

“ สัญญา ที่เธอลืม ”
ดวงตะวัน   ลับลง   ตรงขอบฟ้า
เหมือนสัญญา   หายไป   กับหน้าฝน
เธอจากไป   พร้อมกับใจ   ใครอีกคน
ผ่านหน้าฝน   ต้นหนาว   ไม่ข่าวมา
   คอยสัญญา   คอยลับ   ไม่กลับหัน
ผ่านคืนวัน   เหน็บหนาว   ยิ่งสับสน
ได้แต่รอ   ท้อใจ   ยิ่งร้อนรน
จะกี่ฝน   กี่หนาว   เฝ้าแต่คอย
   อยากมีปีก   โผบิน   ได้ดั่งนก
จะได้โบก   บินไป   ดั่งใจฝัน
จะได้หอบ   ความคิดถึง   ที่เนี่นนาน
ไปกองไว้   หน้าบ้าน   คนใจดำ
   ให้เธอรู้   ว่าใคร   เขาคิดถึง
ให้เธอรู้   ว่าใคร   เขาห่วงหา
อยากให้รู้   เอาไว้   ทุกเวลา
ที่ผ่านมา   ไม่เคยหยุด   คิดถึง “เธอ”

[Music]

(ขออนุญาต....ต่อกรพี่มานพ)

อย่า.เจ็บช้ำซ้ำเศร้าเหงาเลยพี่
หวัง.หลายที่-หลายทางวางประสงค์
อย่า.คิดโกรธโทษว่า"รักขาลง"
รอ.ว่าคงมีใคร?ใจตรงกัน

อย่า.โทษตัวว่าจน..ไร้คนรัก
ขอ.พิงพักอุเอกใคร่เสกสรร
อย่า.เพียงแค่มีกลอนอ้อนรำพัน
ครวญ.ทุกวันทุกคนจะจนใจ

(อย่า.แช่งตนเองว่า"อกหักแน่แน่"ดิ้พี่...จ๋งจ๋านจัง)
 

[--ณัชชา--]

เห็นอกหักทั้งปีสุดชีช้ำ
ใครนะทำพี่ลงชักสงสัย
ปีที่แล้วก็หักชักยังไง
ปีไหนไหนก็หักน้องชักงง

คงผูกขาดอกหักรักแพ้พ่าย
ไม่ยักตายซักทีเรื่องขี้ผง
หักบ่อยบ่อยแล้วหนาน่าจะปลง
ต่อไปคงไม่หวั่นเพราะมันชิน

natcha

 

[มานพ]

ตอบคุณ Dragon. LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
…………….

ดวงตะวันลับลงตรงขอบฟ้า
เหมือนสัญญาหายไปใจสับสน
เธอมาจากพี่ไปไกลกมล
กับอีกคนหายลับไปกับตา

เธอคงรู้ว่าพี่นี้คิดถึง
ว่าคะนึงถึงอยู่รู้บ้างหนา
พี่ยังรักยังห่วงดวงสุดา
ทุกเวลานาทีเคยมีกัน

อยากมีปีกโผไปได้ดั่งนก
แม้ตลกจริงจังดั่งใจฝัน
พี่จะหอบความดีที่ยืนยัน
ด้วยรักมั่นซื่อตรงลงบ้านเธอ

[สุนันยา]

คงหักอก ใครต่อใคร มากมายนัก
ถึงคราวจัก ต้องรับ กลับแล้วเหรอ
จะได้รู้ รสความ ช้ำบ้างเออ
หากได้เจอ กับตน เหมือนโดนไฟ

คงมิใช่ เหตุจน หากทนสู้
แต่ที่รู้ เขาว่า น่าจะใช่
คือสาเหตุ เจ้าชู้  คงรู้นัย
เก็บสอนใจ เถิดนะ ถ้าโดนตัว...

 
"สุนันยา"

[มานพ]

(ขออนุญาต....ต่อกลอนน้อง Music
Special Class LV6
กวีเอกแห่งวังหลวง)

หากมีเจ้าคนดีเป็นที่พึ่ง
แม้เพียงครึ่งกมลพอทนไหว
หวัง.หลายท่า หลายที่ จะมีใคร
มาห่วงใยเซ้าซี้ไม่มีเลย

จึงได้โทษว่าจนขาดคนรัก
รับสมัครกี่รั้งยังเงียบเฉย
ขอ.พิงพักรักคุณที่คุ้นเคย
ยังไม่เผยใจภักดิ์ส่งรักมา

“มานพ”

[มานพ]

(ต่อกลอนน้อง --ณัชชา--)

พี่อกหักทั้งปีมีสาเหตุ
น้องสังเกตบ้างไหมคนใจหิน
เพราะว่าเธอคนเดียวเขี้ยวลากดิน
มาโบยบินจากไปไม่หวนมา

พี่เฝ้ารอคนดีอยู่ที่เก่า
ที่ที่เรารักกันมั่นนักหนา
ถามทีไรงานรุมกลุ้มอุรา
หรือน้องชาเบื่อพี่จึงหนีไกล

“มานพ”

[Music]

(ขออนุญาต....ต่อกลอนน้อง Music
Special Class LV6
กวีเอกแห่งวังหลวง)

หากมีเจ้าคนดีเป็นที่พึ่ง
แม้เพียงครึ่งกมลพอทนไหว
หวัง.หลายท่า หลายที่ จะมีใคร
มาห่วงใยเซ้าซี้ไม่มีเลย

จึงได้โทษว่าจนขาดคนรัก
รับสมัครกี่รั้งยังเงียบเฉย
ขอ.พิงพักรักคุณที่คุ้นเคย
ยังไม่เผยใจภักดิ์ส่งรักมา
“มานพ”

มิอยากเผยเอ่ยทัก..น้องรักคุด
และที่สุดแห่งฝันไม่หรรษา
ต้องเก็บซ่อนอ้อนคำด้วยน้ำตา
รอพี่ยา..มารับน้องกลับบล๊อค

ด้วยไม่รวยสวยอ่อนเขียนกลอนแข็ง
เขาแขยงกันหมดเลยกดล๊อค
บทกวีก็ระริก..แบบกิ๊กก๊อก
ถูกเค้าน๊อคหลายครา.พี่มานพ..z.z..zZ

 

[มานพ]

(ต่อกลอนน้อง sunanya)

ไม่ได้หักอกใครใช้ชอกช้ำ
ไม่เคยทำกับใครให้ปวดหัว
ยังไม่เคยหวังให้ใครพันพัว
เพราะว่ากลัวอกหักรักมลาย

จะขออยู่คนเดียวและเดี่ยวโดด
ขอเป็นโสดอย่างนี้มิเสียหาย
จะขอรักข้างเดียวเปลี่ยวใจกาย
จะขอหมายใจภักดิ์รักเพียงเธอ

“มานพ”