ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาว อาชาไนย]

 ไปดีเถิดเส้นทางอยู่ข้างหน้า
 หากคิดว่าโรยกุหลาบอาบความหวาน
 มีเพียบพร้อมอย่างน้องเคยต้องการ
 ดลบันดาลสุขยิ่งกว่าสิ่งใด

 พี่อยากฟังหัวเราะเพราะเริงร่า
 มากยิ่งกว่าเห็นน้องร่ำร้องไห้
 คราวที่น้องพ่ายแพ้แก่หัวใจ
 พี่เคยได้ปลอบรับซับน้ำตา

 ไปเถิดน้องคนดีอย่ามีห่วง
 พี่ชายทรวงขมอย่างไรก็ไม่ว่า
 บาดแผลพอจะช่วยด้วยเวลา
 และเยียวยาด้วยบทกวีของพี่เอง

 จะเขียนปลอบระบายความพ่ายแพ้
 จะเขียนแก้ทุกข์ท้นเหมือนคนเก่ง
 จะเขียนถึงความช้ำย้ำไม่เกรง
 จะเขียนเพลงอำลาคราจากกัน

 พี่ไม่มีอะไรให้น้องมาก
 นอกเสียจากคำกลอนพรสั้นสั้น
 จากหัวใจที่แหลกเคยแลกปัน
 จวบถึงวันพี่โศกน้องโบกมือ

 คงไม่ได้เป็นพี่ที่น้องรัก
 ผู้ใดจักห้ามใจน้องได้หรือ
 น้องตัดเองมิใช่ใครแย่งยื้อ
 เป็นได้คือแค่พี่ที่รักน้อง

 ดาว อาชาไนย

[ระนาดเอก]

เคยหลงดงกุหลาบวาบหวิวรัก
เคยตั้งหลักรักนุชดุจไฟผ่อง
เคยสัญญากับตนล้นเรืองรอง
เคยเฝ้ามองน้องอย่างนางในใจ

รักอนงค์ตรงไหนไม่ขอบอก
คือมันออกจากจิตพิสมัย
พบเธอแล้วความหวังช่างละไม
สวรรค์ใกล้แค่เอื้อมกระเพื่อมเยือน

มันคือรักสุดท้ายในครั้งแรก
แม้ทรวงแหลกแต่ใจไม่เคยเคลื่อน
ทุกถ้อยคำกวีมิมีเลือน
แอบซ่อนเงื่อนเงารักจากข้างใน

เมื่อวันนี้พี่ชายพลาดหลายขุม
น้ำตาชุ่มด้วยจิตเคยคิดใหญ่
ย้ำรักเธอคนแรกและแหลกไป
ถึงเป็นไฟพี่พร้อมยอมรับมัน..

ระนาดเอก

[~ploy pim~]

                      

<a href="http://www.youtube.com/v/3iB4Aora9mA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/3iB4Aora9mA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

                       ...เพลงเพื่อน้อง เรานั่ง ฟังเคียงคู่     
                           ...มีโฉมตรู อิงแอบ แนบในฝัน
                               ...จะมีเพียง สองเรา ชั่วชีวัน 
                          ...เฝ้ารำพัน  ฝากฝัน ทุกค่ำคืน

                               ...แต่บัดนี้ มีเพียงเงา เขาเคียงข้าง 
                                   ...ดูแตกต่าง จากกาล วันขมขื่น
                                    ...เพราะว่าเขา มีใจ ไม่กล้บคืน
                                        ...แต่ก็ฝืน เฝ้ารอ  มิท้อใจ
                                                      ~ploy pim~
                   

[บ้านริมโขง]

เพื่อน้อง (เมีย)

ด้วยเพราะเห็นแก่พี่ที่ห่วงหา
ด้วยเพราะเห็นกัลยาน่าสนอง
ด้วยเธอสวยอวบอิ่มน่าลิ้มลอง
อยากประคองแทนพี่ที่เฉื่อยชา

เธอเหมือนพิณสายตึงซึ้งเสียงใส
เธอวิไลกว่าพี่ที่เคยขา
เธอดีแน่กว่าพี่สาวที่กล่าวมา
เธอต้องตาพี่เขยเผยจริงจริง !

จึงต้องทำเพื่อน้องของเมียพี่
จึงต้องทำเพื่อมีที่สุงสิง
จึงต้องทำเพื่อหมายปลายแอบอิง
จึงต้องทำทุกสิ่งหญิงต้องการ

ทำเพื่อน้อง..เมียพี่..คงไม่ว่า
ไม่เกินหน้าเมียเลย..เผยสมาน
เมียที่หนึ่งน้องที่สองประคองมาน
ตามหลักการเรือล่ม..ได้งมทอง.. 

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

คำบอกลาคล้ายจักคิดผลักไส
ทั้งหัวใจหรือเคยเห็นแบ่งเป็นสอง
ใจดวงนี้ไม่มีใครได้ครอบครอง
อย่าหม่นหมองคร่ำครวญหวลรำพัน

ยังรักพี่หมดใจไม่เป็นอื่น
ทุกวันคืนคอยรวมร่วมสร้างฝัน
อยากเคียงคู่ชูชื่นทุกคืนวัน
คงรักมั่นตลอดไปให้สัญญา

natcha

[yaguza]

จะเชื่อได้ แค่ไหน หัวใจหญิง
เหมือนน้ำนิ่ง ยิ่งมาก ยากค้นหา
คล้ายหมอกควัน เบาบาง ให้ฟางตา
อนิจา ทุกสิ่ง ยิ่งลางเลือน

ที่แลเห็น เป็นไฉน เล่าใจเอ๋ย
คนคุ้นเคย เผยคำ ทำกลบเกลื่อน
หรือมีเหตุ เลศนัย ให้บิดเบือน
ทำแชเชือน เหมือนเรา ไม่เข้าใจ


..........ยากูซ่า.........

[สะเลเต]

แม้หนทางทอดเดินเผชิญหนาม
มิครั่นคร้ามยามรัก...ถูกผลักไส
ตัดสินใจจากพี่ขอหนีไกล
รู้หนทางที่ไป....ไร้พี่เคียง

เพื่อพี่นั้น..น้องพร้อมยอมทุกสิ่ง
ฝ่ายถูกทิ้งกล้ำกลืนยากฝืนเลี่ยง
ฝันสลายไร้พี่....นี้ร่วมเรียง
สวรรค์เบี่ยงเอียงเอน...เบนทางรัก

---สะเลเต---

[ระนาดเอก]

เพื่อเส้นทางสดใสของใจน้อง
สู่บทตัวสำรองครองอกหัก
สิ่งกำนัลน้องมอบตอบผู้ภักดิ์
ให้ตวงตักน้ำตามาดื่มกิน

ทุกข์สาหัสเพียงใดได้เสมอ
ขอยลเธอในแบบแอบถวิล
ทุกคำถ้อยร้อยมาทุกข์บ่าริน
คนรักวิ่นครองสิทธิ์ชิดระทม..

ระนาดเอก

 

[sitang]

ขออวยพรน้องเจ้าเฝ้าสุขสันต์
ส่วนพี่นั้นจะระทมความขื่นขม
ให้เจ้าชื่นสุขใจในอารมณ์
พี่จะจมกลับน้ำตาความอาลัย
ในชาตินี้คนดีเธอเลือกเขา
รักของเราคงหมายได้ชาติใหม่
ณ บัดนี้ยินดีระทมใจ
ให้มอดไหม้ดั่งไฟผลาญชีวา

สิตางศุ์
๒๒๐๙๒๕๕๔

[ดาว อาชาไนย]

 เมื่อได้ฟังวาจาว่าไม่หน่าย
 พี่เหมือนควายยามร้อนนอนจมปลัก
 เฝ้าคอยเบิ่งเนื้อเย็นเป็นสุขนัก
 แต่ไม้ปักขี้ควายส่ายเอนโอน

 ยามเธอสนตะพายให้ไถคราด
 ยอมรับใช้เป็นทาสไม่ผาดโผน
 ซ้ำถูกไม้เฆี่ยนหลังก็ยังโดน
 ควายทะโมนตัวนี้มีหัวใจ

 ถ้าขืนอยู่ที่นี่มีตายแน่
 เธอคงแล่เนื้อป่นทนไม่ไหว
 จึงจำเป็นจำลาหนีหน้าไกล
 เอ๊ะ..แต่ใครหนีใครก็ไม่รู้

 Dow archanai

[/color]

[ระนาดเอก]

คนหลงคว้างกลางสนามของความรัก
อยู่บนหลักประหารรักผลาญอยู่
แหวกว่ายในห้วงช้ำน้ำตาพรู
กอดโฉมตรูรักเยี่ยงเพียงในจินต์

หัวใจรักคนอื่นเขาชื่นอก
ไยทรวงเรานรกอกแทบวิ่น
ดอกรักคุดผุดโผล่โตชาชิน
ชุ่มน้ำรินรดร่ำคือน้ำตา

ในเมื่อรักเริ่มแรกไม่แตกหน่อ
งดชูช่อให้แลแม้ต้นกล้า
ทางเดินสู่สวรรค์ชั้นโสภา
เด่นซอกผาโตรกเหวเลวร้ายเกิน

สรรพนามตัวตนของคนนี้
ใช้แต่คำว่าพี่ที่เธอเอิ้น
ความรู้สึกทรามเชยไม่เคยเกิน
ซ้ำถูกเมินแทนค่า..ว่าคนไกล..

ระนาดเอก