ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

ยามเจ็บนอกบอกหมอก็รักษา
เฝ้าเยียวยาไข้หายได้ผ่อนผัน
แต่เจ็บในไข้ชุกอยู่ทุกวัน
หาใครกันเยียวยารักษาใจ

เป็นไข้สั่นตัวงอหมอรีบรับ
ช่วยเปลี่ยนปรับดูแลหมอแก้ไข
หัวใจอ้อนอ่อนแอแลหาใคร
ก็ช่างไร้ผู้คนในหนทาง

แม้ร่างกายเจ็บยอกไม่ชอกช้ำ
เฝ้าจดจำล้มลุกทุกก้าวย่าง
แต่หัวใจยับเยินเกินจะพราง
ความอ้างว้างซ้ำซากจนยากลืม

ทั้งเจ็บนอกเจ็บในใครจะเห็น
เราแค่เป็นคนไกลเขาไม่ปลื้ม
ปลูกไมตรีไว้พอเขาขอยืม
เพียงใช้ดื่มดับร้อนได้ผ่อนคลาย

วันนี้เจ็บ นอก..ใน ให้สับสน
แม้ร่างป่นไม่หวั่นรอวันสลาย
โอ้เจ็บในเปลี่ยวร้างจนร่างวาย
คงเดียวดายหนาวเหน็บเพราะเจ็บนาน



"แซม"

[มานพ]

ทั้งเจ็บนอกเจ็บในใคร่รักษา
น้องประภาอย่าหวั่นทุกวันหวาน
ถึงตัวไกลใจอยู่คู่กลอนกานท์
สุขสำราญมีพี่นี้ดูแล

หากน้องเจ็บ นอก..ใน ใจสับสน
น้องอย่าบ่นพี่หมอขอดูแผล
ยังไม่ลึกสึกหลอหนอดวงแด
หายแน่แน่พี่มารักษาเธอ

"มานพ"

[Dragon.]

ลอง ว่า ใคร  ได้ มี รัก  ประ จัก อก
น้ำตาตก  ร่วงทุกราย  มิหายแผล
ผมคน 1  ก็ชาบชึ้ง  ในดวงแด
ได้กี่แผล  นับไม่ถ้วน  ยังป่วนใจ

เจ็บนี้นาน  หวั่นใจ  มิหายขาด
กรัวจะบาด  ยิ่งกว่าเดีม  คอยเตีมแผล
ถ้ายังมอง  หาใคร  มาดูแล
อาจแย้  เหมือนเหยียบช้ำ เกีนทำใจ.
"Dragon"
 

[Dragon.]

เจ็บเพราะรัก   ก็ยังดี   ที่ได้รัก
ได้ประจัก   ว่ารัก   เป็นไฉน
ถ้ายังกรัว   จะอกหัก   ชอกช้ำใจ
แล้วเมื่อไร่   จะได้รัก   ใครสักที.