ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

"…หายไป "

..........................

เมื่อหัวใจเศร้าสร้อยสุดซอยแคบ
ความหวังแอบงีบหลับเพื่อปรับเปลี่ยน
ปรารถนาเพียงตนก็วนเวียน
แทบอาเจียนความรัก, กล่าวทักทาย

ภาพตรงหน้าปรากฏจนหมดรูป
กลิ่นควันธูปหลอกหลอนเมื่อตอนบ่าย
อธิษฐานหว่านลมเพราะงมงาย
แม้ต้องตายไปจาก, ไม่พรากกัน

เสียงดังจากสายโยงลำโพงใหญ่
มันก้องในรูหูไร้คู่ฝัน
จนทำใจไม่ถูกความผูกพัน
ลูกกำนันมันแย่ง, น้องแต่งงาน

คำสัญญาพูดออกเป็นดอกเห็ด
เลยต้องเช็ดน้ำตาเก่งกล้าหาญ
หวังจะเด็ดดอกฟ้าแค่ซาตาน
แล้วซมซานถอยกลับ, แทบหลับใน

ความรู้สึกหายไปจนไม่เหลือ
เหมือนเป็นเหยื่อลงเหวคำเหลวไหล
เหลือเพียงความหม่นดายที่ตายไป
สิ้นเยื่อใยไมตรี, ไม่มีเธอ!!

...........................

 
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

[กังวาน]

ลูกกำนันฟังคำคนพร่ำบ่น
ว่าเวียนวนซ้ำซากอยากเสนอ
เมื่อพ่ายแพ้แก่รักหักใจเกลอ
คิดถึงเธอคือเมียฉันวันแต่งงาน

ถึงร้อยธูปพันเทียนย่อมเปลี่ยนได้
มันมิใช่เหตุผลคนสงสาร
เมื่อผมมีเงินทองน้องต้องการ
ทรมานเธอทำไม...ถามใจดู

ทำมะดามากไปเธอไม่สน
เธอชอบคนมีระดับขับรถหรู
บ้านหลังใหญ่มีคนใช้ให้โฉมตรู
บ้านรังหนูเธอไม่ชอบตอบตามตรง

ขอโทษนะครับถ้าล่วงเกินไป...ล้อเล่นสนุกๆครับ...ขอแสดงความนับถือ
(ผมเองนั่นแหละที่อยู่บ้านรังหนู)