ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

<a href="http://www.youtube.com/v/gD9LjnxSDWU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/gD9LjnxSDWU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

สายรุ้งเรียว เกี่ยวโค้ง...............งามตา
ทอทาบฉาบนภา ......................อร่ามล้น
หลังหยาดหยดฝนซา...............ใสกระจ่าง
แลชื่นสุขท่วมท้น.....................เลิศล้ำนับคณา

เงาแสงทาสะท้อน....................สายนที
เย็นชื่นเปรมฤดี.........................ยิ่งแล้ว
สีครามฉ่ำวารี...........................ฟ้าชื่นงามเอย
เริงรื่นพราวเพริศแพร้ว...............โอบเอื้ออาทร

ตอนลมสะบัดพลิ้ว.....................โชยมา
พรมผ่านสายธารา......................รุ่งเช้า
ละอองกรุ่นนวลพา.....................ชื่นจิต ใจนา
เอมอิ่มด้วยหมอกเคล้า................หยอกล้อลมเพลิน

งามเกินจะพร่ำเพ้อ.....................พรรณนา
แสงส่องสุริยา...........................โอบไว้
รุ้งเรียวเริ่มจางลา.......................แสงอ่อน เลือนเฮย
กระจ่างแสงสุรีย์ไล้.....................ช่อฟ้างามเสมอ...ฯ



สายรุ้งเรียว เกี่ยวโค้ง ตรงขอบฟ้า
วางทาบทา ดูงาม เมื่อยามสาย
หลังหยาดหยด ร่วงกรุ่น พิรุณปราย
รุ้งทอสาย เลิศล้ำ อร่ามตา

สะท้อนแสง สีคราม งามไสว
กลางน้ำใส โอบคลุม ชุ่มหรรษา
สีเย้ายวน เย็นรื่น ชื่นอุรา
สายรุ้งทา ทาบแสง แห่งมณี

ม่วง-น้ำเงิน-เขียว -คราม-งามวิจิตร
ยิ่งเพลินพิศ-เหลืองตาม-อร่ามศรี
แสด-แซมเคล้า เย้าแสง.แดงรวี
ครบเจ็ดสี งามศิลป์ จินตนา

เมื่อรุ้งเรียว เกี่ยวโค้ง โยงสายน้ำ
หลังพิรุณ โปรยพร่ำ ดูล้ำค่า
สายน้ำหลาก จรดไกล ปลายนภา
ประหนึ่งว่า แม้ห่าง ยังเชื่อมใจ....

“สุนันยา”

[Design with love ᵔᴥᵔ]

สายรุ้งงามฉาบทับอยู่จับฟ้า
บ่งบอกความเสาวภาระย้าไหว
มองเห็นแสงสีรุ้งปรุงจิตใจ
มองดูใกล้แต่เหมือนไกลในสายตา

สายรุ้งงามทอดผ่านในม่านเมฆ
ช่วยสรรค์เสกกลอยใจปรารถนา
บ่งบอกความเป็นจริงสิ่งรู้มา
ที่บอกว่าหลังฟ้าครึ้มจึงสวยงาม

                                   with love"

[สุนันยา]

ให้ รุ้งเป็น บันได ไต่ตามถึง
ยื้อรักซึ้ง สูงส่ง ตรงฟ้าใส
รุ้งเรียวโค้งโยงเกี่ยวเพื่อเหนี่ยวใน
ดวงหทัย คนซึ้ง คนึงครวญ

สายรุ้งยาม ทาบทอ รอรักเอ่ย
ช่วยเฉลย สักคำ ที่พร่ำหวน
หนึ่งดวงใจ ของพี่ ที่มอบนวล
จะเรรวน หรือมั่น ไม่ผันแปร

โอ้..พี่เอย อย่าเพียง ส่งเสียงพร่ำ
วจีย้ำ รักไว้ ให้คงแน่
อย่าให้รัก เคลื่อนคล้อย เหมือนลอยแพ
ไม่เหลียวแล  ดั่งเคย โปรยเปรยมา

เมื่อสายรุ้งวางทาบวาบแสงอ่อน
พี่อย่าจร ห่างหาย ไม่หวนหา
เมื่อรุ้งเลือน ไม่ทาบ ฉาบนภา
พี่อย่าลา เหมือนสาย ปลายรุ้งเลือน..


"สุนันยา"

กลอน พี่แจ๊ค ไพเราะ งดงามมากค่ะ
ขอบคุณ นะคะ

[สุนันยา]

คุณ with love

เหมือนอยู่ใกล้ สายตา น่าสัมผัส
แต่กลับไกล เกินจัด จะวัดถาม
รุ้งทาบทอ เชื่ยมสาย ประกายวาม
คราเมื่อยาม ฝนซา จากฟ้าไกล

เห็นรุ้งมา กินน้ำ ดูฉ่ำชื่น
เย็นระรื่น พร่างพรม ลม ไสว
เจ็ดสีฉาบ ฟ้าสรวง ห้วงอำไพ
งามพิไล บรรเจิด พริ้งเพริศพราว...


"สุนันยา"... 

[รัตติกาล]

ให้ รุ้งเป็น บันได ไต่ตามถึง
ยื้อรักซึ้ง สูงส่ง ตรงฟ้าใส
รุ้งเรียวโค้งโยงเกี่ยวเพื่อเหนี่ยวใน
ดวงหทัย คนซึ้ง คนึงครวญ

สายรุ้งยาม ทาบทอ รอรักเอ่ย
ช่วยเฉลย สักคำ ที่พร่ำหวน
หนึ่งดวงใจ ของพี่ ที่มอบนวล
จะเรรวน หรือมั่น ไม่ผันแปร

โอ้..พี่เอย อย่าเพียง ส่งเสียงพร่ำ
วจีย้ำ รักไว้ ให้คงแน่
อย่าให้รัก เคลื่อนคล้อย เหมือนลอยแพ
ไม่เหลียวแล  ดั่งเคย โปรยเปรยมา

เมื่อสายรุ้งวางทาบวาบแสงอ่อน
พี่อย่าจร ห่างหาย ไม่หวนหา
เมื่อรุ้งเลือน ไม่ทาบ ฉาบนภา
พี่อย่าลา เหมือนสาย ปลายรุ้งเลือน..

"สุนันยา"

<a href="http://www.youtube.com/v/N5Z0W17N5Rs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/N5Z0W17N5Rs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สุนันยา]

 

เส้นสายรุ้งพุ่งโยงพาดโค้งฟ้า
ระยิบฝ้าระยับหมองละอองฝน
โลกรินหลั่งน้ำตาจากฟ้าบน
เปลวแดดหม่นผ่านม่านหมอกเมฆา

ประดับโลกประดับหล้าขอบฟ้าเศร้า
ประดับเงาเหงาเหงาให้เฝ้าหา
ประดับสีสวยพร่างสอางค์ตา
ประดับฟ้าผืนเก่าหนอเงารุ้ง

เจ้าพริ้งพรายฉายสีละอองสวย
โค้งข้ามห้วยข้ามเขาเจ้าพาดพุ่ง
ทินกรยอนแสงเข้าแต่งปรุง
สร้างให้คุ้งฟ้างามเมื่อยามยล

ในอารมณ์เหงาเหงาของคนหงอย
ตาละห้อยมองฟ้าที่เปื้อนฝน
ดั่งดวงใจดักดานพิการพิกล
จะร้องบ่นออกไป...ใครจะฟัง

มองสายรุ้งกินน้ำข้ามโค้งฟ้า
ส่งดวงใจไปหาอีกฟากหวัง
แต่ฟากฟ้าที่ฝันใฝ่อยู่ไกลจัง
หมดแรง...ทรุดนั่ง...หลั่งน้ำตา

"พี่ควายเฒ่า"

เส้นรุ้งเรียว เกี่ยวโค้ง โยงสายเอื้อ
อร่ามเรื่อ  ทอสาย ดั่งใฝ่หา
ฝนโปรยปราย หยุดไอ ละอองพา
สุริยา  ส่องผ่าน ม่านเมฆิน

ประกายผ่อง แสงสาด ดั่งวาดไว้
ประกายวาว วิไล ไม่รู้สิ้น
ประกายงาม สะพรั่ง หลังฝนริน
ประกายเงา ถวิล ถึงถิ่นไพร

ดั่งมณี ฉายแสง แห่งสรวงสรรค์
เป็นสายใย ผูกพัน แต่บรรพ์ไหน
โยงสนิท  จากฟ้า นภาไกล
เชื่อมสู่ธาร น้ำใส ที่ไหลนอง

อย่าหงอยเหงา ฤดี เลยพี่เอ๋ย
อย่าเปรียบเปรย เรื่องราว ที่เศร้าหมอง
ซับน้ำตา เถิดหนา แหงนหน้ามอง
เรียวรุ้งผ่อง งามพักตร์ สลักจินต์...

"สุนันยา"

[มังตรา]

เส้นรุ้งเรียว เกี่ยวโค้ง โยงสายเอื้อ
อร่ามเรื่อ  ทอสาย ดั่งใฝ่หา
ฝนโปรยปราย หยุดไอ ละอองพา
สุริยา  ส่องผ่าน ม่านเมฆิน

ประกายผ่อง แสงสาด ดั่งวาดไว้
ประกายวาว วิไล ไม่รู้สิ้น
ประกายงาม สะพรั่ง หลังฝนริน
ประกายเงา ถวิล ถึงถิ่นไพร

ดั่งมณี ฉายแสง แห่งสรวงสรรค์
เป็นาสายใย ผูกพัน แต่บรรพ์ไหน
โยงสนิท  จากฟ้า นภาไกล
เชื่อมสู่ธาร น้ำใส ที่ไหลนอง

อย่าหงอยเหงา ฤดี เลยพี่เอ๋ย
อย่าเปรียบเปรย เรื่องราว ที่เศร้าหมอง
ซับน้ำตา เถิดหนา แหงนหน้ามอง
เรียวรุ้งผ่อง งามพักตร์ สลักจินต์...

"สุนันยา"



เปรียบความงาม   ตามวาด   พาดขอบฟ้า                           รุ้งนภา  สีสวย  จรวยศิลป์
โค้งฝากหนึ่ง  ถึงอีกฝั่ง  ดั่งโผบิน                                   เส้นผกผิน  ลงสีงาม  ตามอย่างใจ

รุ้งนั้นเทียบ  ได้ไหม  ใครเคยพบ                                    ขอบบรรจบ  รักเรา  เขาเขียนให้
ก่อนเคยสวย  วาดโค้งฝัน   วันวิไล                                 สองหัวใจ   ลากชิด  รักติดกัน

มาไม่นาน  แดดร้อน  ผ่อนไอรัก                                      ภาพประจักษ์  สีใส  ให้เป็นฝัน
เหลือเพียงฟ้า  เจิดจ้า  ต้องฝ่าฟัน                                   ละเมอพลัน   ชั่วครู่  สู้ต่อไป      


                                                                                                                             

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

ละอองน้ำหลังฝนหล่นจากฟ้า
ต้องแสงยามทิวาพาหักเห
เคลื่อนที่ผ่านตัวกลาง ว้างลมเพ
เปลี่ยนผันความจำเจ คนเห่ชม

เกิดสีงามตามธรรมชาติสร้าง
ขลิบริ้วรางวางโค้ง โยงเหมาะสม
ระบายคล้ายอากาศพิลาสพรม
เป็นบันไดไต่ลม ให้ชมมอง

สีม่วง คราม, น้ำเงิน เขียว, เหลือง แสด แดง
เจ็ดสีแต่ง แต้มฝัน บันเทิงสมอง
เกิดนิทานขานกล่าว เล่าทำนอง
ให้เราได้ไตร่ตรอง สีรุ้งงาม

[สุนันยา]

เปรียบความงาม   ตามวาด   พาดขอบฟ้า                           รุ้งนภา  สีสวย  จรวยศิลป์
โค้งฝากหนึ่ง  ถึงอีกฝั่ง  ดั่งโผบิน                                   เส้นผกผิน  ลงสีงาม  ตามอย่างใจ

รุ้งนั้นเทียบ  ได้ไหม  ใครเคยพบ                                    ขอบบรรจบ  รักเรา  เขาเขียนให้
ก่อนเคยสวย  วาดโค้งฝัน   วันวิไล                                 สองหัวใจ   ลากชิด  รักติดกัน

มาไม่นาน  แดดร้อน  ผ่อนไอรัก                                      ภาพประจักษ์  สีใส  ให้เป็นฝัน
เหลือเพียงฟ้า  เจิดจ้า  ต้องฝ่าฟัน                                   ละเมอพลัน   ชั่วครู่  สู้ต่อไป      


                                                                                                                             

*******************
เมื่อแดดจ้า พารุ้ง จากคุ้งฟ้า
แสงทาบทา เคียงคู่ นั้นอยู่ไหน
เปรียบรักเรา เลือนลา คราห่างไกล
สิ้นสุดสาย ปลายฝัน คำสัญญา

จะต้องรอ วันไหน ได้เวียนกลับ
เช่นรุ้งลับ ฟ้าไกล ไม่หวนหา
คงลืมสิ้น ถ้อยหวาน ที่ผ่านมา
ปรารถนา คลายเคลือน ไม่เหมือนเดิม

หากเปรียบรัก เราเป็น เช่นรุ้งสาย
คงไม่มี ความหมาย ในการเริ่ม
เมื่อรุ้งร้าง ห่างฟ้า ไม่มาเติม
ไร้สิ่งเสริม สร้างฝัน จึงผันแปร...


 
"สุนันยา"

[สุนันยา]

ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

ละอองน้ำหลังฝนบนท้องฟ้า
ต้องแสงยามทิวาพาหักเห
เคลื่อนที่ผ่านตัวกลาง ว้างลมเพ
เปลี่ยนผันความจำเจ คนเห่ชม

เกิดสีงามตามธรรมชาติสร้าง
ขลิบริ้วรางวางโค้ง โยงเหมาะสม
ระบายฟ้าอากาศดั่งลาดพรม
เป็นบันไดไต่ลม ให้ชมมอง

ม่วง คราม, น้ำเงิน เขียว, เหลือง แสด แดง
เจ็ดสีแต่ง แต้มฝัน บันเทิงสมอง
เกิดนิทานขานกล่าว เล่าทำนอง
ให้เราได้ไตร่ตรอง สีรุ้งงาม

"สุวรรณ"
 

ช่างมีหัว ใจศิลป์ จินต์สร้างสรรค์
จินตนา วาดฝัน เกินจักห้าม
มองจากห้วง หทัย ในนิยาม
เห็นภาพตาม อักษร กลอนบรรยาย

สีม่วงคราม น้ำเงิน ไม่เขินคิด
เขียวเหลืองชิด พิศผ่อง มองยามสาย
สี แสดแดง สวยแจม แวมประกาย
เรียวโค้งก่าย ปลายฟ้า น่าชื่นชม


"สุนันยา"

[Music]

ฟ้าหลังฝน.คนหลังร้าง.เหมือนค้างค่ำ
ความบอบช้ำ.ถูกแฉ.แลทับถม
ทางชีวิต.คลาดเคลื่อน.มีเงื่อนปม
แผลระบม.รอวัน.ให้มันเลือน

รุ้งชีวิต.เลื่อมลาย.หลากหลายสี
ซึ่งบางที่.สดใส.หาใดเหมือน
มีจืดจาง.บางลง.ไม่คงเยือน
แสงบิดเบือนแห่งตะวันพลันประกาย

หลังฝนซา.ฟ้าใส.หัวใจฝัน
เริ่มหาหัน.สายรุ้ง.พุ่งที่หมาย
จะลางเลือน.เหมือนลับ.จนกลับกลาย
ก็มิวาย.ปรารถนา.เรียกหาเธอ