ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ค.คนธรรพ์]

  คิดครวญคำแด่เจ้า   ดวงใจ
คิดครุ่นถึงทรามวัย      ยอดน้อง
คิดเขียนบ่งความนัย    ใจขาด นาแม่
คิดค่ำไขคำร้อง         ยื่นไว้พิจารณา

  บอกโฉมยงบ่ได้       ปิดบัง
บอกใช่ปากเปล่าดัง      โลกรู้
บอกคือกล่าวลำพัง     เพียงกระซิบ
บอกเก็บคำใส่ตู้         ล่วงรู้สองเรา

  ว่าเป็นบุรุษผู้          ตามวิสัย
ว่ามุ่งมาดหมายใจ      ลึกซึ้ง
ว่ามีจิตพิสมัย           บริสุทธิ์
ว่าวาดกวีหวานซึ้ง      แถลงสิ้นหมดความ

  รักพุทธธรรมด้วยจิต  ศรัทธา
รักบิดรมารดา           ประกาศก้อง
รักพ้องเพื่อนญาติกา   ประจำหมู่
รักอีกรักมั่นน้อง         แม่พรเก้าประการ

  คิดครวญคนึงแจ่มเจ้า  ดวงใจ นักเอย
บอกพร่ำเสียงภายใน     ร่ำร้อง
ว่ากานต์กวีหลั่งไหล      เป็นสื่อ
รักพี่รักมั่นน้อง            แม่นแม้นพรประทาน

[สล่าผิน]

ยามคนเรานั่งย้อน..............อย่างดี
ความคิดพาจิตมี................มุ่งเฟ้น
พินิจสิ่งสุขศรี....................สมใฝ่ ใจเฮย
บ้างทุกข์แม้จะเร้น..............รื้อร่ำ รำพัน

บางวันงานเร่งแท้...............ทำงาน
จิตบ่คิดพินิจมาน...............ไม่ค้น
จิตใจมุ่งที่การ...................เกิดก่อ ใดนา
สติพาให้พ้น.....................เพื่อเว้นคร่ำครวญ

สล่าผิน

[สะเลเต]

ความรู้สึกลึกนั้น...............แสนรัก
ยากเอ่ยจำต้องหัก...............จิตไว้
ขอแอบซ่อนใจภักดิ์.............คงมั่น
คืนค่ำจึงร่ำไห้.....................สิทธิ์ได้เพียงมอง

---สะเลเต---

[สุนันยา]

ยากเผยความเจ็บช้ำ....................ภายใน
ทรวงหนึ่งแสนอาลัย....................หม่นเศร้า
คราวรักห่างแรมไกล.....................พาเปลี่ยน แปรเอย
ลืมคู่เคยหยอกเย้า........................ก่อนนี้เนานาน


เพลงกานท์เคยกล่อมเคล้า...............ราตรี
คืนที่แสงจันทร์มี...........................อร่ามหล้า
นิทราหลับฝันดี............................แนบอก เอนกาย
โอบอุ่นคลายเหว่ว้า........................จบสิ้นฤาไฉนฯ


"สุนันยา"

[สายใย]

 

คิด คำจะบอกน้อง                เนิ่นนาน
คิด เอ่ยเผยดวงมาน              พี่นี้
คิด เกรงผิรำคาญ                  คำพร่ำ
คิด ทั่วกลัวหล่อนรี้                 หากรู้เราเสนอ

บอก คำที่คั่งค้าง                   คาใจ
บอก เพื่อโยงสายใย             ยิ่งล้ำ
บอก หวังผูกพันใคร            คนหนึ่ง
บอก หล่อนก็กลัวช้ำ            หากไร้ใจสนอง

ว่า มีใครหนึ่งเศร้า                โศกครวญ       
ว่า ผ่านกาลยังหวน                  ห่วงเจ้า
ว่า รักอุ่นอบอวล                    อีงอยู่ น้องเอย
ว่า อยากเป็นคู่เคล้า                แค่น้องนางเดียว

รัก เธอที่สุดแล้ว                  รักเอย
รัก อย่างที่มิเคย                   รักได้
รัก จนพี่ขอเผย                    รักแน่
รัก จักสลักไว้                      รักนั้นมั่นเสมอ                             
 

[yotaga]

คิด  เผยอรักมากล้น  ดวงใจ
คิด  หลบซบทรวงใน   อกนี้
คิด   หลงเล่ห์เสน่ห์ใคร       โปรยหว่าน
คิด  ชื่นจิตระริกรี้           ที่ได้สดับคำ

บอก  ซ้ำอีกซักครั้ง    ยังคอย
บอก พี่อย่าเหงาหงอย   หม่นไหม้
บอก  รักไม่หลุดลอย    เหินห่าง
บอก  อย่างนี้แล้วไซร้    พี่นั้นอย่าหวั่นเลย

ว่า  เคยรักพี่นั้น   อย่างไร
ว่า  มั่นในหัวใจ   เปี่ยมแปร้
ว่า  นานเนิ่นปานใด   ไม่เปลี่ยน
ว่า  รักพี่คือรักแท้      รักแล้วยังเฝ้ารอ

รัก  จริงหนอรักไร้      กฎเกณฑ์
รัก ไม่เคยเบี่ยงเบน     จิตนี้
รัก  คงมั่นชัดเจน         แจ้งแจ่ม   ใจเอย
รัก  บ่มตัวบ่งชี้          รักนี้คงตราตรึง

คิด  ถึงใครหนึ่งนั้น     เรื่อยไป
บอก  กล่าวแก่ผู้ใด  ห่อนได้
ว่า  มีพี่เต็มหัวใจ  น้องอยู่
รัก  ลุ่มหลงคลั่งไคล้   พี่นั้นมิวางวาย

คิด  หมายใจใฝ่เฝ้า    เคียงครอง
บอก  พี่ให้แลมอง   หนึ่งน้อง
ว่า  มีจิตคิดปอง   แต่พี่
รัก  ปริ่มเต็มทุกห้อง   สุดขั้วหัวใจ

[suknun]

คิดอยู่ตั้งนานไม่บอก ให้รู้
ใคร่รู้จึงถามเจ้าหนา
เป็นอะไรหรือน้องยา
ตอบหน่อยหนาเป็นไร