ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

อันคำคนบนคำนำติฉิน
ให้ยลยินหมิ่นกันสร้างสรรว่า
มันมีอยู่คู่ไว้ในโลกา
ทุกคนน่าจะรู้อยู่แก่ใจ

จงปล่อยวางอย่างยิ่งทำนิ่งเสีย
จิตอ่อนเพลียโรยราพาหวั่นไหว
หากว่าเก็บเหน็บจิตติดหทัย
จงทิ้งไว้อย่าเก็บมาเหน็บจินต์

อันคำคนบนคำนำมาเล่า
ชอบมัวเมาเอาคำพร่ำติฉิน
ชอบนินทากาเลเทคำริน
กล่าวไม่สิ้นลิ้นร้ายระบายความ

มีปัญญาแยกแยะอย่าแตะต้อง
ไม่เกี่ยวข้องผองชนคนชอบพล่าม
ปล่อยตัวเขาเล่าไปไม่ติดตาม
เกินจะห้ามปรามได้จิตใจคน

มิมีใครในหล้ามาวิเศษ
อยู่เหนือเหตุการนินทากล่าวว่าบ่น
หากคิดได้ปลงได้ไม่ร้อนรน
หาคนพ้นคนนินทาหาไม่มี

หากจะอยู่สู้ไปในแหล่งหล้า
นำปัญญามาตรึกนึกถ้วนถี่
อย่าได้สนคนพร่ำคำวจี
จะอยู่ดีมีสุขทุกคืนวัน.....

สล่าผิน

[Music]

"มันทำใจไม่ได้" ทำไงพี่?
ถึงบางทีเปิดศึก..ให้นึกขัน
ด้วยบางครั้งอารมณ์ถมไม่ทัน
ตาต่อตา-ฟันต่อฟันลงทัณฑ์ทำ

เขานินทาทำไม?ไร้สาระ
เอาชนะดีไหม?แบบขำขำ
ใส่กระแสแพร่ความไม่ตามกรรม
แถมไม่จำไม่ใส่ใจ...เอาไฟรุม

อันกิเลสมนุษย์...ยากหยุดยั้ง
ห้ามทุกครั้งไม่ไหวตามหลายขุม
เรียกเทพไท้เทวดามาชุมนุม
เอาดวงคลุม.หุ่นสร้าง.แล้วย่างไฟ


    

[yaguza]

อันนินทา กาเล เหมือนเทแกลบ
แค่แสบแสบ คันคัน มันไม่ใช่
มันหงุดหงิด อิดหนา ระอาใจ
ยังทนได้ ทนไป ไม่ตอแย

ถ้าวันใด ขันติฉัน เป็นขันแตก
คงต้องแหลก กระเด็น ซะเป็นแน่
เตือนตัวเอง ปล่อยวาง บ้างนะแก
ขืนไปแคร์ มากเรื่อง จะเปลืองตัว

..................................

[รพีกาญจน์]

สองมือสอด กอดอก กระดกลิ้น
ป้องหูยิน ความเรียง เสียงสดใส
คำสาปแช่ง แกล้งด่า ว่าให้ใคร
ไกลแสนไกล เหมือนใกล้ เราได้ฟัง

มีคนจ้อง มองหน้า ว่ารูปหล่อ
หญิงตามง้อ เรียกค่า ห้าร้อยชั่ง
ตามความลื่น ขึ้นกลอง ฆ้องระฆัง
ก็คนดัง เบ่งบาน บนลานกลอน

ส่องกระจก ตกใจ นั่นใครนะ
ขาวแป้งปะ ฟันหลอ คอแง่นง่อน
สวมเสื้อลาย ชายย้วย สวยสะออน
ดอกพุดซ้อน ขาวจัด ทัดหูคา

ดรรชนี ชี้หน้า เอ็งบ้าแน่
มิชะแร จั๊กกะเดียม เจียมสังขาร์
ใกล้วันลาก ฝากกรุ พสุธา
ขอนินทา ตัวเอง หมดเกรงใจ

นินทาตัวเองได้ไหมครับ...
 
รพีกาญจน์ 59

[♥หทัยกาญจน์♥]

การนินทา ว่าร้าย คล้ายกล่าวโทษ
เกิดก่อโกรธ โจษจรร คนกังขา
ป้ายสีสัน แสดงถ้อย ร้อยวาจา
เพ้อเจ้อคำ นำมา ด่าจ้วงกัน

การนินทา ว่าร้าย ชายหญิงรู้
ทุกกลุ่มหมู่ ดูตน ชนทุกชั้น
ฝีปากเอก เสกแกล้ง แต่งแต้มพลัน
ทุกวารวัน วาจานั่น นินทาไป

การนินทา ว่าร้าย ในโลกหล้า
มนุยษ์หนา ถูกนินทา ใช่ฝันใฝ่
ชนสูงต่ำ คำถ้อย พล่อยดั่งใจ
เหมือนดวงไฟ เผาผลาญ สานสืบกรรม

การนินทา ว่าร้าย คล้ายต่างจิต
เพียงความคิด ลิขิต พินิจซ้ำ
ปากพล่อยพล่อย ร้อยถ้อย ด้อยดั่งคำ
พูดเพ้อพร่ำ นำคำแกล้ง แต่งนินทา

นัตถิ โลเก อนินทิโต บุคคลผู้ไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก

หทัยกาญจน์

[รุ่งอรุณ]

อันนินทากาเลเก๋ไม่หยอก
เป็นการบอกสนใจนัยนัยอยู่
มิกล้าบอกต่อตัวกลัวจะรู้
จึงหาผู้รับฝากต่อปากไป

เมื่อมิกล้ามาเดินเผชิญหน้า
ควรหรือค่าคำนั้นสำคัญให้
ปากต่อปากมากเพิ่มเติมตามใจ
จะที่ไหน, ไม่พ้นคนนินทา

 

 ๐รุ่งอรุณ๐

[นพตุลาทิตย์]

ขอแปะ อิอิ

    เคียงคำสำเหนียกเพี้ยง.........ผิดความ
เอ่ยออกสำรอกตาม..................แต่นั้น
บทเบื้องกระเดื่องงาม...............เงยงอก
เรียงร่ายระบายชั้น...................เชี่ยวน้ำคำหวาน

    ยืดหดพาลคดค้น................ยอยิน
ยลปราชญ์ประสมศิลป์...............ส่งให้
โรยรื่นชื่นจิตจินต์.....................จนปาก นาพ่อ
อาจเอ่ยออกบอกใบ้...................ค่าล้ำคารมฯ

 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ชนพิโรธมหันต์ฉะนั้นบ่ดี    ทุเรศประเวศหทัยฉะนี้
ณ นินทา
เกิดสะดุ้งวิสัยไฉนจะมา    ลุโมหะนั้นประจักษ์อุรา
ก็โกรธเป็น
แต่สดับประทับฤทัยจะเห็น    วิจักษ์ ณ เนตรแหละท่านจะเย็น
ณ ดวงใจ

บัณฑิตเมืองสิงห์

[พิกุลแก้ว]

จะมีไหม?...ใครยอมรับ!!นับว่ายาก
เมื่อลมปากฝากพิษสะกิดไล่
หากรำเพยเชยชมคงสมใจ
ฟังแล้วไซร้ได้เคลิ้มเติมอารมณ์

นินทาบ้าง ไรบ้าง ช่างมันเหอะ
มิได้เปรอะเลอะเทอะแม้นทับถม
กรวดเป็นเพชรเกล็ดวาวคราวนิยม
พอชื่นชมลมใส่....ว๊าย!!กรวดดิน

แต่หากแม้นเพชรแท้แลทรงค่า
ธรรมดาหมาเห่าคราวผิดกลิ่น
จะเอาเพชรแลกกรวดชวดชีวิน
สู้ปล่อยลิ้นหมาเน่าเล่ากันไป.

เอ...ดูรุนแรงไปเปล่าน๊า  นานๆทีเข้ามาร่วมแจม
สวัสดีทุกท่านด้วยนะคะ^o^