ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

จากไปนาน

กลับมาแล้วแก้วตาลุงป้าครับ
จากหายลับนับปีฤดีหมอง
เพราะงานยุ่งมุ่งเรียนเพียรประคอง
ที่นั่งจ้องกองสมุดสุดอาลัย

พองานนั้นบรรเทาเลยเข้าสู่
บ้านเรือนอู่ชูรจน์พจน์ไสว
บัณฑิตจักทักทายละอายใจ
ที่จากไปไม่กล่าวข่าวบอกลา

ไม่ลืมหรอกตรอกกลอนเคยสอนให้
เด็กคนนี้ที่ไร้ไกลภาษา
ไม่เคยแต่งแข่งบทรจนา
เขียนกลอนเป็นเห็นค่าภาษาไทย

จึงจารคำนำออกมาบอกกล่าว
ถึงพี่สาวขาวหมวยคนสวยใส
ถึงพี่ชายชาติกวีจักชี้ไป
บัณฑิตให้คำชัด "สวัสดี"



บัณฑิตเมืองสิงห์

[บ้านริมโขง]

มาแล้วหนอพ่อคุณพ่อทูนหัว
รายงานตัวเสียงใสได้ถ้วนถี่
จากไปนานเลี้ยงหลานหวานฤดี
กลับมาชวนชมชี้..หนีไปเรียน

อ้างอย่างไรไม่ว่าหน้าไม่เห็น
ยังคงเป็นคนอยู่สู้ขีดเขียน
มาคราวนี้เหล่าวจี..พี่คงเนียน
มาเจอเซียน สาวสาว คงพราวพราย

มีสาวเก่งเร่งแรงแซงขยับ
จงระวังถูกนับจับขยาย
ล้วนร้อยเล่ห์เพพังหลั่งอุบาย
ทำผู้ชายหงายหลังฝังเขี้ยวจม

เตือนให้รู้น้องนุ่งอย่ายุ่งนัก
เรื่องลำหักปล่อยพี่ที่สาสม
เรื่องลำโค่นปล่อยน้องลองคารม
เรื่องระบม น้องรับไป..พี่ไม่เอา. 

"บ้านริมโขง"

[นพตุลาทิตย์]

มาทักทายชายชั้นขั้นบัณฑิต
หมกชีวิตลิขิตเรียนเพียรละเขลา
พี่บัณทิตจบใหม่ได้ทุเลา
เหลือน้องเล่าสู้ต่ออย่าท้อใจ

คอยวันหน้าฟ้าแจ่มแช่มสลัก
มีที่ปักฐานมั่นมิหวั่นไหว
ค่อยกลับมาอย่าจรจากกลอนไทย
เพื่อนพี่ไซร้ยังรอมาต่อกลอน

แว้บๆ มาก็ได้ครับ พี่เข้าใจ ฮ่าๆ

[รัตติกาล]

คนคุ้นตามาแล้วแว่วยินเสียง
เข้ามาเมียงมองดูอยู่ตรงนี้
รอต้อนรับกลับบ้านผ่านเกือบปี
(แล้วก็)ถึงวันดีที่ย้อน..."บ้านกลอนไทย"
ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณบัณฑิตฯ   
แว้บๆ มาก็ได้ค่ะ พี่ก็เข้าใจเหมือนกัน 

ปล. อย่าไปเชื่อพี่ริมโขงมากนะคะ เดี๋ยวจะอ่วมอรทัยแบบพี่เค้า