ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..



"ดอกฟ้า?"

๐

๐ กาลเวลาเปลี่ยนเธอผู้เลอศักดิ์
ลืมความรักจากคนที่จนซื่อ
ความหวังเลยรางเลือนสุดเอื้อมมือ
เด็ดดอกฟ้ามาถือคือเลื่อนลอย
                                                         
๐ เริ่มเข้าใจแล้วว่าเวลาเปลี่ยน
ทิ้งบทเรียนให้คนจนเห็นบ่อย
ยังทำใจไม่ได้ด้วยหมายคอย
กำเริบสอยดอกฟ้าลงมาดิน

๐ ศักดินาชนชั้นมันกั้นขวาง
ตันหนทางพ่ายแพ้แค่ถวิล
โชคชะตาทอดถนนจนชาชิน
ยิ่งฝืนดิ้นยิ่งพรากเธอจากไกล
                                                         
๐ แต่เธอคือดอกฟ้าคาใจฉัน
บานทุกวันทุกคืนยืนยันได้
มันทั้งรักทั้งหลงตรงมากไป
ซึ่งก็ไร้ประโยชน์ขอโทษตัว
                                                         
๐ ไม่เคยโกรธเธอหรอกบอกให้รู้
ก็เห็นอยู่เธอฉันมันต่างขั้ว
ดินกับดาวไม่ต่างตาฟางมัว
เพียงแต่กลัวต่อไปหัวใจชา
                                                         
๐ กาลเวลาเปลี่ยนเธอเมื่อเจอเขา
เคียงเป็นเงาเราเห็นเป็นโหยหา
เวลาเปลี่ยนสอนคนปนน้ำตา
เด็ดดอกฟ้านั้นหรือ..คือนิยาย..

ระนาดเอก

[--ณัชชา--]

ก็ฉันสวยเลิศเลอแถมเปอร์เฟค
ก็ต้องเก๊กหน่อยเราเล็งเป้าหมาย
อยู่กับพี่ระนาดอาจเบื่อตาย
สุขคงหายหม่นหมางทั้งชีวิต

ขอเงินทองใช้ทีพี่ก็บ่น
บอกว่าจนระกำทำหงุดหงิด
ชวนดูหนังทำชาเย็นไม่เป็นมิตร
เบื่อพี่ทิดคิดท้อเซ็งพ่อคุณ

เราเป็นดาวมหาลัยไมต้องง้อ
พอเถอะพอเบื่อจะตายอย่าวายวุ่น
ปล่อยฉันไปเถอะนะจะได้บุญ
อย่ามาลุ้นรักคืนไม่ชื่นชม

ขอฉันไปเป็นดาวที่พราวฟ้า
พี่อย่ามาขัดขวางให้ทางขม
จงทำใจเถอะหนาอย่าระทม
เจ็บระบบหน่อยเดียวเดี๋ยวก็ชิน

natcha

[♥หทัยกาญจน์♥]

หากหมายปอง เด็ดเชยชม ดมดอกฟ้า
ต้องทะยาน ขึ้นนภา คว้าจุดหมาย
หากใคร่ครวญ อยากเคียงชิด  สนิทกาย
ต้องปื่นป่าย ทองฟ้ากว้าง หวังเคียงชม

ดอกฟ้าเด่น งานพักตร์ ในพิภพ
ช่างประสบ พบบุญตา  ใฝ่สุขสม
หวังได้เคียง  เรียงคู่หมาย  มาภิรมย์
หวังดอมดม  ดอกฟ้า ตราบชั่วกาล

ดอกฟ้ากับ  หมาวัด จริงใช่อยู่
ใช่ว่ารู้ ในนิยาย เพียงขับขาน
ใช่ว่าสร้าง ไว้เพื่อเป็น  เพียงตำนาน
ที่มีมา แต่โบราณ ไว้สอนตน
 
หวังหมายปอง เด็ดดอกฟ้า ที่มีค่า
อยู่ท่ามกลาง ดวงดารา พาสับสน
เพราะชื่่อก้อง เกียรติไกล ใครยินยล
ต้องรู้จัก มากล้น  เหลือคณา

หากยังหวัง มีพลัง อยากเคียงใกล้
จงทำตัว ให้สูงใหญ่ ไร้กังขา
หากสิ้นหวัง หมดพลัง แรงศรัทธา
จงกลับมา ดอมดม ดอกหญ้าดิน....

หทัยกาญจน์

[สะเลเต]

ไฟ้ท์บังคับใช่หลอกบอกพี่ไว้
เพราะผู้ใหญ่-กำนันท่านหมั่นหมาย
ออ.บอ.ตอ,สอ.วอ...หนอมากมาย
ท่านทั้งหลาย...ขอร้องต้องทำตาม

เมื่อวันวานผ่านไปให้ถวิล
เราสองกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อเมื่อปีสาม
เล็ก-ตับ-งอก-เปื่อย-ชิ้น กินสองชาม
แถวหน้ารามฯ...ร้านเก่าเจ้าประจำ

เจอใบเหลืองผู้ใหญ่ไม่อาจฝืน
ทุกวันยืนหมองเศร้าทุกเช้าค่ำ
กินก๋วยเตี๋ยวเนื้อไปได้สามคำ
หัวขมำ...หน้าหงายเพราะใจลอย

ขอรักพี่เรื่อยไปบอกให้รู้
เหมือนดั่งต้นลำพูคู่หิ่งห้อย
เหมือนปลาร้าเคียงอยู่คู่ไหน้อย
มิถดถอยรักพี่นี้ผู้เดียว

---สะเลเต---
ป.ล ขำๆๆนะคะพี่...

[yaguza]

อบต. ขอร้อง น้องก็เชื่อ
ทิ้งพี่เสือ เสพสม อารมณ์เปลี่ยว
จะมีใคร ไหนมา ช่วยยาเยียว
กินก๊วยเตี๋ยว ทีไร ก็ใจลอย

ไม่อยากเป็น ไหน้อย คอยปลาร้า
ไม่อยากหา ต้นลำพู ดูหิ่งห้อย
อยากหนีไป ให้ไกล อยู่ชายดอย
ไปขุดกลอย เลี้ยงหมู กับมูเซอ

............................

[/b]

[ระนาดเอก]

ก็ฉันสวยเลิศเลอแถมเปอร์เฟค
ก็ต้องเก๊กหน่อยเราเล็งเป้าหมาย
อยู่กับพี่ระนาดอาจเบื่อตาย
สุขคงหายหม่นหมางทั้งชีวิต

ขอเงินทองใช้ทีพี่ก็บ่น
บอกว่าจนระกำทำหงุดหงิด
ชวนดูหนังทำชาเย็นไม่เป็นมิตร
เบื่อพี่ทิดคิดท้อเซ็งพ่อคุณ

เราเป็นดาวมหาลัยไมต้องง้อ
พอเถอะพอเบื่อจะตายอย่าวายวุ่น
ปล่อยฉันไปเถอะนะจะได้บุญ
อย่ามาลุ้นรักคืนไม่ชื่นชม

ขอฉันไปเป็นดาวที่พราวฟ้า
พี่อย่ามาขัดขวางให้ทางขม
จงทำใจเถอะหนาอย่าระทม
เจ็บระบบหน่อยเดียวเดี๋ยวก็ชิน

น้องnatcha

๐ รักคนสวยเลิศเลอแถมเพอร์เฟ็ค
เป็นหมวยเล็กสุดท้องของเจ้าถิ่น
เฝ้าแทะเล็มด้วยตาเป็นอาจิณ
ครั้งเธอดิ้นอ้าซ่าไม่หย่านม

๐ หลงเลี้ยงต้อยอ้อยควั่นก็หมั่นหา
บ่อยซื้อบรากำนัลฝันนั่งข่ม
จนเธอโตเติมใหญ่หัวไหล่กลม
ก็เกิดปมหักเหเพทุบาย

๐ หลังเป็นดาวมหาลัยในเพลงเด็ด
พลิ้วตะโพกเป็นเป็ดเตร็ดเตร่-ส่าย
วันวันซ้อนมอไซด์ไหล่,ขาลาย
สิวก็กรายกล้ำบุกรุกหน้าเยิน

๐ ยอมขายควายให้นุชเข้าวุฒิ-ศักดิ์
หวังนงลักษณ์รักษาให้หน้าเดิ้ล
กลับไปผ่าศัลยกรรมย้ำส่วนเกิน
ยามเดินเหินล้ำหน้ากว่าใครใคร

๐ พี่ตะลึงนงรามอร่ามเด่น
ทำเอาพี่ทรวงเต้นจนเป็นไข้
พอเดือนผ่านสิ่งย้อยก็คล้อยไว
อักเสบในเกิดข่าวเศร้าในกรรม

๐ เธออยากไปเป็นดาวที่พราวฟ้า
พี่ก็พร้อมเงยหน้าน้ำตาร่ำ
หากเธอร่วงวันใดทรามวัยจำ
คนคล้ายอ้ำ(อั้ม)เมียสี่นี้ยังรอ..

พี่ระนาดเอก

ปล.พล็อตเรื่องขำๆนะจร๊า..

[ระนาดเอก]

หากหมายปอง เด็ดเชยชม ดมดอกฟ้า
ต้องทะยาน ขึ้นนภา คว้าจุดหมาย
หากใคร่ครวญ อยากเคียงชิด  สนิทกาย
ต้องปื่นป่าย ทองฟ้ากว้าง หวังเคียงชม

ดอกฟ้าเด่น งานพักตร์ ในพิภพ
ช่างประสบ พบบุญตา  ใฝ่สุขสม
หวังได้เคียง  เรียงคู่หมาย  มาภิรมย์
หวังดอมดม  ดอกฟ้า ตราบชั่วกาล

ดอกฟ้ากับ  หมาวัด จริงใช่อยู่
ใช่ว่ารู้ ในนิยาย เพียงขับขาน
ใช่ว่าสร้าง ไว้เพื่อเป็น  เพียงตำนาน
ที่มีมา แต่โบราณ ไว้สอนตน
 
หวังหมายปอง เด็ดดอกฟ้า ที่มีค่า
อยู่ท่ามกลาง ดวงดารา พาสับสน
เพราะชื่่อก้อง เกียรติไกล ใครยินยล
ต้องรู้จัก มากล้น  เหลือคณา

หากยังหวัง มีพลัง อยากเคียงใกล้
จงทำตัว ให้สูงใหญ่ ไร้กังขา
หากสิ้นหวัง หมดพลัง แรงศรัทธา
จงกลับมา ดอมดม ดอกหญ้าดิน....

น้องหทัยกาญจน์

๐ ดวงใจรักหนึ่งดวงโชติช่วงแสง
ดวงใจแห่งศรัทธาค่าควรถิ่น
ดวงใจน้อยร้อยเรียงเยี่ยงโบยบิน
ดวงใจยินยลรักอักษรา

๐ ดวงใจพราวขาวผ่องลอยล่องเมฆ
ดวงใจเฉกจันทร์เพ็ญเด่นคุณค่า
ดวงใจหลอมแน่นหนักรักศรัทธา
ดวงใจฝ่ากระแสและเยือกเย็น

๐ ดวงใจฝันวันสวยด้วยความใส
ดวงใจไหวบางเบาคนเล่าเห็น
ดวงใจออดอ้อนพจน์บทประเด็น
ดวงใจเป็นดวงตาเอื้ออารี

๐ ดวงใจเอ๋ยอาจเป็นเช่นดอกฟ้า
ดวงใจจ้าเจิดแรงอวดแสงสี
ดวงใจซึ่งมองเห็นเช่นเทวี
ดวงใจนี้คือดวงใจ..หทัยกาญจน์..

พี่ระนาดเอก

[♥หทัยกาญจน์♥]

หากหมายปอง เด็ดเชยชม ดมดอกฟ้า
ต้องทะยาน ขึ้นนภา คว้าจุดหมาย
หากใคร่ครวญ อยากเคียงชิด  สนิทกาย
ต้องปื่นป่าย ทองฟ้ากว้าง หวังเคียงชม

ดอกฟ้าเด่น งานพักตร์ ในพิภพ
ช่างประสบ พบบุญตา  ใฝ่สุขสม
หวังได้เคียง  เรียงคู่หมาย  มาภิรมย์
หวังดอมดม  ดอกฟ้า ตราบชั่วกาล

ดอกฟ้ากับ  หมาวัด จริงใช่อยู่
ใช่ว่ารู้ ในนิยาย เพียงขับขาน
ใช่ว่าสร้าง ไว้เพื่อเป็น  เพียงตำนาน
ที่มีมา แต่โบราณ ไว้สอนตน
 
หวังหมายปอง เด็ดดอกฟ้า ที่มีค่า
อยู่ท่ามกลาง ดวงดารา พาสับสน
เพราะชื่่อก้อง เกียรติไกล ใครยินยล
ต้องรู้จัก มากล้น  เหลือคณา

หากยังหวัง มีพลัง อยากเคียงใกล้
จงทำตัว ให้สูงใหญ่ ไร้กังขา
หากสิ้นหวัง หมดพลัง แรงศรัทธา
จงกลับมา ดอมดม ดอกหญ้าดิน....

น้องหทัยกาญจน์

๐ ดวงใจรักหนึ่งดวงโชติช่วงแสง
ดวงใจแห่งศรัทธาค่าควรถิ่น
ดวงใจน้อยร้อยเรียงเยี่ยงโบยบิน
ดวงใจยินยลรักอักษรา

๐ ดวงใจพราวขาวผ่องลอยล่องเมฆ
ดวงใจเฉกจันทร์เพ็ญเด่นคุณค่า
ดวงใจหลอมแน่นหนักรักศรัทธา
ดวงใจฝ่ากระแสและเยือกเย็น

๐ ดวงใจฝันวันสวยด้วยความใส
ดวงใจไหวบางเบาคนเล่าเห็น
ดวงใจออดอ้อนพจน์บทประเด็น
ดวงใจเป็นดวงตาเอื้ออารี

๐ ดวงใจเอ๋ยอาจเป็นเช่นดอกฟ้า
ดวงใจจ้าเจิดแรงอวดแสงสี
ดวงใจซึ่งมองเห็นเช่นเทวี
ดวงใจนี้คือดวงใจ..หทัยกาญจน์..

พี่ระนาดเอก

ดวงใจนี้ คือดวงใจ ใช่ดอกฟ้า
เพียงดอกดวง ดอกหญ้า กล้าอาจหาญ
ที่เรียงร้อย ถ้อยคำ มาเนิ่นนาน
เพียงพบพาน พี่ชาย ผู้ใจดี

ดวงใจนี้ ขอขอบคุณ พี่ต่อตอบ
น้องนั่นชอบ ก่อนกานท์ กลอนบทนี้
ที่พี่ร้อย เรียงรัก ถักวจี
สง่าศรี สมถ้อยคำ ดั่งดวงใจ

(ขอต่อจากเดิมนะคะพี่ระนาดเอกจ๋า)
หากน้องเป็น เช่นดอกฟ้า ที่พี่บอก
พี่คงไม่ ช้ำชอก นอนร่ำไห้
ดวงใจนี้ โบยบิน ถิ่นที่ไกล
โรยร่วงไป โปรยปราย ทั่วธานินท์

หากน้องเป็น เช่นดอกฟ้า ดวงดอกแก้ว
ส่องพราวแพรว แสงสว่าง ดั่งพลอยหิน
ให้พี่ชาย ได้เคียงคู่ ร่วมอยู่กิน
สมถวิล ดอกฟ้าร่วง จากนภา....

หทัยกาญจน์

[♥หทัยกาญจน์♥]

คิดถึงดอกฟ้า

คิดถึงดอกฟ้า,ฤดูหนาว      สายลมห่มพราว
พระจันทร์,ดวงดาว,สกาวใส
พลัดพลิ้วปลิวล่องท่องไกล      แดนดินถิ่นใด
สบายดีใช่ไหม,ใจคะนึง
กลอนกานท์สานจิตคิดถึง      เสียงคำรำพึง
สำเนียงเพียงหนึ่งจึงลอย
“ดอกฟ้า”ฟากเราเศร้าสร้อย      สิ่งเล็กสิ่งน้อย
เติมต่อรอคอยใครกัน

หทัยกาญจน์
๒๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔