ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ใจเดียวกัน?"

๐

๐ เราเหมือนมีอะไรที่ไม่ต่าง
ปิดช่องว่างบางสิ่งยิ่งเรื่องฝัน
ซื่งเราพร้อมทะยานปานพร้อมกัน
กอบเก็บความหฤหรรษ์อันท้าทาย

๐ สำนวนรักบทนี้ที่เธอชอบ
จึงโต้ตอบคารมชมมิหน่าย
สำนวนเศร้าเปล่าเปลี่ยวร้าวเดียวดาย
ฉันกระหายร่ายคำย้ำตอบกานท์

๐ วนเวียนคลิกหน้านั้นพลันหน้าโน้น
บ่อยเรื่องโดนตรงใจให้ชวนอ่าน
กระโจนลงหลงเริงเหลิงวิมาน
สุข ณ บ้านกลอนไทยในค่ำคืน

๐ เห็นเธอออนยามที่รวีดับ
ม่านดำขลับคลุมฟ้าจันทราตื่น
บรรยากาศเดียวดายคล้ายกุมกลืน
ผลักดันคลื่นจินตนาพาว่ายเวียน

๐ เราทิ้งความโกลาหลบนโลกสวย
มารื่นรวยแดนศิลป์จินต์แปรเปลี่ยน
ขลุกร้อยกรองอักษรอ้อนคำเนียน
ถอดใจเขียนกวีที่ล่องลอย

๐ เราเหมือนมีอะไรที่ใจรัก
จึงจมปลักกับฝันนานและบ่อย
จ่อหน้าคอมพ์กดคีย์ปรี่ทยอย
บรรเลงปล่อยคำสุขปลุกวงวรรณ..

ระนาดเอก

 

[จ้อง เจรียงคำ]

ขอสุขยามยิ้มฝันอ่านเขียนกลอน



ในโลกจริงร้อนเปลวไฟเลวร้าย
โอบล้อมภายในจิตโหมปิดกั้น
ตะกายลุกขลุกขลักสำลักควัน
มองทางตันแต่ละด้านผ่านน้ำตา

โลกใบนี้มีอะไรกว้างใหญ่นัก
ระหว่างล้มจมปลักสักปัญหา
ความอ่อนไหวสืบเท้าใกล้เข้ามา
รอบรอบกายคล้ายว่าเชื่องช้านัก

มีอะไรในมุมมองของความคิด
ปล่อยลอยจิตชำระอุปสรรค
จึงได้ยินนิยาม-ถามความรัก
จึงได้พักผ่อนเพลาเบาหัวใจ

ภายในโลกปะทุระอุร้อน
มีอีกโลกซุกซ่อนความอ่อนไหว
ถึงโลกจริงมืดมนหนทางไป
แต่โลกในจินตนา..กว้างกว่านัก

ฉันและเธอเป็นใครในแห่งนี้
จริงอยู่ที่แต่ละผู้ไม่รู้จัก
แต่ครั้นเมื่อเราได้เอ่ยทายทัก
ก็ประจักษ์แจ้งได้...ใจเดียวกัน

เราคือสมาชิกโลกอักษร
หลงกานท์กลอนปลื้มปลาบรักกาพย์ฉันท์
ส่วนชีวิตส่วนตัว...ช่างหัวมัน
ขอสุขยามยิ้มฝันอ่านเขียนกลอน 


จ้อง  เจรียงคำ

[ดาว อาชาไนย]

เธอ-ฉันต่างลุ่มหลงดงกลอนกาพย์
หัวใจอาบด้วยรักศิลป์อักษร
แม้จะใจเดียวกันฉันร้าวรอน
ต้องสะท้อนเพราะใจไม่ตรงกัน

         ดาว อาชาไนย

[บ้านริมโขง]

เหมือนอยากรู้คู่หวังยังอยู่ไหม
ส่งพลังแรงใจให้เข้าฝัน
จะเป็นจริงดั่งปองสองสัมพันธ์
หรือคืนวันผันผิดจนจิตตรม.....

......ยามใดว่างวางงานให้ขานรับ
หรือยามตื่นจากหลับซับสุขสม
นั่งหน้าอิ่มยิ้มพรายหมายชื่นชม
ทุกคารมผสมนามตามจินตนา

รีบเปิดคอมพ์ตัวน้อยคอยหน้าบอร์ด
อ่านคำอ้อนคำออดสอดส่ายหา
กระทู้ไหนใครกันจัดสรรมา
อ่านลีลาพาฝันพลันรื่นรมย์

ใจเดียวกัน รังสรรค์สวรรค์เพิ่ม
มีต่อเติม เพิ่มสุข, สนุก, ขม
มีกระเซ้าเย้าแหย่..แลชื่นชม
เกิดเกลียวกลม ผสมรัก สลักทรวง

ไม่เคยคุ้น เหมือนคุ้น ละมุนจิต
ไม่เคยชิด เหมือนชิด ติดห่วงหวง
ไม่เห็นหน้า เหมือนเช่น เด่นดาวดวง
ไม่เคยควง เหมือนนาง อยู่ข้างกาย

จึงเหมือนจริงสิ่งนี้ที่ใจจด
ไร้กำหนดแห่งจิตที่คิดหมาย
โลกไอ-ที..มีฝันอันมากมาย
แม้เดียวดาย..อยู่เดียว...ไม่เปลี่ยวใจ.

"บ้านริมโขง"

[♥หทัยกาญจน์♥]

ใจเดียวกัน

ต่างพ่อแม่ ถิ่นกำเนิด เกิดอาศัย
ต่างเหนือใต้ อีสานกลาง ร่วมขับขาน
ต่างเรียงร้อย  ถ้อยคำ เป็นบทกานท์
ต่างลำนำ ถ้อยคำหวาน อยู่ร่ำไป

ต่างความฝัน ต่างอาชีพ ต่างจุดหมาย
ต่างคารม คมคาย ที่หลั่งไหล
ต่างศาสตร์ศิลป์ วัยและคุณ  วุฒิห่างไกล
แต่หัวใจ ดวงเดียวกัน ลำนำกลอน

หทัยกาญจน์

[สล่าผิน]

ใจรักกลอนนอนดึกเพราะนึกแต่ง
เฝ้าจัดแจงหาคำนำมาใส่
ด้วยเพราะรักอักษราพาสุขใจ
ที่จะได้สานถักเป็นวรรคตอน

ในบางครั้งอยากแต่งแปลงกลอนรัก
ให้เป็นวรรคคำคมสมอักษร
ให้ไปคล้องดวงมานที่อ่านกลอน
ให้นึกย้อนจิตดูผู้แต่งกานท์

ในบางคร้งนั่งเพียรเขียนกลอนเศร้า
ที่ใจเราจินตนามาให้อ่าน
ทำอกหักรักร้าวราวซมซาน
ใจแหลกรานปั้นแต่งแกล้งสมจริง

กลอนคิดถึงประหนึ่งรักพำนักจิต
พาให้คิดถึงกันนั้นอย่างยิ่ง
สร้างมูลเหตุแบบอย่างเหมือนอ้างอิง
ด้วยทำนิ่งใจนึกตรึกตรองคำ

เธอคนไกลได้อ่านวานช่วยคิด
ฉันใส่จิตลงไปในการร่ำ
เฝ้าแต่งกลอนอ้อนให้ไปประจำ
หากงามขำได้อ่านสงสารที

สล่าผิน

[♥หทัยกาญจน์♥]

ในบางครั้งเร่งเพียรเขียนอักษร
ที่ลงกลอนชี้แจงแถลงไข
ทุกถ้อยคำล้วนออกมาจากดวงใจ
เพราะห่วงใยคิดถึงจึงแสดง

ในบางครั้งไร้ซึ่งความรู้สึก
เพราะบางคราวไม่ทันนึกจึงเสแสร้ง
เรื่องจริงบ้างเรื่องเล่นบ้างปนจำแลง
บ้างนึกแกล้งหลงถ้อยคำพาวุ่นวาย

ทั้งเรื่องจริงเรื่องฝันที่ขับขาน
ในทุกกาลมีความสุขรู้จุดหมาย
ที่แต่งถ้อยร้อยคำวางเรียงราย
เพียงเพราะรักมากมายจากดวงจินต์

ทั้งเรื่องสุขเรื่องทุกข์ปนเรื่องเศร้า
ในบางคราวเรื่องเล่าเก่าสุดถวิล
ใจดวงนี้มีความสุขยามยลยิน
เพราะรักถิ่นที่เรียงร้อยถักทอกลอน

ด้วยรักนะคะ
หทัยกาญจน์