ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[amika29]

น้ ำ ค้ า ง พ ร ม พ ร่ า ง ก ล า ง คื น ห น า ว
ท้องฟ้าอับแสงดาวพราวลมฝน
เคว้งคว้างกลางเส้นทางร้างผู้คน
สับสน...ความมืดมนเกาะกุมหัวใจ

เ อ น ก า ย ล ง ต ร ง ผื น ห ญ้ า ม อ ง ฟ้ า ก ว้ า ง
ใต้เงาจันทร์แสนเลือนลางน้ำตาไหล
กลั้นสะอื้นฝืนข่มความตรมใจ
เฝ้าครวญคร่ำร่ำให้ใต้แสงจันทร์

อ นิ จ จ า ว า ส น า เ กิ ด ม า ด้ อ ย
ด้วยบุญน้อยมิอาจเคียงเรียงร่วมฝัน
ทำได้เพียงเลี่ยงหลีกไปให้ไกลกัน
หนีให้พ้นคืนและวันที่สัญญา

อ ธิ ษ ฐ า น ข อ พ ร ว อ น จั น ท ร์ เ จ้ า
ที่สาดแสงพริ้มพราวบนราวฟ้า
ส่องไปถึงคู่ขวัญวันวิวาห์
สุขเถิดหนาขอจำลาด้วยอาลัย

เอ-มิ-กา

[มานพ]

น่าสงสารเอมิกาเกิดมาด้อย
เมื่อบุญน้อยปูทางสร้างบุญใหม่
พี่เห็นน้องอ่อนเพลียนั่งเสียใจ
ทำไงได้วาสนามาต่างกัน

ได้เพียงแต่ปลอบใจให้คลายเศร้า
เหมือนตัวเรารักไกลได้แต่ฝัน
หนีไม่พ้นอกหักรักทุกวัน
ขอชมจันทร์ด้วยนะจ๊ะคนดี

"มานพ"

[Design with love ᵔᴥᵔ]

ในคืนมืดสนิทไร้สีแสง
ใจอ่อนแรงด้วยฤทธิ์ความอ่อนล้า
ฟังพี่สาวเอ่ยคำซ้ำวาจา
เป็นอะไรใจห่วงหาพาเศร้าตาม

อ่านบทกลอนดูแล้วใจมันปวด
ใยร้าวรวดร้าวรักใจอยากถาม
เป็นอะไรพี่เราใจเหงาทุกโมงยาม
ทุกข์อันใดมาระรานซึ่งหัวใจ

ฟังชื่อบทกลอนที่แสนเหงา
ว่าใจเศร้าใต้แสงจันทร์พาหวั่นไหว
ทุกข์มาหรือมาหาน้องอย่าหมองใจ
อย่าแคร์ใครที่มองข้ามรักร้างลา

มองทางนี้พี่ยังมีน้อง
คอยปกป้องโอบรักคอยรักษา
มือของน้องจะคอยซับน้ำตา
วันเวลาจะลบล้างความทรงจำ

                          with love"

[ไพร พนาวัลย์]

เธอร้องไห้ใต้แสงจันทร์ในวันเหงา
ไยจึ่งเศร้าเจ่าจุกทุกข์ถลำ
ใครหนอทำให้หมองต้องชอกช้ำ
เฝ้าแต่กล้ำกลืนก้างมิลางเลือน

ขอวอนจันทร์เจ้าขาเมตตาด้วย
โปรดจงช่วยให้พรอย่าคลอนเคลื่อน
คืนไหนฟ้าสกาวพร้อมดาวเดือน
มาเป็นเพื่อนน้องข้า ด้วยปรานี

ช่วยชะโลมดวงใจให้สดชื่น
ช่วยหยิบยื่นความหวานสมานศรี
ให้คนรักกลับคืนฟื้นไมตรี
ให้คนดีรื่นรมย์ หายตรมตรอม

 
"ปรางค์  สามยอด"