ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

ฉันเห็น...
ความจำเป็นเกินใจจะให้ฉัน
มีภาระล้นหลามความผูกพัน
เรามีกันไปไย..เหมือนไม่มี

ก็ใช่..
และก็ใครอ้างว้างอยู่อย่างนี้
ต้องทนเจ็บเหน็บหนาวร้าวฤดี
เพราะใครที่ร้างเลือน..เหมือนลอยแพ

สินะ...
แล้วไยจะหวนคืน  ฝืนแยแส
ขาดสะบั้น ดังป่านว่าว เขาไม่แล
เป็นผู้แพ้หลีกทาง อย่างเดียวดาย

ลหุ
สำหรับเธอเบาบาง...อย่างง่ายง่าย
สำหรับฉันวนเวียนจนเจียนตาย
ก้าวสุดท้ายกล่าวลา...อย่ามาจำ

[มานพ]

สายวสันต์หล่นมาพาใจเศร้า
สัญญาเราแปลกไหมใจถลำ
สัญญารักกับพี่ที่เคยทำ
น้องกลับคำเหว่ว้าสัญญาใจ

มองฟากฟ้าทีไรใจยังคิด
ฟ้าลิขิตชะตาพาหวั่นไหว
มาพบเธอเจอน้องจองทรามวัย
ในฤทัยห่วงหาและอาทร

 

[Prapacarn ❀]

 

สายฝนหล่นปนน้ำตาพาใจหนาว
นั่งมองดาวเหงาจิตคิดทอดถอน
บ้านพี่ฝนหล่นมาภาษากลอน
บ้านบังอรฝนกระหน่ำจนช้ำใจ

มองฟากฟ้าเดือนแหว่งแกล้งให้หวั่น
เจ้าจวงจันทร์ดวงเสี้ยวเลี้ยวไปไหน
น้องชะเง้อเผลอชะแง้แลตามไป
ฟากฟ้าไกล ใครยัง...เฝ้านั่งรอ....






 

[มานพ]

มองฟากฟ้าเดือนเพ็ญไม่เห็นแหว่ง
เธอคงแกล้งให้พี่นี้ใจฝ่อ
น้องชะเง้อมองมาน้ำตาคลอ
พี่สุดท้อสุดทนแล้วคนดี

สำหรับเธอเบาบางอย่างง่ายง่าย
แสนเสียดายยิ่งนักรักมาหนี
เพราะน้ำหลากไหลรวมท่วมอีกที
รักล้นปรี่ไหลหลั่งวังน้ำวน

[Prapacarn ❀]

กระแสชล วนวุ่น หมุนเป็นเวิ้ง
พี่อย่าเพิ่ง ลาลับ น้องสับสน
กระแสน้ำ เชี่ยวไหล ดั่งใจคน
คงหมองหม่น หลงลม จมน้ำตา

หัวใจอ้อน ออเซาะ ขอเกาะทุ่น
รักเป็นทุน เดิมพัน ท่านพี่ขา
จะสำลัก ตักษัย ในวาจา
ตายยิ่งกว่า ถูกฝัง วังน้ำวน.....



 

[มานพ]

ตอบน้อง prapacarn..
..
กระแสชล วนไหล เหมือนใจน้อง
อย่าขุ่นข้อง ใจนัก รักเหลือล้น
จงวางใจ พี่ยา นะหน้ามน
ดวงกมล น้อยน้อย ยังคอยเธอ

พี่ยังไม่ ลาลับ กลับไปไหน
รักดวงใจ ของพี่ นี้เสมอ
รอวันพบ สบตา เมื่อมาเจอ
รักล้นเอ่อ ผูกพัน อย่าหวั่นเลย

"มานพ"

 

[Prapacarn ❀]

พี่มานพ 


 


ถ้าใจน้อง ไหลเชี่ยว ดั่งเกลียวคลื่น
จะหวนคืน ขอไออุ่น หนุนเขนย
อ้อมอกพี่ อิงแอบ แนบชิดเชย
ไม่ร้างเลย อ้อนพี่ ทุกวี่ทุกวัน

จะออเซาะ พรอดพร่ำ รำพันรัก
จะหนุนตัก อ้อล้อ พ่อจอมขวัญ
หิวจะป้อน ถ้าหนาว เรากอดกัน
น้องไม่หวั่น รอพี่ ที่บ้านกลอน



 

[มานพ]

ตอบน้อง prapacarn..

น้องจะหวานเกินไปใจพะวง
เกิดพี่หลงขึ้นมาวาจาหล่อน
คงก็คงอกหักรักขาดตอน
ใจรอนรอนร้อนรุ่มกลุ้มอุรา

แต่ก็ชอบงามงอนอ้อนออเซาะ
เหมือนตาลเฉาะแตะลิ้นถวิลหา
ได้อิงแอบแนบกายไร้มารยา
อุ่นหนักหนาจริงจ๊ะประภาคาร

"มานพ"

[Prapacarn ❀]

พี่มานพ....


อันอ้อยตาล หวานลิ้น แล้วสิ้นรส
จำนรรจ์บท ออดอ้อน เพลงอ่อนหวาน
คำออเซาะ จากใจ..ใช่จากตาล
จะอุ่นหวาน นานจน..พี่บ่นเอียน

อย่าพ-วง พี่จ๋า น้องมากระแซะ
ไยเฝ้าแกะ ขัดขืน..หรือคลื่นเหียน
มาซุกซบ อบอวล นวลเนื้อเนียน
หวั่นพี่เซียน นักรัก น้องหนักใจ...





 

[มานพ]

ทั้งอ้อยตาลหวานลิ้นเคยกินแล้ว
อยากทานแห้วมากกว่าเธอว่าไหม
หนทางท้อสุดทนดั้นด้นไป
หาทรามวัยคนดีที่รอคอย

พี่รอคอยลอยคอรอน้องคาร
แม่ตาหวานอย่าหลบมาพบหน่อย
อย่าให้พี่โรยราทำตาปรอย
มาบ่อยบ่อยเถิดหนาหาพี่ชาย