ส่งดอกไม้มาให้..คนใกล้เครียด
ขนาด"พร่ำ"ยังละเมียดกระเดียดเหงา
มองทุกอย่างที่มีเป็นสีเทา
สะท้อนเงาอารมณ์...ยังคมคาย
อ่านจนเพลินเกินกู่ตามดูจิต
แนบสนิทวรรณกวีถึงที่หมาย
แม้นจะพร่ำคำเน้นมิเว้นวาย
ถ้อยบรรยายเนื้อความให้ตามดู
เพราะถ้วงทีลีลา...ไม่น่าเบื่อ
เหมือนอ่อยเหยื่อเตลิดเสียเลิศหรู
สร้างอารมณ์ไหวหวั่นจนพันตู
เนื่องฝีมือระดับครู...จึ่งดูดี
หรือว่าเราหลงใหลในอักษร
ดั่งภมรว่อนแฝงหลงแสงสี
หวังน้ำหวานซ่อนหยดบทกวี
ชุบวจีเจือจางในบางตอน
ส่งดอกไม้มาให้...กลัวไม่รับ
ฝาก Youtube ก่อนหลับแนบกับหมอน
ให้เธอนึกมุขใหม่ได้หลายกลอน
ฉันจะนอนรอนะ..ดูซะเลย
ดูแล้ว.น้ำตาไหลทุกที....อย่างท่านหรือ...จะดูจบ???
XXX XXX
บางเวลาอารมณ์ผสมเครียด
รายละเอียดเบียดเบียนเปลี่ยนเฉลย
หวั่นวิตกหมกหมุ่นจนคุ้นเคย
พร่ำรำเพยเผยออก, มาบอกคุณ
ใช่ว่ามีฝีมือระบือพัด
ยังอึดอัดถ้อยคำสีดำขุ่น
บางสำนวนชวนโหยโดยการุญ
อ่านจนพรุนครุ่นคิด, สนิทใจ
บางครั้งมีลีลาดูน่าเบื่อ
อ่านจนเชื่อเหลือเกินเพลินเหลวไหล
เขียนไปตามสำนวนหรือกวนใคร
หลงอยู่ในดงคำ, ประจำมา
ท่วงทำนองของครูผู้เก่งกาจ
เขียดตะปาดอย่างเราเฝ้าฝันหา
ลอบเรียนรู้ลักจำเป็นตำรา
ด้วยศรัทธาแห่งชีวิต, ลิขิตคำ
ส่งดอกไม้มาให้ใจได้รับ
นอนไม่หลับกับหมอนตอนขันขำ
ดูไม่จบพบความตามลำนำ
ของคืนค่ำย่ำแย่, แหม่ะ! เสียดาย.
...........................
