ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..



“จุดเริ่มต้น..ของความรัก?”

๐

๐ ปลาแขยงตอดขี้ที่ลอยน้ำ
นึกแล้วขำหน้าเจ้าวันเก่าก่อน
สิบกว่าปีที่เจ้าเข้านาคร
จากวัยอ่อนอ้อนเก่งฮัมเพลงครวญ

๐ เรายังเจอกันบ่อยถ้อยอาศัย
จนรู้ใจไม่เห็นเป็นปั่นป่วน
อยู่มหาวิทยาลัย..ใกล้ใกล้นวล
บึ่งรถด่วนเดี๋ยวเดียวเทียวหานาง

๐ จากแค่มิตรรู้ใจคนใกล้บ้าน
ก็ทะยานกุมสิทธิ์ชิดไม่ห่าง
เดินเคียงไหล่พะนอ,คลอตามทาง
โอบเอวบ้างทำนองของทาสรัก

๐ เย็นลมเจ้าพระยาพัดหาฝั่ง
เราสองหลงภวังค์นั่ง-หนุนตัก
ปลาแขยงพาเธอเผลอคิกคัก
อดีตทักวัยเยาว์วิ่งเข้าเยือน

๐ กับคำถามปลาแขยง-เธอแฝงยิ้ม
เราหลับพริ้มลืมตายิ้มหน้าเจื่อน
รู้คำตอบทันทีไม่มีเลือน
ครั้งเสียงเพื่อนหัวร่อจ้อทั้งคลอง

๐ ภาพเล่นน้ำซ่อนหาย้อนปรากฎ
กอผักบุ้งเขียวสดบดบังช่อง
เธอผุดขึ้นแปะเราเป้าที่จอง
ผุดใต้กองของขี้ที่ลอยน้ำ

๐ วันนั้นเธอร้องไห้เพื่อนไล่ล้อ
วันนี้เธอหัวร่องอขันขำ
เราคนเดียวตามลอบปลอบประจำ
จนถลำบ่วงรักเข้ากักตัว..

ระนาดเอก

[Nuanna2]

 



ขอบคุณค่ะ

[สะเลเต]

ปลาแขยงตอดขี้ที่เราขำ
ภาพทรงจำครั้งเก่าคราวเธอยั่ว
เธอผลักฉันตกน้ำยามเก็บบัว
แถมเธอหัวเราะใส่...อายเหมือนกัน

นึกถึงภาพวันนั้นพลันอมยิ้ม
แสนเอมอิ่มอุราครานึกนั่น
สิบกว่าปีที่ผ่านแม้นานวัน
ห้วงลึกในใจฉัน.....นั้นไม่ลืม

---สะเลเต---

[ระนาดเอก]

๐ จุดเริ่มต้นหนทางสรรค์สร้างรัก
มีทั้งหนักทั้งเบาปวดร้าว-ปลื้ม
มีรอยยิ้มให้หวนทวนหยิบยืม
มีดูดดื่มโดดเดี่ยวเปรี้ยวหวานมัน

๐ คือทรงจำยามท้อต่อวิถี
ย้อนทวนความอารีที่ฝากฝัน
ในรอยเจ็บเหน็บหลากรักเกิดครัน
เปี่ยมอยู่ในสารบัญพลันนั่งคิด

๐ หากไม่มีวันเศร้าในคราวนั้น
เราคงไม่รักกันสวรรค์ปิด
ความอาทรอ่อนหวานการใกล้ชิด
นำให้สองชีวิตจิตผูกพัน..

ระนาดเอก