~**คือความว่างเปล่า**~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 05:31:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~**คือความว่างเปล่า**~  (อ่าน 3243 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
28 สิงหาคม 2011, 12:38:PM
♥ กานต์ฑิตา ♥
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 500
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,078



« เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 12:38:PM »
ชุมชนชุมชน






มันเป็นความว่างเปล่าเราทั้งสอง
มันเป็นความหม่นหมองทั้งสองฝ่าย
เส้นชีวิตโดดเดี่ยวและเดียวดาย
ไร้จุดหมายปลายทางก้าวย่างเดิน

มันเป็นความผิดหวังประดังทับ
หัวใจยับเป็นริ้วดูผิวเผิน
แต่ความจริงปริแยกแหลกเหลวเกิน
ต้องเผชิญเจ็บไปให้ด้านชา

จะเสียดายใช่ย้อนตอนแรกเริ่ม
ที่หวังเพิ่มเติมใจได้หรรษา
จำต้องยอมรับกรรมที่ทำมา
วาสนาตัวเราเพียงเท่านี้

หากดึงดื้อยื้อยุดหรือฉุดรั้ง
ก็คงพังภินท์ได้ไม่สุขี
จะเป็นการทุกข์จมถมทวี
จบกันทีสิ้นสุดหยุดความรัก

มันเป็นความเข้าใจที่ไม่ชัด
มันเป็นการผูกรัดมัดสลัก
คนหนึ่งวางมือลงจงใจภักดิ์
อีกคนผลักเบี่ยงบ่ายจากสายตา

มันเป็นความว่างเปล่าเราทั้งสอง
มิอาจครองใจเหนี่ยวเกี่ยวรวมหา
รักที่เคยหวานฉ่ำต้องอำลา
ตามประสาต่างไปในทางเดิม


 บ๊าย บาย

"กานต์ฑิตา"

๒๘ สิงหาคม ๒๕๕๔





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คนเผาถ่าน, --ณัชชา--, เมฆา..., พี.พูนสุข, victoria's secret, Design with love ᵔᴥᵔ, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, สุนันยา, hort39

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 สิงหาคม 2011, 03:02:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #1 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 03:02:PM »
ชุมชนชุมชน



คือสิ่งหนึ่งที่เหลือเมื่อเราห่าง
คือช่องว่างวางต่อรอใดเสริม
คือเวลาขาดตอนวอนให้เติม
คือจุดเริ่มต่อใหม่ไร้พรมแดน

อาจเป็นช่วงเว้นวรรคใช่หักทิ้ง
อาจเป็นช่วงร้าวจริงสิ่งหวงแหน
อาจเป็นช่วงอาภัพรับขาดแคลน
อาจเป็นช่วงเศร้าแสนแก่นชีวี

เมื่อทางเดินเส้นเดียวยากเลี้ยวหลบ
ทำให้พบทางไปในดิถี
อยากถึงฝั่งอื่นใดไหนไม่มี
ต้องร่วมทางเส้นนี้ไปด้วยกัน

เมื่อชีวิต..ไม่นิ่ง สิ่งที่เห็น
จะยากเย็นเพียงใดไปตามฝัน
หากสองขายังแกร่งแบ่งฝ่าฟัน
และ..ไม่หยุด กลางคัน..มีวันพ้น

ไม่มีใครผิดหวังถ้ายังอยู่
ตั้งมั่นสู้กันไปไม่หันหน
อาจสมใจหลายอย่างระหว่างคน
เหลือตกหล่นค่อยยื่นเก็บคืนครอง

ไม่มีความว่างเปล่าระหว่างคน
เพียงสับสนบนวิถีที่เศร้าหมอง
ทุกอย่างคงตรงมั่นตามครรลอง
ปรับเสนอเจอสนอง...ไม่ต้องตรม.

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, hort39, ♥หทัยกาญจน์♥

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s