ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

นาฬิกาบอกเวลาว่าตีสอง
จึงแอบย่องเข้าไปยังใจพี่
บุกไปค้นห้องใจชายคนดี
หากพบมีใครจองน้องขอบาย

เปิดห้องแรกนามน้อง"ปองริษา"
งามโสภาพริ้งเพริศสวยเฉิดฉาย
เปิดอีกห้องอ่านเจอเธอชื่อ"ทราย"
ยามยิ้มพรายงามสง่าน่าเอ็นดู 

ห้องที่สามชื่อว่า"นภสร"
ร่างอรชรฐานะรวยสวยเลิศหรู
ห้องสุดท้ายค่อยย่องน้องอยากรู้
ชื่อ"สมชาย" อ่านอยู่ดูชอบกล

ปืนกำแพงกลับมาพกพาเศร้า
นั่งคอตกพิงเสา...เฉาอีกหน
ห้องใจพี่แจกจ่ายแบ่งหลายคน
ช้ำกมลยิ่งนักรักอับปาง

หัวใจพี่สี่ห้องน้องหมดสิทธิ์
ฝันเคยคิดเคียงคู่ดูไกลห่าง
เจ็บหัวใจจริงหนอขอหลีกทาง
ขออยู่อย่างผู้พ่าย...หากไร้เธอ

---สะเลเต---

[Design with love ᵔᴥᵔ]

เพราะหัวใจพี่ล้นเต็มทั้งสี่ห้อง
คงไม่มีที่ให้น้องอิงอาศัย
หมดเสียแล้วเต็มหมดแล้วซิห้องใจ
คงไม่เหลือให้ใครที่เฝ้ารอ

เพียงมองหาที่ว่างว่างว่ามีไหม
ภายในใจชายร้อยรักแค่อยากขอ
อยากอิงแอบสนิทแนบเมื่อยามท้อ
คงได้แค่ตัดพ้อข้างในใจเบาเบา

เมื่อไม่มีก็ไม่ควรจะค้นหา
เพราะรู้ว่าอย่างไรในใจเขา
คงไม่มีหรอกหนาใบหน้าเรา
แค่คนเก่าใครเขาจะเห็นใจ

                       with love"

[ฤดีไพร]

นาฬิกาบอกเวลาว่าตีสอง
จึงแอบย่องเข้าไปยังใจพี่
บุกไปค้นห้องใจชายคนดี
หากพบมีใครจองน้องขอบาย

เปิดห้องแรกนามน้อง"ปองริษา"
งามโสภาพริ้งเพริศสวยเฉิดฉาย
เปิดอีกห้องอ่านเจอเธอชื่อ"ทราย"
ยามยิ้มพรายงามสง่าน่าเอ็นดู 

ห้องที่สามชื่อว่า"นภสร"
ร่างอรชรฐานะรวยสวยเลิศหรู
ห้องสุดท้ายค่อยย่องน้องอยากรู้
ชื่อ"สมชาย" อ่านอยู่ดูชอบกล

ปืนกำแพงกลับมาพกพาเศร้า
นั่งคอตกพิงเสา...เฉาอีกหน
ห้องใจพี่แจกจ่ายแบ่งหลายคน
ช้ำกมลยิ่งนักรักอับปาง

หัวใจพี่สี่ห้องน้องหมดสิทธิ์
ฝันเคยคิดเคียงคู่ดูไกลห่าง
เจ็บหัวใจจริงหนอขอหลีกทาง
ขออยู่อย่างผู้พ่าย...หากไร้เธอ

---สะเลเต---

น่าจะชวนไปด้วยช่วยเช็คห้อง
อาจจับจองห้องหับที่ลับเด้อ
อาจจะมีห้องส่วนตัวกลัวคนเจอ
ควรเสนอกั้นห้องน่าลองดู

หรือบางคนในห้องอาจหมองเศร้า
ลองถามเขาเหนื่อยล้าหรือน่าอยู่
หากเขาเบื่อเมื่อไรเราได้รู้
ไปเช็ดถูปัดกวาดอาจร่มเย็น

ห้องที่ห้าหาหรือไม่ใจของเขา
อาจรับเราคนใหม่หากได้เห็น
อาจอยู่รื่นชื่นใจไร้ลำเค็ญ
เพราะเขาเป็นคนใจกว้างน่าวางใจ

ขอบอกทางฉันหน่อยจะคอยเช็ค
หาห้องเล็กสักห้องลองดูใหม่
จะลองขอกั้นห้องลองอยู่ไป
อาจจะได้เป็นสุขทุกคืนวัน

๑๑เรยา๑๑

ขอแจมหน่อยนะคะ

[Music]

ถ้าใจชายเป็นหนังสือคือ..อย่าเปิด!!
ไม่งั้นความ"เตลิด"จะเกิดเหรอ?
ไร้ประโยชน์-โหดร้าย-ที่ได้เจอ
ต้องออเออ...อดทนไปจนตาย

 
ยามรักกันแววตาซื่อสื่อผสาน
ผ่านช่วงวันฝันหวานพาลสลาย
ต้องปิดตา-ปิดหู-เหมือนดูดาย
อ่านนิยายปลอบตนแล้วทนเอา

 
ถ้าใจชายเป็นหนังสือให้ถือกลับ
โปรดสดับถอยหลัง...ลองฟังเขา
อ่านข้อความเปรยเปรียบแล้วเทียบเดา
ทำให้เรา...ใคร่ครวญก่อนจวนตัว

....... ........

ก่อนแต่งงาน

ชาย : “ใช่เลย! ในที่สุดก็ถึงเวลาสักที ผมรอไม่ไหวแล้ว”
หญิง : “เธอคิดจะเลิกกับฉันมั้ย”
ชาย : “ไม่แน่นอน อย่าแม้แต่เพียงแค่คิด”
หญิง : “เธอยังรักฉันอยู่หรือเปล่า”
ชาย : “แน่นอน!”
หญิง : “เธอเคยคิดจะเอาเปรียบฉันบ้างหรือเปล่า”
ชาย : “ไม่มีทาง ทำไมเธอถึงถามอย่างนั้น”
หญิง : “เธอจะจูบฉันมั้ย”
ชาย : “ได้สิ”
หญิง : “เธอจะทำร้ายฉันมั้ย”
ชาย : “ไม่มีทางฉันไม่ใช่คนแบบนั้น”
หญิง : “ฉันไว้ใจคุณได้”

หลังจากแต่งงาน
อ่านจากบรรทัดล่างสุด ขึ้นบน

[รพีกาญจน์]

หัวใจพี่ สี่ห้อง ต้องชอกช้ำ
ถูกหญิงทำ ย่ำแย่ แพ้พลั้งเผลอ
หลงเรือนร่าง พร่างพราว ขาวบำเรอ
ซึมจนเซ่อ เธอไกล ใจแสนดำ

หญิงคนแรก แปลกดี ศรีสูงศักดิ์
แต่มากรัก เชยชิม มิอิ่มหนำ
หญิงที่สอง ร้องฟ้อน ละครรำ
เริงระบำ กับชาย ฟายทั้งคืน

หญิงที่สาม พล่ามปาก มือสากกล้า
เช้าเย็นด่า สารพัด ถ้าขัดขืน
หญิงที่สี่ จู๋จี๋จัง แม้นั่งยืน
ไห้สะอื้น น้ำตาริน ไม่กินนอน

แหละแล้วเธอ แหล่หลาย หนีหายลับ
ยามตกอับ ทรัพย์จาง นางก็ถอน
ไม่หลงเหลือ เยื่อใย ให้อาวรณ์
แม้มุ้งหมอน เสื่อเก่า เธอเอาไป

หัวใจพี่ สี่ห้อง ต้องว่างเปล่า
วอนสาวเจ้า เข้าช่วย ด้วยแก้ไข
ยินยอมมอบ ครอบครอง สี่ห้องใจ
ขอเพียงไม่ ลืมเลือน เหมือนคนเดิม

รพีกาญจน์ 59

[ดาว อาชาไนย]

[

size=16pt]หัวใจพี่สี่ห้องจองเต็มอยู่
เชิญมาดูและจองที่ห้องเสริม
หากคับแคบโปรดรอจะต่อเติม
หรือจะเพิ่มห้องสวีตอยู่ติดกัน

บริการทุกระดับประทับจิต
เพียงสะกิดก็สนุกสุขแสบสันต์
หรือจะอยู่อย่างสบายเช่ารายวัน
ห้องใจนั้นว่างอยู่รอคู่จอง

      Dow archanai[/size]

[ไพร พนาวัลย์]

      

โถ หัวใจสี่ห้องที่น้องเห็น
เดี๋ยวนี้เป็นห้องเก่าไร้เงาเพิ่ม
ทั้งสี่คนเข้าก๊วนทำเหิมเกริม
ไม่มาเติมต่อไต่ปล่อยให้ร้าง

พี่ก็แสนเบื่อหน่ายในเรื่องรัก
ต้องอกหักซ้ำซ้อนห้องนอนว่าง
แต่ละคนต่างไปคนละทาง
ไม่อยากสร้างรักเศร้าให้เหงาทรวง

รักลำเค็ญเข็นครกขึ้นภูเขา
แม้จะเอาใจพ่วงเข้าห่วงหวง
แต่ก็ยังไร้เงาเจ้าพุ่มพวง
รักหลุดร่วงโรยราไม่มาเยือน

รักอับปางปี้ป่นต้องทนเศร้า
ทุกข์รุมเร้าเศร้าใจหาใครเหมือน
รอรักแท้เพียงรายเข้าร่วมเรือน
ขอเป็นเพื่อนร่วมใจยามไกลกัน

 
"ปรางค์  สามยอด"
 

[--ณัชชา--]

ถ้าหากเลยไปมองห้องที่ห้า
จะรู้ว่าห้องนี้ยังมีฉัน
เป็นเจ้าของเคียงคู่อยู่วัน
แสนสุขสันต์ออเซาะฉอเลาะคำ

จงหักอกหักใจหลีกไปซะ
นะแกงนะหากใจไม่ชื่นฉ่ำ
ก็ตัวเองไม่แจ่มแถมตัวดำ
มันก็ต้องชอกช้ำโปรดทำใจ

 
natcha