24 สิงหาคม 2011, 10:15:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« เมื่อ: 24 สิงหาคม 2011, 10:15:PM » |
ชุมชน
|
ไม่มีแล้วตาฉายประกายหวาน ไร้ปากขานคำมอบมาปลอบขวัญ หมดไม่ตรีจากใจคนใกล้กัน ยิ้มชวนฝันช่างฝืนไม่ชื่นชนม์
ความคิดเธอเป็นใหญ่กว่าใครอื่น จึงหยิบยื่นยาขมตรมหมองหม่น แทนทุกสิ่งเคยเกื้อเอื้อกมล มันเกินทนแล้วนะแทบจะตาย
เคยห้ามใจไว้เสมอยังเผลอจิต ความใกล้ชิดอำนาจประหลาดหลาย เพราะพันธะหน้าที่ที่เป็นชาย เพียงเพื่อนกายสนองยามต้องการ
แววสายตาลากันเมื่อวันจาก คือการฝากขมขื่นกลบชื่นหวาน ยิ้มยามพบเคยซึ้งตะลึงลาน จะพบพานอีกไฉนจากใครกัน
อยากจะพ้อต่อว่าประสายาก ก็เหมือนปากถูกปิดสนิทมั่น เป็นสามัญสำนึกระลึกพลัน วาระนั้นถูกเธอเสนอคืน
คนอาภัพจึงเป็นเช่นสวะ ยามเธอจะจมน้ำจำคว้าฝืน เพื่อประทังยังกายหมายชีพยืน ขอนไม้อื่นปะทะก็ผละไป
ดาว อาชาไนย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สล่าผิน, --ณัชชา--, กัลมลี*, นพตุลาทิตย์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, สุวรรณ, คอนพูธน, ฤดีไพร, amika29, Music
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
24 สิงหาคม 2011, 10:31:PM |
สล่าผิน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 24 สิงหาคม 2011, 10:31:PM » |
ชุมชน
|
แสนสงสารพี่ดาวเจ็บคราวนี้ ใครหนอที่เป็นหญิงทิ้งพี่ได้ ทำพี่หมองครองเศร้าเฝ้าอาลัย เธอช่างใจร้ายยิ่งทิ้งพี่ลง
ไปเชียงใหม่นะพี่ยังมีถม อย่าขื่นขมหัวใจอย่าได้หลง จงตรองตรึกฝึกจิตหัดคิดปลง แล้วบินตรงไปหาสล่าพลัน
จะพาพี่รี่ไปให้พบปะ สาวสวยนะมีให้ตามใจฝัน มิหึงหวงห่วงหาสล่าปัน สวยทั้งนั้นเอาใหม่อย่าได้ตรม
เธอตัดใจไปจากพี่ก็ดีแล้ว จงเปลี่ยนแนวรักใหม่มิให้ขม มาเริ่มใหม่ให้หวานซ่านอารมณ์ ได้เชยชมคนใหม่ใสกว่าเดิม
สล่าผิน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, กัลมลี*, นพตุลาทิตย์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, สุวรรณ, สายลมที่หวังดี, ดาว อาชาไนย, คอนพูธน, ฤดีไพร, amika29, Music
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชายใจคอนโด
|
|
|
25 สิงหาคม 2011, 04:35:AM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2011, 04:35:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, --ณัชชา--, ช่วงนี้ไม่ว่าง, สุวรรณ, สายลมที่หวังดี, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, เมฆา..., คอนพูธน, สล่าผิน, ฤดีไพร, amika29, Music
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
25 สิงหาคม 2011, 06:06:AM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2011, 06:06:AM » |
ชุมชน
|
คนอาภัพอับโชคถูกโรครัก เข้าหาญหักใจนั้นหวั่นผวา อยากจะขออยู่ด้วยช่วยเยียวยา กลัวไม่เห็นคุณค่าน่าน้อยใจ
หนาวอารมณ์บ่มน้ำตาคนอาภัพ อยากซึมซับความเหงาเขาได้ไหม ถ้าหากว่าเวลานี้ไม่มีใคร รับฉันไว้สักคนบนใจเธอ
natcha
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, สุวรรณ, สายลมที่หวังดี, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, เมฆา..., สล่าผิน, ฤดีไพร, ไพร พนาวัลย์, amika29, Music
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
25 สิงหาคม 2011, 07:11:AM |
|
|
25 สิงหาคม 2011, 10:05:AM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2011, 10:05:AM » |
ชุมชน
|
ไปเชียงใหม่นะพี่ยังมีถม อย่าขื่นขมหัวใจอย่าได้หลง จงตรองตรึกฝึกจิตหัดคิดปลง แล้วบินตรงไปหาสล่าพลัน
จะพาพี่นี้ไปให้พบปะ สาวสวยนะมีให้ตามใจฝัน มิหึงหวงห่วงหาสล่าปัน สวยทั้งนั้นเอาใหม่อย่าได้ตรม สล่าผิน
ซาบซึ้งในไมตรีที่อบอุ่น ขอขอบคุณสล่าพาอุ้มสม แต่สาวหนึ่งพึงใจใคร่เชยชม นึกนิยมน้ำใจที่ให้ปัน
สมัครใจให้รักมาปักอก ดังหยิบยกย้ายเอาความเหงานั่น ทิ้งทะเลลอยไปหายเหงาพลัน เป็นความฝันหรือจริงยังกริ่งเกรง
ดาว อาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
25 สิงหาคม 2011, 12:45:PM |
ฤดีไพร
Special Class LV2 นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 67
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 108
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2011, 12:45:PM » |
ชุมชน
|
ไปเชียงใหม่นะพี่ยังมีถม อย่าขื่นขมหัวใจอย่าได้หลง จงตรองตรึกฝึกจิตหัดคิดปลง แล้วบินตรงไปหาสล่าพลัน
จะพาพี่นี้ไปให้พบปะ สาวสวยนะมีให้ตามใจฝัน มิหึงหวงห่วงหาสล่าปัน สวยทั้งนั้นเอาใหม่อย่าได้ตรม สล่าผิน
ซาบซึ้งในไมตรีที่อบอุ่น ขอขอบคุณสล่าพาอุ้มสม แต่สาวหนึ่งพึงใจใคร่เชยชม นึกนิยมน้ำใจที่ให้ปัน
สมัครใจให้รักมาปักอก ดังหยิบยกย้ายเอาความเหงานั่น ทิ้งทะเลลอยไปหายเหงาพลัน เป็นความฝันหรือจริงยังกริ่งเกรง
ดาว อาชาไนย น่าอิจฉาคนดีพี่ดาวรัก อิจฉานักสาวสวยรวยความเก่ง พุ่งศรรักปักพี่ดาวราวนักเลง พี่ดาวเองจึงหลงรักอย่างปักใจ
เธอพาเหงาพี่ดาวราวเอาทิ้ง น่าเป็นหญิงดีหมดและสดใส จึงนำรักปักฤดีพี่ดาวไว้ พี่จึงได้เพ้อพร่ำเฝ้ารำพัน
อยากจะเป็นคนดีมีศรีศักดิ์ มีคนรักจริงใจอย่าใฝ่ฝัน แต่ยากยิ่งหญิงเรยาคว้าลมนั้น เป็นผู้ปันความรักความภักดี
หญิงปองดายชายปองได้ใช่ไหมหนอ หญิงฝ่ายรอชายฝ่ายรุกสุขแล้วหนี หญิงจึงช้ำทำได้แต่แค่รอรี นานกี่ปีได้แต่รอชายขอควง
๑๑เรยา๑๑
|
มีกลอนเป็นเพื่อน เหมือนเงาเธอคอยชิดใกล้
|
|
|
|