ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

คิดถึงเธอ เพ้อครวญ รัญจวนจิตร
 หมู่มวลมิตร ชิดแนบ แอบโหยหา
 แม้เงียบหาย คล้ายดั่ง คลื่นสั่งลา
 ก็กลับมา หาฝั่ง เหมือนอย่างเคย

 มันเหมือนเสือ ปืนฝืด อืดอาดมาก
 ถึงจะอยาก ฝากคำ พร่ำเฉลย
 สนิมเกาะ เคาะฝุ่น จนวุ่นเลย
 อดชื่นเชย เลยรส ของบทกลอน

 นานมากมาย ก่ายกอง ด้วยข้องขัด
 เหมือนโดนซัด หมัดซ้ำ มาย้ำสอน
 ให้งุนงง หลงทาง อย่างอาวรณ์
 ยามกินนอน ย้อนฝัน ถึงวันวาน

 นทีคลั่ง ดั่งใจ ข้างในนี้
 คล้ายอัคคี ที่เฝ้า จะเผาผลาญ
 อยากเรียงร้อย ถ้อยรส พจมาน
 เพื่อสืบสาน กานท์กลอน ก็อ่อนใจ

 ในเมื่อทำ ไม่ได้ ดังใจคิด
 ภารกิจ ติดองค์ อสงไขย
 รีบสะสาง วางร่อง อย่างว่องไว
 ด้วยหัวใจ ใฝ่เพรียก เรียกร้องมา

พิมพิลาไลย

[มานพ]

 หายไปนานคนดีพี่คิดถึง
ยังคะนึงถึงอยู่รู้ไหมหนา
 เห็นเรียงร้อยถ้อยรสพจนา
 อักขรากลอนกล่าวยังเฝ้ามอง

 ยังอยู่ดียากเย็นเป็นไฉน
อยู่หนใดถามข่าวเจ้านวลน้อง
 ภารกิจมากมายยังก่ายกอง
พี่ยังร้องเรียกหามาทั้งปี

"มานพ"

 

 

[สายลมที่หวังดี]

หัวใจที่ร้องเรียก
เพียงเสียงเพรียกก็รีบมา
ไม่ไปให้ไกลหนา
ขอพี่ยาอย่ากังวล

ทุ่มทำแต่การงาน
ไม่เคยพาลหรือล่องหน
เป็นแค่คนหนึ่งคน
จะอดทนเพื่อรักเรา

รอวันมาคู่เคียง
ไม่แค่เพียงเสียงเรียกเร้า
แค่สะกิดฉันเบาเบา

ไม่ต้องเร้าก็จะมา

ทักทายค่ะ ขอแจมด้วยนะ