ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ควายเฒ่า]

.....

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เห็นเขาน้อยใจเราควายเฒ่าบ่น
น้อยใจคนน้อยใจใครไหงมาหงอย
ถูกเขาทิ้งชิ่งหนีลี้ไร้รอย
อย่าสำออยไปเลยเอ๋ยท่านควาย

กาลเวลาล่วงลับไม่กลับหลัง
พาความหวังความฝันนั้นสลาย
เมื่อรักชื่นขื่นขมเศร้างมงาย
ยังไม่ตายถ่ายถอนเลิกนอนซม

แม้เขาน้อยรอยรักเคยหักอก
อย่าได้ตกใจเขาเฝ้าขื่นขม
เขาไปดีมีสุขเราลุกชม
ความระทมขมขื่นกลืนไว้ใน

คิดปลอบใจควายเฒ่าพาเข้าคอก
กลัวช้ำชอกตอกย้ำซ้ำอ่อนไหว
เห็นท่านควายร้าวรอนนั่งถอนใจ
ก็พาให้เศร้าตามเมื่อยามยล...

สวัสดีครับ ท่านควายเฒ่า  ข้าน้อยแวะมาทักทาย

[ภู กวินท์]

เขาทู่


หลบอยู่ในมุมเหงาเราไร้สิทธิ์
หลงน้อยจิตโทษฟ้าเทวสถาน
ที่สองเราเฝ้าขอต่อพระประธาน
อธิฐานสานก่อ, เพื่อต่อบุญ

เก็บดอกไม้ธูปเทียนเพียรก้มกราบ
โปรดจงทราบรักเหลือคอยเกื้อหนุน
เฝ้าออดอ้อนย้อนหามาเจือจุน
เจ้าประคุณซ่อนไว้, ไม่เมตตา

เพราะตัวเราเขาน้อยกระจ้อยจ่อย
สะบัดลอยคอยสู้ทู่หนักหนา
จะดั้นด้นทนไหวจากไหนมา
เขาใหญ่กว่าคว้าเอา, ได้เจ้าไป

คงต้องอยู่อย่างเงียบเทียบไม่ติด
โดนเขาขวิดขาเป๋จนเซไหว
เขาทู่ทู่สู้แรงแกร่งเกินไป
จมอยู่ในโคลนปลัก, แทบดักดาน

ขอให้เจ้าไปดีเถิดอีด่อน
ข้ามันอ่อนทักษะเกินจะสาน
เป็นเขาทู่ดูไว้ให้ประจาน
คำสาบานต่อกัน, นั้นไม่จริง!!
.................

 
ด้วยจิตคารวะครับ

[สะเลเต]

เขาพิงกัน

มองเห็นเขาพิงกันฉันแสนเศร้า
คนของเราเขาหนีมีรักใหม่
เห็นเธอซบอิงแอบแนบหวานใจ
จิตหมองไหม้แสนเศร้าเขาพิงกัน

อยู่กับเราเขาไยไม่อิงซบ
แอบมาหลบอิงเขาเราโศกศัลย์
ภาพบาดตาบาดใจให้จาบัลย์
เพราะว่าฉันไร้เขาเข้ามาพิง

 
---สะเลเต---

[สล่าผิน]

เขาชนกัน

มองพนันขันต่อล่อให้สู้
เอาวัวผู้ประลองของใครวิ่ง
ต่างเอา เขาชนกัน หวั่นใจจริง
คงเจ็บยิ่งหากเขาแทงเข้าตา

เหมือนอย่างเขามาแกล้งแย่งเธอได้
ฉันเจ็บใจไม่หยุดสุดรักษา
เขามาชน ฉันหงาย ชายอื่นคว้า
ฉันหมดท่า ค่าน้อยถอยกลับคืน

สล่าผิน

ลป. มาแจม แต่แตกประเด็นไปเสียแล้ว ขออภัยนะท่านควายเฒ่า 

[นพตุลาทิตย์]

เขาหงอย...คอยเหงา

เห็นเขาหงอยน้อยใจใครไม่รู้
เราเฝ้าดูคอยเหงาเล่ายากฝืน
เมื่อทิ้งเขาเราหงอยละห้อยยืน
ไม่อยากตื่นมาเหงาเฉาใจคอย

เห็นเขาหงอรอนานพานเขาทู่
เขาไม่อยู่ให้พิงกันวันฉันหงอย
เหลือบเห็นเขาชนกันพลันเหม่อลอย
คนใจน้อยรอเหงาเราหงอเอง


 

[ไพร พนาวัลย์]

   

เขาสามยอด

เขาสามยอดทอดร่างอยู่ข้างหน้า
กระท่อมข้าอยู่หลังบังยอดเขา
อยู่ริมไร่ปลายทางในหว่างเงา
คิดถึงเขามากมายไม่คลายคลอน

ต้องพลัดพรากจากเขาไปนานโข
ร้องไห้โฮเมื่อรับกลับสิงขร
แต่จำเป็นต้องไปใจอาวรณ์
ถิ่นดงดอนก่อนเก่าแสนเศร้าใจ

โอ้ สามยอดขุนเขาของเราเอ๋ย
ก่อนนั้นเคยร่วมเรียงอยู่เคียงใกล้
มาบัดนี้ห่างเขา เราแรมไกล
คิดถึงไร่ทานตะวันกลั้นน้ำตา

อีกไม่นานหรอกหนาแก้วตาพี่
คงจะมีวันพบประสบหน้า
คอยวันชื่นคืนสุขนะกานดา
จะคืนมา เขาสามยอด กอดนวลปราง

 
"ปรางค์  สามยอด"