ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สายลมที่หวังดี]

ยามเธอเอ๋ย คำลาว่า จะไป
เคยถามไหม ฉันยินดี หรือสับสน
สิ่งที่เคย มอบให้ ด้วยอดทน
กลับคืนกร่น บ่นว่ายาก ลำบากใจ

หากจากไป ด้วยเหตุผล ปนแสนเบื่อ
ก็อย่าเผื่อ เหลือหัวใจ ไว้ได้ไหม
รีบเดินออก จากซอกรัก ผลักทิ้งไป
ฉันจะได้ เจ็บเจียนตาย ในครั้งเดียว

[มานพ]

ยังไม่เอ๋ยคำลาหรอกหนาน้อง
พี่ยังต้องคอยแคร์คอยแลเหลียว
คอยดูใจทุกวันนั่นเลยเชียว
ยังกลมเกลียวเหมือนเก่าเรารักกัน

ยังไม่มีเหตุผลอย่าทนเบื่อ
น้องไปเชื่อคำใครใจจึงหวั่น
พี่ยังรักห่วงใยไปทุกวัน
เพราะพี่นั้นรักจริงไม่ทิ้งเธอ

"มานพ"

 

[Design with love ᵔᴥᵔ]

หากความจริงวันนี้เธอจะทิ้ง
ไม่เหลือแม้สักสิ่งที่เคยฝัน
ภาพวันก่อนที่เคยมีร่วมกัน
เธอลบมันหมดแล้วเพราะจะลา

หากวันนี้เธอจะเดินจากไป
ไม่มีแล้วเยื่อใยยามพบหน้า
รีบไปเถิดไม่ต้องบีบน้ำตา
แล้วบอกว่า"เสียดายเวลาที่เคยมี"

ไม่ต้องทำเหมือนเธอยังรักกัน
ไม่ต้องห่วงฉันหากทำเพราะหน้าที่
ไม่ต้องเอามาบอกถ้อยคำที่ดี ดี
บอกจะไปแค่นี้ฉันเข้าใจ

เจ็บเท่านี้สักหน่อยมันคงหาย
ไม่ถึงตายฉันคงรับมันไหว
แค่โดนทิ้งแค่นี้ไม่เป็นไร
แค่น้ำตาตกในคงแห้งเอง

                          with love"

[amika29]

รู้ดี..คงเปลี่ยนใจใครไม่ได้
เมื่อเธอจะไป...ฝืนรั้งไว้คงเหนื่อยยิ่งกว่า
เมื่อรักที่เคยให้..มันไร้ราคา
ก็ปล่อยให้จบดีกว่า..เลิกรากันไป
------~*~-------
อาจเป็นเพราะรักตัวเองมากเกิน
ความร้าวที่เผชิญ...คงรับต่อไปไม่ไหว
เจ็บนะ...ทั้งที่ไม่รู้ว่าผิดอะไร
แต่เอาเถอะ...ถ้าเธอจะไป..ก็ไม่ขอรั้งไว้..ตามใจเธอ

เอ-มิ-กา

[สายลมที่หวังดี]

ยังไม่เอ๋ยคำลาหรอกหนาน้อง
พี่ยังต้องคอยแคร์คอยแลเหลียว
คอยดูใจทุกวันนั่นเลยเชียว
ยังกลมเกลียวเหมือนเก่าเรารักกัน

ยังไม่มีเหตุผลอย่าทนเบื่อ
น้องไปเชื่อคำใครใจจึงหวั่น
พี่ยังรักห่วงใยไปทุกวัน
เพราะพี่นั้นรักจริงไม่ทิ้งเธอ

"มานพ"

 

หากไม่ไป ไยจึง เริ่มเหินห่าง
ไม่เคยวาง มืออุ่น ให้หนุนได้
สะบัดฉัน ปันแบ่ง มือไปให้ใคร
คำเธอใช่ แต่อะไร ที่เธอทำ

มีคนเล่า เงาใคร มาใกล้ชิด
เหมือนแคร์คิด ฉันหรือเปล่า เฝ้าตอกย้ำ
จะดีหรือ หากถือหลอก บอกรักกัน
แล้วมาปั้น ลั่นวาจา ว่าห่วงไย

ทักทายค่ะ คุณมานพ และทุกท่าน^^

[สายลมที่หวังดี]

หากความจริงวันนี้เธอจะทิ้ง
ไม่เหลือแม้สักสิ่งที่เคยฝัน
ภาพวันก่อนที่เคยมีร่วมกัน
เธอลบมันหมดแล้วเพราะจะลา

หากวันนี้เธอจะเดินจากไป
ไม่มีแล้วเยื่อใยยามพบหน้า
รีบไปเถิดไม่ต้องบีบน้ำตา
แล้วบอกว่า"เสียดายเวลาที่เคยมี"

ไม่ต้องทำเหมือนเธอยังรักกัน
ไม่ต้องห่วงฉันหากทำเพราะหน้าที่
ไม่ต้องเอามาบอกถ้อยคำที่ดี ดี
บอกจะไปแค่นี้ฉันเข้าใจ

เจ็บเท่านี้สักหน่อยมันคงหาย
ไม่ถึงตายฉันคงรับมันไหว
แค่โดนทิ้งแค่นี้ไม่เป็นไร
แค่น้ำตาตกในคงแห้งเอง

                          with love"

หักใจลา สาใจ แล้วใช่ไหม
มีอะไร ยังไม่ได้ ไปอีกหรือ
ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันไป ให้ไกลมือ
ดีกว่ายื้อ ถือฉุดไว้ ให้ดายเดียว

แสนเจ็บปวด ยามเธออวด ต่อหน้าฉัน
ว่าเขานั้น สวรรค์สุข ทุกข์ไม่เกี่ยว
จะครองรัก จนชีพวาย มลายเชียว
สุขฉุนเฉียว แต่ต้องกล้ำ กลัวคำลือ

[สายลมที่หวังดี]

รู้ดี..คงเปลี่ยนใจใครไม่ได้
เมื่อเธอจะไป...ฝืนรั้งไว้คงเหนื่อยยิ่งกว่า
เมื่อรักที่เคยให้..มันไร้ราคา
ก็ปล่อยให้จบดีกว่า..เลิกรากันไป
------~*~-------
อาจเป็นเพราะรักตัวเองมากเกิน
ความร้าวที่เผชิญ...คงรับต่อไปไม่ไหว
เจ็บนะ...ทั้งที่ไม่รู้ว่าผิดอะไร
แต่เอาเถอะ...ถ้าเธอจะไป..ก็ไม่ขอรั้งไว้..ตามใจเธอ

เอ-มิ-กา

หากลาจาก ลำบากกาย ฉันไม่ว่า
แต่อย่ามา ทำให้ใจ ฉันรอนไหว
ได้โปรดเดิน ลาลับ อย่ากลับใจ
ลืมฉันได้ หากเธอไป ได้เลยคุณ

ปล่อยมือฉัน ไม่ต้องหวั่น และสงสาร
อย่าระราน บานเรื่องใหญ่ ใจหันหุน
ขออย่ากวน จวนใจเจ็บ เหน็บให้ลุ้น
ปล่อยมือคุณ ที่เคยอุ่น แล้วเดินไป

[ภู กวินท์]

เธอคือสายลมที่หวังดี…
แต่ท่าทีสะอื้นในคืนค่ำ
เจ็บอะไรมากไหม? หรือใครทำ
จึ่งดายเดียวเพ้อพร่ำ, ระกำกลืน

ฉันก็แค่คนผ่านมา…
หอบศรัทธาไกลลิบมาหยิบยื่น
พร้อมความหวังยังปลุกให้ลุกยืน
หายสะอื้นหรือยัง, ความหวังดี

เจ็บ…นะ !…
เธอคงจะ เจ็บมากจนอยากหนี
น้ำตาไหลเป็นทางอย่างทุกที
เหมือนโลกนี้โรยริน, แทบสิ้นใจ

อย่าลืมสิ! ว่าเธอคือสายลม
นั่งจ่อมจมร้องไห้คงไม่ไหว
ความหวังดีสุดท้ายไม่หายไป
ยังสดใสสว่าง, ไม่ห่างเธอ!

....................

 

[sati]

                  ครั้งแรกรักเธอบอกฉันแสนดี               เป็นคนที่ตรงใจเธอใฝ่ฝัน
           ดูแล้วเราอะไรคล้ายคล้ายกัน                    สองเรารักคงมั่นไม่เสื่อมคลาย
                  เวลาเปลี่ยนใจคนก็ผันเปลี่ยน            ไอรักที่ไหลเวียนกลับสลาย           
           ในวันนี้เยื่อใยเธอกลับกลาย                     สิ่งสุดท้ายดีเกินไปสำหรับเธอ
                  หากถามว่าเจ็บไหมโอ้ใจเอ๋ย              บอกได้เลยว่าเสียใจที่พลั้งเผลอ
           คำหอมหวานที่หลงพร่ำเพ้อ                   เป็นเพียงคำเพ้อเจ้อจากปากคน                                                           

[สายลมที่หวังดี]

เธอคือสายลมที่หวังดี…
แต่ท่าทีสะอื้นในคืนค่ำ
เจ็บอะไรมากไหม? หรือใครทำ
จึ่งดายเดียวเพ้อพร่ำ, ระกำกลืน

ฉันก็แค่คนผ่านมา…
หอบศรัทธาไกลลิบมาหยิบยื่น
พร้อมความหวังยังปลุกให้ลุกยืน
หายสะอื้นหรือยัง, ความหวังดี

เจ็บ…นะ !…
เธอคงจะ เจ็บมากจนอยากหนี
น้ำตาไหลเป็นทางอย่างทุกที
เหมือนโลกนี้โรยริน, แทบสิ้นใจ

อย่าลืมสิ! ว่าเธอคือสายลม
นั่งจ่อมจมร้องไห้คงไม่ไหว
ความหวังดีสุดท้ายไม่หายไป
ยังสดใสสว่าง, ไม่ห่างเธอ!

....................

 

ขอบคุณคน ที่ผ่านมา ท้าทักทาย
คนธรรมดา มากหญิงชาย คลายแสงส่ง
มองที่ฉัน เข้าใจฉัน วันปลดปลง
แต่ฉันคง ทำได้แค่ แคร์หวังดี

วันนี้เจ็บ สุดกรีด มาหวีดร้อง
ด้วยใจหมอง ถูกฟ้องย่ำ ให้กร้ำหนี
ฉันคนเลว เหลวแหลก แยกทางดี
เขาคนดี เลยส่งสาป ฉันราบดิน

ไม่รู้ตัว ไปกลั้วผิด คิดไม่ออก
สุดช้ำชอก ระรอกคลื่น สุดกลืนได้
ขอความดี ที่ดีอยู่ จรุงใจ
ทานไม่ไหว จึงต้องคลาย ด้วยลายกลอน

ครูคนผิด คนคิดแคร์ แค่ความคิด
สนุกจิต ฤทธิ์รัน หมั่นใส่ขอน
ให้ไฟลุก ปลุกไอร้อน ให้บั่นทอน
ขอพักผ่อน มานอนตาย ที่ไร้เงา

ขอหมกตัว ในความมืด หนืดความเศร้า
จะพัดเบา เพื่อเอาตัว ออกจากเขา
ลัดเลาะเงียบ เทียบเคียง เยี่ยงย่องเบา
กลัวใจเขา พลอยรู้เข้า คงเว้าวอน

[nongnumkhaw]

ยามเธอเอ๋ย คำลาว่า จะไป
เคยถามไหม ฉันยินดี หรือสับสน
สิ่งที่เคย มอบให้ ด้วยอดทน
กลับคืนกร่น บ่นว่ายาก ลำบากใจ

หากจากไป ด้วยเหตุผล ปนแสนเบื่อ
ก็อย่าเผื่อ เหลือหัวใจ ไว้ได้ไหม
รีบเดินออก จากซอกรัก ผลักทิ้งไป
ฉันจะได้ เจ็บเจียนตาย ในครั้งเดียว

I will say goodbye to her.
 Ever asked me I'd be happy or confused.
 What ever given to a patient.
 Difficult to move back to complain embarrassment.

 If the length of the reason I get bored.
 I do not have the heart for it.
 I walked out of the corner I pushed off.
 I was nearly killed me once.

...น้ำข้าว...

[~ploy pim~]

   

<a href="http://www.youtube.com/v/_2GRCP5DxuI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/_2GRCP5DxuI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

                   ...น้ำตาฟ้า...

          ฝากบทเพลง แทนกลอน เว้าวอนพี่
          ขอไมตรี ที่เหลือ เผื่อใจหญิง
          ยามฝนตก คราใด น้ำตาริน
          พี่มาสิ้น เยื่อใย ไปจากกัน

                    พี่ล้างไป ใจเจ้า เฝ้าคอยหา
                      รอเวลา พี่กลับ มารับขวัญ
                         คงไม่มี จิตใจ ให้ผุกพัน
           ทิ้งจอมขวัญ ให้เหงา เฝ้าคร่ำครวญ
                         ~ploy pim~

[สายลมที่หวังดี]

เจ็บแค่นี้คงไม่ตาย
คงไม่ง่ายที่จะลืม
เพราะใจฉันเคยปลื้ม
เคยอึมครึมเคยวังเวง

วันนี้ฉันต้องเจ็บ
ต้องถูกเก็บไว้ในเข่ง
รอวันเธอสนเอง
เพื่อบายเบ่งดั่งดอกไม้(ริมทาง)