| 19 สิงหาคม 2011, 01:03:PM |
|
Prapacarn ❀
|
 |
« เมื่อ: 19 สิงหาคม 2011, 01:03:PM » |
 ชุมชน
|
สองแขนจะโอบกอด
ใจจะทอดอย่างท้าทาย
ยืนเดี่ยวอย่างเดียวดาย
และอิ่มเอิบในปฐพี
ไม่มีที่จุดไหน
ที่เปลวไฟจะริบหรี่
แผ่กว้างกระจ่างมี
ละโลมไล้ให้อุ่นทรวง
แหลกยับหรือกลับก่อ
กระแสต่อในท่ามท่วง
แนบไว้ใกล้ชิดทรวง
จะโชติช่วงละล่วงกาล
ฟ้าคร่ำเมฆดำหม่น
และห่าฝนหล่นประสาน
แกร่งกล้า...ประภาคาร
ตระหง่านตั้ง ณ ฝั่งคอย....
 |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : นพตุลาทิตย์, รพีกาญจน์, Music, บ้านริมโขง, บ้านกลอนไทย, กังวาน, ระนาดเอก, กฤษการกลอน, รัตติกาล, สุวรรณ, ~ploy pim~
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
|
|
|
| 19 สิงหาคม 2011, 06:28:PM |
|
บ้านริมโขง
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 19 สิงหาคม 2011, 06:28:PM » |
ชุมชน
|
อย่างไรก็โดดเดี่ยว
หาใดเหลียวเปลี่ยวเหงาหงอย
แม้เด่นเช่นหอคอย
ก็ไร้ค่าคราเดินดง
อาจแกร่งสู้แรงต้าน
พายุผ่านม่านฟ้าหลง
มองเห็นเด่นมั่นคง
แต่ส่วนน้อยคนคอยครวญ
ความดีมีเสมอ
ยามพบเจอคนเพ้อหวน
จำกัดแค่พลัดทวน
ไม่อาจเลือกแม้เกลือกตม
สงสารประภาคาร
แม้แสนหวานอาจพาลขม
รับรู้แต่คลื่นลม
ใดสุขสมลมพัดเลย
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
| 19 สิงหาคม 2011, 07:26:PM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 19 สิงหาคม 2011, 07:26:PM » |
ชุมชน
|
ประเอ๋ยประภาคาร
ตั้งตระหง่านในทะเล
ท้าทายสายฝนเท
แสนว้าเหว่และเดียวดาย
คลื่นลมที่คลุ้มคลั่ง
โหมถะถั่งแทบทำลาย
ยืนหยัดอย่างท้าทาย
ฉายแสงส่องป้องกันภัย
ใครใครไม่เห็นค่า
รอจนกว่าหลงทางไป
เหลือบมองเห็นแสงไฟ
จะเข้าใจ...ประภาคาร |
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
| 04 กันยายน 2011, 08:24:PM |
|
|
|
| 04 กันยายน 2011, 10:26:PM |
|
|
|
| 05 กันยายน 2011, 01:48:AM |
|
|
|
|
