ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ควายเฒ่า]

.......

[--ณัชชา--]

ดูอ่อนน้อมมากมายนะควายเฒ่า
ถ้อยคำเขาสุดยอดช่างออดอ้อน
ล้วนสลักเสลาแสนเว้าวอน
แต่ยอกย้อนเอาเรื่องปราดเปรื่องนัก

เป็นนักกลอนรุ่นครูดูเพรียบพร้อม
คงต้องยอมหลีกทางไปตั้งหลัก
เมื่อได้อ่านบทกลอนทุกตอนวรรค
จึงประจักษ์ว่าเยี่ยมไร้เทียมทาน

natcha

[Music]

        


มาต้อนรับขับสู้ท่านผู้เฒ่า
ลวดลายเจ้ารุกรับที่ขับขาน
เก่าที่ไหน?ใหม่ที่นี่รพีกานท์
คนอยู่นาน.รู้น้อมท่านถ่อมตน

ด้วยหัวใจใฝ่รู้เจอครูฝึก
ขอผนึกลมปราณต้านสักหน
ช่วยออมแรงแผลงศรเป็นกลอนกล
ให้หมู่ชนยลโฉมประโลมใจ

แค่เพียงเห็นนามปากกาไม่กล้าแตะ
ตามเกาะแกะรอยย่างเป็นทางไหม้
สื่อแสดงแห่งพิษออกฤทธิ์ไว
อยู่ไกลไกลยังวูบเมื่อลูบตัว

มาต้อนรับกับนายชื่อ"ควายเฒ่า"
เพื่อมาเข้าคอมเม้นต์ให้เห็นหัว
รอนักปราชญ์วาดกลอนแบบออนทัวส์
ถึงแม้กลัว.ก็กล้า.ตั้งท่าดวล


 

[...สียะตรา..]

......แอบหลบมุม..ซุ่มดู ....อยู่ห่าง..ห่าง

...มิกล้าย่าง..ประลองเริง..เชิงอักษร

...ด้วยลีลา..นั้นหมดจดบทสุนทร

...จะยอกย้อน...เกรงเพลี่ยงพล้ำ....คำคุณครู



............     .........(เนี่ยยการ์ตูนตัวใหม่..ชอบจัง)

[นพตุลาทิตย์]

มาเปิดม่านบ้านกลอนอักษรร้อย
สงวนถ้อยอมพนำคำเลิศหรู
กล่าวต้อนรับขับแจงแต่งคำชู
ไม่กล้าสู้วาทะปะลองคำ

ท่านควายเฒ่าเนาเนิ่นเคยเกริ่นศักดิ์
เป็นครูรักนักกลอนอ้อนบทขำ
แห่งโมเม-เสสรร!วรรณกรรม
งดงามล้ำวรรณศิลป์เมื่อยินยล

อย่าลดตัวมั่วกลอนมาอ่อนถ้อย
และอย่าน้อยใจไปให้ฉงน
หากรับต้อนอ่อนน้อยด้อยคำคน
เพราะยากจนในคำนำมาเจิม

อาคันตุกะมาพบประสบแล้ว
อย่ารีบแจวหนีไกลให้มาเสริม
ช่วยก่อร่างสร้างทัพขยับเติม
บ้านกลอนเพิ่มกวีมีผลงาน

 
ชอบเหมือนกันนะ สียะตรา อิอิ

[สายใย]

อย่าขอเป็นแค่ขั้น”อาคันตุกะ”
เพื่อพบปะเลียบเคียงแค่เพียงผ่าน
เชิญ”ควายเฒ่า”เข้าเรือนเป็นเพื่อนกานท์
เป็นคนบ้านเดียวกัน ณ วันนี้

ช่วยแบ่งฝันปันยิ้มให้พริ้มพักตร์
แบ่งความรักให้กันปันสุขศรี
แซวกันเพื่อสนิทสนมอารมณ์ดี
(แต่ขอที ยืมตังค์ เชิญหลังไมค์...นะครับ อิ อิ )
 

[บ้านริมโขง]

จะมาเป็น “อาคันตุกะ” ได้ไฉน
มาล่อไก่ในเล้าเอาไปถอน
ทั้งไก่เล็กไก่ใหญ่ไม่เกาะคอน
บินไปนอนหลังควายเฒ่าจนเล้าโล่ง

อย่ามาทำกระมิดกระเมี้ยนเขียนเสียง-อะ
แกล้งเปะปะให้เห็นเป็นหอยโข่ง
มาเกาะซับดูดสิ้นกลิ่นคาวโครง
ให้ไอ้โต้งขันเก้อเจอควายมา

รออีกหน่อยคอยเอี้ยงไปเลี้ยงด้วย
ยิ่งเอี้ยงสวยด้วยเหงาเฝ้าถามหา
เมื่อไหร่หนอ “ควายเฒ่า” เขาเมตตา
รับเอี้ยงไว้ด้วยหนา..มาช่วยวอน

แหละ..คราวนี้เห็นทีที่บ้านกลอน
เราคงนอนเป็นสุขทุกข์ไม่หลอน
ทั้งไก่-นกยกเล้าเขาเปลี่ยนคอน
หนีไปนอนในคอก...คอยหยอกควาย...

........................

เข้ามาร่วมสังสรรค์สารพันฮา
อย่าขุ่นเคืองเลยหนาแม้มาสาย
เหตุเพราะติดโน่นนี่กี่มากมาย
ที่เบื่อหลาย.ก็ติดสาว..เหมือนกาวทา.. 

"บ้านริมโขง"

[Prapacarn ❀]

มาทักทายควายเฒ่าเขาทู่ทู่
ใช้คารมชั้นครูดูทำเฉย
แม้รู้จักทักเล่นเช่นคุ้นเคย
อาจจะเลยเปิดเปิงกระเจิงไกล

ท่านก็บอก....เขาทู่....มีงูเฒ่า
ท่านขี้เหงาน้องหนู...เธอรู้ไหม
ถ้าน้องเผลอมอบตัวและหัวใจ
อาจช้ำในยอก อก..เหมือนตกตาล

อันนิสัยหยอกเย้ากระเซ้ากระซี้
พอได้ทีหวั่นแวะกระแซะหวาน
อาจตกปลักควายเฒ่าไม่เข้าการณ์
ประภาคาร... ย่องย่องแอบมองดู

 

[ภู กวินท์]

 

กลอนของใครไม่รู้ดูกรุ้มกริ่ม
อ่านแล้วยิ้มไม่หยุดสุดหัวร่อ
เทียบกับกลอนของ ทำ(มะดา) กำมะลอ
โถ! กลอนพ่อ แน่นัก, ประจักษ์ตา

ไม่มีเหตุเลศนัยปลอดภัยล่ะ
กลอนพ่อจะคมคำล้ำคุณค่า
ใช่แค่เพียงลำนำธรรมดา
ชื่นชีวาทุกตอน, จนอ่อนใจ

หลงดื่มด่ำจินตนาความสามารถ
จนไม่อาจหลบตามาปราศรัย
กลอนของพ่อ “ควายเฒ่า” ลำเนาไพร
ผสานไปในจิต, คิดเชิดชู.

...................


ด้วยจิตคารวะครับ

[รุ่งอรุณ]

สะดุดตาอาคันตุกะใหม่
เก่าจากไหนไม่รู้หนูไม่สน
ขอมาร่วมรับด้วยช่วยหนึ่งคน
คงไม่ล้นเกินออกนอกสายตา

ได้สู่เรือนสถานบ้านกลอนนี้
คงไม่มีใครแกล้งขัดแข้งขา
เพราะรุ่นใหญ่วัยเข้าเฒ่าชรา
ในชื่อนามานาม "ควายเฒ่า" รู้

กลอนสนุกหยุกหยิกคิกคักขำ
เล่นถ้อยคำบรรยายง่ายไม่หรู
อ่านไม่ต้องคิดลึกปรึกษางู
สระอูหล่นหายกลาย "งง" เรียง

ไม่ได้ชมนะนี่ที่บอกกล่าว
อย่าได้ผ่าวใจดิ้นจนยินเสียง
และมิต้องการให้พาไปเลี้ยง
แต่ล้างเกลี้ยงท้องรอ...แล้วพ่อคุณ

๐รุ่งอรุณ๐

[Prapacarn ❀]

ฟังคารมคมกริบควายหยิบยก 
พ่อชูชกกวาดเกลี้ยงทำเสียงสั่น
กินตลอด หัว หาง ช่างจำนรรจ์
น้อยหรือนั่นเป็นควายไหงขันคู

จู้ฮุกกรู..จู้ฮุกกรู ครูเฒ่าเอ๋ย
คนคุ้นเคยเค้าเฝ้าควายเฒ่าอยู่
เดินงกงัน ร่อแร่ ระวังแม่ปู
เขาทู่ทู่จะหลุดหายควายเจ้าเอย.....

 

[รพีกาญจน์]

หมดหรือยัง รั้งกาย ต่อปลายแถว
ผมเด็กแนว แกร่วกลึง จนถึงนี่
ขอเอ่ยนาม ตามขื่อ ชื่อรพีฯ
ยกโทษที มีขมอง แต่คลองตัน

ล่าช้าครับ ลับล่อ จ่อท้ายเพื่อน
ควายเฒ่าเยือน เพื่อนใหม่ เลี้ยงไก่ขัน
เอ้ก อี เอ้ก เสกคำ เชื่อมสัมพันธ์
เป็นอาคัน-ตุกะ จะต่อกลอน

แฟนเฮโล โมเม โยเยจิต
วรรณกรรมฮิต ติดตะ ลือกระฉ่อน
มีคนจัด คัดเค้น วางเป็นตอน
อ่านจบนอน อ้อนยาย สบายช้าก

เอื้อนวจี มีรัก หนักสิบชั่ง
ทรุดลงนั่ง ฟังหมอลำ นำมาฝาก
รักล้นเหลือ เจือจุน ขอบคุณมาก
ไม่จูบปาก สากคอ ก็ชื่นใจ
(จะลงอย่างไรดีน้า)

ผมลันลา ฮาเฮ ลิเกเก่า
คิดว่าเข้า เอาหวาน กับท่านได้
ร่วมว่ากลอน ฟ้อนรำ ทำกันไป
แสนสุขใจ ไชโย โอ เอิง เอย...

ผมชั้นธรรมดา มิบังอาจเทียบ
เขียนคารวะเพื่อสนุกครับท่าน
 
รพีกาญจน์ 59

[Prapacarn ❀]

 

ขออภัยท่านควายเฒ่าเข้าใจผิด
ผมไม่คิดลบหลู่ครูหรอกหนา
ประภาคารตระหง่านตั้งฝั่งคงคา
มีเพียงฟ้าและภูเขากล่อมเงาตน

ใช้ชีวิตเรียบง่ายไม่ยุ่งยาก
บางครั้งฝากบทกวีวจีบ่น
หวังท่านครู ผู้รู้รอบ ระบอบกล
อย่าสับสน กับศัตรู ของครูเลย

 

กลอนบทไหนที่ทำให้ท่านควายเฒ่าไม่พอใจ  กระผมจะลบให้ขอรับ
ไม่อยากให้ท่านผู้ใหญ่ขุ่นเคือง  กระผมเป็นเพียงผู้น้อย
ไปตอบในหน้าส่วนตัวที่ท่านถามมา  แต่พอกดโพส แล้ว มันหายไปต่อหน้า ต่อตาขอรับ