ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[...สียะตรา..]

......โปรยเมล็ด..ต้นรัก....จากกลักแก้ว

...ปรายเป็นแนวระหว่าง..เส้นทางฝัน

...หล่อเลี้ยงด้วย....สายน้ำ..ความผูกพัน

...เฝ้ารอวัน...ดอกรัก...บานตระการตา

......กาลเวลานานเนิ่น..เกินจะนับ

...คงซาบซับหวังผล.....ยลบุปผา

...แม้วันนี้...ไร้ก้าน..ใบ....ไร้ผกา

...ยังไขว่คว้า...หวัง....ชมดอก..อันงอกงาม

[รพีกาญจน์]

กล้ารักค่อน อ่อนแอ เริ่มแผ่ก้าน
ชูกิ่งต้าน ทานลม ลู่ข่มขาม
ผลิใบเขียว เรียวลีบ คลี่กลีบตาม
ดอกออกลาม งามง่า ท้าเพ็ญจันทร์

เอาสายใจ ใยนุ่ม ห่อหุ้มห่ม
ป้องกันลม ซมแดด ที่แผดผัน
ราดรดน้ำ ฉ่ำชื่น ทุกคืนวัน
นานชั่วกัลป์ มั่นหมัก รักเบ่งบาน

รพีกาญจน์ 59

[..กุสุมา..]

หูยังได้ยินคำว่ารักกัน
หลับตาฉันก็ยังเห็นเธออยู่เสมอไป
เธอที่ฉันรักต้องจากกันไปไกลแสนไกล
แต่ทำไมใจไม่เคยลืมซักวัน
..กุสุมา..

กล้ารักค่อน อ่อนแอ เริ่มแผ่ก้าน
ชูกิ่งต้าน ทานลม ลู่ข่มขาม
ผลิใบเขียว เรียวลีบ คลี่กลีบตาม
ดอกออกลาม งามง่า ท้าเพ็ญจันทร์

เอาสายใจ ใยนุ่ม ห่อหุ้มห่ม
ป้องกันลม ซมแดด ที่แผดผัน
ราดรดน้ำ ฉ่ำชื่น ทุกคืนวัน
นานชั่วกัลป์ มั่นหมัก รักเบ่งบาน

รพีกาญจน์ 59

[บ้านริมโขง]

โปรยเมล็ดต้นรัก..จากฝักฝ่อ
แล้วนั่งรอด้วยหวังหลั่งวาบหวาม
ต้นไม้อื่นแช่มชื่นดื่นดาษลาม
ดอกรักตามที่โปรยโหยแห้งเลย

ด้วยเป็นพันธ์ข้าวสารคร้านจะปลูก
หวังพันผูก..ข้าวเปลือกเลือกเฉลย
เมล็ดสดเต่งตามงามนักเอย
เมล็ดฝ่อ..แสนเชย เลยอย่าทำ

แม้ไม่รู้เมื่อไหร่จะให้ผล
แม่หน้ามนยังเฝ้าเราเห็นขำ
รอลมลมแล้งแล้งเหมือนแกล้งอำ
แม้แสนช้ำยังหวังนั่งระทม

รอต้นรักที่หว่านก็นานแล้ว
ทั้งรอแห้วในหนองก็ต้องขม
ดินทะลักหนักหนาฟ้ากับลม
สุดซานซมจริงแท้..แม่ ‘ยะตรา..

หาพันธ์ใหม่ได้ไหม..พันธ์ดอกรัก
ให้รู้จักเตรียมดินถิ่นรักษา
เมล็ดพันธ์คัดสรรวันเวลา
อย่าเอาเก่าใครมา...เสียหน้าดิน

หรือจะรับคนสวนมาพรวนกลบ
มาใส่ปุ๋ยให้ครบจบถวิล
ไม่มีใครผมอาสาถ้ายลยิน
ดูแลสิ้นทั้งดอกผล...จนถึงนาย..

"บ้านริมโขง"

[...สียะตรา..]

โปรยเมล็ดต้นรัก..จากฝักฝ่อ
แล้วนั่งรอด้วยหวังหลั่งวาบหวาม
ต้นไม้อื่นแช่มชื่นดื่นดาษลาม
ดอกรักตามที่โปรยโหยแห้งเลย

ด้วยเป็นพันธ์ข้าวสารคร้านจะปลูก
หวังพันผูก..ข้าวเปลือกเลือกเฉลย
เมล็ดสดเต่งตามงามนักเอย
เมล็ดฝ่อ..แสนเชย เลยอย่าทำ

แม้ไม่รู้เมื่อไหร่จะให้ผล
แม่หน้ามนยังเฝ้าเราเห็นขำ
รอลมลมแล้งแล้งเหมือนแกล้งอำ
แม้แสนช้ำยังหวังนั่งระทม

รอต้นรักที่หว่านก็นานแล้ว
ทั้งรอแห้วในหนองก็ต้องขม
ดินทะลักหนักหนาฟ้ากับลม
สุดซานซมจริงแท้..แม่ ‘ยะตรา..

หาพันธ์ใหม่ได้ไหม..พันธ์ดอกรัก
ให้รู้จักเตรียมดินถิ่นรักษา
เมล็ดพันธ์คัดสรรวันเวลา
อย่าเอาเก่าใครมา...เสียหน้าดิน

หรือจะรับคนสวนมาพรวนกลบ
มาใส่ปุ๋ยให้ครบจบถวิล
ไม่มีใครผมอาสาถ้ายลยิน
ดูแลสิ้นทั้งดอกผล...จนถึงนาย..

"บ้านริมโขง"

..............................................................................................



......อยากจะปลูก..ตำแยเถา...พันธุ์เก่าแก่

...มีเผื่อแผ่บ้างไหมเล่า...เฒ่าคนสวน

...เห็นหน้าท่านหนใด..ใจรัญจวน

...ทุกถ้อยถ้วน....เผ็ดมัน....เหลือจะบรรยาย



...................     ...................................

[มานพ]

อยากจะเด็ด ดอกรัก สักหนึ่งดอก
กลัวช้ำชอก เด็ดไป ไร้ความหมาย
กลัวคนปลูก จะว่า หน้าไม่อาย
แสนเสียดาย ที่มัก ดอกรักจัง

กาลเวลา เนิ่นนาน ผ่านมาแล้ว
คงไม่แคล้ว ฝันที่ มีความหวัง
คงจะรอ ต่อไป ไม่อีนัง
คงจะนั่ง แลมอง จองในใจ

“มานพ”

 

[...สียะตรา..]

......แค่..ดอกรัก.....อ้างว้าง..ค้างคาต้น

...มิชวนยล...ชวนใคร่....ใกล้สลาย

...เพียงลมพัด...ก็ปลิดปลิว..ลิ่วโรยราย

...เหลือกลิ่นปราย...ขจายพิสุทธิ์.....ณ....อุทยาน

[สุนัขรำพัน]

......แค่..ดอกรัก.....อ้างว้าง..ค้างคาต้น

...มิชวนยล...ชวนใคร่....ใกล้สลาย

...เพียงลมพัด...ก็ปลิดปลิว..ลิ่วโรยราย

...เหลือกลิ่นปราย...จรุงพิสุทธิ์.....ณ....อุทยาน

...เมื่อดอกรัก ต้องร้าง ค้างคาต้น

เฝ้ารอคน จนรักจืด ชืดรสหวาน

เมื่อรักร่วง ปลิดลง คงถึงกาล

เพราะรักรอ เนิ่นนาน จนรักโรย...

[...สียะตรา..]

......แค่...ดอกไม้...ไร้กลิ่นอวล..ชวนถวิล

...เช่นมลุลิน..ดาษดื่น...ทั้งหมื่นแสน

...แค่คนถือ..ความหมาย.....ขยายแทน

...ให้เหมือนแม้น....ความจงรัก....ภักดิ์นิรันด์

[มานพ]

......หากดอกรัก..กรอบแดง..แห้งคาต้น

......พี่จะวน..เก็บไว้..เอาไปหว่าน

......จะรดน้ำ..ทุกวัน..แม้กันดาร

......รอดอกบาน..เมื่อไหร่..ได้ชื่นชม


 “มานพ”

[...สียะตรา..]

......สาย..น้ำใจ...จะชุบช่อ....หน่อดอกอ่อน

...ให้กล้าซอนแทรกดินกร้าน...ทะยานเผย

...ว่าเกสรนั้นเลอล้ำยามรำเพย

...ดุจจะเย้ย....ทุกกลิ่นอวล...ของมวลผกา

[มานพ]

......โอ้ดอกรัก..แตกใบ..ดูใสสด

…...งามย้อยหยด..ดั่งฝัน..หวั่นถลำ

…...หมู่แมลง..แฝงกาย..ชม้ายคลำ

…...ข้าคงช้ำ..ตรอมตรม..ระทมใจ

"มานพ"

 

[...สียะตรา..]

......ขอบคุณจัง...ที่เป็นเพื่อน...ยามเลื่อนใหล

...ปล่อยดวงใจ....ตามอารมณ์...ถูกข่มเหง

...เอาละวา...เราก็...เอก....เฉกนักเลง

...รัก..เหมือนเพลง....พอหมุนครบ......ก็จบ..เพลง



................ขอบคุณที่เป็นเพื่อนในยามนี้ ......................

[leelawadeesrikaw]

ดอกรัก

ปลูกดอกรักกลางใจหวังไว้ว่า
วันวิวาห์นำมาร้อยมาลัยหวาน
 แต่รักออกดอกได้ไม่เนิ่นนาน
 กิ่งใบก้านเหี่ยวเฉาเขาไม่แล..

ลีลาวดีสีขาว

[รพีกาญจน์]

......โอ้ดอกรัก..แตกใบ..ดูใสสด

…...งามย้อยหยด..ดั่งฝัน..หวั่นถลำ

…...หมู่แมลง..แฝงกาย..ชม้ายคลำ

…...ข้าคงช้ำ..ตรอมตรม..ระทมใจ

"มานพ"

 

เจริญงาม พ่นพรำ ด้วยน้ำหมัก
ช่อดอกรัก สคราญ บานไสว
3วันครั้ง 1ช้อนตวง ด้วยห่วงใย
เดือนผ่านไป งามงด สดเหมือนเดิม

เรื่องจริงครับ...รพีกาญจน์ 59

[♥หทัยกาญจน์♥]

ปลูกดอกรัก  รักมากมาก  จึงเติบใหญ่
ดั่งดวงใจ  ผู้ใคร่รัก  ถวิลหา
หากรักมาก  ดอกรักบาน  โตเต็มตา
เปรียบดารา  ระยิบระยับ  ส่องสกาว
ดอกรักขาว  บริสุทธิ์  เปรียบกับรัก
ช่างประจักษ์  เปรียบได้กับ  ผ้าสีขาว
หากแต่งเติม  สีสัน  งามแพรวพราว
คงแวววาว  รักสดใส  ดอกรักเอย

[/font][/size][/color]

[--ณัชชา--]

อยู่ได้อย่างแน่แน่แค่ไร้เขา

ชายเน่าเน่าอยู่ไปก็ไร้หลัก

แม้โลกนี้ไร้ชายมาทายทัก

เราก็จักสุขได้ไม่เคยกลัว

natcha

[เอ๊พ]

อยากได้ปุ๋ยพี่รพีที่ว่าแน่
หมั่นเติมแท้แก้ให้หายเหี่ยวเฉา
เพิ่มน้ำหนักเจ้าของสวนไม่รวนเอา
ปล่อยดอกรักให้เง่าเคล้าแมลง

เป็นศาสตร์ศิลป์เลี้ยงรักให้มักหยอด
คือคำพรอดพ้อรักถักแถลง
เอาใจใส่เขาเราด้วยคำแจง
ได้ดอกแข็งแยงกลีบชม สมฤทัย

 

[leelawadeesrikaw]

แม้นแผ่นดินสิ้นชายไม่หมายภักดิ์
กลัวดอกรักเหี่ยวเฉาเขาไม่สน
แกล้งใส่ใจทำทีรู้เล่ห์กล
มากมายล้นคารมคมวาจา

มาทายรักรักจังกำลังสวย
แกล้งเอออวยทำหยิ่งจริงจริงหนา
อย่าไปสนคนอย่างนั้นเลยณัชชา
เจ้ามายาร้อยเล่ห์ไม่เท่จริง...อิอิ

ลีลาวดีสีขาว

 

[leelawadeesrikaw]

แม้แผ่นดินสิ้นชายที่หมายภักดิ์
จะไม่รักดีกว่าณัชชาเอ๋ย
ใครจะว่าอยู่เดี่ยวเปลี่ยวเปล่าเลย
ก็ยอมเชยไม่มีคู่อยู่ลำพัง

กลัวดอกรักเหี่ยวเฉาเน่าอย่างว่า
คงชีวาย่อยยับดับความหวัง
ชายร้อยเล่ห์มีรักไม่จีรัง
ขอหันหลังฟังคารมรู้ลมลวง


ลีลาวดีสีขาว