ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

รู้ว่ารัก ครั้งนี้  ไม่มีหวัง
แต่ใจยัง  แอบฝัน  แอบหวั่นไหว
มอบให้เธอ  หมดทั้งตัว  และหัวใจ
แม้ว่าเธอ  มีใคร  มาใกล้เคียง

เหมือนสายน้ำ  ล้นบ่า  มาท่วมปาก
มันช่างยาก  หากหลง  หมายส่งเสียง
ที่ทำได้  หมายปอง  แค่มองเมียง
การร่วมเรียง  เตียงหนึ่ง  จึงแสนไกล

เธอกับฉัน  มันต่าง  ช่างห่างนัก
แม้แอบรัก  แอบเผยอ  แอบเผลอไผล
แต่ความจริง  สิ่งที่รู้  อยู่แก่ใจ
ก็คือไม่-อาจบรรจบ  มาพบกัน

มันจึงเป็น  เพียงฝันค้าง  กลางอากาศ
ที่สุดวาด  สุดหวัง  ถึงฝั่งฝัน
ที่ทำได้  และเป็นสุข  อยู่ทุกวัน
คือแอบรัก  เธอเท่านั้น ไม่สั่นคลอน

จึงส่งใจ  ให้เธอ  ได้เจอฉัน
อยู่ในฝัน  ยามหลับ  ซบกับหมอน
เอ่ยบอกรัก  ฝากจูบ  รูปก่อนนอน
ใจอาวรณ์  ห่วงหา  เป็นอาจินต์

พูดกับเธอ  ทุกครั้ง  ว่ายังรัก
ด้วยใจภักดิ์  มั่นใจ  ใฝ่โฉมฉิน
ส่งความรัก  สู่ภวังค์  หวังได้ยิน
โฉมยุพิน  ปรดจงรู้  อยู่ว่ารอ

 

[Design with love ᵔᴥᵔ]

ฝากกลอนหวานกับลมยามดึก ดึก
มันคือความรู้สึกข้างในใจของฉัน
แอบกระซิบขอพรจากดวงจันทร์
ขอเธอนั้นหันมองบ้างแม้หางตา

รู้ดีเธอกับฉันต่างกันนัก
ยิ่งรู้จักเหมือนห่างไกลไปหนักหนา
ได้แค่เพียงแอบมองไม่กล้าเจรจา
มันตื่นเต้นนี่นาเมื่อใกล้เธอ

เพียงแค่นี้ใจก็เต้น ไม่เป็นจังหวะ
แล้วเธอจะทำอย่างไรไม่ให้เพ้อ
ห่างก็ไม่ได้เพราะใจอยากพบเจอ
ได้เพียงแค่ละเมอฝันในค่ำคืน

                               with love"

[tina]

รู้ว่ารัก ครั้งนี้  ไม่มีหวัง
แต่ใจยัง  แอบฝัน  แอบหวั่นไหว
มอบให้เธอ  หมดทั้งตัว  และหัวใจ
แม้ว่าเธอ  มีใคร  มาใกล้เคียง

เหมือนสายน้ำ  ล้นบ่า  มาท่วมปาก
มันช่างยาก  หากหลง  หมายส่งเสียง
ที่ทำได้  หมายปอง  แค่มองเมียง
การร่วมเรียง  เตียงหนึ่ง  จึงแสนไกล...Dewada

รู้ทั้งรู้ อยู่แล้ว มิแคล้วจาก
ยังลำบาก ตรากตรำ แกล้งทำไก๋
มิลังเล เทหมดตัว และหัวใจ
แม้ว่าฉัน นั้นมีใคร ใกล้ๆตัว

อยากส่งเสียง เรียงร้อย ถ้อยภาษา
เมื่อสุรา เมรัย ให้เกลือกกลั่ว
กลับเมาแอ๋ แผ่หลา มาทั้งตัว
เหมือนน้ำรั่ว ล้นปาก ยากพูดไป ...tina

เธอกับฉัน  มันต่าง  ช่างห่างนัก
แม้แอบรัก  แอบเผยอ  แอบเผลอไผล
แต่ความจริง  สิ่งที่รู้  อยู่แก่ใจ
ก็คือไม่-อาจบรรจบ  มาพบกัน

มันจึงเป็น  เพียงฝันค้าง  กลางอากาศ
ที่สุดวาด  สุดหวัง  ถึงฝั่งฝัน
ที่ทำได้  และเป็นสุข  อยู่ทุกวัน
คือแอบรัก  เธอเท่านั้น ไม่สั่นคลอน...Dewada

เปรียบกับราง ทางยาว ราวขนาน
ที่ลากผ่าน นานเนิ่น เกินจะถอน
มิมีวัน ผันพบ บรรจบตอน
หรือกลับย้อน มาเจอ เธอคนดี

คงจะจริง สิ่งที่ฝัน มันดูไกล
แต่หากรัก ปักใจ ให้ฉันนี้
แม้แอบเพ้อ แอบรอ ขอให้มี
ก็ยังดี กว่าทุกข์ทน บ่นตัดรอน...tina
 
จึงส่งใจ  ให้เธอ  ได้เจอฉัน
อยู่ในฝัน  ยามหลับ  ซบกับหมอน
เอ่ยบอกรัก  ฝากจูบ  รูปก่อนนอน
ใจอาวรณ์  ห่วงหา  เป็นอาจินต์

พูดกับเธอ  ทุกครั้ง  ว่ายังรัก
ด้วยใจภักดิ์  มั่นใจ  ใฝ่โฉมฉิน
ส่งความรัก  สู่ภวังค์  หวังได้ยิน
โฉมยุพิน  โปรดจงรู้  อยู่ว่ารอ...Dewada

รับรู้แล้ว คนดี ที่ส่งผ่าน
เป็นกลอนกานท์ สานใส่ ที่ใจขอ
ในห้วงฝัน ฉันหลับใหล ให้เออออ
ใครกันหนอ ส่งรับ ตอบกลับไป

หากครั้งหน้า ถ้าไม่กวน ชวนลำบาก
พูดเพียงปาก ยากนัก จักไม่ไหว
จุดธูปปั๊บ ตอบกลับหา มาเร็วไว
แม้ใกล้ไกล ลั๊ลลา มาทันที... tina

 


 

[บ้านริมโขง]

เป็นกลอนรักขั้นเทพเสพลำบาก
ภาษาฝากจากใจในคำขอ
เทพไม่ซึ้งถึงหมายที่ชายรอ
เทพอาจขอเพียงสัมผัสก็รัดทรวง

หากเป็นกลอนของฉันขั้นมนุษย์
ยากจะหยุดเพียงนั้นกระสันสรวง
ต้องล้ำลึกกว่าสัมผัสเข้ารัดรวง
ต้องคลุกเคล้าเข้าควงถึงดวงใจ

กลอนมนุษย์ปนกิเลสของเพศผู้
ยากจะอยู่นิ่งเฉย..เอ่ยไฉน
ต้องประชิดติดพันได้ลั่นไก
จากปืนใหญ่ปืนน้อยคอยตั้งวาง

อาจจะส่งเสียงดังฟังเสียงพลุ
อาจบรรจุกระสุนไร้ทุ่นขวาง
อาจต้องยิงหลายครั้งฟังครวญคราง
อาจต้องห่างเป้าหมายหลายปากปืน

กลอนของฉันขั้นมนุษย์อาจหลุดโลก
บางครั้งโศกเหลือร้ายคล้ายสุดฝืน
กลอนของฉันดั้นคำสุดกล้ำกลืน
นอนทั้งคืนยังติดคิดคำกลอน

คงไม่เหมือนกลอนเทพเสพสนุก
จะเปิดปลุกลุกนั่งยังสลอน
ทั้งคำหวานขานขับรับบังอร
กลิ่นขจรขั้นเทพ..เสพนานปี.

"บ้านริมโขง"

[tina]

เป็นกลอนรักขั้นเทพเสพลำบาก
ภาษาฝากจากใจในคำขอ
เทพไม่ซึ้งถึงหมายที่ชายรอ
เทพอาจขอเพียงสัมผัสก็รัดทรวง

หากเป็นกลอนของฉันขั้นมนุษย์
ยากจะหยุดเพียงนั้นกระสันสรวง
ต้องล้ำลึกกว่าสัมผัสเข้ารัดรวง
ต้องคลุกเคล้าเข้าควงถึงดวงใจ

กลอนมนุษย์ปนกิเลสของเพศผู้
ยากจะอยู่นิ่งเฉย..เอ่ยไฉน
ต้องประชิดติดพันได้ลั่นไก
จากปืนใหญ่ปืนน้อยคอยตั้งวาง

อาจจะส่งเสียงดังฟังเสียงพลุ
อาจบรรจุกระสุนไร้ทุ่นขวาง
อาจต้องยิงหลายครั้งฟังครวญคราง
อาจต้องห่างเป้าหมายหลายปากปืน

กลอนของฉันขั้นมนุษย์อาจหลุดโลก
บางครั้งโศกเหลือร้ายคล้ายสุดฝืน
กลอนของฉันดั้นคำสุดกล้ำกลืน
นอนทั้งคืนยังติดคิดคำกลอน

คงไม่เหมือนกลอนเทพเสพสนุก
จะเปิดปลุกลุกนั่งยังสลอน
ทั้งคำหวานขานขับรับบังอร
กลิ่นขจรขั้นเทพ..เสพนานปี.

"บ้านริมโขง"

กลอนมนุษย์ สุดโต่ง ของโขงไซร้
อาจผิดแผก แตกต่างไป ให้ค้นหา
ไม่เหมือนเช่น เป็นสามัญ ขั้นธรรมดา
คงเป็นว่า มาจากคน ที่ด้นกลอน

งั้นกลอนเป็น เช่นไร ได้อย่างนั้น
เช่นตัวฉัน นั่นเจิดจ้า หน้าสลอน...(ดีป่ะเนี่ย!)
พอเริ่มรุก สนุกเล่น คิดเป็นตอน
ได้บทกลอน ใสซ่า ว่ากันไป

ส่วนกลอนแปลก แหกค่าย คล้ายจิตหลุด
จากมนุษย์ สุดเอ๋อ เธอใช่ไหม
สุดท้ายนั้น ฉันก็รู้ อยู่แล้วไง
ว่าเธอไม่ ปกติ คริๆ เอย....


555+
 

[บ้านริมโขง]

กลอนมนุษย์ สุดโต่ง ของโขงไซร้
อาจผิดแผก แตกต่างไป ให้ค้นหา
ไม่เหมือนเช่น เป็นสามัญ ขั้นธรรมดา
คงเป็นว่า มาจากคน ที่ด้นกลอน

งั้นกลอนเป็น เช่นไร ได้อย่างนั้น
เช่นตัวฉัน นั่นเจิดจ้า หน้าสลอน...(ดีป่ะเนี่ย!)
พอเริ่มรุก สนุกเล่น คิดเป็นตอน
ได้บทกลอน ใสซ่า ว่ากันไป

ส่วนกลอนแปลก แหกค่าย คล้ายจิตหลุด
จากมนุษย์ สุดเอ๋อ เธอใช่ไหม
สุดท้ายนั้น ฉันก็รู้ อยู่แล้วไง
ว่าเธอไม่ ปกติ คริๆ เอย....tina


555+
 

มาเห็นกลอนตอบโต้ โอ้โฮแฮะ
มากระแซะแคะค่อนนะหล่อนเอ๋ย
กลอนเช่นไรคนเช่นนั้นหวั่นจริงเลย
ติน่าเคยได้เป็นเช่นนั้นมา

ไม่แปลกใจซักนิดยามคิดค่อน
ทั้งยามอ้อนติ้งต๊องท่องคาถา
คอยเสกเป่าไล่ปอบชอบลวงตา
ให้หลงว่ายังสาวคราวเอ๊าะเอ๊าะ

ภาษากลอนผ่อนลงตรงคำศัพท์
ค่อยขยับจับคำนำมาเฉาะ
อธิบายคำไหนให้ไพเราะ
จะได้เหมาะกะติ้งต๊องของน้องนาง

กลอนชั้นเทพไม่เห็นเป็นของพี่
กลอนผู้ดีก็หายคลายขัดขวาง
เหลือแต่กลอนจ้ำจี้ที่นอนวาง
กับบทกลอนลายพราง..สร้างลวงคน..

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

จึงส่งใจ  ให้เธอ  ได้เจอฉัน
อยู่ในฝัน  ยามหลับ  ซบกับหมอน
เอ่ยบอกรัก  ฝากจูบ  รูปก่อนนอน
ใจอาวรณ์  ห่วงหา  เป็นอาจินต์

พูดกับเธอ  ทุกครั้ง  ว่ายังรัก
ด้วยใจภักดิ์  มั่นใจ  ใฝ่โฉมฉิน
ส่งความรัก  สู่ภวังค์  หวังได้ยิน
โฉมยุพิน  ปรดจงรู้  อยู่ว่ารอ
-เทวดา-

ใจของใครฝากแอบไว้แนบหมอน
ยามฉันนอนพักอิงสุขจริงหนอ
เหมือนมีเธออยู่เฝ้าคอยเคล้าคลอ
รักเริ่มก่อขึ้นกลางหว่างหทัย

บอกกับหมอนทุกคราก่อนตาหลับ
จิตซึมซับเพียงเผลอเธออยู่ใกล้
มีหนึ่งคำที่จักฝากกลับไป
ว่าหัวใจของฉันนั้นก็รอ...

natcha

-สงบศึกหนึ่งวันวันนี้อารมณ์ดี-

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

หากว่าน้อง  คนดี   ไม่มีอื่น
พี่แสนชื่น  อุรา  พาหัวร่อ
ก็คงเก็บไปฝัน  กันให้พอ
รักเกิดก่อ  ไมตรี  ที่ผูกพัน

เห็นน้องสาว  ราวรุ่น  อุ่นไอรัก
ช่างสุขนัก  ถึงได้  เก็บไปฝัน
เฝ้ารอเธอ  คนดี  ทุกวี่วัน
คือเป้าหมาย  รักนั้น  ที่ฝันรอ


 

[--ณัชชา--]

ไม่เป็นอื่นหรอกหนาอย่าเป็นห่วง
จะทักท้วงไปไยทำไมหนอ
หรือคำที่พูดไปไม่เพียงพอ
ถึงตัดพ้อเพ้อพร่ำให้ช้ำใจ

รักมั่นคงต่อพี่ไม่หนีหน้า
ขอสัญญาจากนี้ไม่หนีไหน
ทุกคืนค่ำเฝ้าครวญหวนอาลัย
จะเชื่อไหมใจฉันั้นยังรอ

natcha

[tina]

มาเห็นกลอนตอบโต้ โอ้โฮแฮะ
มากระแซะแคะค่อนนะหล่อนเอ๋ย
กลอนเช่นไรคนเช่นนั้นหวั่นจริงเลย
ติน่าเคยได้เป็นเช่นนั้นมา

ไม่แปลกใจซักนิดยามคิดค่อน
ทั้งยามอ้อนติ้งต๊องท่องคาถา
คอยเสกเป่าไล่ปอบชอบลวงตา
ให้หลงว่ายังสาวคราวเอ๊าะเอ๊าะ

ภาษากลอนผ่อนลงตรงคำศัพท์
ค่อยขยับจับคำนำมาเฉาะ
อธิบายคำไหนให้ไพเราะ
จะได้เหมาะกะติ้งต๊องของน้องนาง

กลอนชั้นเทพไม่เห็นเป็นของพี่
กลอนผู้ดีก็หายคลายขัดขวาง
เหลือแต่กลอนจ้ำจี้ที่นอนวาง
กับบทกลอนลายพราง..สร้างลวงคน..

"บ้านริมโขง"

ยอมไม่ได้ หล่ะซี่ มูลชีโขง
พอพูดโยง ใจหน่อย พลอยสับสน
กลอนจ้ำจี้ ที่ว่า น่าสัปดน
เหมาะกับคน สัปดี้ จิ๊กกรี่ไง

กลอนของพี่ มีแต่หื่น เอ๊ย ลื่น เป็นอื่นเรื่อย
แสนจะเหนื่อย ติดตาม คอยถามไถ่
เหมือนปลาไหล ให้ลื่นหลุด หยุดด้วยไซ
จับมาพล่า ยำปลาไหล ให้เหมาะกัน

กลอนของน้อง เรียบร้อย ด้วยถ้อยหวาน
มิจัดจ้าน อ่านง่าย ได้สร้างสรรค์
ขึ้นตัว"ท" เหมาะทุกวัย ในความมันส์
ติงต๊องนั่น ฉันไม่มี พี่ตู่เอง....


เฮ่อ.....สงสัย จะเข้าใจผิดแน่ๆ เลยนะท่านพี่โขง

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ไม่เป็นอื่นหรอกหนาอย่าเป็นห่วง
จะทักท้วงไปไยทำไมหนอ
หรือคำที่พูดไปไม่เพียงพอ
ถึงตัดพ้อเพ้อพร่ำให้ช้ำใจ

รักมั่นคงต่อพี่ไม่หนีหน้า
ขอสัญญาจากนี้ไม่หนีไหน
ทุกคืนค่ำเฝ้าครวญหวนอาลัย
จะเชื่อไหมใจฉันนั้นยังรอ

natcha

[/quote]

ถ้าว่าน้อง  รอได้  เบาใจหน่อย
จะค่อยค่อย  เก็บตังค์  หวังไปขอ
ด้วยใจมั่น  คงรัก  ที่ถักทอ
ผ่าน พ.ศ.  กี่ปี   ไม่มีคลาย

นี่ว่าสิ้น   ปีหน้า  กะว่าแต่ง
ใครอย่าแซง  แย่งพา  ณัชชาหาย
พี่หลงรัก  หนักหนา  เจียนบ้าตาย
แม้ตราบวัน  สุดท้าย  ก็หมายรอ

[--ณัชชา--]

ไม่เป็นอื่นหรอกหนาอย่าเป็นห่วง
จะทักท้วงไปไยทำไมหนอ
หรือคำที่พูดไปไม่เพียงพอ
ถึงตัดพ้อเพ้อพร่ำให้ช้ำใจ

รักมั่นคงต่อพี่ไม่หนีหน้า
ขอสัญญาจากนี้ไม่หนีไหน
ทุกคืนค่ำเฝ้าครวญหวนอาลัย
จะเชื่อไหมใจฉันั้นยังรอ

natcha

ถ้าว่าน้อง  รอได้  เบาใจหน่อย
จะค่อยค่อย  เก็บตังค์  หวังไปขอ
ด้วยใจมั่น  คงรัก  ที่ถักทอ
ผ่าน พ.ศ.  กี่ปี   ไม่มีคลาย

นี่ว่าสิ้น   ปีหน้า  กะว่าแต่ง
ใครอย่าแซง  แย่งพา  ณัชชาหาย
พี่หลงรัก  หนักหนา  เจียนบ้าตาย
แม้ตราบวัน  สุดท้าย  ก็หมายรอ

[/quote]

น้องรอได้แน่นอนอย่าค่อนว่า
เดวาดาแน่ใจก็ไปขอ
เงินสิบล้านส่งมากะว่าพอ
และห้ามต่อรู้ไว้ใช่ผักปลา

อย่าลืมทองร้อยบาทอย่าขาดนะ
รีบรีบล่ะคิวแน่นแฟนรอท่า
เร่งเร่งหน่อยนะพี่รีบตีตรา
หากว่าช้าเกินไปจะไม่..รอ

natcha

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

สิบล้านกีบ  รีบหา  เอามาให้
เป็นสินสอด  ไส้ใน  เอาไว้หนอ
สร้อยทองม้วน ร้อยบาท  ไว้คาดคอ
แถมด้วยว. แหวนเพชร  น้ำเด็ดดี

ยกขันหมาก  แห่ไป  มั่นใจแน่
ขอร้องแต่  น้องอย่าเร้น  เมื่อเห็นพี่
คนมันหล่อ  โคตรแมน  แฟนไม่มี
หนาตาดี  ใครได้เห็น...เผ่น..ไม่รอ... (ไปดีก่า)

 

[ดาว อาชาไนย]

a

อ่านบทกลอนคนดีแอบตีขลุม
ว่าเนื้อนุ่มหนุนหมอนนอนห้องหอ
ได้เชยช้อนวอนเว้าเฝ้าพะนอ
แล้วเอ่ยขอชมซ้ำอยู่ร่ำไป

คิดถึงมากอยากแนบใจแทบขาด
สายสวาทรอคู่อยู่แห่งไหน
ขอให้รู้อยู่หนตำบลใด
รักจะไม่รั้งรอขอเชยชม

      ดาว อาชาไนย

[..กุสุมา..]

<a href="http://www.youtube.com/v/YfqyHP_Cc-g&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/YfqyHP_Cc-g&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

จันทร์แอบอกเมฆขาวบนราวฟ้า
ปิดเปลือกตาหลับเสียอย่าเพลียขวัญ
ดาวเคลียคลอเคียงข้างไม่ห่างกัน
ริมหมอนนั้นยินไหมใจกระซิบ

บอกว่าดึกมากแล้วแก้วตาพี่
ดาวอยู่นี่ใกล้ใกล้ให้เอื้อมหยิบ
กอดแน่นแน่นอุ่นกว่าผ้าห่มทิพย์
ดาวกระพริบรายรอบมอบดวงใจ

กลอนท่าน...ขั้นเทพจริงๆ ขอบอก เจ้าค่ะ
..กุสุมา..

a

อ่านบทกลอนคนดีแอบตีขลุม
ว่าเนื้อนุ่มหนุนหมอนนอนห้องหอ
ได้เชยช้อนวอนเว้าเฝ้าพะนอ
แล้วเอ่ยขอชมซ้ำอยู่ร่ำไป

คิดถึงมากอยากแนบใจแทบขาด
สายสวาทรอคู่อยู่แห่งไหน
ขอให้รู้อยู่หนตำบลใด
รักจะไม่รั้งรอขอเชยชม

      ดาว อาชาไนย