ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

ได้ท่องเที่ยวกลางไพร..ใจเป็นสุข
อยากมีเธอนั่งขลุกอยู่ใกล้ใกล้
ท่ามสายฝน.เขา.หมอก.ยั่วหยอกไพร
ชลาลัย.ไหลอ้อน..สะท้อนจันทร์

อยากโทรฯหาเช้าค่ำ..พร่ำว่าชอบ
เหมือนเธออยู่รายรอบ.."ประมาณนั้น"
แต่.."ขี้เกียจมองฟ้า"..อย่าว่ากัน
เบื่อรำพัน.ซึ้งซึ้ง.."ไม่ถึงจริง"

(มิเหลือเสียง..ใสใส.ให้ใฝ่ฝัน)
(เหลือแต่วัน..ภาพหลอน..กระหนุงกระหนิง)
(แถมด้วยเสียง..เลี่ยงหลบ..ห้ามซบอิง)
(พบความจริง.บทกลอนโลกออนไลด์)

"ขี้เกียจมองท้องฟ้า"...ดาราริบ
อยากกระซิบต่อหน้า..เธอว่าไหม?
เรามานับขนตา..ค้นหาใจ
ว่าของใคร?ยาวสั้น...หรือมั่นคง

<a href="http://www.youtube.com/v/Bf_zM8FDSXs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Bf_zM8FDSXs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ทอฝัน]

เลิกมองดูฟ้า ก้มหน้ามองดิน
เพราะพี่จน ต้อยต่ำ
ถูกประณาม หยามหมิ่น
ว่าศักดิ์ศรี เพียงกา ซ้ำมีค่าเพียงดิน
มิวายถวิล หวังจะบิน เทียมหงส์ทอง

เคยมองดอกฟ้า เดี๋ยวนี้ไม่กล้าจะมอง
เพราะเจ้างามสง่า พี่ไม่กล้าแตะต้อง
เจ้าอยู่สูงสุดสอย ดั่งเดือนลอยละล่อง
กระต่ายน้อยคอยมอง ไม่แคล้วต้องหมองซบเซา
 
* เลิกแบ่งชั้นกันเถิดหนา ลืมศักดินาเถิดน้องเจ้า
เลิกอยู่อย่างดอกฟ้า มารักเจ้ากาคนเก่า
เฝ้าแต่เพ้อ แต่ฝัน จนคนหยันเย้ยเรา
จึงต้องเศร้า เพราะค่าเราเพียงดิน

** ลาก่อนดอกฟ้า น้ำตาไหลริน
ใครจะเห็นคุณค่า น้ำตาเราชาวดิน
คนเหยียดหยันกันทั่ว ว่าเป็นวัวลืมทีน
ดินเอ๋ยดิน ควรนึกถึงถิ่นเจียมตน
http://www.4shared.com/audio/UPnXvac_/_-__.html
.............................ฝากเพลงฟังก่อน กลอนทีหลังนะเจ้าคะ......//dream

[--ณัชชา--]

มาอ่านกลอน"อ่อนซ้อม"ต้องยอมรับ
คำขานขับของเขาเล่นเอาหลง
เป็นคำเพ้อของหญิง??เธอยิงตรง
เหมือนดั่งส่งกระแสจิต..คิดถึงกัน

ชวนนั่งนับขนตา..แหมน่ารัก
ยินแล้วชักสงสัยจริงไหมนั่น
ขอเปลี่ยนเป็น ขนรักแร้ ถอนแก้คัน
เส้นสั้นสั้น มันมากมาย ถอนให้ที

 
natcha

[Music]

(ต่อกร..คนข้างบน)

กลอน"อ่อนซ้อม"บ้านไหน?ใยพูดถึง
เธอขี้หึงหรือเปล่า?.กล่าวหน่อยซี่
หรืออักเสบ-ระบม-ข่มฤดี
เห็นมากมีแสร้งยั่ว..คนทั่วไป

"คนใจร้าย"...หลายคนเค้าบ่นชอบ
แอบลักลอบ.ทึกทัก.ยึกยักใส่
อย่ามาทำ..กรุ้มกริ่ม...ให้อิ่มใจ
มองการไกล..."คนน่ารัก-มักใจร้าย"

  ..   .......   .... ___ .__ ..   

คุณ..ณัชชา...
"ขอโทษนะ"....หลังไมด์ของคุณ...ยังไม่ว่างตอบ
๕๕๕๕๕

คุณ..ทอฝัน...
ส่ง..หลังไมด์ให้หลายครั้ง...คลังจดหมายคุณเต็ม.ช่วยลบคนที่บอกรักซ้ำๆ ออกบ้าง
ขอ.จ.ม. ของเราแทรกสักฉบับ..เถอะนะ  

<a href="http://www.youtube.com/v/a0o-abwPXTU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/a0o-abwPXTU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[เมฆา...]

  ๐ ไม่อยากมองฟ้า ๐

๐ หมอกสานผ่านม่านฟ้า....ตาแล
ลอยเลื่อนเกลื่อนดั่งแด....ดิ่งด้น
ไร้ทิศบิดปรวนแปร....เปลี่ยนปรับ รูปนา
ยลยิ่งประวิงล้น...หม่นซึ้งถึงทรวง

๐ ด้วยคล้ายสายหมอกครึ้ม.....ครวญคราง
วิเวกวังเวงวาง....หว่างเว้า
เฉกสิทธิ์ติดรายทาง....เทียบท่า ทุกข์แฮ
ตอกย่ำย้ำรอยเศร้า.....สุดท้อต่อตน

๐ เมฆขาวราวรูปน้อง....มองเลย
หมายเสี่ยงเคียงชิดเชย.....แช่มช้อย
เหมือนใกล้แค่เขนย....แนบกอด จับนา
จริงย่อล่วงล่อคล้อย....เคลื่อนเย้าเล่าครวญ

๐ ทนทุกข์รุกร่ำไห้....ในความ
มองเมฆเสกส่งถาม....ที่เอื้อน
มีไหมใคร่ยินนาม.....คนปลอบ ตอบเทอญ
หมายเผื่อเอื้อกันเปื้อน....ปวดฟื้นคืนองค์

๐ แม้นฟ้าว่าปล่อยทิ้ง....คำทวน
จักเก็บเจ็บทั้งมวล....ม่วนม้วย
ไม่มองส่องสิ้นม้วน....ม่านกัก ฟ้าเอย
ขอหลบซบดินด้วย....ช่วยลี้หนีครามฯ...



อยากแจมด้วยแต่กลอนแปดตัน...อิอิเลยส่งแบบนี้มา...

[บ้านริมโขง]

ชวนมานับขนตาคราสุขสันต์
หยุดรำพันมองเดือนเหมือนไหลหลง
ให้มองชิดติดหน้านวลอนงค์
จรดจมูกลง..ตรงแก้ม..แซมรัญจวน

หากได้ชิดเพียงนี้พี่ไม่นับ
งอนขนตาดำขลับคงหลับสวน
ใบหน้าพริ้มยิ้มฉาบวาบไออวล
ขอชี้ชวนนับในใจ..ใครยั้งทัน

เริ่มนับหนึ่งไม่ถึงสามต้องตามคว้า
รวบทั้งตัว-ไม่ถึงห้าอย่าเหหัน
หก-เจ็ด-แปด แฝดแยกแลกไม่ทัน
เก้า – สิบนั้น ฉันถึงก่อน แน่นอนชัวร์ !

ต่อจากนั้นฉันรับจับแววใส
จากสองนัยน์วาวซนบนสลัว
กระซิบแผ่วแว่วหวานสานระรัว
ตัวนะตัว...นับถึงไหน..ให้บอกมา..

"บ้านริมโขง"

[สุนันยา]

เค้าจะนับ ขนตา หน้าชิดแก้ม
เราแอบแย้ม ยิ้มเขิน เมินดีกว่า
ไม่กล้าชน ว่าไหม..เค้าอายนา
กลัวสายตา เธอจ้อง เพราะมองไกล

เดี๋ยวเลยไป ถึงไหนไม่อาจรู้
ทั้งมือไม้ พันตรู โอ้!!ไม่ไหว
นับขนตา กี่เส้น คงเว้นไป
แล้วกลายเป็น เจาะใจ ไม่รู้ตัว...
 

"สุนันยา"

[ภู กวินท์]

ลมหายใจวาบหวามในยามนี้   
เอ่ยวจีรับกันวันสลัว
ไม่ทันคิดเกินคาด เราหวาดกลัว
ท้องฟ้ามัวตัวสั่น, หวั่นละเมอ

แสงไฟส่องสว่างบนทางเท้า
ทิศทางเศร้าเหงาไปใคร? เสนอ
ผ่านเช้ารุ่งมุ่งตรงคงจะเจอ
ระหว่างเพ้อกับฝัน, อันไหนจริง

การเดินทางของหัวใจในตอนดึก
 มันเต้นตึกตึกรัวตัวไม่นิ่ง
ไม่ทันได้มาหลบหรือซบอิง
ถูกทอดทิ้งเอาไว้, อย่างใจเย็น

จะมองบนที่ไหนไกลกว่าฟ้า
แต่ทว่าความรู้สึกมันนึกเห็น
อยากมองที่ตัวเธอเพ้อลำเค็ญ
เหมือนเธอเป็นแผ่นฟ้า, น่าท้าทาย

หรือมองที่ผืนดินถิ่นละเอียด
ความละเมียดละไมยังไม่หาย
หรือมองที่สายลมพรมพัดพราย
มีความหมายทุกอย่าง, ต่างแค่มอง!

 

[นพตุลาทิตย์]

ตาสบตาพาเคลิ้มให้เริ่มหัน
สะท้านสั่นไหวหวามยามลมต้อง
เธอยื่นปากลากไซ้ไล้ประคอง
จนฉันร้องสุดเสียวเหลียวไปดู

ชอนไชเข้าเร้าล่อข้างคอไหล่
เลาะโลมไล้ไปทั่วตัวไถถู
น้ำกระชอกพอกพูนปูนจากรู
ไหลเข้าหูหนีนั้นให้สั่นเครือ

เจ็บแปลบปลาบวาบวูบสูบร่างเจ็บ
ดั่งโดนเล็บข่วนขึงขมึงเสือ
เสียวระคนขนลุกปลุกหนังเจือ
แทบไม่เชื่อสุดยอด ปลิงตอดรู(หู)

จ้าก คันหู ไม่รู้เป็น อะไร เอาสำลี มาปั่นก็ไม่หาย ฮิ้วๆๆ

[ไพร พนาวัลย์]

ขอยืมภาพสวยๆจาก "สุนันยา" หน่อยเน้อ

น่าอิจฉาเหลือล้นมีคนใกล้
นับขนตากันไปถึงใบหู
ตาต่อตาสบกันเดี๋ยวพันตู
ร้องอู้ฮู อ้าฮา น่าเสียวใส้

ขี้เกียจมองดูฟ้าดูตาน้อง
ต่างก็จ้องมองตาคราชิดใกล้
เสียงฟ้าแลบฟ้าร้องมองทำไม?
เดี๋ยวก็โดนฝนไล่ ทำไงดี?

ประคองกันเข้าร่มรีบห่มผ้า
ฝนตกมาสั่นรัวน้องกลัวผี
อย่ากลัวเลยนวลน้องห้องเรามี
เสียงดนตรีแซกแซงแข่งฝนพรำ

 
"ปรางค์  สามยอด"

 

[Music]

ลมหายใจวาบหวามในยามนี้   
เอ่ยวจีรับกันวันสลัว
ไม่ทันคิดเกินคาด เราหวาดกลัว
ท้องฟ้ามัวตัวสั่น, หวั่นละเมอ

แสงไฟส่องสว่างบนทางเท้า
ทิศทางเศร้าเหงาไปใคร? เสนอ
ผ่านเช้ารุ่งมุ่งตรงคงจะเจอ
ระหว่างเพ้อกับฝัน, อันไหนจริง

การเดินทางของหัวใจในตอนดึก
 มันเต้นตึกตึกรัวตัวไม่นิ่ง
ไม่ทันได้มาหลบหรือซบอิง
ถูกทอดทิ้งเอาไว้, อย่างใจเย็น

จะมองบนที่ไหนไกลกว่าฟ้า
แต่ทว่าความรู้สึกมันนึกเห็น
อยากมองที่ตัวเธอเพ้อลำเค็ญ
เหมือนเธอเป็นแผ่นฟ้า, น่าท้าทาย

หรือมองที่ผืนดินถิ่นละเอียด
ความละเมียดละไมยังไม่หาย
หรือมองที่สายลมพรมพัดพราย
มีความหมายทุกอย่าง, ต่างแค่มอง!

 

ฉันไม่อยากมองฟ้า...แต่..ทว่าอยากอยู่บนนั้น

ฉันอยากอยู่เหนือฟ้าเวหาหาว
ท่ามหมู่ดาวดารา..ด้วยตาสอง
ปีกแห่งรักอยากโฉบโอบประคอง
ชุ่มละอองน้ำฟ้า ณ ราตรี

ด้วยไม่อยากแหงนมองเพื่อรองรับ
แต่ฉันกลับก้มหาเธอครานี้
ผ่านภูเขา.เถาไม้.สายชลธี
ซ่อนวลีอ่อนละมุน...ดั่งคุ้นเคย

ฉันอาจอยู่.เหนือเมฆที่เสกสรร
ฉันอาจอยู่.บนสวรรค์กล้าฝันเฉย
ฉันอาจอยู่.ในลมพรมรำเพย
หมายลงเอยเกี่ยวข้อง...จับจ้องเธอ

[Music]

เค้าจะนับ ขนตา หน้าชิดแก้ม
เราแอบแย้ม ยิ้มเขิน เมินดีกว่า
ไม่กล้าชน ว่าไหม..เค้าอายนา
กลัวสายตา เธอจ้อง เพราะมองไกล

เดี๋ยวเลยไป ถึงไหนไม่อาจรู้
ทั้งมือไม้ พันตรู โอ้!!ไม่ไหว
นับขนตา กี่เส้น คงเว้นไป
แล้วกลายเป็น เจาะใจ ไม่รู้ตัว...
 

"สุนันยา"

มองแววตาสวยใสใจกระจ่าง
แม้ทุกอย่างอ่อนไหวไฟสลัว
อยากจะบอก.เจ้าเอ๋ยเฉยอย่ากลัว
ที่พันพัวเพราะรู้...เป็นคู่กัน

หากมีใจใสซื่ออย่าดื้อนัก
หนึ่งในรักหวั่นไหวคือใจฝัน
อยากมีคนเยื่อใยในสัมพันธ์
เป็นนิรันดร์แห่งเราอันยาวยืน


 

[ฤดีไพร]

อยู่กับเธอเจอสุกซุกซอกจิต
มิอยากพิศมองฟ้าพาใจขื่น
อยู่กับเธอสุขใจไร้กล้ำกลืน
ทุกวันคืนลืมฟ้าว่ายังมี

อยากให้รักอยู่คงดำรงมัน
มิมีวันร้างลาให้หมองศรี
อยากให้รักปักบ่วงทรวงฤดี
ไม่อยากหนีจากรักเลยสักวัน

๑๑เรยา๑๑