"โปรดอย่าเยียวยา..คนไร้ใจ"
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
31 ธันวาคม 2024, 03:17:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "โปรดอย่าเยียวยา..คนไร้ใจ"  (อ่าน 5318 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
14 สิงหาคม 2011, 08:04:PM
กระต่าย
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 135


โลกหนอ..อนัตตา


« เมื่อ: 14 สิงหาคม 2011, 08:04:PM »
ชุมชนชุมชน

กลอนนี้ต่ายแต่งไว้ที่เว็ปอื่นในชื่อ ตาหวาน คะ..



โปรดอย่าเยียวยา..คนไร้ใจ

แววตาซื่อๆ..ที่ส่งมาให้..ด้วยใจเหงาๆ
คงพกพาเอา ความรู้สึกดีๆที่เคยฝัน
แต่อย่าเลยเธอ..เพราะฉันบรรเทาด้วย..ภูมิคุ้มกัน
อาจเผลอในฝัน เพราะฉันยังปุถุชน คนธรรมดา

ขอบคุณเธอที่มายาใจ..ให้คลายหมอง
แค่หนูทดลอง ตัวน้อยๆ...ที่..."ด้อยค่า"
เธอเอาน้ำใจ..ใส่ความห่วงใย..มาเยียวยา
แต่..ใจมันชา..เกินยาจะแก้..แค่..พอทุเลา.

หัวใจดื้อยา อย่าสนใจ ..จงไปเสียเถิด
อย่าปล่อยใจให้เตลิด..เพียงเพราะว่าเหงา
นับแต่นี้ไป..ขอขีดเส้นตาย..ให้กับสองเรา
วันใดเหงาๆ..อย่ามาเจอกัน..แค่นั้นพอ



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ทอฝัน, จ.รัตติกาล, สล่าผิน, amika29, ตะวันฉาย, กาญจนธโร, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, บ้านริมโขง, nongnumkhaw, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


รักแท้คือการให้..รักจึงมิใช่การได้ครอบครอง
14 สิงหาคม 2011, 08:22:PM
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« ตอบ #1 เมื่อ: 14 สิงหาคม 2011, 08:22:PM »
ชุมชนชุมชน

แววตาซื่อ สื่อใส แต่ใจเหงา
จึงพกเอา สิ่งดี ที่เคยฝัน
แต่ยังดี ฉันมี ภูมิคุ้มกัน
ที่ใฝ่นั้นฉันไม่พ้นคนธรรมดา

ขอบคุณเธอมากรายให้หายหมอง
หนูทดลองตัวน้อยที่ด้อยค่า
น้ำใจลวงห่วงใยให้เยียวยา
ใจฉันชาเกินแก้แค่ทุเลา

ใจดื้อยาอย่าได้ใส่ใจนัก
ปล่อยฉันทักทายไปในความเหงา
ต่อไปนี้มีเส้นป้องหว่างสองเรา
วันซึมเซาขอเถอะอย่าเจอะกัน

ฉันขออยู่ผู้เดียวอย่างเปลี่ยวเหงา
ปล่อยฉันเศร้าอย่างนี้ชีวิตฉัน
อย่าได้ช่วยสงสารปานรางวัล
มิไหวหวั่นรู้ไหมใจด้านชา

สล่าผิน

ขออนุญาตแต่งต่อตามเนื้อหาของกระต่ายนะครับ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, ทอฝัน, ตะวันฉาย, กาญจนธโร, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, กระต่าย, บ้านริมโขง, nongnumkhaw, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด
14 สิงหาคม 2011, 09:42:PM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #2 เมื่อ: 14 สิงหาคม 2011, 09:42:PM »
ชุมชนชุมชน


...เพราะซื่อใสในแววตา
ฉันจึงกล้าออกล่าฝัน
ทั้งที่ไม่มีภูมิคุ้มกัน
จึงต้องด้นดั้นอย่างธรรมดา

...ขอบคุณในความเป็นมิตร
แด่หนูน้อยตัวนิดไร้เดียงสา
รู้นะ...เธอประคองเพื่อลองยา
ก็ยอมรับคุณค่าความปราณี

...อาจดื้อบ้างอย่าโกรธโปรดสงสาร
บางครั้งพาลขลาดเขลาทำเง่างี่
บางครั้งซนจนซ่าส์ท้าต่อยตี
จนคล้ายมีเส้นคั่นกลางระหว่างเรา

...สุดท้ายจึงตายด้าน
หัวใจร้าวรานสะท้านเหงา
ซมซานพึ่งพิงเพียงอิงเงา
โปรดอย่าเยียวยาคนเศร้า...ที่ไร้ใจ...!!!
อายแบบน่ารักซึ้งๆ




ขออนุญาตใช้เนื้อหาเดิมนะคะ.....//ดรีม

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ตะวันฉาย, กาญจนธโร, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, กระต่าย, amika29, บ้านริมโขง, สล่าผิน, nongnumkhaw, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
20 สิงหาคม 2011, 11:45:AM
กระต่าย
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 135


โลกหนอ..อนัตตา


« ตอบ #3 เมื่อ: 20 สิงหาคม 2011, 11:45:AM »
ชุมชนชุมชน




บ่ได้หมาย..จะตัดเยื่อใย...แม้สักน้อย
เพียงมาบอก..ว่าอย่ามาคอย..คนอย่างฉัน
คำนิยามว่า " ไร้ใจ " ใครก็รู้กัน
ไม่มีเธอ..ไม่มีฉัน..ไม่มีเรา

ไม่ต้องหลบ..ก็คบต่อไป..ไม่ต้องฝืน
แต่อย่าหยิบยื่น..ความอ่อนไหว..ในวันเหงาๆ
ก็บอกแล้ว..ว่าคนไร้ใจ..ไม่อยากเป็นเงา
ยามเธอเหงา..อย่าเข้ามาใกล้..เดี๋ยวใจ..ชา

อาจติดเชื้อ..ความไร้ใจ..พาล..ไร้รัก
ยากยิ่งนัก..ยากเยียวยาใจ..ให้รู้คุณค่า
เธอยังมี..ใครๆอีกมาก..ที่อยากสบตา
อย่าทดลองยา..กับคนอย่างฉัน..มันเลื่อนลอย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, สล่าผิน, nongnumkhaw, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


รักแท้คือการให้..รักจึงมิใช่การได้ครอบครอง
28 สิงหาคม 2011, 05:32:PM
กระต่าย
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 135


โลกหนอ..อนัตตา


« ตอบ #4 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 05:32:PM »
ชุมชนชุมชน



อาจติดเชื้อ..ความไร้ใจ..พาล..ไร้รัก
ยากยิ่งนัก..ยากเยียวยาใจ..ให้รู้คุณค่า
เธอยังมี..ใครๆอีกมาก..ที่อยากสบตา
อย่าทดลองยา..กับคนอย่างฉัน..มันเลื่อนลอย

ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง..ที่มาตามใจ..คนอย่างฉัน
ที่ดื้อรั้น..เพราะเห็นฉันมีค่า..หรือว่าเหงาหงอย
หากเป็นเพราะเหงา..ฉันจะไม่ว่า..แม้เพียงน้อย
เพราะการรอคอย..ให้เธอเหงาคลาย..มันง่ายนิดเดียว

อย่าตีค่า..ว่าฉันดูถูก..น้ำใจเธอ
รู้เสมอ..ที่เธอมาชิดใกล้..ให้แลเหลียว
บ่ได้เสแสร้ง..แกล้งทำใส่ใจ..ไปฝ่ายเดียว
แต่อย่าเชียว..อย่าคิดว่าฉัน..จะปันหัวใจ

:กระ่ต่าย:

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


รักแท้คือการให้..รักจึงมิใช่การได้ครอบครอง
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s