ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ควายเฒ่า]

........

[รุ่งอรุณ]

ฉันไม่ใช่คนเจ้ากลเจ้าเล่ห์
เธอโกหกทั้งเพเล่ห์เหลี่ยมหรู
คนในบ้านขานเพรียกเรียกว่าครู
แล้วจู่จู่มาบอกหลอกให้งง

คนเป็นครูรู้มากต้องหลากเล่ห์
การถ่ายเทแคล่วคล่องทำนองส่ง
วาจาเอ่ยเผยใดไม่เจาะจง
ที่จะบอกตรงตรงไม่หลงกล

 ๐รุ่งอรุณ๐

[ทอฝัน]

ฉันไม่ใช่คนเจ้ากลเจ้าเล่ห์
ไร้เสน่ห์ไร้มายาสาไถย
สิ่งที่อยู่ในจิตคิดอย่างไร
ก็พร่ำบอกออกไปอย่างใจคิด

เธอชิงชังเพราะฟังใครที่ไหนเล่า
รู้เถิดเจ้าทรามวัยเข้าใจผิด
แม่บุญเหลือเนื้อทองตรองสักนิด
อย่าเพิ่งปิดไมตรีหนีหน้าไป

เราต่างถูกอาเพทแห่งเฟซบุ๊ค
ถูกรุมรุกจนวิปริตจิตเลอะไหล
หลงในโลกไซเบอร์จนเผลอใจ
รับแอดใครต่อใครไม่ไตร่ตรอง

เม้นท์กันไปเม้นท์กันมาประสาเพื่อน
ก็บิดเบือนอยากเข้าเป็นเจ้าของ
เพลินเตลิดเปิดแชทกันช่ำชอง
เราลอยล่องมองไม่เห็นความเป็นจริง

สังคมในเฟซบุ๊คมันจุกเจ่า
เดี๋ยวก็สุขเดี๋ยวก็เศร้าเข้าสู่สิง
เราต้องเอาสติเข้าติติง
จึงจะไม่ล้มกลิ้งไปกับมัน

หากเห็นฉันเป็นคนเจ้ากลเจ้าเล่ห์
แกล้งแสร้งเสวาจามาเสกสรร
แล้วจะลบจากเพื่อนเฉือนสัมพันธ์
อย่างที่ใครคนนั้นปั่นหัวเธอ

ขอให้คิดให้ดีนะที่รัก
ไม่อยากชักแม่น้ำทั้งห้ามาเสนอ
คนเจ้าเล่ห์คนนี้นี่นะเออ
มันหวังดีเสมอ...เธอ..โปรดรู้........

 

...ต่อแต่นี้ไม่โพสต์โกรธแล้วนะ
แล้วก็จะลาไกลไปสุดกู่
ปิดเฟสปิดทุกอย่างเลยคอยดู
ให้เธอรู้ซะบ้างใครเป็นใคร

...ก็เธอทำเหมือนจริงทุกสิ่งอย่าง
บอกห่วงบ้างไรบ้างเอาใจใส่
ตามเม้นท์มันทุกย่านที่ฉันไป
โผล่ตอนไหนต้องเจอก็เพ้อซี

...บันทึกฉันไม่แท็กยังแหวกอ่าน
ถึงในบ้านในช่องว่องเลยพี่
ฉันเขียนกลอนเธอก็กลอนอ้อนวจี
แล้วทำทีชวนคุยตะลุยแชท
.
.
.


...แป้บนึงนะที่เหลือเดี๋ยวมาต่อ
ก้อมันท้อนี่นะสระแอท
ตะละลิ้ดติ้ดชึ่งตะแล้ดแป๊ด
ไปละแว้ดดดด...ไปละว้ายยยย....อายยยยยจัง...!!!
 

.....ไปไม่รอดชิ่งดีก่า...หนุกๆนะคะ.....//ดรีมเอง

[--ณัชชา--]

ฉันไม่ใช่คนเจ้ากลเจ้าเล่ห์
ไร้เสน่ห์ไร้มายาสาไถย
สิ่งที่อยู่ในจิตคิดอย่างไร
ก็พร่ำบอกออกไปอย่างใจคิด

เธอชิงชังเพราะฟังใครที่ไหนเล่า
รู้เถิดเจ้าทรามวัยเข้าใจผิด
แม่บุญเหลือเนื้อทองตรองสักนิด
อย่าเพิ่งปิดไมตรีหนีหน้าไป

เราต่างถูกอาเพทแห่งเฟซบุ๊ค
ถูกรุมรุกจนวิปริตจิตเลอะไหล
หลงในโลกไซเบอร์จนเผลอใจ
รับแอดใครต่อใครไม่ไตร่ตรอง

เม้นท์กันไปเม้นท์กันมาประสาเพื่อน
ก็บิดเบือนอยากเข้าเป็นเจ้าของ
เพลินเตลิดเปิดแชทกันช่ำชอง
เราลอยล่องมองไม่เห็นความเป็นจริง

สังคมในเฟซบุ๊คมันจุกเจ่า
เดี๋ยวก็สุขเดี๋ยวก็เศร้าเข้าสู่สิง
เราต้องเอาสติเข้าติติง
จึงจะไม่ล้มกลิ้งไปกับมัน

หากเห็นฉันเป็นคนเจ้ากลเจ้าเล่ห์
แกล้งแสร้งเสวาจามาเสกสรร
แล้วจะลบจากเพื่อนเฉือนสัมพันธ์
อย่างที่ใครคนนั้นปั่นหัวเธอ

ขอให้คิดให้ดีนะที่รัก
ไม่อยากชักแม่น้ำทั้งห้ามาเสนอ
คนเจ้าเล่ห์คนนี้นี่นะเออ
มันหวังดีเสมอ...เธอ..โปรดรู้........

คนอย่างฉันมีสมองตรอง,และคิด
ย่อมพินิจหญิงชายได้ทุกผู้
หลายแอดที่ส่งหามาพันตู
ยังรอดูทุกครั้งอย่างใคร่ครวญ

รู้แยกแยะร้ายดีมีเหตุผล
ศึกษาคนเจนจบจนครบถ้วน
และยังมีหัวใจไม่เรรวน
เธอไม่ควรมาหยามประณามชัง

ใครจะปั่นหัวใครฉันไม่คิด
มันเป็นสิทธิ์ของคนบนความหวัง
ประโยชน์เฟสมีมากหากระวัง
เป็นมนต์ขลังของสังคมที่กลมกลืน

ไม่เคยเห็นควายเฒ่านั้นเจ้าเล่ห์
เรื่องทั้งเพบอกได้ใช่ใครอื่น
เธอระแวงทั้งนั้นฉันยันยืน
ยังเม้นคืนเธอประจำ..ตามไปดู

 
natcha

[ช่ออักษราลี]

ฉันยังหงอยยังเหงาเจ้าเฟซบุค
ใครสนุกอยากเป็นเพื่อนอย่าเชือนหนา
เห็นฉันสวยสดศรีมีราคา
แอดเข้ามาแอดเข้ามาอย่าช้าเลย

มาหนุกหนานๆนะจ้า  เบรคเบาๆ

[Design with love ᵔᴥᵔ]

สังคมนี้ต่างนิยมชมเฟสบุ๊ค
รักสนุกโพสต์ไปมากันให้วุ่น
บ้างเห็นชอบกดไลน์กันชุลมุล
เปลี่ยนชีวิตให้จุ่นวุ่นวายจริง - -*

                      with love"

*ขอแจมสักนิด (มาแบบมั่วๆค่ะ >*<)

[amika29]

สังคมนี้ต่างนิยมชมเฟสบุ๊ค
รักสนุกโพสต์ไปมากันให้วุ่น
บ้างเห็นชอบกดไลน์กันชุลมุล
เปลี่ยนชีวิตให้จุ่นวุ่นวายจริง - -*

                      with love"

*ขอแจมสักนิด (มาแบบมั่วๆค่ะ >*<)

[Design with love ᵔᴥᵔ]

เกียรติบัตรใบงามนามตกแต่ง
ยังกับแข่งชิงชัยที่ใคร่รู้
ได้รางวัลยอดเยี่ยมเชียวนั่งอ่านดู
สมกับสู้อดทนเม้นไปมา

ก็เพื่อนนิ นี่ก็คนรู้จัก
ก็ทายทักกันบ้างตามประสา
ตอบโฟสต์ไปก็กดไลน์ไม่เคยช้า
เอาเป็นว่าซึ้งตอบชอบรางวัล ^O^

                             with love"

[รุ่งอรุณ]

ฉันเจ้าเล่ห์มากหรือรุ่งอรุณ
ใยเคืองขุ่นในจิตคิดฉงน
หาว่าฉันร้อยเล่ห์เสน่ห์มนต์
ทั้งที่คนในบ้านขานว่าครู

ใช่ว่าอยากให้เพรียกเรียกครูดอก
ฉันแค่ควายนอกคอกเห็นเห็นอยู่
เป็นเสล่อเซ่อซ่าไม่น่าดู
เขาทู่ทู่ผุกร่อนตามกาลเวลา

ทั้งเชิงกลอนอ่อนด้อยไม่ค่อยเสนาะ
จึงไม่เหมาะจะเป็นครูรู้เถิดหนา
รุ่งอรุณบุญนำอย่านำพา
เราต่างเจรจาภาษากลอน

เจ้ารุ่งอรุณจ๋าอย่าแง่เง้า
นะควายเฒ่าขอบอกไม่หลอกหลอน
อย่าตั้งเรื่องเคืองขัดแล้วตัดรอน
ฆ่าตัดตอนไมตรีเช่นนี้เลย......

ควายเฒ่า

มิได้ขุ่นคุณเฒ่าเจ้าเล่ห์หลอก
เพียงแค่หยอกหยิกเอินไม่เมินเฉย
แต่ช้าแต่..แห่ยายหายโกรธเอย
เหมือนไม่เคยถูกขวิดสะกิดเกา

ทำใจน้อยไปได้คุณควายขา
โปรดเมตตา "รุ่งอรุณ" ผู้โง่เขลา
มิระวังพลั้งไปใช่แง่เง้า
คุณควายเฒ่าอย่าถือเด็กดื้อดึง

อย่าได้ถ่อมน้อมตนจนหมั่นไส้
แม้เป็นเด็กก็ใช่ตาไม่ถึง
ควายเฒ่านี้ฝีมือระบือบึง
อ่านแล้วทึ่งถ้อยคำอยู่ตำตา

มิคิดคัดตัดตอนวอนรับทราบ
สองมือกราบฝากตัวหัวยื่นหน้า
ขอจงรับ "รุ่งอรุณ" บุญนำพา
เป็นศิษยานุศิษย์มิตรนักกลอน

๐รุ่งอรุณ๐

[รุ่งอรุณ]

แหม! แหม! แหม! แหย่นิดคิดไปได้
ทึ้งหงอกให้ใจคอก่อเคืองขุ่น
ชัดถ้อยคำทำได้ควายเฒ่าคุณ
เกิดการฉุนแล้วหนาอย่าคิดเกิน

เด็กดื้อดึงตึงตังยังอยู่คอก
อาจจะออกนอกลู่ดูผิวเผิน
ขอเป็นศิษย์อิดหนาระอาเมิน
อย่ามาเชิญทีหลังก็แล้วกัน

เป็นหมอดูอีกด้วย ฮ่วย!แม่นบ่
ยังหัดกอขอเริ่มเติมสีสัน
เรื่องจะก้มต้มตุ๋นคุณควายนั้น
เด็กอย่างฉันมิคิดจิตซับซ้อน

ขอบพระคุณหนุนส่งจงเจาะ"ปาก"
ก็แค่อยากหัดตีฝีอักษร
ตอบโต้ไปใช่ขึ้งตะบึงบอน
เป็นเพียงกลอนเสนอเผยอตน

เรื่องเป็นเพื่อนมิกล้าหาเหาใส่
ขออภัยไม่รับเดี๋ยวสับสน
"รุ่งอรุณ" วัยแฉล้มแย้มกมล
ส่วนอีกคน "เฒ่าแก่" แหม!เขินจัง

๐รุ่งอรุณ๐

[รุ่งอรุณ]

ฟังควายเฒ่าเย้าแหย่แหม!สนุก
ต้องรีบลุกมาตอบชอบเหลือหลาย
อารมณ์ขันวันนี้ค้อนตีควาย
เล่นเอาหงายหลังตึงทึ่งเลยเชียว

เด็กอะไรใจถึงอึ้งกิมกี่
ตอบไงดีหากพลาดตัวอาจเขียว
มิถูกต้องตรงใจฟาดไม้เรียว
จะหวาดเสียวเกินไปดูไม่งาม

เอาเป็นว่า... เป็นเด็กที่กล้าอยู่
และก็รู้เขตขอบกรอบหวงห้าม
มิได้กล้าบ้าบิ่นลิ้นลวนลาม
ยังมีความพอดีสตรีไทย

"รุ่งอรุณ" วุ่นวายหมายมุ่งหน้า
เพียงเพื่อหาครูสอนเชิงกลอนให้
วาทศิลป์รินคำขำกันไป
กลเม็ดเคล็ดใดได้เรียนรู้

อัญเชิญให้ได้สิทธิ์...ศิษย์แน่นะ
งั้นเชิญค่ะเชิงกลอนช่วยสอนหนู
ส่วนเรื่องอื่นคืนย้อนให้สอนครู
มันไม่หมูครูขาไม่น่าทำ

หนูเป็นนักกีฬาบ้าดีเดือด
ชอบเฉือนเชือดหน้าเน้ตเซตตบต่ำ
เกรงจะตบเต็มแรงแข่งประจำ
เดี่ยวล้มคว่ำจ้ำเบ้า...เอานะครูฯ


๐รุ่งอรุณ๐

[รุ่งอรุณ]

ช่วยไปซื้อโซดามาให้หรือ?
เงื่อนไขคือรับใช้,ได้เร็วรี่
ว่าแต่แหม! แย่จังตังค์ไม่มี
ทำไงดีโซดามาให้ครู

น้ำในตุ่มชุ่มคอพอแก้ไข
นะจงใช้แทนก่อนวอนจากหนู
หรือใครผ่านอ่านกลอนวอนเอ็นดู
มาเป็นผู้ร่วมด้วยช่วยเหลือกัน

การเป็นครูผู้สอนกลอนกานท์นี้
ไม่เห็นมีชี้กฎกำหนดขั้น
ว่าป.สี่ตรีโทหรือเอกชั้น
ไม่สำคัญหรอกหนาอย่ากังวล

เชิญครูนำทำอย่างวางให้เห็น
แม้ยากเย็นก็จะกระเสือกกระสน
"รุ่งอรุณ" ใช่แย่แน่หนึ่งคน
เรื่องจะบ่นทำไม่ได้ไม่มีทาง

ส่วนจะทำได้แค่ไหนนั้นไม่รู้
ต้องลองดูครูอย่าหม่นอย่าหมองอย่าหมาง
วิชาการวิชาเกินเชิญครูวาง
อาจช้าบ้างหากยุ่งเป็นยุงตี

ไม่ต้องทำออดอิดกระมิดกระเมี้ยน
เริ่มบทเรียนเขียนหัดจัดเต็มที่
มิต้องคิดทำไฉนอย่างไรดี
จะกวีหรือกระวาดให้ปราดไว

 
(อืดอาด ยืดยาด ไม่ดีค่ะ  )


๐รุ่งอรุณ๐

[รุ่งอรุณ]

เอ้อ.อ้า.เอ้อ.เหวอเลยเพิ่งเคยเห็น
การจะเป็นศิษย์ใหม่ให้ครูสอน
จะต้องนวดปวดเมื่อยกล้ามให้ยามนอน
แถมยังอ้อนร้องเพลงหนาทาทายัง

นวดก็นวดปวดตรงไหนขอให้บอก
เคล็ดขัดยอกบอกไปไหล่หรือหลัง
จะนวดให้เต็มพิกัดจัดจังจัง
จะไม่ยั้งมือออมถนอมแรง

จับแขนดัดงัดหัวไหล่ยกให้สูง
ดั่งหิ้วจูงสองไหล่ไกวกวัดแกว่ง
เหยียบที่น่องสองข้างช้างสำแดง
มิให้ดิ้นตะแคงทแยงมุม

ส่วนเพลงนั้นมันไม่เหมาะไม่เพราะด้วย
หนูจะช่วยเปลี่ยนให้ไปเพลงนุ่ม
เพลง "ราตรีประดับดาว" พราวเสียงทุ้ม
ไม่ร้อนรุ่มกลุ้มใจยามได้ฟัง

"รุ่งอรุณ" จินต์ประทับชอบขับร้อง
ไทยเดิมมองมีค่ารักษาหวัง
ขอขัดใจไม่เก่งเพลงดังดัง
ขอเป็นทุ่มกำลังนวดหลังครู

เดี๋ยวเรื่องโน้นเรื่องนี้มีมาเรื่อย
จะแกล้งเฉื่อยไม่สอนเขียนกลอนหนู
ก็บอกกันอย่าทำคำสองงู
เด็กอมมือก็รู้ที่ครูทำ

 

๐รุ่งอรุณ๐

<a href="http://www.youtube.com/v/KLAoyw8eQ-0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/KLAoyw8eQ-0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รุ่งอรุณ]

อุแม่เจ้า! เพลาหน่อยคอยน้ำก่อน
เปลื้องผ้าผ่อนแบบนี้ไม่ดีหนอ
คอยหนูหาบน้ำให้ได้เพียงพอ
พฤติกรรมมันส่อยังไงยังไง

กว่าหนูจะหาบน้ำเพิ่มเติมเต็มตุ่ม
ตัวคงรุมร้อนฤทธิ์ด้วยพิษไข้
แต่เอาเถอะเพื่อครูหนูเต็มใจ
ก็ครูใช้ใครล่ะจะไม่ทำ

คนเป็นครูสั่งใดต้องได้หมด
ห้ามแหกกฎต้องฟังวันยังค่ำ
หากศิษย์เอ่ย เหวย! ย้อนสอนไม่จำ
โดนกระหน่ำซ้ำหาว่าเป็นควาย

มันก็แปลกดีแท้พ่อแม่เห็น
ท่านก็เป็นคนหนาว่าเสียหาย
ลูกของคนไยเรียนเปลี่ยนกลับกลาย
เป็นความหวังดีประสงค์ร้ายอายนะคะ

เอ๊ะ!เอ๊ะ! เอ๊ะ! อย่างไรหรือไข้ขึ้น
สมองมึนคิดไปอย่างไรล่ะ
วกกลับมาเรื่องเก่าเราเถอะนะ
เอ้อ!หนูเจ็บขาค่ะเพราะซ้อมเชียร์

อากาศร้อนสอนไม่ได้ใคร่อาบน้ำ
หนูจะจ้ำตักมาแม้ขาเปลี้ย
ให้ครูอาบซาบซึ้งเผื่อถึงเมีย
อารมณ์เสียได้หายผ่อนคลายลง

แต่คงจะช้าหน่อยโปรดคอยหนู
มิได้อู้รู้เข้าใจในประสงค์
อาจล้มลุกคลุกดินได้เดินไม่ตรง
ครูโปรดจงเมตตาอย่าหาความ

หากมีใครใจดีปรี่ช่วยเหลือ
ครูจะเงื้อง่าไหมใครช่วยหาม
แล้วมีไหมใครเล่าเฝ้าติดตาม
ช่วย "รุ่งอรุณ" ในยามตักน้ำเติม

 

 ๐รุ่งอรุณ๐

[ดาว อาชาไนย]

ระวังตัวให้ดีที่บ่อน้ำ
สาวคอยซ้ำยุยงไม่ส่งเสริม
ยกตัวอย่างอมิตตดามาแต่เดิม
หนุต้องเริ่มรู้ตัวกลัวนินทา

    Dow archanai

แซวเล่นน่ะครับ

[รุ่งอรุณ]

ระวังตัวให้ดีที่บ่อน้ำ
สาวคอยซ้ำยุยงไม่ส่งเสริม
ยกตัวอย่างอมิตตดามาแต่เดิม
หนุต้องเริ่มรู้ตัวกลัวนินทา

    Dow archanai

แซวเล่นน่ะครับ

มาเล่นแซวแล้วจะช่วยด้วยหรือไม่
มิรีบไปช่วยกันก่อนวอนเถิดหนา
ยกตัวอย่างนวลนางอมิตตดา
ช่วยเล่ามาให้แจ้งอย่าแกล้งโปรย

 

 ๐รุ่งอรุณ๐

[Prapacarn ❀]

 

คุณครูขา...ได้โปรด อย่าโกรธหนู
ให้ยืนอยู่ มุมห้อง หนูมองหา
ถูกทำโทษ โกรธแกล้ง แข้งขาชา
ไหนครูว่า รักหนู จะดูแล

ไยมาทำ  ห่างเหิน เดินไม่เหลียว
แอบลดเลี้ยว หลบหาย ไม่แยแส
หนูว้าเหว่ หวั่นไหว ร้องไห้แง..แง
ยกธงแพ้ ขอโทษ โปรดเมตตา

แค่เถียงคำ ไม่ตกฟาก เพราะอยากเล่น
ครูก็เห็น หนูน่ารัก เป็นหนักหนา
ยามไม่งอน อ้อนครู อยู่ทุกเวลา
ขอขมา กราบ อก ยกมือเกา

แล้วลงกราบประหลก..ประหลก แทบตกแท่น
อยากกอดแขน นวดขา อยากหาเหา
เป็นคนโปรด ของครู อยู่นานเนา
เหงา..หนูเหงา อยากวอน อ้อนคุณครู...



 

[รุ่งอรุณ]

เพลียค่ะเพลียเปลี้ยแข้งแรงจะทรุด
แต่ก็หยุดไม่ได้แม้ไม่ว่า
ระเบียบวินัยให้มีดีจรรยา
ต้องรักษาเป็นกฎกำหนดไว้

อยู่ลำพังตั้งนานที่บ้านนี้
แหม! ฤกษ์ดีมีญาติกราดมาใกล้
ขอต้อนรับคุณดาว อาชาไนย
แสนซึ้งใจมาเยือนถึงเรือนครู

เชิญค่ะเชิญขึ้นมาน้ำท่าพร้อม
อบเทียนหอมมะลิขาวลอยพราวหรู
อีกทั้งพานบุหรี่หลากหมากและพลู
จัดไว้ต้อนรับผู้มาเยี่ยมเยือน

บ้านหลังน้อยคอยญาติอนาถแท้
ญาติไม่แลหนีหายไม่กรายเกลื่อน
เงินไม่มีให้ยืมก็ลืมเลือน
เป็นญาติก็ไม่เหมือนว่าญาติกัน

มีเงินทองน้องพี่ปรี่ทายทัก
เงินไม่มีเร็วผลักไสส่งหัน
แปลกจริงจริงสิ่งสมมุติสุดยอดนั้น
คือเส้นแบ่งแห่งชั้นฐานันดร

ลมอะไรหอบมาเล่าคะนี่
งั้นวันนี้ทานข้าวด้วยกันก่อน
"รุ่งอรุณ"เลิศล้ำยำใหญ่บอน
หมกปล่าชอนร้อนฉ่าน้ำตาคลอ

ทานไปพลางเล่าพลางที่ค้างเรื่อง
หากไม่เล่ามีเคืองกันละหนอ
อมิตตดานารีที่เฝ้ารอ
หากข้าวไม่หมดหม้อ...ห้ามพอแล้ว

 

 ๐รุ่งอรุณ๐

[Prapacarn ❀]

 

[Prapacarn ❀]