| 14 สิงหาคม 2011, 03:37:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
 |
« เมื่อ: 14 สิงหาคม 2011, 03:37:PM » |
 ชุมชน
|
จากใจ ขอแนะนำหนังสือสื่อภาษา ฝากลีลา ตกผลึก นึกอ่านเขียน
ยอดกวีซีไรต์แห่งอาเซียน ฝากบทเรียน เขียนจาก ประสบการณ์
คือ"เรียงร้อยถ้อยคำ" ล้ำลายสือ ฝากฝีมือ ประพันธ์ ลั่นคำขาน
"เนาวรัตน์, วาณิช" ลิขิตจาร ฝากผลงาน สานถ้อย ร้อยวรรณกรรม
..สาวกะปู..
"เรียงร้อยถ้อยคำ" เป็นหนังสือที่ท่านควรอ่านอีกเล่มหนึ่ง
หนา ๒๐๐ หน้า หน้าละ ๑.๕๔ บาท
เข้าใจ..
"หัวใจของบทกวีนั้น อยู่ที่ความงาม ความไพเราะ ให้อารมณ์ความรู้สึก
และความหมายดี"
-เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
"ไม่ว่าจะเชี่ยวชาญชำนาญการเขียนแตกฉานในการใช้ภาษาขนาดไหน
ก็ตาม ถ้าความคิดเป็นความคิดที่ใช้ไม่ได้แล้ว ฝีมือที่มีอยู่เกือบจะเรียกว่า ไม่ได้
ช่วยอะไรเอาเลย"
-วาณิช จรุงกิจอนันต์
...............
"ผมยังขอยืนยันว่า กาพย์กลอนเป็นภาษาของอารมณ์ความรู้สึกโดยแท้
คือมีอารมณ์ความรู้สึกเป็นองค์นำ มีเนื้อหาเป็นเป้าหมายหลัก
สองอย่างนี้แทบจะเป็นอย่างเดียวกันกระนั้น ดังนั้นใครจับหัวใจของสอง
สิ่งนี้ได้ ก็สามารถจะเขียนบทกวีให้พลิกผันไปได้ตามต้องการ โดยไม่ต้องคำนึงถึง
ลักษณะแบบแผนทางฉันทลักษณ์เดิม ที่เป็นโคลงฉันท์กาพย์กลอนก็ย่อมได้
ยิ่งโดยคำว่า ฉันทลักษณ์แล้ว ก็ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่ารูปแบบ
อันเป็นที่พึงพอใจ คือฉันทะแปลว่าพอใจ ลักษณะก็คือรูปแบบ
ดังนั้นทุกคนจึงมีสิทธิ์สร้างฉันทลักษณ์ใหม่ได้ทุกเมื่อ ตามความพอใจ
แห่งตน และตามความพอใจของผู้อ่านด้วย
คือต้องเป็นฉันทะทั้งของผู้สร้างและของผู้เสพนั่นเอง"
-เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
"ความแน่นอนนี้เป็นสิ่งจำเป็นยิ่งยวด ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องการเล่นกีฬาหรือ
การทำงานศิลปะ จิตรกรคนที่เก่งคือจิตรกรคนที่เขียนรูปดีทุกรูป หรือจะต้องดีเป็น
ส่วนใหญ่ ไม่ใช่ดีเหลือเกินอยู่เพียงบทสองบท แล้วที่เหลือใช้ไม่ได้...
การจะรักษาความสม่ำเสมอในผลงานการเขียนของตนให้ได้นั้น
ประการแรกจะต้องมีความชำนาญ มีความเข้าใจอันถ่องแ้ท้ในสิ่งที่ตนกำลังทำ
เมื่อจะเขียนกวีก็ให้รู้และเข้าใจแจ่มชัดว่า การเขียนกวีให้ดีนั้นจะต้องเขียนอย่างไร"
-วาณิช จรุงกิจอนันต์
...............
ชอบใจ..
อาจารย์เนาวรัตน์ได้เล่าถึงประสบการณ์ประทับใจไว้ตอนหนึ่งว่า...
"เพื่อนผมคนหนึ่ง ชื่อ คุณนิพนธ์ ขำวิไล ชื่อเล่นว่า ได๋ แกเป็นลูกของ
อาจารย์ฉันท์ ขำวิไล ผู้แต่งหนังสือแบบเรียนเร็วใหม่ ที่มีประโยคว่า ป้ากะปู่
กู้อีจู้ นั่นแหละ คุณนิพนธ์หรือได๋ แกเป็นคนติดอ่างมีฝีมือทางเขียนเรื่องได้ฉกาจ
ฉกรรจ์ วันหนึ่งแกนึกครึ้มขึ้นมาอย่างไรไม่รู้ แกก็แต่งฉันท์ชื่อ อารมณ์ขันอารมณ์อ่าง
ในลีลา วสันตดิลกฉันท์
ขออนุญาตคัดลอกมาให้อ่านกัน เห็นไหมครับว่าแต่งฉันท์ให้สนุก โดยไม่
ต้องใช้ศัพท์ยากๆ ก็อาจทำได้ ....."
สาวกะปูขอยกตัวอย่าง เรื่อง อารมณ์ขันอารมณ์อ่างเพียง ๕ บท จาก ๑๒ บท
๐ เอ่ยเอ่ยกระอึกและละกระอัก ริจะรักก็ตรมตรม
ติดอ่างอุราละก็ระบม กลุกลุกลุ้มนะตัวกู
๐ เป็นเป็นโปะปมดะดะดะด้อย ระเราะร้อยก็มีอยู่
หนึ่งเดียวนะดูเถอะวะเถอะดู ผิวรู้ยะอย่าเลียน
๐ ติดหญิงก็ติดสิวะก็ตัด สะสลัดนะแนบเนียน
ติดติดบุหรี่ก็ก็เพียะเพียร เลอะละเลิกสบายเรา
๐ ติดเหล้าก็เมาประดุจหมา แหละจะบ้าก็เลิกเมา
ติดเงินสิจนอุอุระเศร้า ก็คึคืนขะเขาไป
๐ ติดอ่างมิหายขะขะขาด นะอนาถอเน็จใจ
พูดพูดกะเพื่อนและกะคะใคร วะก็ขบขันก็ขันขำ..........
นิพนธ์ นิพนธ์ ๆๆ
อีก ๗ บทที่เหลือ ยิ่งอ่านยิ่งเกิดจินตภาพ เห็นปากขยับๆ ได้ยินเสียง
ขำ..ดังนามสกุลของท่าน มุกไทยแท้ๆ
กำลังใจ..
บทกวีสร้างสรรค์และจรรโลงใจของคุณวาณิช จรุงกิจอนันต์ เช่น
สวัสดีเรืองดาว ความรัก คืนเมือง ผู้หญิง ถิ่นสีขาว ทางลัด การเคลื่อนไหว
และหญิงชาย
บทกวีที่ให้กำลังใจและยังจดจำมาจนทุกวันนี้ คือ ทางลัด
"แม้ก้าวเท้าจะก้าวหนึ่งหรือครึ่งก้าว
จะก้าวสั้นก้าวยาวใช่เรื่องใหญ่
ขอให้รักเรื่องราวการก้าวไป
ไกลเท่าไกลก็จะถึงสักหนึ่งวัน"
................
..สาวกะปู.. 
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ทอฝัน, รพีกาญจน์, เมฆา..., คอนพูธน, กามนิต, สะเลเต, ภู กวินท์, บ้านริมโขง, ไพร พนาวัลย์, นพตุลาทิตย์, เอ๊พ, คันไถ, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 14 สิงหาคม 2011, 03:52:PM |
|
|
|
| 15 สิงหาคม 2011, 03:15:PM |
|
คอนพูธน
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2011, 03:15:PM » |
ชุมชน
|
บทกลอนไทยไม่รู้โรย งามละมุน..สุนทรีวจีถ้อย
ร้อยมาเรียงเพียงรักสลักฝัน
เพลงอักษรกลอนสวยด้วยผูกพัน
ทักทายกันบนทาง..คิดสร้างคำ
รินผสม..อารมณ์ผสานกานท์สมัย
พิลาสพิไลเรียงวลีฤดีฉ่ำ
แต่ละหยดทุกหยดรจนาล้ำ
บรรเลงพร่ำเอื้อนพลอด..อ้อนออดเพลิน
บรรจงคัดจัดสายเป็นลายเส้น
เลือกเฟ้น..คำจากฟ้าเวหาเหิน
ผ่องสกาวพราวสะเก็จเพชรทองเงิน
เชิญคุณชวนมาชิม..ลิ้มลองรส
บทกลอนไทย..ใครเล่นมักเป็นหลง
ภาษาส่งเกลียวสานหวานหมดจด
เสนาะพลันสนั่นพ้องสนองพจน์
ร่ายกลอนสดฟังยิ่งซึ้ง..สุดซึ้ง
ทุกทุกวรรคถักสานกันขานขรม
บาดคม..ทรงคุณค่าช่างน่าทึ่ง
บันลือโลกกล่อมหล้าติดตราตรึง
นุ่มลึกแท้หวานถึง..ซอกห้วงทรวง
จึงครวญร่าย..คำร้อยเป็นสร้อยศักดิ์
เถิดมารักษ์คำร้อยเป็นสร้อยสรวง
คล้องกลางจิตกล่อมใจทุกใครปวง
ให้โชติช่วงลือกระฉ่อน..บทกลอนไทย ๚ะ๛
คอนพูทน
|
๏ ขอบคุณทุกภาพครั้น จากเนตหยิบมานั้น พร่างนี้พลอยสนาน เพียงนา๚ะ๛ |
|
|
| 24 กันยายน 2011, 08:39:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 24 กันยายน 2011, 08:39:PM » |
ชุมชน
|
ขอแนะนำ เล่มที่สอง เชิญลองอ่าน
ทึ่งบทกานท์ ร้อยเรียง เสียงขับขาน
สร้างรูปแบบ แนวใหม่ ให้เบิกบาน
เปิดตำนาน นวนิยาย ใช้ทำนอง
เรื่อง "ขวัญสงฆ์" กำพร้า กล้าชีวิต
พระลิขิต หรือใคร ไยเกี่ยวข้อง
"ชมัยภร แสงกระจ่าง" วางพล็อตกรอง
ต่างยกย่อง ดีเด่น เป็นเช่นไร
..สาวกะปู..  "ขวัญสงฆ์"
ร้อยแก้วมีทำนอง
ร้อยกรองเป็นนวนิยาย
สำนักพิมพ์คมบาง ๑๕๙ หน้า ๑๔๐ บาท
"ขวัญสงฆ์" เล่มนี้คือผลงานเล่มล่าสุดของคุณชมัยภร เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่อ่านเป็น
ท่วงทำนองตลอดทั้งเรื่อง เป็นอีกความตั้งใจดียิ่งของนักเขียนไทยคนหนึ่ง ที่จะฟื้นสำเนียงรื่นหู
แก่นักอ่านทั่วไป และปลูกฝังถ้อยคำทำนองในการอ่าน แก่นักอ่านรุ่นใหม่
...คุณชมัยภรทุ่มใจให้ทั้งดวง เรื่องราวของเด็กน้อยกำพร้าผู้น่าสงสาร มีแก่นพระธรรมสอด
แทรกทุกบรรทัด เรื่องราวบางช่วงบางตอน จริงเสียจนต้องน้ำตารื้น และบางช่วงตอนก็ประทับใจ
เสียจนอดยิ้มคนเดียวไม่ได้
"ขวัญสงฆ์" เป็นเรื่องที่คุณชมัยภรใส่หัวใจทั้งดวง เพื่อสร้าง
"ขวัญสงฆ์" เด็กกำพร้า ให้มาเป็น "ขวัญใจ" ของคนอ่าน
ให้ "ขวัญสงฆ์" แด่คนที่คุณรัก อ่าน "ขวัญสงฆ์" ให้เต็มเสียง
รัก "ขวัญสงฆ์" ให้เต็มหัวใจ
แล้วคุณจะรู้ว่า ธรรม อยู่ในใจของเราทุกคน
........
(คำนำสำนักพิมพ์คมบาง)
จากใจนักเขียน ชมัยภร แสงกระจ่าง
..........
ท่านที่รักขวัญสงฆ์โปรดจงทราบ คนเขียนอาบน้ำตามาทุกหน อ่านดังดัง
ครั้งใดใจเกินทน เจ้าขวัญกระโดดชนเข้ากลางใจ นี่เป็นงานชิ้นที่รักอยู่นักหนา เป็น
เพราะพ่อสอนมาพอทำได้ เป็นเพราะครูสอนมาภาษาไทย เป็นเพราะทั้งดวงใจเต็มใจนัก
ขอผู้อ่านครึกครื้นชื่นใจอ่าน ขอรื่นเริงเบิกบาน, อย่าหาญหัก ค่อยละเลียดอ่านไป
ทีละวรรค เปล่งเสียงด้วยจะคึกคักและเปรมปรีดิ์ หากท่านรักขวัญสงฆ์จงรู้ว่า ขวัญเดินอยู่
เบื้องหน้าในทุกที่ หากมีขวัญนำหน้าย่อมยินดี เพราะขวัญคือสติมีทุกเวลา
จงเรียกขวัญกลับมาหาดวงจิต จงเรียกขวัญมาสถิตให้ขวัญกล้า
ขอขอบคุณนักอ่านตาม-กันมา
สวัสดีศรีอักษรา สวัสดี
ยังมีต่อค่ะ/..สาวกะปู..
|
|
|
|
|
| 25 กันยายน 2011, 10:45:AM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 25 กันยายน 2011, 10:45:AM » |
ชุมชน
|
"ขวัญสงฆ์"
เรียงร้อยชีวิตหนูน้อยกำพร้าผู้เติบโตในทางธรรม
รางวัลหนังสือดีเด่น งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี ๒๕๕๒
สร้างรูปแบบแนวใหม่ให้เบิกบาน เปิดตำนานนวนิยายใช้ทำนอง
๑. เปิดเรื่อง
หนูเป็นเด็กกำพร้าน่าสงสาร ไม่มีบ้านไม่มีพ่อไม่มีแม่ ใครคนหนึ่ง
รำคาญหนูร้องงอแง จึงเอาหนูวางแบไว้หน้าวัด หลวงตาเดินออกมาหน้ากุฏิ
ได้ยินเสียงฉุฉิ-เหมือนเป็นหวัด แท้เป็นหนูกระแด่วกระแด่วเพราะถูกรัด หมา
จะฟัดแมวจะฟ้อนหนูก่อนใคร
โชคดีที่หลวงตามาเห็นก่อน
"เฮ้ย ไอ้จ้อน ไอ้เด่น อยู่ที่ไหน มาดูซิ มาดูนี่ ดูอะไร นี่ลูกใคร
หลานเขาเอามาวาง มดจะกินหมาจะกัดเอาซะแล้ว โถ ตาแป๋วอย่างนี้ดีทุก
อย่าง แม่หรือพ่อทิ้งได้แสนบอบบาง"
หลวงตาพูดก้มพลางอุ้มขึ้นมา
ตั้งชื่อโดยฉับพลัน "เจ้าขวัญสงฆ์"
(๑.เด็กกำพร้าหน้าวัด, หน้า๙)
๒.ดำเนินเรื่อง
"หนูขอบอกหลงตาว่า...อย่าโกรธหนู"
"ตาก็รู้" ตากระซิบเสียงแผ่วแผ่ว
"หนูผิดเอง หนูอยากได้มากไปแล้ว เ้จ้าหุ่นยนต์มันชักแถวมาชวน
มอง"
"เจ้าผิดศีลข้อไหน หือ ไอ้หนู"
"หนูก็รู้หนูผิดศีลข้อสอง อทินนาทานา เรื่องครอบครอง ขโมยของ
ของคนอื่นมันไม่ดี"
(๑๐.คำสารภาพ, หน้า๔๕)
๓.ปิดเรื่อง
พระขวัญสงฆ์เดินช้าช้ามาตามทาง ทุกก้าวย่างยิ้ำมสำรวมอย่างเต็มที่
ทั้งแม่พ่อป้าน้ามาชวนชี้ ใส่บาตรท่านครั้งนี้
"ใส่รับพระ"
"อย่าไปไหนอีกนะพระขวัญน้อย" ยายแก่พูดจ้อยจ้อยสาธุสะ
"มาเป็นขวัญบ้านเรานะเจ้าคะ"
"อย่าเลยละสอนธรรมให้เราที"
(อวสาน, หน้า๑๕๘)
ดูรูปลักษณ์ จัดวรรค เหมือนร้อยแก้ว
พออ่านแล้ว คล้องจอง พ้องสัมผัส
ใช้เครื่องหมายวรรคตอน ดูเด่นชัด
งานถนัด ชมัยภร กลอนแยบยล
สาวกะปู ดูตามแบบ แอบลองฝึก
สนุกนึกขีดเขียนเพียรหลายหน
ครบห้าเรื่อง สำแดง แฝงนามตน
เล่าเรื่องคน พลั้งพลาด ขาดคุณธรรม
กระทู้ "จุดอิทธิฤทธิ์แผลงฤทธิ์แล้ว"
อยู่แถวแถวห้องนั่งเล่นจะเห็นขำ
ยังอ่อนด้อยลีลาพาจดจำ
จึงหมายย้ำ พัฒนา หาพล็อตเอง..
..สาวกะปู..
|
|
|
|
|
| 26 กันยายน 2011, 11:05:PM |
|
|
|
|
