ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นพตุลาทิตย์]

แอบชอบเธอนานมาไม่กล้าจีบ
กลัวว่ารีบร้อนไปไม่เข้าท่า
ได้แต่มองจองไว้ด้วยสายตา
ดั่งคนบ้าละเมอเพ้อทุกวัน

แอบเขียนกลอนอ้อนคำพร่ำบทหนึ่ง
รักคิดถึงหมดใจนางในฝัน
ต้องสลายกลายเกลื่อนเป็นเพื่อนกัน
เพราะเพื่อนฉันชอบเธอเสมอจินต์

ด้วยเพราะกลัวเพื่อนรักจะหักร้าง
แม้นเมินหมางกันไปไม่จบสิ้น
จึงวางมือถือกลอนซ่อนมลทิน
ทำชาชินเอ่ยออกเพื่อนบอกมา

"แอบรักแอบคิดถึง
เฝ้าคะนึงซึ้งห่วงหา
รักเธอหมดชีวา
ขอน้องยาโปรดปันใจ"

สุดกล้ำกลืนฝืนทนล้นในอก
ต้องยอยกเพื่อนเกลอส่งเธอให้
ยืนยิ้มทั้งน้ำตาสุดอาลัย
เศร้าตกในให้เขาเอาไปครอง

แบบว่าเศร้า จริงๆ เรื่องจริงนะครับ  

[ไพร พนาวัลย์]

      

ต้องทนฝืนยืนยิ้มอยู่ในหน้า
ด้วยเพื่อนยาคนเดียวมาเกี่ยวข้อง
โธ่ เพื่อนเอ๋ยมิใช่เอ็งมาเล็งจอง
มันจะต้องข้ามศพข้า..อย่าดูแคลน

พิโธ่เอ๋ย ผู้หญิงยิ่งหาง่าย
จะเดินชนกันตายตั้งหลายแสน
ทำไมเอ็งจะต้องมามองแฟน
ข้าหวงแหนนะโว้ย..โอ๊ย...เจ็บใจ

โถ คนดียังมีหน้ามายิ้มแย้ม
จะเหยียบเรื่อสองแคมรือไฉน?
ถ้าชอบมันก็บอกมา ช้าอยู่ไย?
จะหลีกไปเมืองจีน ให้ดิ้นตาย

กลั้นสะอื้นในอกเหมือนตกท่อ
โอ้ รักเรานี่หนอต้องมาหาย
ทนฝืนยิ้มให้น้องพี่ต้องคลาย
รักมลายเพราะเพื่อนมาเฉือนคม

"ปรางค์  สามยอด"

 

[พิมพ์วาส]

ตั้งแต่แรก มิเคยกล้า จะยอมบอก
เพราะกลัวหรอก เขาว่า ทำหุนหัน
แต่ว่านี้ เพื่อนหรือใคร เขาทำกัน
รักทุกวัน แอบยิ้ม แอบส่งตา

เธอนั้นหนา กับเขา เพื่อนคนนั้น
จำปวดครั้น คิดนึก รำพึงหา
เรายกเขา ให้เพื่อนแล้ว โอ้แก้วตา
มานั่งลา กลับเมืองไทย ด้วยช้ำใจ

ไปเมืองจีน แล้วทำ ให้หวนคิด
เคยมีมิตร ติดความ ช้ำหนักหนา
เคยแอบชอบ มองดูเนตร เขาทุกครา
ต้องคลาดคลา ไม่ยอมเสีย เพื่อนรักกัน

เอ่ยคำลา แล้วกลับไป ซบตักแม่
ไม่จอแจ เรียกร้อง หรือสุขสันต์
แม้เจอหน้า เพื่อนยิ้ม เหมือนประชัน
เราอาสัญ แสนตรอม ทุกข์ชีวี

ปล.อืม งง ตัว เอง จัง เลย ค่ะ

[สล่าผิน]

ไม่อยากเศร้าเรากลับต้องรับเศร้า
จิตใจเราจำรักในศักดิ์ศรี
ปล่อยให้เพื่อนเหมือนใจมิใยดี
จริงแล้วมีใจร้าวราวถูกคม

แม้ยิ้มได้ใจจิตยังคิดเศร้า
หนอเพื่อนเราทำไปได้สาสม
เพื่อนได้สุขหรือไรได้ภิรมย์
เห็นเราตรมหมองเศร้าเคล้าน้ำตา

จำใจจากพรากเธออยากเย้อไว้
แต่ทำได้แค่คิดไร้สิทธิ์ว่า
ก็เธอไม่ได้รักจักจำลา
เชิญเพื่อนยารับไปสิ้นไมตรี

เสียน้ำตาคราหนึ่งไม่ถึงดิ้น
เพียงจบสิ้นความกลุ้มคุ้มแล้วนี่
จำเสมอเธอฉันนั้นไม่มี
ต่อไปนี้ตัดใจไม่อาวรณ์

จะขออยู่ต่อไปอย่างไร้รัก
อยู่เพื่อก่อทอถักทางอักษร
จะถ่ายเทรู้สึกนึกเป็นกลอน
จะกินนอนถักถ้อยร้อยกลอนกานท์

สล่าผิน

[ดาว อาชาไนย]

นั่นก็เพื่อนนี่เล่าสาวคนรัก
ยากจะหักหาญถางทางสมาน
รักสามเส้าเขาจองครองมานาน
สุดจะทานทนรออีกต่อไป

วอนขอสาวคนกลางหาทางออก
เธอช่วยบอกสักหนเลือกคนไหน
จะยิ้มทั้งน้ำตาบอกอาลัย
หากเธอไม่เลือกเราความเศร้าครอง

           ดาว อาชาไนย

[..กุสุมา..]

<a href="http://www.youtube.com/v/UjPbRiBgerM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/UjPbRiBgerM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[

นั่นก็เพื่อนนี่เล่าสาวคนรัก
ยากจะหักหาญถางทางสมาน
รักสามเส้าเขาจองครองมานาน
สุดจะทานทนรออีกต่อไป

วอนขอสาวคนกลางหาทางออก
เธอช่วยบอกสักหนเลือกคนไหน
จะยิ้มทั้งน้ำตาบอกอาลัย
หากเธอไม่เลือกเราความเศร้าครอง

           ดาว อาชาไนย

~ขอเลือกพี่ระพีกาญจน์~

[--ณัชชา--]

<a href="http://www.youtube.com/v/UjPbRiBgerM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/UjPbRiBgerM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[

นั่นก็เพื่อนนี่เล่าสาวคนรัก
ยากจะหักหาญถางทางสมาน
รักสามเส้าเขาจองครองมานาน
สุดจะทานทนรออีกต่อไป

วอนขอสาวคนกลางหาทางออก
เธอช่วยบอกสักหนเลือกคนไหน
จะยิ้มทั้งน้ำตาบอกอาลัย
หากเธอไม่เลือกเราความเศร้าครอง

           ดาว อาชาไนย

~ขอเลือกพี่ระพีกาญจน์~

ถึงคราวที่พี่ดาวเศร้าแน่แน่

สาวไม่แล ไม่สนทนหม่นหมอง

ระพีกาญน์งานเข้าสาวเจ้าปอง

พีดาวร้องแงแงแพ้ระพีฯ

 
natcha

[รพีกาญจน์]

[/size]

~ขอเลือกพี่ระพีกาญจน์~

ถึงคราวที่พี่ดาวเศร้าแน่แน่

สาวไม่แล ไม่สนทนหม่นหมอง

ระพีกาญน์งานเข้าสาวเจ้าปอง

พีดาวร้องแงแงแพ้ระพีฯ

 
natcha

รักพี่หน่อย รักพี่ก่อน พี่แก่แล้ว
อย่าแค่แซว แจวอ้าว ก้าวโกยหนี
ทิ้งร่างกาย ชายพิการ รานฤดี
ละพีพี นี้อยู่ คู่กับใคร

แต่วันพระ โทษนะ ปิดโทรศัพท์
ถ้าหากรับ สดับยิน ศีลขาดได้
เก็บรักชิด คิดถึง(ไว้)ก้นบึ้งใจ
เช้าวันใหม่ สะวีดัด หมอณัชชา..กุสุมา..

รพีกาญจน์ 59

[ฤดีไพร]

สุดกล้ำกลืนฝืนทนล้นในอก
ต้องยอยกเพื่อนเกลอส่งเธอให้
ยืนยิ้มทั้งน้ำตาสุดอาลัย
เศร้าตกในให้เขาเอาไปครอง

ตุลาทิตย์

ในโลกนี้มีเรยาอย่าได้เศร้า
ช่วยหายเหงาที่ใจอย่าได้หมอง
แหมคนดีเพราะไรไม่มามอง
มิหัดลองเริ่มใหม่อาจได้ดี

เรยาน้องครองเปลี่ยวเดียวดายนัก
หาคนรักมิได้ทำไงนี่
ด้วยมิสวยเลยเหงามิเข้าที
มาเห็นพี่นั่งเศร้าเราเหมือนกัน

ตุลาทิตย์คิดหนักรักหนีหาย
ถูกเพื่อนชายกระชากรักหักความฝัน
เลยนั่งเหงาเศร้าใจไปทุกวัน
เรยานั้นสงสารพี่มานพัง

มองเรยามาใหม่ก็ได้นะ
เรยาจะช่วยก่อทอความหวัง
อย่าได้กลัวหัวใจไร้ระวัง
มิได้นั่งหน้าเศร้าพี่เบาใจ

๑๑เรยา๑๑

[นพตุลาทิตย์]

อย่าเลยหนาอย่ามาวาจาหวาน
ทำชื่นบานมอบรักประจักษ์ใส
แท้เทียวนิดคิดชอบตอบออกไป
แต่เจ้าไยเฉยชาไม่มามอง

หากเป็นจริงดั่งคำนำมาฝาก
แม้เจ็บจากรักเก่าทำเศร้าหมอง
พบเรยา-ยาใจได้ใฝ่ปอง
จะขอลองเสี่ยงดูให้รู้กัน

เรานี้หมายมั่นใจในเธอแน่
ขอเพียงแต่เธอตอบมอบรักฉัน
จะเคียงคู่อยู่ชิดสนิทวัน
ไม่เหหันหาใครนอก(จาก)ใจเธอ

แน่จริงก็บอกมา อย่ามั่วชิ 

[สะเลเต]

เลือกรพีฯด้วยคนสนหนูไหม?
หนูพ้นวัยสิบห้าหนาคุณพี่
"ไอคุกคุก"หายนิ่งปิ้งหนูที
ฟันทุกซี่ขึ้นครบ....อยากสบตา

---สะเลเต---
ปล.ตุลาทิตย์ โทษที เจ๊ลืมมอง ว่ากลอนเธอเศร้า...

[รพีกาญจน์]

ทันทีตอบ ชอบอย่างแรง แกงเขียวหวาน
รพีฯทาน ได้ครบหมด รสซาบซ่า
หวาน เผ็ด มัน ฉันคำโต แสนโอชา
ทานแล้วตา สีเขียวคล้ำ-ดำไม่เอา

กลัวคนที่ยืนข้างหลังเจ๊จ้า...อึ๋ยยยย

รพีกาญจน์ 59

[..กุสุมา..]

<a href="http://www.youtube.com/v/A-UZ3nvFhoY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/A-UZ3nvFhoY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

     ขอบอกเลิกสัญญาว่าเลือกพี่
พ่อคนดีรพีกาญน์หวานชอกช้ำ
หะแม้? หมวยเมืองทำเมินเพลินสีดำ
ก็แค่อำหลอกหลอกจะบอกให้
  

[รุ่งอรุณ]

ยิ้มเถิดยิ้มยิ้มแย้มจนแก้มป่อง
น่าแลมองมากกว่าน้ำตาไหล
เก็บน้ำตาบ่าหลั่งรินข้างใน
ดีกว่าไหมให้รู้เราผู้เดียว

ยิ้มเถิดยิ้มยิ้มไปแม้ใจเหงา
ยิ้มให้เขาเข้าใจเราไม่เหี่ยว
น้ำตาเราเป็นเทือกใช่เชือกเกลียว
ที่จะเหนี่ยวรั้งให้ได้เขาครอง


๐รุ่งอรุณ๐

[คนเผาถ่าน]

เป็นเรื่องจริงครั้งหนึ่งยังตรึงอยู่
รู้ทั้งรู้เราชอบลอบคบหา
เพื่อนคือเพื่อนคุยกันมั่นวาจา
สุดท้ายคว้าแฟนเราเอาไปกิน

จะโทษใครไหนเล่าแฟนเรานั่น
แรกคบกันมั่นใจไปทั้งสิ้น
เจอเพื่อนเราเจ้าชู้ประตูดิน
จึงเปลี่ยนจินต์สิ้นรักหักอกพัง

ครั้นเจอหน้าเพื่อนรักยังทักทาย
นี่คือหมายกำหนดรดน้ำสังข์
เราฝืนยิ้มคาที่ "ดีใจจัง"
ได้เป็นฝั่งเป็นฝาข้ายินดี

คนเผาถ่าน

 

[ไพร พนาวัลย์]

ยกให้เพื่อนตอนนี้ยังดีกว่า
ที่จะมาหึงหวงให้ห่วงหลัง
ตัดสินใจเด็ดขาดก่อนพลาดพลั้ง
จนบ้าคลั่งเพื่อนตัวดีตีท้ายครัว

เมื่อสองคนอยากได้ยกให้ซะ
เรารีบผละหาใหม่ก่อนชายชั่ว
มาแย่งชิงของรักไปจากตัว
จะพันพัวเสียเพื่อนและเมียไป

เพราะเราอาจมิเป็นเช่นเนื้อคู่
แม่โฉมตรูใจเบาเมื่อ"เขา"ใกล้
เป็นช่องว่างหว่าง"เรา"ให้เขาไช
มาเป็น"ลิ่ม"ตอกให้"สายใย"พัง!!

"ปรางค์  สามยอด"

 

[Samanchon]

อากาศครึมๆในยามฟ้าหลั่งฝน
เหมือนบรรดลความเศร้ามาอีกหน
เหมือนเรื่องราวเก่าก่อนที่วกวน
ทำสันสนจนคนหลั่งน้ำตา

ทำรอยแผลที่ปกปิดให้ปริเปิด
ทำเตลิดตะแลงให้หวนหา
เพราะความรักผูกพันที่มีมา
คือราคาน้ำตาราคารัก

รอยยิ้มบนแก้มเธอที่ผลิกว้าง
บวกถากถางบอกลาบอกเว้นววรค
ทำสุขสันต์เจ็บแสบระคนนัก
จนมิพักต้องฉีกยิ้มทั้งน้ำตา