| 12 สิงหาคม 2011, 10:59:PM |
|
|
|
| 12 สิงหาคม 2011, 11:41:PM |
|
|
|
| 12 สิงหาคม 2011, 11:59:PM |
|
นพตุลาทิตย์
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: 12 สิงหาคม 2011, 11:59:PM » |
 ชุมชน
|
แหมน้อยใจพี่ณัชมาตัดพ้อ
นึกจะต่ออกนี้มีไหมว่า
ยังขันขำอำกันโหดมันมา
คงจะบ้าไปแล้วมิแคล้วงอน
จะลงคานเมื่อไหร่ค่อยมาบอก
ใช่มาหยอกจงฟังจะสั่งสอน
ยุคนี้ใหม่ผู้หญิงชิงตัดตอน
ขอชายก่อนมันขอพ่อบอกมา
อิอิ  |
|
|
|
| 15 สิงหาคม 2011, 04:25:PM |
|
|
|
| 15 สิงหาคม 2011, 05:45:PM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2011, 05:45:PM » |
ชุมชน
|
เธอเชือนแชแท้ชิงชังทั้งลืมสิ้น
ใจเธอบินจินต์แทบบ้าคว้าไขว่เหงา
รักเขาไซร้ไร้ความสุขทุกข์นานเนา
แค่ของเก่าเขาเขี่ยไกล...ทิ้งให้คอย
---สะเลเต---
|
|
|
|
|
| 15 สิงหาคม 2011, 11:35:PM |
|
นพตุลาทิตย์
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2011, 11:35:PM » |
ชุมชน
|
...เมื่ออ่านความ ตามท้องเรื่อง เรืองอักษร
เห็นเจ้าทอน เป็นบท พร่ำพจน์หนา
คงเจ็บช้ำดวงมาลย์ลานเวลา
กินน้ำตาต่างข้าวเมื่อหนาวใจ
...รู้เมื่อรักตีจากฝากให้แผล
ซ้ำดวงแดแผ่รอพอหวั่นไหว
อัสสุชลหล่นเย้ยเกยหทัย
เจ็บปานใดใครรับรู้เท่า*กรู*เอง (* ขอให้คำไม่สุภาพนะคะ แบบว่า..หาคำลงคะ  )
...เมื่อพิษรักแผลงฤทธิ์ใช้สิทธิ์ฝัง
ทรวงก็พังสลายลงตรงข่มเหง
เขาเหยียบใจแล้วทิ้งหมดสิ้นเกรง
คิดไปเองว่ารักมั่นนิรันดร
...ขอแกะเงื่อนเลื่อนปมที่ขมขื่น
ขอหยิบยื่นเช็ดน้ำตาพาอักษร
ขอแทนคำปลอบเจ้าเฝ้าอาทร
ขอนำกลอนตอบฝากจากไมตรี
...เคยเจ็บช้ำหนักอึ้งทึ่งความเจ็บ
ทุกวันเก็บครั้งเก่าเข้าที่นี่-
อักษราว่ากล่าวกับข่าวมี
ละเลงพลีเป็นกลอนตอนอาลัย
...ขอมาซบตรงไหล่เมื่อไกลฝัน
มาอิงแอบแนบกันอย่าหวั่นไหว
แม้เจ็บปวดรวดร้าวหนาวทรวงใน
ขอแบ่งไป สักครึ่งบ้าง...บนทางเรา...
ปล.....For Get Me Not...
ตะวันฉาย เพียงสองห้องของใจให้มาแล้ว
ยังมิแคล้วเหลือสองให้ต้องเหงา
ขอตอบรับขับขานอย่าผ่านเอา
ให้ซบเซาซึมเซื่องเปลืองเวลา
ตะวันฉายหมายว่าดอกฟ้าสูง
ยื่นมือจูงหมาเมินเหินเวหา
ให้ใจล่องผ่องพริ้วลิ่วนภา
แล้วปล่อยมือเหว่หว้าให้ข้าคอย
Din't Forget You |
|
|
|
| 15 สิงหาคม 2011, 11:36:PM |
|
นพตุลาทิตย์
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2011, 11:36:PM » |
ชุมชน
|
เธอเชือนแชแท้ชิงชังทั้งลืมสิ้น
ใจเธอบินจินต์แทบบ้าคว้าไขว่เหงา
รักเขาไซร้ไร้ความสุขทุกข์นานเนา
แค่ของเก่าเขาเขี่ยไกล...ทิ้งให้คอย
---สะเลเต---
รอคนเหงาเราคอยเง้อละเมอถึง
รักหวานซึ้งรึงหวามสอดกอดยามหงอย
เธอก็เหงาเท่ากันไงอย่าใจลอย
รีบมาปล่อยร้อยมานเปลี่ยวเหนี่ยวก้อยกัน
มากลบทเลยนะ ในอุทยานคำเพราะมาก มาย ชอบ  จ้า |
|
|
|
| 17 สิงหาคม 2011, 08:38:AM |
|
ตะวันฉาย
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 17 สิงหาคม 2011, 08:38:AM » |
ชุมชน
|
เพียงสองห้องของใจให้มาแล้ว
ยังมิแคล้วเหลือสองให้ต้องเหงา
ขอตอบรับขับขานอย่าผ่านเอา
ให้ซบเซาซึมเซื่องเปลืองเวลา
ตะวันฉายหมายว่าดอกฟ้าสูง
ยื่นมือจูงหมาเมินเหินเวหา
ให้ใจล่องผ่องพริ้วลิ่วนภา
แล้วปล่อยมือเหว่หว้าให้ข้าคอย
Din't Forget You ...มารีบรับประคองสองมือจับ
ใช่ลาลับกลับคำให้เหงาหงอย
ตุลาทิพย์หยิบอ้างเกินทางรอย-
เอื้อมมือสอยคนดอยยังยากเย็น
...ขอประพันธ์งานกลอนทอนคำฝาก
กลั่นมาจากดวงกมลให้คนเห็น
แม้เป็นคนบ้านป่า ว่าไม่เป็น
อยู่สเร็นเมืองขแมร์แต่รักจริง...
ปล...keep your eyes on the stars, and your feet on the ground.
ตะวันฉาย
|
ว่างเปล่า
|
|
|
| 18 สิงหาคม 2011, 10:24:AM |
magicmo
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
 ออฟไลน์
กระทู้: 2
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 18 สิงหาคม 2011, 10:24:AM » |
ชุมชน
|
emo_107มีแต่เก่งๆๆทั้งนั้นเลยนะคับ  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
