ช้ำรัก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 07:16:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ช้ำรัก  (อ่าน 4251 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
08 สิงหาคม 2011, 11:54:PM
leelawadeesrikaw
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 17
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 33



« เมื่อ: 08 สิงหาคม 2011, 11:54:PM »
ชุมชนชุมชน

   

 
เมื่อใจช้ำน้ำตามารินหยด
ช่างรันทดหัวใจใครจะเหมือน
อนิจจาใจแปรคราแชเชือน
แม้คำเพื่อนก็ไม่เหลือหมดเยื่อใย

ร้างเลือนไปพร้อมคำย้ำเย้ยเยาะ
แค่นหัวเราะหยันหยามยามหวามไหว
เจ็บระกำช้ำจิตคิดน้อยใจ
ช่างกะไรรักเราเขาไม่แล

วาสนาไม่มาอาภัพนัก
จำต้องหักผลักไสไกลกระแส
น้ำคำคนวนเวียนเปลี่ยนดวงแด
คำรักแท้ไร้ค่าต่ำกว่าดิน

แท้ที่จริงมอบใจใครคนนั้น
แต่เสกสรรปั้นแต่งแกล้งถวิล
เธอคือหนึ่งในใจเลิศชีวิน
จึงหยามหมิ่นอีกคนให้หม่นใจ.. 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เอ๊พ, ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, สุนันยา, ~ploy pim~, คันไถ, นพตุลาทิตย์, Music, สะเลเต, บ้านริมโขง, รัตติกาล

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
09 สิงหาคม 2011, 05:26:PM
ไม่รู้ใจ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 568
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 593


« ตอบ #1 เมื่อ: 09 สิงหาคม 2011, 05:26:PM »
ชุมชนชุมชน



เพียงครวญคำย้ำบอกถูกหลอกเล่ห์
ว่าห้อมเห่เรรวนชวนหวั่นไหว
อุระร้าวรอยหวังยังอาลัย
หลงคว้าไขว่ใฝ่ลวงซุกทรวงซม

คราหมองหม่นมนต์กานต์ก็พานเสื่อม
เคยโอบเอื้อมอุ่นอื่นพลันขื่นขม
กลับแหนงหน่ายคลายอ้อมจ่อมระทม
เศร้าโศกตรมถมปลักซากรักราน

ไม่รู้ใจ



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : leelawadeesrikaw, ~ploy pim~, รพีกาญจน์, คันไถ, นพตุลาทิตย์, Music, สะเลเต, บ้านริมโขง, รัตติกาล

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
09 สิงหาคม 2011, 05:56:PM
leelawadeesrikaw
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 17
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 33



« ตอบ #2 เมื่อ: 09 สิงหาคม 2011, 05:56:PM »
ชุมชนชุมชน



เพียงครวญคำย้ำบอกถูกหลอกเล่ห์
ว่าห้อมเห่เรรวนชวนหวั่นไหว
อุระร้าวรอยหวังยังอาลัย
หลงคว้าไขว่ใฝ่ลวงซุกทรวงซม

คราหมองหม่นมนต์กานต์ก็พานเสื่อม
เคยโอบเอื้อมอุ่นอื่นพลันขื่นขม
กลับแหนงหน่ายคลายอ้อมจ่อมระทม
เศร้าโศกตรมถมปลักซากรักราน

ไม่รู้ใจ







   
   
กว่าจะรู้เล่ห์ลวงทรวงสุดช้ำ
ร่ายลำนำรำพึงวันซึ้งหวาน
สิ้นสุดรักผลักไกลไม่ต้องการ
คำหักหาญประณามหยามน้ำใจ


 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, ~ploy pim~, รพีกาญจน์, คันไถ, นพตุลาทิตย์, Music, สะเลเต, บ้านริมโขง, รัตติกาล

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
09 สิงหาคม 2011, 06:16:PM
กังวาน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 904
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,505



« ตอบ #3 เมื่อ: 09 สิงหาคม 2011, 06:16:PM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อรักเราเขาไม่แลจงแปรเปลี่ยน
เป็นบทเรียนหาใหม่สดใสกว่า
ชีวิตนี้ยังยาวไกลไม่นำพา
โชคชะตารอเธออยู่สู้ต่อไป

นักกลอนใดใครบ้างช่างแสนสุข
ไม่เคยทุกข์เคยช้ำน้ำตาไหล
ทั้งอกหักขื่นขมตรมฤทัย
แล้วทำไมเธอต้องย้ำให้ช้ำเอย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ~ploy pim~, รพีกาญจน์, คันไถ, มนัสศิยา, นพตุลาทิตย์, Music, leelawadeesrikaw, สะเลเต, บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
09 สิงหาคม 2011, 11:09:PM
Samanchon
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 15



« ตอบ #4 เมื่อ: 09 สิงหาคม 2011, 11:09:PM »
ชุมชนชุมชน

ฉันรักเธอเธอก็รู้อยู่ว่ารัก
สุดจะหักห้ามใจไม่รักได้
ส่วนเหตุผลที่รักเธอคืออะไร
ใช่หรือไม่คือเพราะว่าเธอเป็นเธอ

ฉันหวังว่าจะรักกันไปตลอด
กับแม่ยอดทูลหัวสม่ำเสมอ
แต่เส้นแบ่งรักเราเหมือนเบลอๆ
เพราะว่าเธอไม่ได้รักฉันคนเดียว

จึงจำเป็นต้องมีใครคนหนึ่งจาก
ต้องจำพรากแบกใจอันเด็ดเดี่ยว
ออกท่องเที่ยวเพียงลำพังและคนเดียว
มานั่งเคี้ยวเศษใจคลุกน้ำตา

และแล้วความจริงก็ปรากฎ
ว่าต้องปลดเปลื้องความเศร้าเคล้าตัณหา
ด้วยธรรมมะด้วยปล่อยวางมินำพา
ธรรมดาเมื่อมีรักมีไม่รัก
[/font]

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, Music, นพตุลาทิตย์, leelawadeesrikaw, สะเลเต, บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 สิงหาคม 2011, 07:01:AM
leelawadeesrikaw
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 17
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 33



« ตอบ #5 เมื่อ: 10 สิงหาคม 2011, 07:01:AM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อรักเราเขาไม่แลจงแปรเปลี่ยน
เป็นบทเรียนหาใหม่สดใสกว่า
ชีวิตนี้ยังยาวไกลไม่นำพา
โชคชะตารอเธออยู่สู้ต่อไป

นักกลอนใดใครบ้างช่างแสนสุข
ไม่เคยทุกข์เคยช้ำน้ำตาไหล
ทั้งอกหักขื่นขมตรมฤทัย
แล้วทำไมเธอต้องย้ำให้ช้ำเอย


รู้ว่ารักกลับกลอกใช่ตอกย้ำ
เขียนลำนำปลอบขวัญที่หวั่นไหว
หวังว่าหนึ่งบางคนจักเข้าใจ
มิซ้ำให้ใจหม่นนะคนดี

จะโทษใครไหนเล่าใจเราหม่น
จำฝืนทนรักษายามลาหนี
อยากลืมวันก่อนเก่าเราเคยมี
หาคนที่รู้ใจใครจะแล

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ, นพตุลาทิตย์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 สิงหาคม 2011, 07:14:AM
leelawadeesrikaw
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 17
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 33



« ตอบ #6 เมื่อ: 10 สิงหาคม 2011, 07:14:AM »
ชุมชนชุมชน

ฉันรักเธอเธอก็รู้อยู่ว่ารัก
สุดจะหักห้ามใจไม่รักได้
ส่วนเหตุผลที่รักเธอคืออะไร
ใช่หรือไม่คือเพราะว่าเธอเป็นเธอ

ฉันหวังว่าจะรักกันไปตลอด
กับแม่ยอดทูลหัวสม่ำเสมอ
แต่เส้นแบ่งรักเราเหมือนเบลอๆ
เพราะว่าเธอไม่ได้รักฉันคนเดียว

จึงจำเป็นต้องมีใครคนหนึ่งจาก
ต้องจำพรากแบกใจอันเด็ดเดี่ยว
ออกท่องเที่ยวเพียงลำพังและคนเดียว
มานั่งเคี้ยวเศษใจคลุกน้ำตา

และแล้วความจริงก็ปรากฎ
ว่าต้องปลดเปลื้องความเศร้าเคล้าตัณหา
ด้วยธรรมมะด้วยปล่อยวางมินำพา
ธรรมดาเมื่อมีรักมีไม่รัก
[/font]





ธรรมารมณ์ข่มใจให้ยิ้มออก
ขอขอบคุณที่บอกละตัณหา
เรื่องอกหักกับรักมักชินชา
ธรรมดาคนเราเขาไม่แล

ก็รักเราด้อยค่าราคานัก
แม้ฟูมฟักเพียงไรก็ไม่แน่
ยังรวนเรเหหันแลผันแปร
รักไม่แน่อนิจจังชั่งหัวมัน..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ, นพตุลาทิตย์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s