ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

...กลบท..กบเต้นต่อยหอย...

การ แต่ง  :  ต้นวรรคให้มีสัมผัสอักษรซ้ำสลับกันเป็น ๒ ชุด ๆ ละ ๓ คำและมีสัมผัสสระชิดระหว่าง ๒ ชุดนั้น กลบท กบเต้นต่อยหอย คำที่ ๒ กับคำที่ ๕ ท่านบังคับให้สัมผัสอักษรกันเท่านั้น แต่ถ้าแต่งให้สัมผัสสระกันด้วยคือให้เป็นคำซ้ำกันก็นับว่า ไพเราะขึ้น
ดังรูป...

http://www.baanklon.com/index.php?topic=209.0

เส้นที่โยงข้างบน สัมผัสอักษรสลับกัน เส้นที่โยงข้างล่าง สัมผัสสระชิดขอให้สังเกตอักษรให้ดี

เจ็บระกำจำร่าย

ตามอ่านกลอน ตอนอ่าน ก็ซ่านจิต
ตามประชิด ติดเป็น เช่นแสงใส
มีทั้งสุข มุกท่าน สรรค์สุขใจ
โอบเอาไว้ ไออุ่น วันสุนทรี

ต่างร่ำร้อง ต้องเรียน เรื่อง เขียนอ่าน
นำสำราญ นานสู่ ร่วมสุขี
สร้างอารมณ์ สมอื่น รื่นวจี
มากวลี มีไว้ ..ลืมไม่ลง

มีหลายหลาก มากเหล่า หลอมเล่าสู่
กลอนมากดู กรูมา ดาหน้าหลง
ลืมบังคับ ลับบท คิดปลดปลง
บอกตามตรง บ่งติด ตรงคิดคำ

อาจทดท้อ อ๋อท้า ทีท่าถอย
ไม่เหงาหงอย ม่อยหงิม หงายหน้าขำ
สู้ดั้นด้น สนเดิน เดี๋ยวดีนำ
เจ็บระกำ จำร่าย ก่อนวายวาง

บ้านริมโขง"

ผิดพลาดโปรดอภัย ขอคำแนะนำด้วยครับ 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

คนเขียนกลอน  ค่อนข้าง  อย่างคนเขียน
เร่งสานเพียร  เรียนเสริม   เติมเร่งสาน
ทนทานทำ   ทำทุน    หนุนทนทาน
จากใจผ่าน   จารพาก-   เพียรจากใจ
 
       นอกครูอีก.....

[บ้านริมโขง]

นั่งหลบมุม นุ่มหลัง มานั่งคิด
มุ่งในจิต มิตรนำ จำเมินหมาง
เพื่อหัดเขียน เพียรหา ข้อความวาง
แล้วออกกาง ล้างอื่น ก่อนชื่นชม

อาจยากบ้าง อ้างยุ่ง บำรุงรส
เกินกำหนด กฎก่อ หนอขื่นขม
สุขสมใจ ใสส่ง จงภิรมย์
หลายคำคม หล่มคา ค่อยหาคืน

โดยสำนวน ด่วนเสริม นำเติมค่า
ความหมายมา คาหมด มันหดหืน
โดนจำกัด  ดัดจน ก่นกล้ำกลืน
ตนสุดฝืน ตื่นสู้  ฝันสู่ชัย

ยากจะนำ ย้ำจิต นิ่งคิดฝัน
ยากจะปัน ยันจริง เป็นสิ่งไหน
สื่อให้รู้ สู่หา รับว่าใด
ยังโง่ไง ไยงง  งุ่นงกงาน.

"บ้านริมโขง"

[tina]

กะด้นร้อน กลอนเด็ด เรทติ่งต่ำ
คิดบทนำ ค่ำบ่าย หน่ายจริงหนอ
คือวรรคส่ง คงไว้ ใส่พร้อมรอ
วรรคต่อไป ไว้ต่อ ปรับคลอกัน

กลกลอนบท กฏเกณฑ์ เบนแนวทิศ
ต้องยึดคิด ติดย้ำ คำรูปฉันท์
เพื่อค้นเสาะ เพราะคล่อง ส่งต้องทัน
คำเหล่านั้น คั้นหลอม น้อมจากใจ

ก็เหมือนใจ ไกลมี จะตีจาก
แม้ลำบาก มากล้ม แบกข่มไว้
เพียงหนักมั่น พันหน่วง มิล่วงใคร
มีหัวใจ ไม่ห่าง จางรักเธอ

พึงระวัง พังร้าว หวิดเหงารัก
หากไม่ทัก หักเมิน ทำเกินเว่อร์
ร้างเยื่อใย ไร้ยืนยัน ยังมั่นเจอ
คงเหลือแม้ แค่ละเมอ เธอจากลา

แล้วนั่งมุม ลุ่มนอน หมอนไม่ใช้
แสร้งจะใคร่ ใส่จำ คำกลอนว่า
จริงแท้ให้ ใจท้อ ห่อเหี่ยวมา
แต่บอกว่า ตาแบ๋ว ว่าแล้วนอน

กลอนยากแท้ แก้เยอะ ทำเลอะเปื้อน
แต่งเกือบเดือน เตือนก็ดี มีเขียนก่อน
ทำให้คน ทนห่าง ค้างอดนอน
ว่าแล้วจริง วิ่งละจร นอนก่อนเอย.... จิ๊กกริ่วว

 

โอ๊ย ยากจริงๆ เลยนิ คริ ๆ หุๆ อุๆ อะๆ วะฮ่าๆ ๆ บ้าไปเลย เอิ๊ก ๆ

[suknun]

เรื่องกบเรื่องหอย ไม่ค่อยถนัด
เรื่องกินเรื่องอัด  ฉันจัดว่าเก่ง
เรื่องปูเรื่องปลา  ฉันว่ามันเซ็ง
เรื่องของในเข็ง  ฉันเองไม่รู้

[สะเลเต]

อิ่มสุขนักอักษรนั้นอ่อนช้อย
ร่ายเรียงถ้อยร้อยรักถักทอสาน
ลีลาพลิ้วลิ่วลอยเพลงสร้อยกานท์
ซึมแทรกผ่านซ่านซึ้งพิษตรึงใจ

---สะเลเต---

[นพตุลาทิตย์]

เรื่องกบเรื่องหอย ไม่ค่อยถนัด
เรื่องกินเรื่องอัด  ฉันจัดว่าเก่ง
เรื่องปูเรื่องปลา  ฉันว่ามันเซ็ง
เรื่องของในเข็ง  ฉันเองไม่รู้

เอ๊ะ อย่างไรไอ้หยา ! ร้อนหน้าผ่าว
ข้อความกล่าวข่าวคุมกลุ่มกระทู้
ใยปิดบังยังปัดเบือนหัดดู
พอตอบ อู้! ผู้ต่ออาจขอจร

 

[ดอกกระเจียว]

ทำพิรี้ทีพิไรไขคำเคาะ
หมายเสนาะเหมาะสำนวนป่วนกระแส
ตรองสำนึกตรึกเสนอให้เธอแล
ใจทั้งดวงจ้วงทั้งแดเป็นบทกลอน

แม้นใจหน่ายหมายจิตนั้นที่ฝันหวัง
ลอยกระทงลมกระทั่งดั่งอักษร
ทราบคำนึงซึ้งคำนวณที่ครวญวอน
ถึงบังอรถอนบังเอิญอย่าเมินใจ

[พี.พูนสุข]

                        โหยะโหยะ...

                                                             เพลงสืบศิลป์ พิณสืบสาย ลายเสนาะ
                                                พริ้งไพเราะ เพราะเพลงเร้า เฮาสรวลสัน
                                              พิณบรรเลง เพลงบรรลุ จุใจพลัน
                                              โยกย้ายกัน ยันโหยะก้น ด้นลำเพลิน
                                             
                                                   แคนลำล่อง คล้องลำลาย ลมพัดไผ่
                                              ลายน้อยใหญ่ ไล่นิ้วหยอด ออดขวยเขิน
                                             ... ...แตแล่นแล้น แต่นแล้นแล...แต้ลำเดิน
                                              หนุ่มสาวเพลิน เนินเซิ้งพลิก หยิกหยอกมัน...
                                                    ---------------------
                                              หายไปขุดกรุมา ได้เพิ่มอีกแบบ ๙ คำ  ๓ ๓ ๓ 
                                                กรุประชุมจารึกวัดโพธิ์ ว่า "คิดยิ่งแสน แค้นยิงศร เสียบทรวงหมอง"
                                                จำนวนคำตรงกันกับสำนวนของคุณ"ดอกกระเจียว"
                                                      จังหวะกระโดดของกบชัดขึ้นมั้ย..
                                                            "บ้านริมโขง"ว่าไง
                                                            "โค้งน้ำมูล" ว่างั้น
                                                     
                                                     
                                                             
                                                             
                                                                   
                                                                         ..สาวกะปู..
                                                                                   ชักจะชอบกินตำลูกยอแล้วล่ะสิ!
                                                                                  ดะดาด๊า ดะดาดี๊....

[suknun]

เรื่องกบเรื่องหอย ไม่ค่อยถนัด
เรื่องกินเรื่องอัด  ฉันจัดว่าเก่ง
เรื่องปูเรื่องปลา  ฉันว่ามันเซ็ง
เรื่องของในเข็ง  ฉันเองไม่รู้

เอ๊ะ อย่างไรไอ้หยา ! ร้อนหน้าผ่าว
ข้อความกล่าวข่าวคุมกลุ่มกระทู้
ใยปิดบังยังปัดเบือนหัดดู
พอตอบ อู้! ผู้ต่ออาจขอจร

 

[ดาว อาชาไนย]

ก็เพื่อนยุกุพยานหลักฐานชัด
คิดอีกหนคนอ่อนหัดไม่จัดจ้าน
ถูกลายเสือเถิอแล้วสิงอิงอยู่นาน
จนไม่คิดจิตมิค้านต้านสำออย

ต้นรักซ้อนตอนแรกซึ้งจึงหวั่นไหว
วันอำลาว่าอาลัยใจเศร้าสร้อย
ตะวันเคลื่อนเตือนว่าคล้ายเขาหน่ายคอย
ครวญแลหาคราละห้อยปล่อยจนเย็น

สร้างวิมานสานไว้มั่นวันสมหวัง
สิกลับทุกข์สุขกลายทั้งยังเกิดเข็ญ
เพื่อนน้ำมิตรพิษนั้นมากฝากลำเค็ญ
ตนจะปองต้องจำเป็นเค้นสัมพันธ์

จิตที่หึงจึงทำให้ทุกข์ใจนัก
อย่างวันรู้อยู่ว่ารักจักแปรผัน
ไม่ทันคิดมิตรที่เคยเปิดเผยกัน
จะยังปองจ้องแย่งปันบั่นไปครอง

วันสังหรณ์วอนเสียงเห่เสน่หา
เน้นถึงวันนั้นเถิดว่าอย่าสร้างหมอง
ช่วยนึกคืนชื่นน้ำคำฉ่ำทำนอง
หว่านเริ่มพังหวังเราพ้องต้องระทม

สังคมดาวสาวคำดวงถูกลวงล่อ
ใจเมียเก็บเจ็บมันก็พอขื่นขม
กลับยิ่งร้ายกลายยามร้างเขาห่างชม
หากเอารักหักอารมณ์ทนข่มใจ

              ดาว อาชาไนย

[บ้านริมโขง]

                        โหยะโหยะ...

                                                             เพลงสืบศิลป์ พิณสืบสาย ลายเสนาะ
                                                พริ้งไพเราะ เพราะเพลงเร้า เฮาสรวลสัน
                                              พิณบรรเลง เพลงบรรลุ จุใจพลัน
                                              โยกย้ายกัน ยันโหยะก้น ด้นลำเพลิน
                                             
                                                   แคนลำล่อง คล้องลำลาย ลมพัดไผ่
                                              ลายน้อยใหญ่ ไล่นิ้วหยอด ออดขวยเขิน
                                              แตแล่นแล้น แต่นแล้นแล... แต้ลำเดิน
                                              หนุ่มสาวเพลิน เนินเซิ้งพลิก หยิกหยอกมัน...
                                                    ---------------------
                                              หายไปขุดกรุมา ได้อีกแบบ ๙ คำ  ๓ ๓ ๓ 
                                                กรุประชุมจารึกวัดโพธิ์ ว่า "คิดยิ่งแสน แค้นยิงศร เสียบทรวงหมอง"
                                                จำนวนคำตรงกันกับสำนวนของคุณ"ดอกกระเจียว"
                                                      จังหวะกระโดดของกบชัดขึ้นมั้ย..
                                                            "บ้านริมโขง"ว่าไง
                                                            "โค้งน้ำมูล" ว่างั้น
                                                     
                                                      เพิ่น--หาสัมผัสไม่ได้ เลยใช้ไปก่อน
                                                              "โขง" หาคำแทนให้หน่อยนะ
                                                              "โขง" ว่าไง  "มูล" ว่าตาม อิอิ..
                                                                   
                                                                         ..สาวกะปู..
                                                                                   ชักจะชอบกินตำลูกยอแล้วล่ะสิ!
                                                           ดะดาด๊า ดะดาดี๊....

ขอรับกระผม
ผมก็เพียงแต่ไปก๊อบแบบของคนอื่นมาเล่น โดยไม่ทราบแน่ชัดว่ามีแบบ 9 คำด้วย  แต่ดูแล้วก็สนุกดีเช่นกันนะครับ

แต่ผมว่ามันคล้าย กลบทคมในฝัก นะขอรับ ต่างกันแค่การสลับคำเท่านั้น

....................................................................

@ แสนชื่นใจใจชื่นแสนมาตรแม้นมิตร
ฝากความคิดคิดความฝากยากยิ่งหนา
เรียบเรียงร้อยร้อยเรียงเรียบเปรยมา
ยากยิ่งหาหายิ่งยากหากตรองดู

@ คมในฝักฝักในคมที่บ่มไว้
ผิดพร่องไปไปพร่องผิดคิดว่าหรู
สร้างสรรค์คำคำสรรค์สร้างที่วางดู
ได้รับรู้รู้รับได้ไปฝึกกัน.................ฯ ล ฯ  จาก ไม้หน้าสาม

...................................

อ้างอิง

ชื่อกลอนกลบท"คมในฝัก"ค่ะ
วรรคละ 9 คำ คำที่ 1 สัมผัสกับ 6 , คำที่ 2 สัมผัสกับ 5 ,คำที่ 3 สัมผัสกับ 4 เป็นเช่นนี้ทุกวรรค นอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพค่ะ

จาก : ไม้หน้าสาม - 04/09/2002 07:00

http://board.dserver.org/r/rojana2/00000051.html

"บ้านริมโขง"

[nakklon]

จะมิรักจักมิรู้แต่ดูหรือ
หัวใจเต้นเห็นใจตื้อทนไม่ไหว
คงหลงติดคิดหลวมตัวนะหัวใจ
ห้วงจิตป่วนหวนไปไม่ละเลย
(ไพฑูรย์ สุขได้พึ่ง)ฃ
นี่สิของแท้

[nakklon]

แก้ไข ห้วงจิตป่วนหวนจิตไปไม่ละเลย

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~เราคือไทย~


วาทะศรี วาทีศัพท์ ยังขับขาน
กลอนตำนาน กานท์ตำรา วิชาศิลป์
ปราชญ์ประเสริฐ เปิดประศาสน์ วาดกวิน
จักถวิล จินต์ถนอม น้อมนำใจ

ภาษาคิด ภาษิตครู ชูสร้างเสริม
สร้างต่อเติม เสริมต่อคืบ สืบสิ้นขัย
เพื่อเปล่าก้อง เพื่อป้องกู่ กูคือไทย
ดำรงไว้ ได้เรียนรู้ อยู่อย่างตน

โลกเปลี่ยนหลัก ลักษณ์เปลี่ยนแปลง ไร้แรงสู้
คลังความรู้ คู่คนไทย ดูไร้ผล
'ปุ่นจรวด ปวดจริต ฤทธามนต์
'หลีสับสน ล้นศัพท์หรู อย่าดูเบา

สืบร่องครู สู่เรื่องราว ชาวสยาม
อันเรืองงาม อร่ามแท้ ไม่แพ้เขา
แนวดำเนิน นำเดินอยู่ คู่บาทเรา
ไยแล้วเอา ยุ่น,หลี มาขี่กัน

จรรโลงไทย จัญไรขับ ปรับเชื้อชาติ
มั่นองอาจ มาดอิ่มเอม เกษมสันต์
อยู่เยี่ยงไทย ใหญ่ยิ่งยศ บทประพันธ์
มิเดียดฉันท์ มิดันเกียรติ ไปเบียดใคร
 

    เนาะ  (ผิดตรงไหน ประการใด ขออภัยครับผม)


บอมชัย ไม่ซิงซองทำนองดุ๊ก

[คันไถ]

วางบทกลอน วอนบทรัก พักคำหวาน
เปรียบน้ำตาล ปานน้ำใจ ให้เต็มฝัน
ด้วยรักแท้ แด่รักนี้ ที่ผูกพัน
สร้างความฝัน สรรค์ความใฝ่ ให้นิรันดร์

อยู่เคียงข้าง อย่างเคียงหมอน นอนหนุนตัก
ต่อเติมรัก ตักเติมให้ ใฝ่สุขสันต์
รักเคียงคู่ รู้เคียงข้าง ต่างแบ่งปัน
ไออุ่นนั้น อันอุ่นรัก พักเคียงเธอ
 
แบบว่าลองแต่งดู มั่วอีกแล้วครับท่าน

  คันไถ

[suknun]

วาทะศิลป์เล่นคำเสนาะ
ไพเราะกังวาลไปไกล
 เสนอแนะน้อมเต็มใจ
 ยกให้ทุกท่านกวี
 

[ฤดีไพร]

หนูขอลองหนองเขาลึกนึกอยากเล่น
น้ำกระเซนเน้นกระซวกน้ำยวบไหว
ดำดิ่งนักดักดูดน้ำดำดิ่งไป
เห็นปลาไหลให้เปล่าหลายขายไม่เป็น

ขึ้นน้ำมาขานี้เมื่อยเหนื่อยจริงแท้
บึ่งนอนแคร่แบนิ่งครบหลบใครเห็น
ตื่นตอนเที่ยงเตียงตั่งท่านพาลกระเด็น
อ้างลำเค็ญเอ็นล้าคืนยืนเซซัง

เข้าหาหมอข้อห้ามหมดงดว่ายน้ำ
จิตจึงช้ำจำใจชอบแอบลอบหวัง
ขอคันหนองของคนหนึ่งอย่าพึ่งพัง
ชอบว่ายจังชังว่าเจ้าของเขามา

ทำนว่ามีที่ว่ายมากคงอยากว่าย
ฉันเพื่อนหลายฉายพาหลงลงตามท่า
ลอยคอไปไล่คนปองเล่นหนองตา
แม่กลับพาม้ากลัวแพะแวะให้ดู

เรยาขอลองถูกผิดโปรดขออภัยเจ้าของกระทู้นะคะ

๑๑เรยา๑๑

[คอนพูธน]

เฉลิมฉลอง

หนอมาที..นี้มาทานอาหารว่าง
คอหมูย่างคางหมูยอ..ซุป..ล่อ.!.เสริม
เสือผัดขิง..สิงห์ผัดข่า..พล่าแรด..เติม
คราวเฉลิมเคลิ้มฉลอง..น้องจากลา

เก้งอบไฟ..ไก่อบฟางบ่างโชยฟุ้ง
ยกเขียดทอดยอดเขียดทุ่ง..ปรุงทั้งขา
โน่นลิงหัน..นั่นลิงหามตามกันมา
แกงพุงปลากาพุงปลิ้น..กรุ่น..กลิ่นครัน

คั่วแมวแดง..แข้งแมวด่างช้างต้มเปรต
ชิมควายไทยใช่ควายเทศ..วิเศษสรร
ลาบเลือดแย้..แลเลือดหยดซดน้ำจัณฑ์
เพราะยอดขวัญพลันยอดฝาด..เชือด..!!.บาดช้ำ

หอยผัดเผ็ด..เห็ดผัดพลางปิ้งคางคก
จิกหนอนหมกจกหนอนหมัก..ใส่ปากหม่ำ
กั้งเผาคลุ้ง..กุ้งเผาคล้ายค่างไหม้คล้ำ
ย่างงูดำยำงูดิน..กิน..แค่คลาน

ตุ๊กแกสับ..ตับแกใส่พริกไทยสด
ยกแร้งซดหยดแร้งซึ้ง..จึงหอมหวาน
อึ่งอ่าง..โถ..โอ้.!! อ่างทอด.ทา.กระเทียมทาน
ลืมทุกข์แท้แล้ทุกท่าน..วารเราเมา

แมงอีนูน..มูลอีนากปลิงทากปลวก
หัวหนูล้างหางหนูลวก..กรึ๊บ !!.แกล้มเหล้า
แลนผัดฉ่า..ลาผัดฉี่ดีกรีเคล้า
สุขเพียงเราเศร้าเพียงรอย..พิษพลอยรัก๚ะ๛
                                       คอนพูทน

[ไพร พนาวัลย์]

      

นกกระเต็น เห็นกระจก ตกประหม่า
ตายละวา ตามันลาย ว้ายตาเถน
หัวโตโต โหลำตัว กลัวโงนเงน
ยังจะเต้น เย็นจะตั้ง ระวังภัย

นั่นตัวหอย หนอยยังหัน มาปันยิ้ม
ปากจิ้มลิ้ม อิ่มจนล้า ดูปลาไหล
ลอยละลิ่ว ปลิวละล่อง เข้าซองไซ
ผัดพงไพร ใส่กระเพรา ก่อนเข้าโพรง

นกกระเต็น เต้นต่อยหอย ที่อ้อยอิ่ง
เหมือนนอนนิ่ง ติงยังค่อย เจ้าหอยโข่ง
ทำตาโต โถตำตา มาเทงโทง
เห็นโต้งโต้ง โป้งเล่นเล่น กระเด็นกระดอน

โน่นบัวขาว หนาวน้ำค้าง อยู่กลางหนอง
กบลำพอง มองรำพึง จะพึ่งขอน
นกกระสา มาประสบ เจ้ากบวอน
ตาเหลือกรอน ตอนเลือกนาย ตายทั้งบึง

โถ ปลาช่อน ถูกกระชาก ตอนลากเบ็ด
ไม่ยอมเข็ด เม็ดน้ำผุด ไม่หยุดผึง
คนเขาเก่ง เก็งสายผ่อน ตอนสายตึง
ปล่อยปลาดึง ถึงปลาลอย จึ่งสอยปลา

 
“ปรางค์  สามยอด”

มาร่วมแจมกับ คอนพูทนด้วยครับ