คุณครูนั้นเปรียบได้ดังดวงแก้ว ช่วยศิษย์แคล้วความโง่เขลาเกลานิสัย
ส่องแสงใจให้สว่างกลางฤทัย ปัดผองภัยให้สิ้นส่งอุรา
คุณครูคือต้นไม้ให้ร่มเงา ช่วยปัดเป่าบรรเทาทุกข์ช่วยรักษา
ศิษย์ร่มเย็นเป็นสุขทุกเวลา ตลอดมาอาจารย์ให้สิ่งอนันต์
คุณครูนั้นเปรียบได้ดังลูกศร ไม่นิ่งนอนสอนสั่งทางสร้างสรรค์
คอยชี้ทางชีวิตศิษย์ผูกพัน ลูกศิษย์นั้นจะระลึกตรึกบุญคุณ
คุณครูเปรียบเป็นแม่นํ้าอันกว้างใหญ่ ผู้ซึ่งให้ได้จริงสิ่งเกื้อหนุน
ครูผู้มากเมตตาและการุณย์ แผ่ไออุ่นจุนศิษย์ทุกเวลา
ครูเป็นดังไม้เท้าเฝ้าอุ้มชู เฝ้าแลดูผู้คอยคํ้าจุนหนา
คอยเป็นหลักพักพิงของศิษย์มา ให้วิชาเป็นฐานงานสืบไป
คุณครูนั้นเปรียบประดุจดังสบู่ คอยขัดถูขัดเกลาจิตคิดสดใส
ครูเปรียบเป็นศาลาพักพิงใจ ช่วยศิษย์ให้คลายเหงาเศร้าดวงมาลย์
คุณครูเปรียบดังห้องสมุด มิสิ้นสุดมีตำรามหาศาล
คุณครูให้ความรู้ชูเป็นทาน ศิษย์สำราญมีความรู้คู่ชีวี
คุณครูเปรียบได้ดังพัดลม ช่วยสุขสมลมมาพาสุขศรี
ช่วยปัดเป่าสิ่งชั่วสิ่งราคี ให้กายนี้เย็นระรื่นชื่นอนันต์
คุณครูนั้นเปรียบได้กับถ้วยรางวัล ช่วยสร้างสรรค์ส่งเสริมเติมเต็มขวัญ
สร้างกำลังใจให้ศิษย์คิดฝ่าฟัน สิ่งขวางกั้นนั้ันมิอาจมากลํ้ากราย
......แทน...ครู..
......ขอมาต่อช่อคำเจ้า..เยาวมิตร
...เหมือนเป็นศิษย์..มีครู..ดีที่สั่งสอน
...ทุกวลีล้วนนบนอบ..ยอบสังวรณ์
...แผ่นดินกลอน..จักมิสิ้น..จินตกวี
......ด้วยความชื่นชมค่ะ....
