"ชั้นต่ำ?"
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 11:52:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "ชั้นต่ำ?"  (อ่าน 7183 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
05 สิงหาคม 2011, 02:15:AM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« เมื่อ: 05 สิงหาคม 2011, 02:15:AM »
ชุมชนชุมชน




..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..


“ชั้นต่ำ?”



กลอนเราแค่ชั้นต่ำอย่างซำเหมา
ไม่งามเท่าชั้นเทพคนเสพ-หา
ไม่สะดุดใจใครไร้ชีวา
ฤาใช่กลอนนางฟ้าล่อตาใคร

๐ เป็นกลอนเปลี่ยวเดียวดายฉายแววหม่น
ของกมลขี้อ้อน-คนอ่อนไหว
ปล่อยอารมณ์รำพันหวนวาร,วัย
วันโลกใสและโศก-เยือนอกเรา

๐ เก็บมาเจียระไนใส่คำศิลป์
จากคนใจแหว่งวิ่นชินความเหงา
มีใจลอยใจหล่นปนซึมเซา
สวมหน้าเง้าหน้างอ-ท้อประจำ

๐ งานไร้เกรดห่างชั้น-ฝันคนหงอย
มากมีกร่อยบางบทขาดรสขำ
เรียบเรียงร้อยเปะปะทีละคำ
เกลือก,เปรอะเปื้อนร้อยช้ำทั่วสำนวน

๐ คำจึงแปร่งวกวน!จนชวนหาว
เจือเรื่องราวพิษแผลแลรอยข่วน
เผลอทีไรอดีตฤทธิ์ก่อกวน
บ่อยจึงล้วนหลุด,แฝง-แรงรักเธอ

๐ กลอนชั้นต่ำขี้เหร่เวลาอ่าน
ถูกชาวบ้านเบือนหน้า,ด่าเสมอ
ด้านคนแต่งยังหลง-งงทั้งเบลอ
ขลุกเพ้อเจ้อดักดาน..กานท์หลอกตัว..

ระนาดเอก

 อายแบบน่ารัก


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., บ้านริมโขง, --ณัชชา--, Music, คนเผาถ่าน, สะเลเต, รพีกาญจน์, บ้านกลอนไทย, จ.รัตติกาล, เมฆา..., กามนิต, ทอฝัน, แป้งน้ำ, พรายม่าน, ไพร พนาวัลย์, สุนันยา, hort39, นพตุลาทิตย์, amika29, สล่าผิน, พี.พูนสุข, ดาว อาชาไนย, รัตติกาล, masapaer

ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

05 สิงหาคม 2011, 12:17:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #1 เมื่อ: 05 สิงหาคม 2011, 12:17:PM »
ชุมชนชุมชน


นั่งร่ายคำเป็นกลอนตามสอนสั่ง
ครูก็ยังไม่หา มากาหัว
จะผิดถูกอย่างไรไหวระรัว
ยังหวั่นกลัวไม่หายเกินหมายใจ

แค่เพียงผ่านตาครูดูว่าถูก
ก็พันผูกอารมณ์สมไสว
จะขั้นเทพ,นางฟ้า มายาใด
ก็หาใส่ใจหวัง..ขอนั่งรอ

ทั้งไม่อาจกำหนดจดตัวเอง
ลือเลบงเร่งขั้นสำคัญหนอ
รอคนอื่นชื่นใจให้คำยอ
ตามที่พอเห็นแววแนวนักกลอน

ไม่เช่นนั้นอาจเห็นเป็นยกตน
ให้สูงล้นเกินนัยใจคนสอน
หรือถ่อมตัวมัวมานซ่านเกินวอน
ไม่สะท้อนความจริงสิ่งชวนชม

จึงขอเป็นหมู่ชนคนมีฝัน
ที่กล้ากลั่นความจริงสิ่งหวานขม
ที่อยู่รอบกายเราทั้งเศร้าตรม
หรือนำความสุขสม..มาพรมพา

จึงขออยู่ชั้นชิดติดคนอ่าน
จึงขออยู่เป็นสารการเสาะหา
จึงขออยู่ร่วมเรียงเคียงกานดา
จึงขออยู่ร่วมฟ้า...ภาษากลอน.

"บ้านริมโขง"
๕ สิงหาคม ๒๕๕๔

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., รพีกาญจน์, แป้งน้ำ, ...สียะตรา.., พรายม่าน, คนเผาถ่าน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์, สุนันยา, สะเลเต, นพตุลาทิตย์, กามนิต, Music, สล่าผิน, พี.พูนสุข, ดาว อาชาไนย, ระนาดเอก, รัตติกาล, masapaer

ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

06 สิงหาคม 2011, 10:32:PM
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,225


คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา


« ตอบ #2 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 10:32:PM »
ชุมชนชุมชน




..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..


“ชั้นต่ำ?”



กลอนเราแค่ชั้นต่ำอย่างซำเหมา
ไม่งามเท่าชั้นเทพคนเสพ-หา
ไม่สะดุดใจใครไร้ชีวา
ฤาใช่กลอนนางฟ้าล่อตาใคร

๐ เป็นกลอนเปลี่ยวเดียวดายฉายแววหม่น
ของกมลขี้อ้อน-คนอ่อนไหว
ปล่อยอารมณ์รำพันหวนวาร,วัย
วันโลกใสและโศก-เยือนอกเรา

๐ เก็บมาเจียระไนใส่คำศิลป์
จากคนใจแหว่งวิ่นชินความเหงา
มีใจลอยใจหล่นปนซึมเซา
สวมหน้าเง้าหน้างอ-ท้อประจำ

๐ งานไร้เกรดห่างชั้น-ฝันคนหงอย
มากมีกร่อยบางบทขาดรสขำ
เรียบเรียงร้อยเปะปะทีละคำ
เกลือก,เปรอะเปื้อนร้อยช้ำทั่วสำนวน

๐ คำจึงแปร่งวกวน!จนชวนหาว
เจือเรื่องราวพิษแผลแลรอยข่วน
เผลอทีไรอดีตฤทธิ์ก่อกวน
บ่อยจึงล้วนหลุด,แฝง-แรงรักเธอ

๐ กลอนชั้นต่ำขี้เหร่เวลาอ่าน
ถูกชาวบ้านเบือนหน้า,ด่าเสมอ
ด้านคนแต่งยังหลง-งงทั้งเบลอ
ขลุกเพ้อเจ้อดักดาน..กานท์หลอกตัว..

ระนาดเอก

 อายแบบน่ารัก




กลอนชั้นต่ำไม่เป็นไรใจสูงส่ง
เพียงมั่นคงแต่งไปไม่มีมั่ว
ฉันทลักษณ์ถูกต้องไม่ต้องกลัว
ใครจะหัวร่อบ้างช่างปะไร

กลอนบ้านๆง่ายๆคงไม่ต่าง
หากจัดวางก็ไม่รู้อยู่ชั้นไหน
แต่ก็ยังขีดเขียนเพียรเรื่อยไป
ด้วยหัวใจไขว่คว้าคนบ้ากลอน

แบร่ๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, นพตุลาทิตย์, --ณัชชา--, บ้านริมโขง, ...สียะตรา.., กามนิต, Music, สล่าผิน, คนเผาถ่าน, พี.พูนสุข, ดาว อาชาไนย, ระนาดเอก, รัตติกาล, masapaer

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

07 สิงหาคม 2011, 12:19:AM
นพตุลาทิตย์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 519


เพียรผนึกฝึกร้อยถ้อยภาษา อักษราจากจิตลิขิตเขียน


profile.php?id=100001041331002
เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2011, 12:19:AM »
ชุมชนชุมชน

เรื่องชั้นต่ำต่ำชั้นมันไม่เพราะ
หมดเสนาะเกราะก้องพร่องคำสอน
อ่านแล้วง่วงล่วงลาและลานอน
ไม่เคยอ่อนซ่อนหวานอ่านแล้วจำ

เป็นเพียงกลอนอ่อนข้อแข็งตอด้าน
ไร้มนต์กานท์ซ่านจิตคิดให้ขำ
ใช่เพราะพริ้วลิ่วลื่นฝืนฝืดคำ
จบไม่หนำซ้ำผิดอนิจจา!

เพียงกลอนไร้ครูบามาสั่งสอน
มีบ้านกลอนเป็นครูอยู่ศึกษา
ยังต่ำต้อยคอยเขย่งเร่งวิชา
จบชีวาหว่าดิ้นคือสิ้นใจ

ผ่านหลายเรื่องเคืองบ้างยิ้มบ้างบ้าง
มิเคยอ้างว้างวากจากไปไหน
ร่วมขับกลอนอ้อนคำชื่นช่ำไป
เพียงหวังให้คนลือนี่คือ ชั้น!

ขออนุญาตลงเสียงตรี ที่ไม่เคยลงมาก่อนในชีวิต

 งอนแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, ...สียะตรา.., กามนิต, Music, สล่าผิน, คนเผาถ่าน, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, ระนาดเอก, รัตติกาล, masapaer

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

~oนพตุลาทิตย์o~[/colo
07 สิงหาคม 2011, 02:51:AM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #4 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2011, 02:51:AM »
ชุมชนชุมชน

กลอนของเราชั้นไหนก็ไม่รู้
พออ่านดูไม่ไหวไม่เข้าขั้น
นั่งเขียนเองอ่านเองเซ็งเหมือนกัน
คล้ายคล้ายมันจะแป๊กชักแปลกใจ

ก็ไม่เคยเขียนได้ดั่งใจคิด
มันติดติดขัดขัดวัดไม่ได้
เลยไม่รู้เหมือนกันวางชั้นใด
เพื่อนบอกให้วางขั้นชั้นใต้ดิน

 ร้องไห้งอแง
natcha

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, ...สียะตรา.., กามนิต, Music, ช่วงนี้ไม่ว่าง, สล่าผิน, คนเผาถ่าน, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, ระนาดเอก, hort39, รัตติกาล, นพตุลาทิตย์, masapaer

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

07 สิงหาคม 2011, 06:02:AM
เอ๊พ
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 82
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 157



« ตอบ #5 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2011, 06:02:AM »
ชุมชนชุมชน


มารยาทหลายอย่างวางที่นี่
จะพอดีหรือไรไม่ทราบศิลป์
เห็นชนเก่ามีคลาสทำเป็นอาจิณ
ใช้คำท้ายรับสิ้นพยางค์กลอน

เป็นบังเอิญไหมครับที่รับนี่
กระทู้ก่อนก็เช่นนี้เหมือนมีสอน
เอกลักษณ์ชุมชนคนบ้านกลอน
แม้ไม่วอนบอกไว้ คล้ายวัฒนธรรม

หากเราแต่งตามฉันท์ถูกกำหนด
ผมเข้าใจผูกกฎต้องงามขำ
แต่ตอบถ้อยออกความเห็นเป็นประจำ
ต้องรับ-ส่งบ่งกันหรือนั่นไง   ไม่แน่ใจ

(ตัว-หัว-มั่ว,กลอน-สอน,ชั้น-ขั้น) ต่อด้วย ดิน-ศิลป์..

 ยิ้มหน้าแมว

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., กามนิต, Music, ช่วงนี้ไม่ว่าง, สล่าผิน, คนเผาถ่าน, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ระนาดเอก, hort39, รัตติกาล, นพตุลาทิตย์, masapaer

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
07 สิงหาคม 2011, 07:56:AM
Music
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 754
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,682


ขว้างไปยิ่งแรง-ยิ่งกลับมาเร็ว


« ตอบ #6 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2011, 07:56:AM »
ชุมชนชุมชน




..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..


“ชั้นต่ำ?”



กลอนเราแค่ชั้นต่ำอย่างซำเหมา
ไม่งามเท่าชั้นเทพคนเสพ-หา
ไม่สะดุดใจใครไร้ชีวา
ฤาใช่กลอนนางฟ้าล่อตาใคร

๐ เป็นกลอนเปลี่ยวเดียวดายฉายแววหม่น
ของกมลขี้อ้อน-คนอ่อนไหว
ปล่อยอารมณ์รำพันหวนวาร,วัย
วันโลกใสและโศก-เยือนอกเรา

๐ เก็บมาเจียระไนใส่คำศิลป์
จากคนใจแหว่งวิ่นชินความเหงา
มีใจลอยใจหล่นปนซึมเซา
สวมหน้าเง้าหน้างอ-ท้อประจำ

๐ งานไร้เกรดห่างชั้น-ฝันคนหงอย
มากมีกร่อยบางบทขาดรสขำ
เรียบเรียงร้อยเปะปะทีละคำ
เกลือก,เปรอะเปื้อนร้อยช้ำทั่วสำนวน

๐ คำจึงแปร่งวกวน!จนชวนหาว
เจือเรื่องราวพิษแผลแลรอยข่วน
เผลอทีไรอดีตฤทธิ์ก่อกวน
บ่อยจึงล้วนหลุด,แฝง-แรงรักเธอ

๐ กลอนชั้นต่ำขี้เหร่เวลาอ่าน
ถูกชาวบ้านเบือนหน้า,ด่าเสมอ
ด้านคนแต่งยังหลง-งงทั้งเบลอ
ขลุกเพ้อเจ้อดักดาน..กานท์หลอกตัว..

ระนาดเอก

 อายแบบน่ารัก




....สำนึกตน....

อ่านบทกลอน"ขั้นต่ำ"ใช้คำเก่ง
แต่ไม่เบ่งเหนือชั้น...เริ่มคันหัว
ทำไมเราหลงตนจนเมามัว
พูดไม่กลัวว่าเหนือชั้นน่าขันจัง

อ่านกลอนตนจนชินว่ารินไหล
มิได้ออกไปไหนไกลจากหวัง
ทำเป็นกบในกะลาช่างน่าชัง
ลองพลังกับกระจกตลกดี

เริ่มไหวตัวเดินถนนของคนเขียน
แล้วคลื่นเหียนกลอนตนจนป่นปี้
อยากกราบเท้าทุกคนบนเวที
"นักกวีตัวจริง"..อย่าทิ้งกัน

ช่วยฝึกหนูให้เนียนเขียนไพเราะ
เสียงเสนาะดังจิตประดิษฐ์ฝัน
ขอเกาะกลุ่มลุ่มลึกฝึกรำพัน
ผู้"ต่ำชั้น"เกลี้ยกล่อมให้ถ่อมตน

ยอมเป็นทาสใจรอ...บริสุทธิ์
จะใช้ขุด-ตัก-ถู-หนูไม่สน
ปรนนิบัติพัดวีดิบดีจน--
ให้ผู้คนเรียก"ขั้นต่ำ"ซ้ำอาจารย์

เธอนั่นแหละจ้ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เอ๊พ, สล่าผิน, คนเผาถ่าน, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, ระนาดเอก, รัตติกาล, นพตุลาทิตย์, กามนิต, masapaer

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s