ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คอนพูธน]

ฝากลมมาชมลาน

ค่อยค่อยหยิบ..ทิพย์วลีลงสีสัก
บรรจงสลักทิพย์วลีลงสีสัน
รินบทกลอนอ่อนช้อยร้อยรำพัน
รูปฉัตรชั้นอ่อนช้อย..ร้อยรำพึง
.
เล่นสำนวน..ชวนย่างอย่างทั่วทั่ว
หว่านหวานยั่วชวนย่างอย่างทั่วถึง
เดินชมสวนเพื่อนสร้างนั่นเสียงซึง
ซึ้งเกินซึ้งเพื่อนสร้าง..นั่นเสียงซอ

เย็นลมโชย..โปรยชื่นรื่นคำนุ่ม
ฟังหอมชุ่มโปรยชื่นรื่นคำหนอ
ร่ายบรรเลงเพลงกานท์สำราญพอ
มาเสริมก่อเพลงกานท์สำราญเพียง

เสกคำหอม..กล่อมขับยินสดับโสต
จากเขาโขดกล่อมขับยินสดับเสียง
อารมณ์อร่ามความนัยฝากไว้เคียง
ทุกสำเนียงความนัย..ฝากไว้คิด

คำต่อคำ..เพียงควงกล่อมดวงเจ้า
หยิบมาเคล้าเพียงควงกล่อมดวงจิต
สนานสนุกสุขพาได้มาชิด
งดงามพิศสุขพาได้มาชม

สวนอักษร..กลอนเรียงเคียงคมศัพท์
ภาษารับกลอนเรียงเคียงคมสม
ครวญลีลาโชยลามเพลินงามพรม
ฝากกับลมโชยลาม..เพลินงามพลิ้ว ๚ะ๛
...............................คอนพูทน
กลบทสร้อยคู่สะคราญ  ในแต่ละบทวรรคที่ ๑ และวรรคที่ ๒
คำที่ ๔,๕,๖,๗ ซ้ำกัน ส่วนคำที่ ๘ ของวรรคที่ ๑ และวรรคที่ ๒ สัมผัสอักษร
สำหรับวรรคที่ ๓ และวรรคที่ ๔ จับคู่เล่นเหมือนคู่แรก สัมผัสในตามใจท่าน
นอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ ขอบคุณคุณ ขอบคุณคำ ขอบคุณครับ

[เมฆา...]

๐ ฝากมาน..มาลานชม ๐


๐ มานอ่อนอ่อน..ร่อนชมลมพัดพุ่ง
ท่ามสายรุ้ง...ร่อนชมลมพัดผิว
กลาง..ดงลาน..อักษรว่อนธงทิว
ไสวปลิว..อักษรว่อนธงทอง

๐ ไพเราะคำ..นำจับประดับจิต
สร้างนิมิต..นำจับ..ประดับจ้อง
สร้อยสะคราญ..หวานคู่มนูมอง
สำนวนคล้อง..หวานคู่มนูเมียง

๐ สะกดทรวง...รวงรักจักสืบสาน
วิชาการ...รวงรักจักสืบเสียง
ค้นคุณค่า..พยางค์วางสำเนียง
คิดคำเคียง..พยางค์วางสำนวน

๐ ต่อแต่งแต้ม..ตามติด..จิตผันผ่าน
จิตนาการ..ตามติดจิตผันผวน
ร้อยภาษา..ลงความตามกระบวน
พิเคราะห์ถ้วน..ลงความ..ตามกระบาล

๐ อกเอิบอาบ..อิ่มอุ่น..สุนทรแว่ว
ท่ามลมแผ่ว..อิ่มอุ่นสุนทรหวาน
ฝากความนัย..ตามลมมาชมลาน
พร้อมฝากมาน...ตามลมมาชมแล...ฯ

..สร้อยคู่สะคราญของพี่ท่าน..คอนพูทน..ไพเราะมากครับ..

ด้วยความเคารพ...

***เมฆา...***



ขอขอบคุณ..คุณ [ LOVE ] ที่แจ้งเรื่องคำผิดครับ...แก้ไขแล้วครับ...อิอิ

[สะเลเต]

หอมดอกคำยามโชยโปรยทั่วถิ่น
เจ้าส่งกลิ่นยามโชยโปรยทั่วถ้วน
ด้วยเสน่ลีลาเลิศค่าล้วน
แสนเย้ายวนลีลาเลิศค่าล้ำ

ณ.ลานฝันร่มรื่นใจชื่นชอบ
ลานที่มอบร่มรื่นใจชื่นฉ่ำ
หลงกลอนกานท์พบสุขในทุกคำ
หากถลำพบสุขในทุกคน

---สะเลเต---

[พรายม่าน]

อยากเขียนสร้อยคู่สะคราญผสานสู่
แต่ทึ่มทู่คู่สะคราญผสานสวน
คอนพูทนคนคร่ำนำกระบวน
ตามแค่ควรคนคร่ำนำกระบาย

อยากสอดสร้อยสีเสียงสำเนียงศัพท์
แต่จนทรัพย์สีเสียงสำเนียงสาย
กามนิตติดพร้อมพะยอมลาย
แต่โหงพรายติดพร้อมพะยอมล้ม

เหมือนแค่นขดอดยากบนซากรส
ไหลปลาหลดอดยากบนซากหล่ม
รอหลากน้ำล้ำหล่นเพราะฝนลม
แต่แล้งล่มล้ำหล่นเพราะฝนลืม ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๓.๐๘.๕๔

ได้แค่นี้แหละครับ

[คอนพูธน]

มาตามติด..พิศสมอารมณ์ปลุก
โอ้..ช่างสุขพิศสมอารมณ์ปลื้ม
คำจากดาวแย้มดูเพียงครู่ยืม
หวานดูดดื่มแย้มดูเพียงครู่ยาม

ภาษาสั่ง..ฝังใจคำไหลหลาก
กลั่นฝากจากฝังใจ..คำไหลหลาม
เพียรมาเติม..เสริมฝันครั้นติดตาม
ทุกทุกความเสริมฝัน..ครั้นติดเตือน

วาดลีลา..อารมณ์คมคำอ้าง
อย่าปล่อยร้างอารมณ์..คมคำเอื้อน
แต่งเติมฝัน..พลันพร่างอย่าจางเลือน
เถิดผองเพื่อนพลันพร่าง..อย่าจางลา
................คอนพูทน

[บ้านริมโขง]

ยอดกวีนำเรียน...พาเขียนอ่าน
ยอดคนพาลคร้านเรียน...พาเขียนอ่วม
คอยชะแง้แลตาม...งามคำรวม
อยากเข้าสวมเข้าถาม...งามคำไร

เมื่ออารมณ์ขมขัด...จัดวอนหวัง
ความรักยังเร่งรัด...จัดวอนไหว
เลยดั้นด้นฝนฝึก...สำนึกไป
เลียนแบบใฝ่ตรองตรึก...สำนึกเป็น

เขียนให้งามตามนั้น ..ฉันคงหด
งามทุกบทบนนั้น...ฉันคงเห็น
กว่าจะเรียงความได้..คล้ายลำเค็ญ
ทำได้เช่นที่หมาย...คล้ายรำคาญ.

"บ้านริมโขง"

๓ สิงหาคม ๒๕๕๔

[[Love]]

คิดเขียนคำพร่ำกานท์ให้หวานแว่ว
คิดเปลี่ยนแนวพร่ำกานท์ให้หวานหวาน
คิดอย่างนี้มีมาตั้งช้านาน
คิดขับขานมีมาตั้งช้าเนาว์

ช่างยากเย็นเข็ญใจมิใช่ง่าย
ยากมากมายเข็นใจมิใช่เหงา
กว่าแต่งจบครบกานท์ก็พาลเมา
กว่าจะเข้าครบกานท์ก็พาลมึน

จึงแต่งเป็นกระสายมิหมายค่า
หวังเพียงว่ากระสายมิหมายขึ้น
เฝ้าไตร่ตรองลองนึกไม่บึกบึน
ก็หมดกึ๋นลองนึกไม่บึกบวม

ขออภัยในคำที่นำสู่
ด้วยด้อยรู้ในคำที่นำสวม
ฟังแปร่งแปร่งแหล่งคำให้กำกวม
ดูหละหลวมแหล่งคำให้กำเกิน....         

 มั่วๆเอาเนาะ

[พรายม่าน]

อ่านเสาะคำสำคัญคู่สรรสร้าง
คมคำค้างสำคัญคู่สรรเสริญ
ไหนหรือเล่าเผ่าล้ำกว่าจำเริญ
อ่านก็เพลินเผ่าล้ำกว่าจำลา

เพียงสายสร้อยสร้อยสะคราญวิมานสงบ
เหมือนเศียรสบสร้อยสะคราญวิมานสง่า
กลบทกฏไหนประไพพา
คณนากฎไหนประไพพร้อม

คือลายสือลือไทยไปทั่วทิศ
น้อมสฤษฏ์ลือไทยไปทั่วถ่อม
เพียงคำค่อยคอยลดเคียงอดออม
แหละข่มค้อมคอยลดเคียงอดอาย

แต่เพชรหรือดื้อดึงอวดผึ่งเพชร
ใดจะเด็ดดื้อดึงอวดผึ่งผาย
แต่แววแสงแสดงกลบสยบพราย
เกรียงไกรกรายแสดงกลบสยบพราง ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๓.๐๘.๕๔

[[Love]]

ได้อ่านคำพร่ำกลอนอักษรศาส์น
ที่พรายม่านพร่ำกลอนอักษรสูง
ช่างเลิศล้ำนำเด่นเหมือนเช่นยูง
ที่ฝ่าฝูงนำเด่นเหมือนเช่นยาน

แห่งศรีสูรย์พูนเพิ่มเข้าเติมศรี
ส่องธาตรีพูนเพิ่มเข้าเติมสาร
ส่องกระจ่างแจ้งตาทิวาวาร
มืดประหารแจ้งตาทิวาวัน

เข้าใจยากมากหลายสายแสงศัพท์
นั่งนึกนับมากหลายสายแสงสรรค์
แปลไม่ออกบอกมาอย่าว่ากัน
รู้น้อยนั้นบอกมาอย่าว่าเกิน....

         

[ไพร พนาวัลย์]

มองมา ช่างน่าขำ

เดินเที่ยวท่อง มองมา ช่างน่าขำ
ดูเขาทำ มองมา ช่างน่าเขิน
ต่างเขียนกลอน อ้อนคำ ฉ่ำใจเพลิน
ขอชวนเชิญ อ้อนคำ ฉ่ำใจพลาง

ต่างชวนชื่น รื่นรมย์ บรรทมหลับ
เราขยับ รื่นรมย์ บรรทมล่าง
เพื่อนสะกิด คิดขาม คนตามทาง
นอนครวญคราง คิดขาม คนตามทวง

คิดหยอกล้อ ง้องอน ภมรห่ม
รักติดหล่ม ง้องอน ภมรหวง
เพราะรักล้น คนเชย มิเคยลวง
รักติดบ่วง คนเชย มิเคยลืม

 
"ปรางค์  สามยอด"

ร่วมสนุกด้วยคนนะครับ เหนื่อยเลย
 

[คอนพูธน]

หลายหลากคม..ชมลานหว่านคำศรี
ร้อยรสวลีชมลานหว่านคำใส
ช่างเพราะพร้องสนองสนุกทุกเยื่อใย
ฝากความนัยสนองสนุกทุกเยื่อยล

เอื้อนคำอ้อน..ร่อนเร่เวหาหาว
เป็นเรื่องราวร่อนเร่เวหาหน
กล่อมดวงจินต์รินฉ่ำเลิศล้ำล้น
มอบแด่ชนรินฉ่ำเลิศล้ำลาน

พลางแต่งคม..เติมคำลำนำถ้อย
แล้วค่อยค่อยเติมคำลำนำสถาน
บทเพลงฝากหลากเสียงสำเนียงกานท์
ทุกสร้อยสานหลากเสียง..สำเนียงกลอน
............................คอนพูทน

[พี.พูนสุข]

                                                                ย้ำ..ยอม..ยล

                                                           ยลลำนำ..คำหอมเกลากล่อมจิต
                                                           ยลพินิจ..คำหอมเกลากล่อมเจ้า
                                                           ยลลีลา..ผิวแผ่วแว่วเบาเบา...
                                                           ยลสร้อยเส้า..ผิวแผ่วแว่วเบาบรรณ

                                                           ยอมเปิดฉาก..ทากน้อยค่อยคลานคืบ
                                                           ยอมเปิดหลืบ..ทากน้อยค่อยคลานคั่น
                                                           ยอมเปิดใจ..ใฝ่ฟื้นตื่นวงวรรณ
                                                           ยอมเปิดฝัน..ใฝ่ฟื้นตื่นวงวาร

                                                           ย้ำบนรอย..สร้อยคำหวำหวามไหว
                                                           ย้ำบนใย..สร้อยคำหวำหวามหวาน
                                                           ย้ำบนเส้น..อักษราภาษากานท์
                                                           ย้ำบนบ้าน..อักษราภาษากลอน
                                                         (ย้ำบนลาน..อักษราภาษากวี....วรรคนี้ยกให้.....คอนพูทน)   

                                                                   ..สาวกะปู..
                                                                                     

[a moth]

-คนกันเอง- เคยเห็นสร้อยคู่สคราญ(หรือสร้อยคู่สะคราญ)ครั้งแรกในหนังสือรวมบทกลอนแสนรัก "ลีลา อารมณ์" ของ คุณชาญชนะ  ฆังคะโชติ(หนุ่ม เมืองนนท์)
ครั้นพอได้เห็น "ฝากลมมาชมลาน" ของคุณคอนพูทน ก็นึกฉงนขึ้นมา  เพราะว่าผังการแต่งแตกต่างกัน
ซึ่งฉบับของคุณชาญชนะ ฆังคะโชติ ในแต่ละบทวรรคที่ ๑ และวรรคที่ ๒ จะซ้ำคำเฉพาะคำที่ ๖ กับ ๗ ส่วนคำที่ ๘ สัมผัสอักษร
และสำหรับวรรคที่ ๓ และวรรคที่ ๔ ก็ซ้ำคำเฉพาะคำที่ ๖ กับ ๗ ส่วนคำที่ ๘ สัมผัสอักษร   
เลยชักจะไม่แน่ใจว่าเป็น "สร้อยคู่สะคราญ" เดียวกันหรือเปล่า...แล้วแต่งแบบไหนถึงจะถูก 
เพราะ -คนกันเอง- เข้าใจมาโดยตลอดว่าผู้ริเริ่มเล่นสร้อยคู่สคราญคือคุณชาญชนะ  ฆังคะโชติ


ขอความกรุณาผู้รู้ช่วยอธิบายให้กระจ่างหน่อยนะคะ....ขอบพระคุณอย่างสูงมา ณ ที่นี้ค่ะ
 
-คนกันเอง-



สร้อยคู่สคราญ

ประพันธ์โดย :  ชาญชนะ  ฆังคะโชติ (หนุ่ม  เมืองนนท์)


เมื่อกายแกร่ง แข็งจิต ใฝ่คิดฝาก
ผลงานจาก ชีวิต ใฝ่คิดฝัน
เรียบเรียงถ้อย ร้อยพจน์ บทรำพัน
ร่วมสร้างสรรค์ ภาพพจน์ บทรำพึง

ด้วย "สร้อยคู่สคราญ"* ผลงานนี้
ฝากไว้ที่ วงการ ผลงานหนึ่ง
มิอาจหวัง จะให้ ใครติดตรึง
ขอเพียงครึ่ง หัวใจ ใครติดตาม

ปีสองสี่   คิดได้ ไม่คิดหวง
ใครตักตวง เล่นได้ ไม่คิดห้าม
สร้อยคู่สคราญเห็น เป็นนิยาม
อย่ามองข้าม ความเห็น เป็นนิยาย

ขอปลอบขวัญ คนที่ มีความหมอง
ยินร้อยกรอง กลนี้ มีความหมาย
คนเคยรัก เคียงคู่ อาจดูดาย
เล่นลวดลาย ให้รู้ อาจดูดี

นักเลงกลอน ร้อนใจ ไม่หลบหน้า
ร่วมศรัทธา คว้าไว้ ไม่หลบหนี
เล่นกลกลอน สนุก ทุกท่าที
เสริมศักดิ์ศรี มีสุข ทุกท่าทาง

นำเน้นมา อย่าเห็น เป็นตัวยุ่ง
เพียรมั่นมุ่ง ให้เห็น เป็นตัวอย่าง
งาม "สร้อยคู่สคราญ" สวย ด้วยสื่อกลาง
เชิญชวนสร้างสรรค์ชื่อ..ด้วยสื่อกลอน. 



หมายเหตุ : *"สคราญ" ที่ถูกน่าจะเป็น "สะคราญ" แต่พิมพ์ "สคราญ" ตามต้นฉบับหนังสือค่ะ

[บ้านริมโขง]

จะกล่าวอ้างอย่างไร..ให้เธอสู่
จะอ้างครูอย่าไร...ให้เธอสอน
จะบอกเธออย่างไร..ไม่ร้าวรอน
จะง้องอนอย่างไร..ไม่ร้าวรุม

เธองอนเง้าหงุดหงิด...ติดขัดข้อง
เธอคอยจ้องจับผิด..ติดขัดขลุม
เธอนะเธอ เธอแกล้ง...แสร้งรักคลุม
เธอทำกลุ้มปุ่มปัก...แสร้งรักคลาย

จะตามแก้ตามเก็บ...รอยเล็บหมด
จะตามกดตามเก็บ...รอยเล็บหมาย
จะตามออดตามอ้อน...ก่อนวันตาย
จะตามคลายหมายวอน...ก่อนวันตรม.

"บ้านริมโขง"

[พรายม่าน]

อาจเคลื่อนคลายละม้ายทับบนศัพท์สร้าง
คณะทางละม้ายทับบนสับสน
เป็นกลคำสะคราญคู่คอนพูทน
ประกาศคนสะคราญคู่คอนพูไท

แท้พะนำคำปนเขียวคนช่อง
เปิดปากปล่องคำปนเขียวคนไหล
คงมิสรรค์บรรณระบบสยบใคร
แต่สร้างใบบรรณระบบสยบเบือน ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๕.๐๘.๕๔

[คอนพูธน]

 
คุณคนกันเอง  สวัสดีครับ
ในฐานะที่ผมเปิดกระทู้  ออกตัวก่อนว่ามิใช่ผู้รู้แต่จะอธิบายตามที่ได้ศึกษามา
และนี่คือความเห็นส่วนตัวล้วนๆ เด้อ
        กลบทไม่ว่าโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน จะอยู่ที่ว่าใครบัญญัติขึ้นมา แล้วตั้งชื่อว่า
อย่างไร หรือเหมือนกัน หรือแตกต่างกันนิดหน่อย หลายครู หลายตำรา กลบทเดียวกัน
ผู้เขียนอาจจะเพิ่มลีลา และลูกเล่นเข้าไป เพื่อความไพเราะ หรือตัดออกไปบางส่วน
เพื่อความยากง่ายในการเขียนกลบทนั้นๆ กลบทเสือซ่อนเล็บ กลบทพิณประสานสาย หรืออีก
มากมาย ผมว่ามันอยู่ที่ว่าใครศึกษาตำราเล่มใดมา ไม่มีผิดถูกหรอกครับ แต่มันจะเพิ่ม
ความยากง่ายในการแต่ง  ลีลาและลูกเล่นสัมผัสในจะพลิ้วไหวแค่ไหน  บ่อยครั้งผมจะใช้
คำว่าฉบับ แม้นชื่อเดียวกันแตกต่างกันนิดหน่อยเพราะอ่านมาคนละฉบับเนาะ
           เหมือนสัมผัสในสร้อยคู่สะคราญฉบับนี้ไม่บังคับ ใครจะเล่นสัมผัสสระ หรือสัมผัส
ตกกระทบก็ได้ ไม่มีก็ได้อ่านแล้วจักลื่นไหลแค่ไหนอยู่ที่คุณคุณละเลง
ขอบคุณมากมาย

เคารพทุกความคิด
ไมตรีจิตมิตรอักษร
คอนพูทน

 

[คอนพูธน]

คงเข้าใจ..ในสารกลกานท์มั่น
ค่อยจัดสรรในสารกลกานท์เหมือน
กลั่นเกลียวเพลินเชิญแลอย่าแชเชือน
ก่อนจางเลือนเชิญแล..อย่าแชชม

จึงแต่งเติม..เสริมเคียงเรียงคำสร้อย
ก่อนย่างคล้อยเสริมเคียงเรียงคำสม
พิไลพิลาสหยาดคำนำฝากลม
พลางลับคมหยาดคำ..นำฝากลาน

หลายตำรา..คราเรียนขีดเขียนอ้าง
ร้อยรูปร่างคราเรียนขีดเขียนอ่าน
มากหลากครูแรงเคลื่อนสะเทือนสะท้าน
เพียงอย่าคร้านแรงเคลื่อนสะเทือนสะทก

พวงคำริน..พาอร่ามงามใบย้อย
คุณร่วมร้อยพาอร่ามงามใบหยก
ผิดพลาดพร้อมน้อมพลันขวัญจงยก
หลงลืมพกน้อมพลัน..ขวัญจงยิ้ม
............................คอนพูทน

[a moth]

คุณคนกันเอง  สวัสดีครับ
ในฐานะที่ผมเปิดกระทู้  ออกตัวก่อนว่ามิใช่ผู้รู้แต่จะอธิบายตามที่ได้ศึกษามา
และนี่คือความเห็นส่วนตัวล้วนๆ เด้อ
        กลบทไม่ว่าโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน จะอยู่ที่ว่าใครบัญญัติขึ้นมา แล้วตั้งชื่อว่า
อย่างไร หรือเหมือนกัน หรือแตกต่างกันนิดหน่อย หลายครู หลายตำรา กลบทเดียวกัน
ผู้เขียนอาจจะเพิ่มลีลา และลูกเล่นเข้าไป เพื่อความไพเราะ หรือตัดออกไปบางส่วน
เพื่อความยากง่ายในการเขียนกลบทนั้นๆ กลบทเสือซ่อนเล็บ กลบทพิณประสานสาย หรืออีก
มากมาย ผมว่ามันอยู่ที่ว่าใครศึกษาตำราเล่มใดมา ไม่มีผิดถูกหรอกครับ แต่มันจะเพิ่ม
ความยากง่ายในการแต่ง  ลีลาและลูกเล่นสัมผัสในจะพลิ้วไหวแค่ไหน  บ่อยครั้งผมจะใช้
คำว่าฉบับ แม้นชื่อเดียวกันแตกต่างกันนิดหน่อยเพราะอ่านมาคนละฉบับเนาะ
           เหมือนสัมผัสในสร้อยคู่สะคราญฉบับนี้ไม่บังคับ ใครจะเล่นสัมผัสสระ หรือสัมผัส
ตกกระทบก็ได้ ไม่มีก็ได้อ่านแล้วจักลื่นไหลแค่ไหนอยู่ที่คุณคุณละเลง
ขอบคุณมากมาย

เคารพทุกความคิด
ไมตรีจิตมิตรอักษร
คอนพูทน

 

สวัสดีค่ะคุณคอนพูทน


-คนกันเอง- ก็เป็นคนหนึ่งที่อ่านกลบทสร้อยคู่สะคราญแล้วรู้สึกประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้อ่าน
(ประทับใจบทกลอน : ดาว...ใจดิน ของ คุณชาญชนะ  ฆังคะโชติ)
ก่อนหน้านี้ก็มีโอกาสได้อ่านผลงานของนักกลอนฝีมือดีท่านหนึ่งที่ลงผลงานไว้ทางเว็บไซด์ klonthaiclub.com แห่งนี้
(ชื่อบทกลอน อารมณ์กลอนด้วย กลบท สร้อยคู่สคราญ  ของคุณ jatanin) 
ครั้นเห็นผังการแต่งของคุณคอนพูทนก็เลยนึกแปลกใจ  จึงได้เรียนถามมา....ขอขอบพระคุณสำหรับคำอธิบายค่ะ 
โดยส่วนตัวก็รู้สึกดีที่มีคนชื่นชอบและสนใจอะไรเหมือนๆ กัน จะได้มีเพื่อนพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันน่ะค่ะ
หวังว่าโอกาสหน้าเราคงได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอีกนะคะ   

...และก็ต้องขอเอ่ยปากชมไว้ตรงเลยว่าคุณคอนพูทนแต่งสร้อยคู่สะคราญได้งดงามจริงๆ
(ส่วน-คนกันเอง-ฝีมือยังด้อยนัก คงต้องแต่งแบบเดิมไปก่อน )

....ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

 -คนกันเอง-