ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[suknun]

แม่ให้ทุกสิ่ง ที่ลูกขอ
แม่ไม่ท้อ ต่อสู้ ไม่หวั่นไหว
แม่อดทน เพื่อลูก ด้วยเต็มใจ
แม่มอบให้ ทุกอย่าง ที่ลูกขอ

[Baitoey2121]

เรื่อง ความรักของแม่
ผู้แต่ง Baitoey 

   สุดแผ่นดิน     สิ้นแผ่นฟ้า     มหาสมุทร
รักของแม่     มิสิ้นสุด        มหาศาล
สุดห้วงห้าว   อวกาศ         สิ้นจักรวาล
รักของแม่     เกินประมาณ   สุดพรรณนา
   
   อยู่ในครรภ์์     ถึงวันคลอด     รอดเป็นคน
ตั้งแต่ต้น      จนเติบโต     โอ้แม่จ๋า
แม่มอบรัก      มอบชีวี        มอบวิญญา
บอกแม่จ๋า     ลูกตระหนัก    รักแม่แล้ว

[hort39]

ชื่อบทกลอน :แม่ลูกผูกพัน
ผู้แต่ง        :hort39

.....แม่พร่ำ....

แม่อุ้มท้องเก้าเดือนพร่ำเตือนจิต
อีกชีวิตในครรภ์คือขวัญแม่
ลำบากกายเพื่อเจ้าเฝ้าดูแล
ด้วยรักแท้แม่นี้ที่ผูกพัน

เจ้าเติบใหญ่ได้ดีมีชื่อเสี​ยง
แม่ขอเพียงชื่นชมสมดังฝัน
หากเจ้าท้อแม่จะอยู่ดูแลพลั​น
เพื่อเรียกขวัญกำลังใจให้กลับมา

.....ลูกครวญ.....

แม่เคยเป็นกำลังใจในวันเหงา
แม่คอยเฝ้าปลอบขวัญหมั่นมาห​า
แม่คอยห่วงถามข่าวคราวไกลตา
โอ้แม่จ๋าจำได้ไหมในวันวาน

วันนี้ลูกดูแลแม่ใกล้ชิด
ยังหวนคิดถึงคืนวันอันผันผ่​าน
รักของแม่ยังซึ้งตรึงดวงมาน
ขอกราบกรานด้วยรักมั่นกตัญญู

[เอื้องกุหลาบ]

Title : แม่ลูกผูกพัน
Author : เอื้องกุหลาบ

ครั้นกำเนิด เกิดมา หน้าชะแง้
ร้องอุแว้ แลมอง จ้องสงสัย
หญิงที่ยิ้ม อิ่มซ่าน หวานละไม
นั่นคือใคร ไยต้อง ประคองเรา

วัยยังเล็ก เด็กน้อย คอยฟูมฟัก
อุ่นไอรัก ปักใจ ไม่อับเฉา
เมื่อเจ็บไข้ ได้ป่วย ช่วยบรรเทา
กระต่ายเต่า เล่าตลอด ยอดนิทาน

ทุกวันคืน ตื่นก่อน นอนทีหลัง
เพลงที่ฟัง ครั้งก่อน แสนอ่อนหวาน
หยดน้ำผึ้ง พึงเงียบ ไม่เปรียบปาน
แม้น้ำตาล หว่านล้อม ต้องยอมไป

แล้วส่งเข้า เล่าเรียน เพียรศึกษา
เพื่อวันหน้า มาถึง พึ่งตนไหว
ทุกภาพตอน สอนเรา ให้เข้าใจ
เมื่อเติบใหญ่ ใคร่เห็น เป็นคนดี

เคยสงสัย ใครกัน ฉันอยากรู้
ที่เฝ้าดู คู่กาย ไม่หน่ายหนี
คงรักฉัน ดั่งห้วง ดวงชีวี
ยิ่งนานปี ยิ่งปลูก ความผูกพัน

และสุดท้าย ได้รู้ ผู้แนะชี้
หญิงคนนี้ ที่แท้ คือแม่ฉัน
พระคุณเลิศ เกิดมา ค่าอนันต์
ลูกขอหมั่น เชยชด ทดแทนคุณ

 

[oot]

emo_89ชื่อบทกลอน คุณค่าของแม่
ผู้แต่ง oot

พระคุณแม่เลิศล้ำกว่าซึ่งไหน
พระคุณแม่สถิตในใจเสมอ
พระคุณแม่ใดจะเปรียบหาไม่เจอ
นั้นคือเธอแม่เราเฝ้าดูแล

เริ่มลืมตาดูโลกกำเนิดมา
รักหนักหนายิ่งดวงใจหทัยแท้
คือรักแน่กว่าใครรักของแม่
ยามท่านแก่เฝ้าแลเลี้ยงดู

[♥หทัยกาญจน์♥]

สุริยัน  จันทรา  ที่เวียนผ่าน     
อีกชลา  ชลธาร  ที่รินไหล
กาลเวลา  มิหวนกลับ  เฉกสายใย   
แม่มอบให้  ตราตรึงใจ  ชั่วนิรันดร์
ราตรี  รัตติกาล  ที่ผ่านล่วง   
รุ่งอรุณ  แม่เฝ้าห่วง  มิแปรผัน
ดูแลลูก  มอบความรัก  ห่วงสัมพันธ์ 
ว่าแม่นั้น  "รักลูก"   มิเปลี่ยนแปลง
ยามลูกสุข  หรือทุกข์  แม่เคียงข้าง   
กี่คืนวัน  ที่เลยผ่าน  มิหนายแหนง
มอบความอุ่น  ทั้งกายใจ  มิคลายแคลง 
พร้อมแสดงเคียงข้างเรา  ทุกวันไป
สายสัมพันธ์  แม่ลูก  ที่แน่นเหนี่ยว   
เป็นหนึ่งเดียว  กลมเกลียว  มิขาดได้
ผูกพันกัน  ดุจสายโซ่  ที่คล้องใจ 
คือสายใย  "แม่ลูกผูกพัน"  นิรันดร
ผู้แต่ง  หทัยกาญจน์

[/size]

[m1]

ชื่อบทกลอน........แม่ลูกผูกพัน
ผู้แต่ง   M1

ลูกขอกราบวันทา                  บูชาพระคุณแม่                             
เป็นบุญของลูกแท้ๆ               มีแม่คุ้มครองป้องภัย
เฝ้าคอยดูแลรักษา                ในเวลาลูกไม่สบาย
ลูกนั้นยังจำได้                      คนข้างกายมีแม่อยู่เสมอ
แม่ต้องอดทนปรนนิบัติ           เป็นมาตรวัดไข้ในยามที่ลูกเพ้อ
แม่ห่มกายด้วยกอดยามละเมอ  ใจของเธอสูงค่า กว่าเงินทอง
แม่อยู่เดี่ยวเปลี่ยวใจไร้คู่คิด      ไม่เคยคิดมีใครใหม่ให้มัวหมอง
แม่ทุ่มใจให้รักกับลูกทั้งสอง       ยึดถือครองในรักเดียวไม่เกี่ยวใคร
แม่ตั่งมั่นฝ่าฟันอุปสรรค           เป็นเสาหลักที่คงมั่นไม่หวั่นไหว
แม่มีแต่ความดีให้ลูกได้ภูมิใจ    แม่คือผู้ยิ่งใหญ่ ที่ลูกกราบไหว้ได้ทุกวัน

                   ด้วยรักและบูชา 

[nongnumkhaw]

   ฉันไม่รู้หลอกว่าแม่อยู่ไหน
แม่เป็นใครอยู่ไหนฉันไม่เห็น
แม่คือคนที่เลี้ยงเรามายากเย็น
ฉันไม่เห็นไม่เชื่อที่พูดกัน
   รู้แค่ว่าชีวิตนี้มีแต่พ่อ
พ่อที่รอไม่เคยท้อและคาดหวัง
คาดหวังว่าจะคอยช่วยเติมพลัง
จะค่อยดูอยู่ข้างหลังยังคอยมอง

 

[สายลมที่หวังดี]

ระลึกถึง...พระคุณแม่

หวนรำลึกถึงบุญคุณของมารดา
ค้อมเกศานาดอกไม้ในโลกนี้
ก็ไม่เท่าเกล้าบุญคุณที่เคยมี
ขอแม่นี้สุขสดชื่นยามฟื้นมา

เพียรทำตามคำสอนแต่ตอนจาก
การพลัดพรากครั้งนั้นสุดโหยหา
นานาสรร สวรรค์แกล้งแบ่งมารดา
ขอบูชาคำว่า "รัก" จากแม่เรา

[sati]

                                                                   ชื่อบทกลอน  พระในบ้าน
                                                                            ผู้แต่ง         sati 
                       
                                                               พระคุณแม่หนักเพี้ยง          พสุธา

                                                  ดุจดั่งแสงสุริยา                              เปรียบได้

                                                  เย็นฉ่ำชื่นจิตพา                              เริงรื่น  จริงนา
   
                                                  เฉกเช่นลมพัดให้                            รุ่มร้อนกลับเย็น                                         

[satreerut]

 

คนคนนึงที่นั่งเฝ้ายามเราท้อ
คนคนนึงไม่เคยขอสิ่งใด
คนคนนึงในส่วนลึกของจิตใจ
เพียงต้องการหวังจะให้เราได้ดี
คนคนนั้นคอยทุ้มเทให้ทุกอย่าง
คนคนนั้นอยู่เคียงข้างไม่หน่ายหนี
คนคนนั้นให้ความรักและหวังดี
คนคนนี้ที่แท้คือแม่เรา

[สะเลเต]

ชื่อบทกลอน....สายใยที่ผูกพัน
ผู้แต่ง... สะเลเต

สายใยโยงเชื่อมยากเสื่อมถอย
ดั่งสร้อยร้อยมานเฝ้าสานถัก
โอบกอดกกเจ้าเฝ้าหลงรัก
มอบตักพักหนุนพร้อมอุ่นไอ

ยามโตเติบใหญ่ไว้เป็นเพื่อน
ตักเตือนติดตามยามไปไหน
ห่วงหาอาทรก้อนดวงใจ
รักใดในหล้าหาไม่มี

ด้วยรักถักทอแม่พ่อพร้อม
โอบล้อมหลอมเจ้าเฝ้าขัดสี
สอนสั่งหวังเน้นเป็นคนดี
แม่พลีพ่อพร้อมล้อมครอบครัว

เคี่ยวเข็ญขัดเกลาโน้มน้าวจิต
ชี้ผิดเพื่อตรองกรองดีชั่ว
เลือกเลวเหวลึกต้องนึกกลัว
หมองมัวมองข้ามห้ามเฉียดกาย

พ่อแม่แก่เฒ่าหวังเจ้านั้น
ถึงวันวายดับชีพลับหาย
ก่อนสิ้นวิญญาณ์ถึงคราตาย
แม่หมายมีเจ้าเฝ้าปิดตา

[รุ่งอรุณ]

ชื่อบทกลอน....แม่ลูกผูกพัน
ผู้แต่ง... ๐รุ่งอรุณ๐

แม่นั้นเปรียบเทียบพระอรหันต์
สุดจะสรรบรรยายมากมายข้อ
เก้าเดือนอุ้มคุ้มครองป้องพะนอ
ได้เกิดก่อชีวิตจิตวิญญาณ์

มอบความรักห่วงใยแม้ไม่เห็น
ด้วยลูกเป็นเชื้อไขยิ่งใหญ่ค่า
อธิษฐานขอพรวอนเทวา
ลูกเกิดมาครบถ้วนมวลร่างกาย

เท้าน้อยน้อยคอยจับประทับจูบ
บรรจงลูบโลมไล้ไม่หนีหาย
ป้อนข้าวน้ำทำให้ไม่เสื่อมคลาย
มิดูดายริ้นไรมิให้ตอม

แม้เพียงนิดคิดย้อนเกิดร้อนหนาว
ในเรื่องราวแม่ลูกผูกถนอม
แม่ทนอดลูกกินแม่ยินยอม
แม่ผ่ายผอมเลี้ยงลูกด้วยผูกพัน

 

 ๐รุ่งอรุณ๐

[กฤษการกลอน]

30

 ชื่อกลอน:แม่ลูกยุค3G
           โดย เด็กน้อย KrittyHema
   

      อุแว้..แว้..งอแง แต่แรกคลอด
แม่โอบกอด แนบกายได้คลายหนาว
แม่เปิดป้อน น้ำทิพย์ชุบชีพเรา
ไม่นับเฝ้า อุ้มครรภ์นั้นเก้าเดือน
     
    เมื่อย่างเหยาะ เกาะเดินยิ่งซุ่มซ่าม
แม่ก็ตาม ตระครุบไว้ไม่เผลอเผือน
จนเติบใหญ่ เก่งกล้ายังคอยเตือน
ห่วงเสมือน เมื่อครั้งยังเยาว์วัย

     ด้วยภาระหน้าที่ที่มีมาก
และยังอยากสื่อสารผ่านสมัย
เลยต้องจัดแทปเล็ตเบ็ดเสร็จไป
เพื่อแม่ได้วอทแอพแซบพอควร

    แม้ยุคนี้ ทำลูกกับแม่ห่าง
จงอย่าร้าง สายใยให้สงวน
ใช้ไร้สาย"เชื่อมสายรัก"ถูกกระบวน
อย่ารอจวน"สายเลือด"เหือดแห้งกัน.
 




       ด้วยความหวังดี.....ฝากให้ลูกๆยุคใหม่ทุกคนครับ


     

   
     
     


   
   

[พรายม่าน]

ชื่อบทกลอน: แม่ลูกผูกพัน ๒๕๕๔
ผู้แต่ง: พรายม่าน


ฤากาลีเกลื่อนแล้ว      กลียุค
ทรามเผ่าโทรมชิงสุก      เสียดไส้
เหลิงกามเร่าเผารุก      เริงบ่า
        แม่ลูกผูกพันไร้             ลู่แล้เลือดละลาย

ลากกายหลุดรกท้อง      เลือดทา
คีบบั่นหั่นคอขา         ขาดรื้อ
แทงเสียบเหยียบรมยา      ไยเยื่อ
ไหนเล่าเหลือมลายมื้อ      แม่คล้อยคาวคืน

เช่นยืนยังยากแท้      นอนระทม
มุมอีกมุมฉ่าวฉม      ชั่วเชื้อ
สายใยเหยื่อสังคม      คราวขาด
อวชาติเต็มบาทเทื้อ      ที่ทิ้งเฒ่าทน

ตาหม่นปนผากแล้ง      แลลอย
ปลายป่นต้มผสมกลอย      แกลบกลั้ว
ตำลึงยอดผอมลอย      เกลือเปล่า
มือเปิบตาจ้องรั้ว         ลูกร้ายเลวหาย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๓๐.๐๘.๕๔