ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[[Love]]

ปกติส่วนตัวแล้วขึ้นอยู่กับความยากง่าย  แต่เฉลี่ยแล้วอยู่ที่ 3-5 นาทีต่อหนึงบท

ของท่านอื่นๆเป็นไงมั่ง   

[บ้านริมโขง]

กลอนของผมเขียนนานออกบานเบอะ
ทั้งเลอะเทอะยุ่งเหยิงระเริงหลาม
เขียนแล้วเกาเกลาแล้วแก้แหมลุกลาม
ยิ่งเมื่อยามจิตซ่านนานนน-จริงเลย

บางครั้งไวจนตระหนกจิ้งจกทัก
เพียงร้อง “จั้ก” ยังช้าไป ใคร่เฉลย
นกกระจอกกินน้ำ..ยังคร้าม, เชย !
ไม่อยากเผยความจริงสิ่งเคยทำ

เอากลางกลางอย่างใจ..ไม่ได้โม้..
สี่วรรคโชว์โล้ร่างอย่างขำขำ
เขียนได้เร็วคิดช้าค้นหาคำ
สองมือกำสองตาค้นจนลืมกิน

เลยไม่อยากกำหนดจดบันทึก
มันรู้สึกจำกัดรัดถวิล
ปล่อยสบายตามเวลาพารักริน
กว่าจบสิ้น..คออ่อน นอนพับเลย..

...ไม่เคยจับเวลานะคร่า...

"บ้านริมโขง"

[ช่ออักษราลี]

ของช่อบทละสัปดาห์ค่ะ แล้วจะดี  เลยไม่ได้ลงสักที 

[กาแฟดำ]

บางบทใช้เวลาแป๊ปเดียวก็ได้ละ..
บางบทคิดตั้งนานยังคิดไม่ออก..
ก็เลยไม่รู้จะกดโหวตยังไง แหะ ๆ

    

[จ้อง เจรียงคำ]

บางที ผมว่าขึ้นอยู่กับความพอใจของแต่ละท่านครับ
แต่งเสร็จ..พอใจ..ก็ไวหน่อย..แต่บางทีไม่พอใจ
ก็ต้องคิดไปจนกระทั่งพอใจนั่นแหละครับ

อย่างตอนนี้กระผมก็ยังติดบทหนึ่ง ค้างคืนมา 2 คืนแล้ว
ยังคิดไม่ออกเลยครับ...ยังไม่ค่อยพอใจว่าอย่างงั้น....
จ้องแล้วจ้องอีกครับ..

[ทอฝัน]

...ลบโพลล์นี้เสียเถิดครับ มันไม่มีสถิติให้ดอก ต่อให้กวีขั้นมหาเทพก็ให้คำตอบคุณไม่ได้...
ไม่ได้ป่วนนะครับ...มันคือความจริง...!!!

บทรำพึงยามเช้า:

วันนี้ตื่นเช้า
หลุดจากความง่วงเหงาของชีวิต
เสียงนกร้องบอกไม่รู้ความถูกผิด
นกไม่กินแอปเปิ้ลพิษสวนเอเดน
ไม่เหมือนคนที่ซนมาก
เรื่องไหนดูยุ่งยากอยากไปเล่น
เช่นอยากรู้เรื่องแอปเปิ้ลสวนเอเดน
อยากรู้ว่าพระเจ้าเล่นอะไรนัก
แต่หลังจากที่รู้แล้ว
ชีวิตก็เปลี่ยนแนวแทบกระอัก
ได้รู้ซึ้งทั้งความเศร้าและความรัก
ได้ประจักษ์ทั้งความดีและชั่วร้าย
อยากจะกลับไปสู่ความไม่รู้
ได้หลับไหลอยู่ในอู่ความเรียบง่าย
แค่รู้สึกอยู่อย่างนี้ไม่เสื่อมคลาย
และซื้อสัตย์กับหัวใจก็พอแล้ว...
 
………………….โดย อาจารย์ ขวัญยืน ลูกจันทร์

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

กลอนบทเดียวเคี่ยวขับจับมาแต่ง
ให้สิ้นแรงอ่อนล้าเวลาเสีย
เพื่อนข้างห้องจ้องด้วยมาช่วยเชีย
วานอาเฮียช่วยหน่อยค่อยเบาแรง

ถ้าแต่งเองเกรงว่าไม่น่ารัก
กลอนก็มักแปลกหูดูแปร่งแปร่ง
จึงอาศัยพี่ๆช่วยชี้แจง
รวมหลายแรงค่อยหาย(งง)สบายฮา

คงไม่ผิดใช่ไหมให้ใครช่วย
เราร่วมด้วยช่วยกันสร้างหรรษา
ก็หลายหัวเขาว่าดีมีตำรา
คงดีกว่าแต่งคนเดียวนั่งเปลี่ยวใจ

ให้แต่งเองคงไม่เร็วเท่าไหร่  บทหนึงก็ยี่สิบห้านาทีขึ้น
แต่บางทีถ้าพี่ๆข้างห้องเขาว่างก็อาจช่วยๆกันแต่งก็จะเร็วแล้วแต่ใครจะว่าง คงไม่ผิดกฏข้อบังคับนะครับ

[รพีกาญจน์]

ใช้เวลาแต่งนานเท่าไร...

ในชีวิต มิติด นาฬิกา
คอยบัญชา วุ่นวาย อย่างนายหัว
อยากจะอยู่ หรือไป ไม่กริ่งกลัว
เราเป็นตัว คือเจ้า ของเราเอง

กลอนหนึ่งบท หมัดตรง โป้งเดียวจอด
คิดรวบยอด จบไว ไม่โฉงเฉง
กลอนยาวกะ พระฉัน นอนบรรเลง
แล้วแต่เก่ง ชอบเล่น กลอนเช่นไร

บทจะมา มัวช้า คาห้องน้ำ
ออกมาจำ อะไร ก็ไม่ได้
บทจะตัน สามวัน ผันผ่านไป
บนโต๊ะไง อ่านดู อยู่ที่เดิม

รพีกาญจน์ 59

[[Love]]

หัวใจนักปราชญ์ ๔ ข้อ
  สุ จิ ปุ ลิ
สุ คือ สุตตะ  การฟังหรือการเรียนรู้
จิ  คือ จิตตะ  การคิดหรือการไตร่ตรอง
ปุ คือ ปุจฉา  การถาม  เมื่อไม่รู้หรือเกิดสงสัย
ลิ คือ ลิขิต  การจดหรือการจำ

ที่ถามก็เพราะต้องการทราบว่าเพื่อนนักกลอนแต่ละท่านใช้เวลาในการแต่งกลอน
นานเท่าไร ถึงออกมาเป็นกลอนให้เราอ่านกันได้อย่างที่เห็น โดยไม่ได้คิดจะใช้เป็นเครื่อง
ชี้วัดความเก่งความฉลาดแต่อย่างไรค่ะ
ต้องขออภัยด้วยนะคะที่อาจจะทำให้บางท่านขัดใจ  แต่ถ้าไม่ชอบหรือไม่อยากตอบ
ไม่ต้องตอบก็ได้ค่ะ  ที่สำคัญคนที่แต่งเร็วก็ไม่ได้แปลว่าเก่ง และคนที่แต่งช้าก็ไม่ได้
แปลว่าไม่เก่งนี่คะ  ความเก่งไม่เก่งมันต้องวัดกันหลายอย่าง เวลาเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่า
นั้นค่ะ

[สมนึก นพ]

หากกลอนรักจบได้ในสัปดาห์
มันมีค่าเกินไกลยิ่งใหญ่นั่น
ฟังบทกลอนพรอดพรักเขารักกัน
เห็นตามทันหยอกเย้าเฝ้าพรรณนา

ลองหัดคัดเขียนบ้างค้างสมุด
มันสะดุดเนื้อความเกินถามหา
แต่กลอนเศร้านึกได้ไม่ค้างคา
จับปากกาจดไม่ทันลืมกันไป

ด้วยอกหักหลายครั้งยังมิจำ
หลงฟังคำซ้ำซากฝากรักให้
ระบายออกมาบ้างค้างคาใจ
แต่งเร็วไวกระพริบตามาจบพลัน.

นพ
1 ส.ค.54

[ทอฝัน]

หัวใจนักปราชญ์ ๔ ข้อ
  สุ จิ ปุ ลิ
สุ คือ สุตตะ  การฟังหรือการเรียนรู้
จิ  คือ จิตตะ  การคิดหรือการไตร่ตรอง
ปุ คือ ปุจฉา  การถาม  เมื่อไม่รู้หรือเกิดสงสัย
ลิ คือ ลิขิต  การจดหรือการจำ

ที่ถามก็เพราะต้องการทราบว่าเพื่อนนักกลอนแต่ละท่านใช้เวลาในการแต่งกลอน
นานเท่าไร ถึงออกมาเป็นกลอนให้เราอ่านกันได้อย่างที่เห็น โดยไม่ได้คิดจะใช้เป็นเครื่อง
ชี้วัดความเก่งความฉลาดแต่อย่างไรค่ะ
ต้องขออภัยด้วยนะคะที่อาจจะทำให้บางท่านขัดใจ  แต่ถ้าไม่ชอบหรือไม่อยากตอบ
ไม่ต้องตอบก็ได้ค่ะ  ที่สำคัญคนที่แต่งเร็วก็ไม่ได้แปลว่าเก่ง และคนที่แต่งช้าก็ไม่ได้
แปลว่าไม่เก่งนี่คะ  ความเก่งไม่เก่งมันต้องวัดกันหลายอย่าง เวลาเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่า
นั้นค่ะ

.....อืมม์...ก็เข้าใจนี่เนอะ...!!!

ขอโทษคร้าาาบบบบที่รัก
แค่ทายทักหวังชิดสนิทสนม
รู้มั้ยพี่ตามติดหมายชิดชม
ด้วยคารมน้องเจ้านั้นเข้าตา

หากเจ้ารู้ความหมายในใจพี่
คงมิมีคำพ้อมาต่อว่า
ยิ้มนะจ๊ะคนดีไมตรีพา
สักวันหนึ่งจะเห็นค่าความห่วงใย...

...........

[รพีกาญจน์]

หัวใจนักปราชญ์ ๔ ข้อ
  สุ จิ ปุ ลิ
สุ คือ สุตตะ  การฟังหรือการเรียนรู้
จิ  คือ จิตตะ  การคิดหรือการไตร่ตรอง
ปุ คือ ปุจฉา  การถาม  เมื่อไม่รู้หรือเกิดสงสัย
ลิ คือ ลิขิต  การจดหรือการจำ

ที่ถามก็เพราะต้องการทราบว่าเพื่อนนักกลอนแต่ละท่านใช้เวลาในการแต่งกลอน
นานเท่าไร ถึงออกมาเป็นกลอนให้เราอ่านกันได้อย่างที่เห็น โดยไม่ได้คิดจะใช้เป็นเครื่อง
ชี้วัดความเก่งความฉลาดแต่อย่างไรค่ะ
ต้องขออภัยด้วยนะคะที่อาจจะทำให้บางท่านขัดใจ  แต่ถ้าไม่ชอบหรือไม่อยากตอบ
ไม่ต้องตอบก็ได้ค่ะ  ที่สำคัญคนที่แต่งเร็วก็ไม่ได้แปลว่าเก่ง และคนที่แต่งช้าก็ไม่ได้
แปลว่าไม่เก่งนี่คะ  ความเก่งไม่เก่งมันต้องวัดกันหลายอย่าง เวลาเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่า
นั้นค่ะ

เพิ่งเข้ามาครับ...

ออกตัว ขอบอก ครับออกตัว
ว่าแค่ชั่ว แป๊บเดียว(มิ)เชี่ยวคำถาม
มิคำนึง ถึงสิ่งที่ ควร-ดีงาม
ผมแต่งตาม ความคิด ของตัวเอง

ขอโทษ เถิดหนอ ครับขอโทษ
อย่าได้โกรธ คำคล้อง-จองว่า..เก่ง..
สระ เอะ งอ สะกด ออกเสียง เอง
คำที่เจ๋ง ถูกใจ มันไม่มี

เข้าใจตามนี้นะครับ...

(กลอนสั้น 1 บท ใช้เวลาแต่งประมาณ 1-3 นาที ครับ)

รพีกาญจน์ 59

[...สียะตรา..]

......เอย...


......ได้กลิ่น..ดอกไม้...เทียม....เกรียมกร้านด้าน..จนไหม้

...จะนำไป..เป็นดอกไม้จันทน์..ในวันเผา

...นำออกแจกแขกเหรื่อ...เกินจะหลาว....เค้าไม่เอา

...แนะให้เผา...หลัง..ศพ....สงบเอง


......ปกติจะใช้อารมณ์กับเหตุการณ์เป็นเชื้อในการเขียนค่ะและที่ระวังคือ..ความรู้สึกของผู้ที่ได้อ่านทั้งโดยรวมและส่วนบุคคล...ถ้าคิดว่าทำให้ใครขุ่นใจหรือตัวเองขุ่นใจก็เลือกจะลบทิ้ง..บทนี้ใช้ประมาณ๓นาที...นอกจากอยากเขียนอะไรงามๆก็ใช้เวลาในการเลือกคำ...ดูความผิดพลาดมากหน่อย...แต่ก็ต้องกลับมาแก้เสมอเพราะเขียนผิดบ้าง..ความหมายไม่ได้บ้าง...

[knight_95]

กลอนหนึ่งบท สี่บาทสร้าง อย่างรู้บท
ข้อกำหนด เสียงผสม คงศาสตร์ศิลป์
เอกลักษณ์ ชาติสยาม ยามยลยิน
ยังเป็นปิ่น เด่นด้าว ทุกเช้าเย็น

คุณพระนาย

[/size]

[ระนาดเอก]

ใช้เวลาแต่งนานเท่าไร...

ในชีวิต มิติด นาฬิกา
คอยบัญชา วุ่นวาย อย่างนายหัว
อยากจะอยู่ หรือไป ไม่กริ่งกลัว
เราเป็นตัว คือเจ้า ของเราเอง

กลอนหนึ่งบท หมัดตรง โป้งเดียวจอด
คิดรวบยอด จบไว ไม่โฉงเฉง
กลอนยาวกะ พระฉัน นอนบรรเลง
แล้วแต่เก่ง ชอบเล่น กลอนเช่นไร

บทจะมา มัวช้า คาห้องน้ำ
ออกมาจำ อะไร ก็ไม่ได้
บทจะตัน สามวัน ผันผ่านไป
บนโต๊ะไง อ่านดู อยู่ที่เดิม

รพีกาญจน์ 59

..บทสรุปที่งดงาม(ของทุกๆคน) ผมว่าอยู่ที่สำนวนนี้นี่เอง..
..คุณรพีกาญจน์ 59 เขียนได้ความหมายและ น่ารักมากๆครับ..

 

[กระรอกขาว]

อันกานท์กลอนสรรค์คำนำมาร้อย
ให้เพริดพร้อยย้อยรสบทคำขาน
อยู่ที่เชี่ยวชาญหรือคืออาจารย์
แล้วแต่งนานไพเราะเสนาะมี

กรองเลือกสรรค์พันคำหมื่นความหมาย
รู้หลากหลายลายกลอนร้อนภาษี
ประจักษ์ด้วยประดิษฐ์กานท์ขานวจี
จิตกวีศรีศาสตร์วาดประพันธ์

ผนึกร้อยรอยเรียงเสียงสวัสดิ์
กลอนกระหวัดรัดรวมร่วมรังสรรค์
ศิลปะ ณ ลัก-ษณะประพันธ์
กาพย์กลอนฉันท์ร้อยลักษณ์สลักจารย์


ไม่มีดอกไม้ใด ที่แย้มบานอย่างพร้อมเพรียง
แต่ดอกไม้ทุกดอก ล้วนมีค่า ในถานะที่เป็นดอกไม้ เฉกเช่นเดียวกัน

 กระรอกขาว

[[Love]]

ขอทำความเข้าใจนะคะ  คห.ที่ 8  ที่มีคำว่า เก่งไม่เก่งนั้น ไม่ได้หมายถึง หรือพาดพิง กลอนของ คุณ รพีกาญจน์ ค่ะ
เพียงแค่คำมาพ้องกันเฉยๆ  ไม่ได้ตำหนิว่าอะไรนะคะ

[ดอกกระเจียว]

บอกยาก...สำหรับผมต้องอ่านก่อนครับ คืออ่านกลอนคนอื่นๆแล้วสรุปข้อมูลที่ได้รับ จากนั้นสมองจะคำนวนตุ๊ดๆๆๆ ให้ภาวะความคิดที่เป็นกลางมากที่สุด(แบบว่าติดมาจากฝาหรั่งน่ะ emo_54เปิดโอกาสให้คนอื่นๆได้ใช้ขมองของตัวเองบ้าง) แล้วจึงเริ่มเขียน ถ้าโดยปากกาไม่ถึงนาทีครับ หรือนาทีหนึ่งอาจได้มากกว่าหนึ่งบทเพราะผมมันนักเขียนจริงๆ(ไม่ใช่นักเขี่ย)

ถ้าสดๆหน้าจอจบแล้วโพสส์ทันที แล้วค่อยมาอ่านทวนปรับแก้..เท่านี้เองครับ

ดอกกระเจียว

[[Love]]

เก่งจัง แปะๆๆๆ(ตบมือ)

ดอกกระเจียว เชี่ยวชาญ  ในงานเขียน
คงพากเพียร  ฝึกฝน  เที่ยวค้นหา
บทกวีมีมากหลากตำรา
เชี่ยววิชา  กลอนกานท์ ชำนาญไกร

แต่งหน้าจอ  รอโพสต์  ดังโจทย์ว่า
ด้วยปัญา  ล้ำเลิศ  ประเสริฐไหล
ดังจรวด  พรวดผัน  ถึงทันใด
ไม่มีใคร  เทียบเท่า  เจ้าประคุณ

[สะเลเต]

มากกว่า 10 นาทีค่ะ...

---สะเลเต---