ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

พระจันทร์ส่องแสงพราวดาวระยิบ
ไกลลิบลิบสดใสได้มองเห็น
ดุจน้ำใจชุ่มฉ่ำยามลำเค็ญ
เสมือนเป็นแสงนำค้ำคูณใจ

ตอนโศกเศร้าเหงาใจไร้ความสุข
พระจันทร์ปลุกปลอบฉันอย่าหวั่นไหว
ในยามที่เรานี้ไม่มีใคร
จันทร์ทอแสงสดใสปลอบใจเรา

ค่ำคืนใดใจเหงาเฝ้าชะเง้อ
ถามว่าเธอรู้ไหมใจฉันเหงา
คนเคยรักกลับหายไร้แม้เงา
ความทุกข์เข้าเร้ารุมสุมใจกาย

ฉันเจ็บหนักมากทุกข์ถูกกล่าวหา
ใจเริ่มล้าท้อแท้..เหมือนแพ้พ่าย
ฝากคำกับแสงจันทร์พรรณราย
“หากฉันตาย น้ำตาใครอย่าริน"
natcha

[สล่าผิน]

ห้ามร้องไห้ใจฉันมันต้องเศร้า
น้ำเต็มเป้าของตาสล่าผิน
หากเธอตายวายชีพรีบฝังดิน
กลัวได้กลิ่นเหม็นสาปทราบหรือยัง

ก็ฉันชวนรักฉันเธอหันเห
กลับทุ่มเทจิตใจในความหวัง
เขาไม่รักจิตจินต์ต้องภินท์พัง
แล้วไยนั่งหน้าเศร้ามาเหงาใจ

ฉันก็อยู่ทั้งคนบนโลกนี้
ไยจึงหนีฉันนักรักเขาได้
พอเขาทิ้งจึงเศร้าเหงาหทัย
จงจำไว้ฉันยังนั่งรอเธอ

หากไม่มารักฉันอย่างฉันหวัง
ปล่อยเธอนั่งครวญร้องนั่งหมองเหม่อ
หากสิ้นชีพคราใดจะไปเจอ
สัปเหร่อฉันทำได้ไม่ต้องกลัว

คริ คริ คริ  แรงไปหรือเปล่า?

สล่าผิน

[บ้านริมโขง]

ฟังเสียงเธออยากตายเหมือนหน่ายโลก 
ทั้งอับโชคถูกกระทำคำติฉิน
อยู่ลำพังฝังขมตรมดวงจินต์
ไร้ถวิลสิ้นหวังดั่งโลกลืม

เหมือนประชดชีวิตคนคิดท้อ
ขาดคนรอให้หวังยังไม่ปลื้ม
ได้รักมาเพียงลองของให้ยืม
ไม่ด่ำดื่มเดียวดายคล้ายโคมลอย

ให้สงสารเธอจริง..หญิงณัชชา
อยู่เอกาเศร้าตรมขมเหงาหงอย
อาภัพชายหายหน้าไม่มาคอย
หวังเอื้อมสอยคอยทอมยังตรอมเลย   

ถูกกดดันหลายอย่างหาทางแก้
โอ..เจ้าแม่ ลาตายหมายเฉลย
เป็นคำตอบสุดท้าย...ชายว่าเชย..
อย่ามาเอ่ยให้ขำ...ทำไม่จริง.       

"บ้านริมโขง"

[คนเผาถ่าน]

เมื่อฝนพรำร่ำรินจากถิ่นฟ้า
คือน้ำตาจาบรรณ์จากกรรแสง
ฟ้าเห็นเธอรันทดหมดเรี่ยวแรง
จึงแสดงรับรู้ถึงผู้ช้ำ..

ฝากแสงจันทร์บอกกลับผู้จับทุกข์
ฝากจันทร์ปลุกดวงแดแม่งามขำ
ให้ตื่นฟื้นจากหม่นที่คนทำ
ทุกเช้าค่ำฟ้าเห็นเป็นข้างเธอ

คนเผาถ่าน

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

หยดน้ำตาอย่าไหลไร้ประโยชน์
จะขอโทษอย่างไรก็ไม่กลับ
เพราะการตายนั้นหนาคือลาลับ
แม้ล้มพับกี่หนก็ไม่ฟื้น

อย่าครวญคร่ำร่ำไห้อาลัยรัก
อย่าประจักษ์ยามจากอยากชมชื่น
อย่ารู้สึกนึกผิดคิดกลับคืน
อย่าขมขื่นเมื่อตาย...เพราะสายแล้ว


"กานต์ฑิตา"
๒๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔

[มานพ]

หากเธอตายใครหนาจะเศร้าโศก
อยู่บนโลกโสภามาทานแห้ว
มาสิ้นหวังเพราะชายลายเหมือนแมว
คนใจแป้วคือพี่ที่รอเธอ

พี่ครวญคร่ำร่ำหาขวัญตาน้อง
ใยขุ่นข้องให้พี่นี้ต้องเก้อ
รู้หรือไม่ทุกวันฝันละเมอ
ว่าอยากเจอคนดีที่รอคอย

[สมนึก นพ]

พระจันทร์ส่องแสงพราวดาวระยิบ
ไกลลิบลิบสดใสได้มองเห็น
ดุจน้ำใจชุ่มฉ่ำยามลำเค็ญ
เสมือนเป็นแสงนำค้ำคูณใจ

ตอนโศกเศร้าเหงาใจไร้ความสุข
พระจันทร์ปลุกปลอบฉันอย่าหวั่นไหว
ในยามที่เรานี้ไม่มีใคร
จันทร์ทอแสงสดใสปลอบใจเรา

ค่ำคืนใดใจเหงาเฝ้าชะเง้อ
ถามว่าเธอรู้ไหมใจฉันเหงา
คนเคยรักกลับหายไร้แม้เงา
ความทุกข์เข้าเร้ารุมสุมใจกาย

ฉันเจ็บหนักมากทุกข์ถูกกล่าวหา
ใจเริ่มล้าท้อแท้..เหมือนแพ้พ่าย
ฝากคำกับแสงจันทร์พรรณราย
“หากฉันตาย น้ำตาใครอย่าริน"
natcha

[/quote]

คิดหรือว่าน้ำตายังมาเหลือ
ก็ในเมื่อหยดไหลไปหมดสิ้น
เศร้าตรมบ่อยครั้งนั้นมันไหลริน
ฟังลมลิ้นทุกวันฉันโดนลวง

หยดแรกที่ซึมไหลดีใจนัก
ได้มีรักเสียทีมีคนห่วง
หยดต่อมาเป็นสายละลายทรวง
สุดาดวงหาใหม่ไม่ซ้ำกัน

ฉันตายไปก่อนนี้ที่รักจาก
เหลือเพียงซากคอยย้ำคอยห้ำหั่น
น้ำตาหลั่งวันนี้ไม่มีวัน
เป็นตะกรันเกรอะแข็งแห้งเบ้าตา.

นพ
21 ก.ค.54

[--ณัชชา--]

หากไม่มารักฉันอย่างฉันหวัง
ปล่อยเธอนั่งครวญร้องนั่งหมองเหม่อ
หากสิ้นชีพคราใดจะไปเจอ
สัปเหร่อฉันทำได้ไม่ต้องกลัว

คริ คริ คริ  แรงไปหรือเปล่า?

สล่าผิน

เป็นผีเน่า โรงผุ ทะลุบอร์ด

คงเป็นยอดหวานใจรู้ไปทั่ว

สล่าผินมืดหน้าหูตามัว

คิดจะคั่วผีเน่า  เค้าไม่ยอม
 
natcha

[--ณัชชา--]

ให้สงสารเธอจริง..หญิงณัชชา
อยู่เอกาเศร้าตรมขมเหงาหงอย
อาภัพชายหายหน้าไม่มาคอย
หวังเอื้อมสอยคอยทอมยังตรอมเลย   

ถูกกดดันหลายอย่างหาทางแก้
โอ..เจ้าแม่ ลาตายหมายเฉลย
เป็นคำตอบสุดท้าย...ชายว่าเชย..
อย่ามาเอ่ยให้ขำ...ทำไม่จริง.       

"บ้านริมโขง"

พี่ริมโข่งคนดีที่น้องรัก

หากว่างนักก็จงดูอยู่นิ่งนิ่ง

คำพูดจาของท่าน มันน่ายิง

ซัดให้กลิ้งแบบประชิด ปิดปากคัน
natcha

[ดาว อาชาไนย]

ยังมีดาวลอยดวงห่วงเสมอ
คอยบำเรอให้คลายหายโศกศัลย์
ฝากคำปลอบเธอให้ไปกับจันทร์
รู้เถิดนั่นนิยามความอาทร

นอนเสียเถิดคนดีสุดที่รัก
อยากพลีตักอบอุ่นหนุนแทนหมอน
แล้วขับกล่อมแก้วกมลด้วยกลกลอน
แม้หนาวร้อนจะกรุ่นด้วยอุ่นไอ

จะกระซิบซึ้งซึ้งถึงความรัก
พร้อมคำภักดิ์ล้ำค่ามามอบให้
โปรดเก็ยแนบถนอมเป็นจอมใจ
จงห่วงใยยามห่างอย่าร้างกัน

หากเธอหมองมองดาวคราวฟ้าหม่น
เมื่อเมฆฝนบังตาอย่าเสียขวัญ
ดาวยังแฝงฟ้าดูอยู่ตรงนั้น
ทุกคืนวันลอยดวงห่วงใยเธอ

น้ำตาฉันไหลปรี่อย่างที่เห็น
ทั้งที่ณัชยังเป็นอยู่เสมอ
ไม่มีแล้วน้ำตามาให้เจอ
มันล้นเอ่อจนหมดหยดน้ำตา

[--ณัชชา--]

คิดหรือว่าน้ำตายังมาเหลือ
ก็ในเมื่อหยดไหลไปหมดสิ้น
เศร้าตรมบ่อยครั้งนั้นมันไหลริน
ฟังลมลิ้นทุกวันฉันโดนลวง

หยดแรกที่ซึมไหลดีใจนัก
ได้มีรักเสียทีมีคนห่วง
หยดต่อมาเป็นสายละลายทรวง
สุดาดวงหาใหม่ไม่ซ้ำกัน

ฉันตายไปก่อนนี้ที่รักจาก
เหลือเพียงซากคอยย้ำคอยห้ำหั่น
น้ำตาหลั่งวันนี้ไม่มีวัน
เป็นตะกรันเกรอะแข็งแห้งเบ้าตา.

นพ
21 ก.ค.54

[/quote]

ปล่อยน้ำตารินไหลไม่ใช่ที่
ชายชาตรีคงไม่พ้นคนกล่าวหา
อย่าให้มันไหลหยดรดออกมา
ใช้อุราหม่นหมองรองรับมัน

เจอผู้หญิงที่ไหนตั้งใจหลอก
จนช้ำชอกรวนเรใจเหหัน
เตือนแล้วว่าให้ระวังไม่ฟังกัน
เรื่องดื้อรั้น ยกให้ใครไม่เกิน

 
natcha

[--ณัชชา--]

เมื่อฝนพรำร่ำรินจากถิ่นฟ้า
คือน้ำตาจาบรรณ์จากกรรแสง
ฟ้าเห็นเธอรันทดหมดเรี่ยวแรง
จึงแสดงรับรู้ถึงผู้ช้ำ..

ฝากแสงจันทร์บอกกลับผู้จับทุกข์
ฝากจันทร์ปลุกดวงแดแม่งามขำ
ให้ตื่นฟื้นจากหม่นที่คนทำ
ทุกเช้าค่ำฟ้าเห็นเป็นข้างเธอ

คนเผาถ่าน

กำลังใจได้รับนับว่าชื่น

เลิกสะอื้นแล้วใจไม่ไผลเผลอ

มีแสงจันทร์ปลอบใจใฝ่บำเรอ

จะเลิกเพ้อแล้วหนอต่อนี้ไป
 
natcha

[--ณัชชา--]

ยังมีดาวลอยดวงห่วงเสมอ
คอยบำเรอให้คลายหายโศกศัลย์
ฝากคำปลอบเธอให้ไปกับจันทร์
รู้เถิดนั่นนิยามความอาทร

นอนเสียเถิดคนดีสุดที่รัก
อยากพลีตักอบอุ่นหนุนแทนหมอน
แล้วขับกล่อมแก้วกมลด้วยกลกลอน
แม้หนาวร้อนจะกรุ่นด้วยอุ่นไอ

จะกระซิบซึ้งซึ้งถึงความรัก
พร้อมคำภักดิ์ล้ำค่ามามอบให้
โปรดเก็ยแนบถนอมเป็นจอมใจ
จงห่วงใยยามห่างอย่าร้างกัน

หากเธอหมองมองดาวคราวฟ้าหม่น
เมื่อเมฆฝนบังตาอย่าเสียขวัญ
ดาวยังแฝงฟ้าดูอยู่ตรงนั้น
ทุกคืนวันลอยดวงห่วงใยเธอ

น้ำตาฉันไหลปรี่อย่างที่เห็น
ทั้งที่ณัชยังเป็นอยู่เสมอ
ไม่มีแล้วน้ำตามาให้เจอ
มันล้นเอ่อจนหมดหยดน้ำตา
ดาว อาชาไนย

ดาวดวงนั้นอยู่ไกลเกินใจหวัง
ทอแสงปลั่งเกินใจฉันใฝ่หา
เห็นดาวลอยสดใสในนภา
จะเอื้อมคว้าก็ไม่ถึงซึ่งดวงดาว

ได้แต่มองดวงดาวที่พราวแสง
และส่งแรงใจห่วงสู่ห้วงหาว
ขอเพียงชมดาวใจใต้ฟ้าพราว
ส่องสกาวงดงามยามราตรี
natcha

[บ้านริมโขง]

พี่ริมโข่งคนดีที่น้องรัก

หากว่างนักก็จงดูอยู่นิ่งนิ่ง

คำพูดจาของท่าน มันน่ายิง

ซัดให้กลิ้งแบบประชิด ปิดปากคัน
natcha

คนอยากรู้มีมากหากจะพูด
อยากพิสูจน์ความจริงในสิ่งฝัน
ว่าอะไรใจจริงสิ่งสำคัญ
ที่เธอนั้นมุ่งหมายได้อาทร

เธอใจเค็ม..ใจแข็ง หรือแสร้งว่า
เธอกรุณาหรือว่ามาหลอกหลอน
มีบ้างไหมรักจริงคำหญิงวอน
หรือเพียงอ้อนเพียงเย้าให้เราเพลิน...

[สมนึก นพ]

ปล่อยน้ำตารินไหลไม่ใช่ที่
ชายชาตรีคงไม่พ้นคนกล่าวหา
อย่าให้มันไหลหยดรดออกมา
ใช้อุราหม่นหมองรองรับมัน

เจอผู้หญิงที่ไหนตั้งใจหลอก
จนช้ำชอกรวนเรใจเหหัน
เตือนแล้วว่าให้ระวังไม่ฟังกัน
เรื่องดื้อรั้น ยกให้ใครไม่เกิน

 
natcha

[/quote]

หิวอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง
ยังมาร้องห่วงใยไม่เคอะเขิน
ฆ่าฉันตายทั้งเป็นใจเย็นเกิน
ล่าจนเพลินลืมหลงแบบจงใจ

ชายชาตรีมีอ่อนตอนรักร้าง
มันเวิ้งว้างจุดจบหาพบไม่
กับศัตรูท้าสู้อยู่ร่ำไป
รุกป่าใหญ่เขาชันไม่หวั่นเลย

ปืนคู่ใจลั่นไกไม่เคยพลาด
ไม่นึกขลาดระเบิดวางก้าวย่างเฉย
เสร็จศึกรบเจอศึกรักหนักอกเอย
ยากเฉลยจากตำราหาไม่มี

ยอดศูนย์หน้าอยู่กึ่งกลางยอดศูนย์หลัง
เป้าหมายตั้งยอดศูนย์หน้าอย่าให้หนี
ค่อยเหนี่ยวไกลั่นปังดังทันที
เป้าหมายนี้เห็นนั้นถูกฉันยิง

คือตำราอาวุธสุดประเสริฐ
ผลเป็นเลิศหวังไว้ได้ทุกสิ่ง
หัวใจเธอคือเป้าหมายใช้เล็งจริง
แต่ยากยิ่งกลับกลอกหลอกเรื่อยมา

ในบางครั้งคือใช่หมายมั่นแน่
กลับยิ่งแย่หล่อนหลอกออกมาฆ่า
ทรมานนานนั้นเกินพรรณนา
เสียน้ำตาเพราะใครใจคนลวง

ท่านผู้การส่งเข้าป่-าว่านานนัก
อยากให้พักผ่อนบ้างท่านยังหวง
จึงใคร่วอนท่านนิดอย่าคิดหน่วง
ผมขอล่วงเข้าป่าก่อนตอนเที่ยงวัน

จะไม่เห็นอะไรบาดใจผม
จะไม่ตรมเห็นหล่อนไปกับใครนั่น
จะไม่จำคำพูดใหม่ฟังได้ทัน
หญิงไหนกันหลอกเราเขาถามมา.
....................................
เข้าป่-า ไม่คั่นจะเป็นคำนี้ เข้าเปล่า่า

นพ
21 ก.ค.54

[--ณัชชา--]

คนอยากรู้มีมากหากจะพูด
อยากพิสูจน์ความจริงในสิ่งฝัน
ว่าอะไรใจจริงสิ่งสำคัญ
ที่เธอนั้นมุ่งหมายได้อาทร

เธอใจเค็ม..ใจแข็ง หรือแสร้งว่า
เธอกรุณาหรือว่ามาหลอกหลอน
มีบ้างไหมรักจริงคำหญิงวอน
หรือเพียงอ้อนเพียงเย้าให้เราเพลิน...

[/quote]

เอาเรื่องเล่นมาพูดจริงทุกสิ่งอย่าง
พี่มาอ้างย้ำเน้นเล่นเอาเขิน
คำที่บอกออกจากใจอย่าได้เมิน
เขาใช้"เอิ้น"กันบ้างบางเวลา

ถืออะไรกับน้องขอร้องเหอะ
ใช่เลอะเทอะพูดเล่นเช่นพี่ว่า
เลยไม่คิดจะถอนเพราะกลอนพา
ในบางครามิพูดเล่น เน้นว่าจริง??
 
natcha

[--ณัชชา--]

[/quote]

หิวอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง
ยังมาร้องห่วงใยไม่เคอะเขิน
ฆ่าฉันตายทั้งเป็นใจเย็นเกิน
ล่าจนเพลินลืมหลงแบบจงใจ

ชายชาตรีมีอ่อนตอนรักร้าง
มันเวิ้งว้างจุดจบหาพบไม่
กับศัตรูท้าสู้อยู่ร่ำไป
รุกป่าใหญ่เขาชันไม่หวั่นเลย

ปืนคู่ใจลั่นไกไม่เคยพลาด
ไม่นึกขลาดระเบิดวางก้าวย่างเฉย
เสร็จศึกรบเจอศึกรักหนักอกเอย
ยากเฉลยจากตำราหาไม่มี

ยอดศูนย์หน้าอยู่กึ่งกลางยอดศูนย์หลัง
เป้าหมายตั้งยอดศูนย์หน้าอย่าให้หนี
ค่อยเหนี่ยวไกลั่นปังดังทันที
เป้าหมายนี้เห็นนั้นถูกฉันยิง

คือตำราอาวุธสุดประเสริฐ
ผลเป็นเลิศหวังไว้ได้ทุกสิ่ง
หัวใจเธอคือเป้าหมายใช้เล็งจริง
แต่ยากยิ่งกลับกลอกหลอกเรื่อยมา

ในบางครั้งคือใช่หมายมั่นแน่
กลับยิ่งแย่หล่อนหลอกออกมาฆ่า
ทรมานนานนั้นเกินพรรณนา
เสียน้ำตาเพราะใครใจคนลวง

ท่านผู้การส่งเข้าป่-าว่านานนัก
อยากให้พักผ่อนบ้างท่ายังหวง
จึงใคร่วอนท่านนิดอย่าคิดหน่วง
ผมขอล่วงเข้าป่าก่อนตอนเที่ยงวัน

จะไม่เห็นอะไรบาดใจผม
จะไม่ตรมเห็นหล่อนไปกับใครนั่น
จะไม่จำคำพูดใหม่ฟังได้ทัน
หญิงไหนกันหลอกเราเขาถามมา.
....................................
เข้าป่-า ไม่คั่นจะเป็นคำนี้ เข้าเปล่า่า

นพ
21 ก.ค.54

[/quote]

จะเอะอะไปไยทำไมพี่
ทำท้าตีท้าต่อยคอยตั้งท่า
เล่นฟาดหัว ฟาดหาง กระทั่งงา
เห็นทีท่าพี่นั้นแสนหวั่นทรวง

เวลานี้ถึงกับงงสุดสงสัย
ใครหนอใครเขาทำน้ำตาร่วง
หญิงคนไหนเสแสร้งแกล้งหลอกลวง
ทำให้พี่ตกบ่วงลงห่วงรัก

สงสัยเป็นน้องติ๋มสาวยิ้มสวย
หรือน้องหมวยแก้มขาวสาวบางจักร
หรือน้องแมวน้องหมูดูงามนัก
ทำให้พี่เสียหลักแทบชักตาย

อยากช่วยดามหัวใจให้หายปวด
แต่ขอตรวจแน่นอนก่อนจะสาย
ขอผ่าดูให้ทั่วหัวใจชาย
ก็เจอโรค"ใจง่าย"ทำไงดี
natcha

[--ณัชชา--]

หากเธอตายใครหนาจะเศร้าโศก
อยู่บนโลกโสภามาทานแห้ว
มาสิ้นหวังเพราะชายลายเหมือนแมว
คนใจแป้วคือพี่ที่รอเธอ

พี่ครวญคร่ำร่ำหาขวัญตาน้อง
ใยขุ่นข้องให้พี่นี้ต้องเก้อ
รู้หรือไม่ทุกวันฝันละเมอ
ว่าอยากเจอคนดีที่รอคอย

พูดเหมือนคนรู้จักมาทักถาม

ทั้งที่ตามแอบดูอยู่บ้อยบ่อย

สัญญาเก่าให้จำทำเลื่อนลอย

อย่าเพิ่งน้อยใจเลยไม่เคยลืม
natcha

[..กุสุมา..]

   กลืนคำลาเข้ามาในหัวอก
ถึงจะปกปิดไว้ใครไม่เห็น
น้ำตาร่วงรินหลั่งคลั่งกระเซ็น
จากทั้งเป็นทั้งตายเยี่ยงไรกัน

จากกันแล้วพรากกันยังมั่นรัก
พึงประจักษ์อาลัยไม่แปรผัน
คำว่า"ลา"เอ่ยมิได้ใจจาบัลย์
ต้องจากกันทั้งเป็นเช่นจากตาย
                 ..KUSUMA 07..

<a href="http://www.youtube.com/v/MMSWK3AVc8o&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/MMSWK3AVc8o&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สมนึก นพ]

[/quote]

จะเอะอะไปไยทำไมพี่
ทำท้าตีท้าต่อยคอยตั้งท่า
เล่นฟาดหัว ฟาดหาง กระทั่งงา
เห็นทีท่าพี่นั้นแสนหวั่นทรวง

เวลานี้ถึงกับงงสุดสงสัย
ใครหนอใครเขาทำน้ำตาร่วง
หญิงคนไหนเสแสร้งแกล้งหลอกลวง
ทำให้พี่ตกบ่วงลงห่วงรัก

สงสัยเป็นน้องติ๋มสาวยิ้มสวย
หรือน้องหมวยแก้มขาวสาวบางจักร
หรือน้องแมวน้องหมูดูงามนัก
ทำให้พี่เสียหลักแทบชักตาย

อยากช่วยดามหัวใจให้หายปวด
แต่ขอตรวจแน่นอนก่อนจะสาย
ขอผ่าดูให้ทั่วหัวใจชาย
ก็เจอโรค"ใจง่าย"ทำไงดี
natcha

[/quote]

ใช่แล้วครับติ๋มแมวแล้วน้องหมวย
สามแรงช่วยหาญผลักหักอกนี่
เข้าใจโน้มน้าวให้พ้นไปที
ต่อแต่นี้รู้ได้จิตใจนาง

ใบเซียมซีก่อนนั้นฉันไม่เชื่อ
ได้ทุกเมื่อเขย่าไปไม่เปลี่ยนบ้าง
ตัวเลขเก้าติดไว้แผ่นไผ่บาง
ยังกล่าวอ้างชีวิตนี้มีมืดมน

จะสูญสิ้นความรักสลักจิต
ราหูชิดสิงใจให้สับสน
แผ่นไม้ติ้วอันนั้นมันชอบกล
รู้ทันคนด้วยนี้ชี้นำทาง

ขอเขย่าอีกครั้งหวังทราบชื่อ
สองฝ่ามือประกบครบรอบข้าง
อธิษฐานจากใจกล่าวไปพลาง
ทราบชื่อนางด้วยนี้ที่รักจริง

มีหล่นมาหนึ่งอันมันเลขห้า
ชื่อ........มาให้รู้คือผู้หญิง
พอเห็นนามแล้วนั้นหวั่นประวิง
อยากจะวิ่งหนีไกลสุดสายตา

ก็คนนี้นี่ไงในเลขเก้า
ที่ต้องเศร้าเพราะหวังคลั่งเพ้อหา
ไม้ติ้วสองอันนั้นฉันลักมา
เผื่อกันว่าชายใดไม่ช้ำทรวง.

นพ
22 ก.ค.54