พังพอนข้ามทะเล
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:21:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: พังพอนข้ามทะเล  (อ่าน 3018 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
17 กรกฎาคม 2011, 05:17:PM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2011, 05:17:PM »
ชุมชนชุมชน



เจ้าพังพอนข้ามทะเล
ยืนยิ้มเผล่บนเรือร่ม
คลื่นก็หลากแถมมากลม
ไม่กลัวจมยังมุ่งจร

นกนางนวลพักบินเกาะ
ร้องเย้ยเยาะจงหยุดก่อน
ล่างก็น้ำบนก็ร้อน
ไยจะวอนถมทะเล

เจ้าพังพอนพุ่งหมัดหวือ
นกบินปรื๋อเรือแซ่ดเซ
“ร่มจะล่องไปร่อนเร่
อย่ามาพักทักทำลาย”

มีร่มหนูตีคู่มา
แล้วร่มลามีม้าพาย
ไล่นางนวลกันวุ่นวาย
หมายฝั่งโน้นโพ้นทะเล


 หัวเราะยิ้มๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, --ณัชชา--, บ้านริมโขง, ทอฝัน, สะเลเต, ปนิตา, สมนึก นพ, พี.พูนสุข, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
18 กรกฎาคม 2011, 07:15:AM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #1 เมื่อ: 18 กรกฎาคม 2011, 07:15:AM »
ชุมชนชุมชน



แล้วคุณหนูปีนคันร่ม
มองคลื่นลมแสนว้าเหว่
น้ำก็ปัดลมพัดเพ
จะซัดเซอีกแสนนาน

ฝั่งข้างหลังห่างแต่เห็น
ข้างหน้าเป็นเส้นฟ้าสาน
มือน้อยนักจักทำการ
หวนกลับบ้านก็เสียดาย

พลันดอกฝนร่วงหล่นพรู
เปียกหัวหูหนาวแทบตาย
อยากทิ้งยากอยากสบาย
ร่มเริ่มส่ายหมุนเซซุน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ปนิตา, สมนึก นพ, พี.พูนสุข, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
20 กรกฎาคม 2011, 10:23:AM
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



taojeo@hotmail.com
« ตอบ #2 เมื่อ: 20 กรกฎาคม 2011, 10:23:AM »
ชุมชนชุมชน

และพังพอนจมน้ำไป
ทิ้งหนูไว้ให้ว้าวุ่น
อะไรมาน้ำพาขุ่น
เริ่มอบอุ่นมีเพื่อนเคียง

พอเข้าใกล้ได้เห็นแล้ว
มันคือแมวให้ต้องเสี่ยง
ว่ายหนีมองคอยต้องเลี่ยง
แมวส่งเสียงขู่มาไว

นั่นคือฝั่งยังเห็นอยู่
ต้องหดหู่รู้อีกไกล
กำลังขาเริ่มล้าไง
จึงสิ้นใจใต้ทะเล

ส่วนแมวนั้นมันอ่อนแรง
คลื่นยังแกล้งพัดผกเผ
ร่างแมวใหญ่ได้ซวนเซ
ก็จบเห่เช่นกันนา

เป็นเกาะคู่อยู่น้อยใหญ่
ทะเลไทยในสงขลา
เกาะหนูแจวแมวไล่มา
เห็นทุกคราถ้าไปเยือน

*กลอนนี้หนาอย่าอ้างอิง
กล่าวพาดพิงไร้สิ่งเหมือน
พื้นบ้านเก่าเขาเล่าเตือน
มิกลบเกลื่อนให้เฉไป

เห็นกลอนวางทางสนุก
เข้ามาปลุกตอบรุกไล่
ขอทุกท่านนั้นเข้าใจ
ความผิดใหญ่อภัยนา.

นพ
20 ก.ค.54

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, เมฆา..., รพีกาญจน์, เพรางาย

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s