ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

รักของพี่มีให้เธอไว้หมด
รักหวานหยดมดมองจองน้ำหวาน
รักของพี่มากเหลือเหนือลำธาร
ใจประสานเฝ้าภักดิ์รักแต่เธอ

รักของพี่ติดลบเมื่อพบน้อง
เคยประคองเช้าค่ำร่ำเสมอ
อุ่นไอรักหวานนักมักละเมอ
รักล้นเอ่อปวดใจไม่ได้เชย

เผลอใจรักรู้ไหมใจยังห่วง
รักสุดทรวงยังโซโอ้อกเอ๋ย
น้องมองพี่ต้อยต่ำช้ำจังเลย
พี่ไม่เคยโกรธน้องมองหน้ามน

เมื่อคนดีงามงอนมาสอนรัก
พอรู้จักรักเธอเพ้อสับสน
อยากฝากใจรักแท้แต่ยากจน
รักจึงล้นอุราพาหวั่นใจ

....มานพ....

[--ณัชชา--]

ใจของน้องที่มีให้พี่หมด
ทุกถ้อยพจน์พูดมาอย่าสงสัย
ใจดวงนี้ไม่เหลือไว้เผื่อใคร
พี่อยู่ในใจนั้นทุกวันคืน

รักจะไม่ติดลบเมื่อพบน้อง
สุขสมปองเสมอไปไม่เป็นอื่น
รักของเราที่หวังต้องยั่งยืน
ไม่เป็นอื่นหลอกหนอขอสัญญา

 
natcha

[มานพ]

ตอบน้อง ณัชชา

ดีใจนักรักนี้ให้พี่หมด
ทุกถ้อยพจน์จำได้ดวงใจจ๋า
ผิดคำพูดเมื่อไหร่ไม่เมตตา
พี่จะลาไปบวชสวดให้เธอ

รักเป็นบวกโชคดีไม่มีลบ
ใจสงบมากนักรักเสมอ
รักของพี่สดใสเมื่อได้เจอ
อย่าให้เพ้อนะน้องจองดวงใจ

....มานพ....

 

[chaipan1999]

รักของพี่มีให้เธอไว้หมด
รักหวานหยดมดมองจองน้ำหวาน
รักของพี่มากเหลือเหนือลำธาร
ใจประสานเฝ้าภักดิ์รักแต่เธอ

รักของพี่ติดลบเมื่อพบน้อง
เคยประคองเช้าค่ำร่ำเสมอ
อุ่นไอรักหวานนักมักละเมอ
รักล้นเอ่อปวดใจไม่ได้เชย

เผลอใจรักรู้ไหมใจยังห่วง
รักสุดทรวงยังโซโอ้อกเอ๋ย
น้องมองพี่ต้อยต่ำช้ำจังเลย
พี่ไม่เคยโกรธน้องมองหน้ามน

เมื่อคนดีงามงอนมาสอนรัก
พอรู้จักรักเธอเพ้อสับสน
อยากฝากใจรักแท้แต่ยากจน
รักจึงล้นอุราพาหวั่นใจ

....มานพ....

เห็นรักพี่ ติดลบ เมื่อพบเขา
โอ้! ใจเศร้า ร้าวฉาน สะท้านไหว
ก่อนเคยสาน สมัคร ฝากรักใคร่
เหตุไฉน ทิ้งน้องไป ไม่ใยดี

หรือน้องนี้ สิ้นค่า ราคาถูก
เป็นเพียงฟูก ใบเก่า เฉาราศี
ทิ้งรอยคราบ น้ำตา เปื้อนราคี
ไปอวดดี สอนรัก นักเพลย์บอย

 .....แวะมาแซว ท่านมานพคร้า..บ...

[มานพ]

 .....แวะมาแซว ท่านมานพคร้า..บ...
ตอบน้อง chaipan1999



เขากลับมาแล้วนั่นท่านชัยปาน
กลอนหวานหวานวันนี้ไม่มีหงอย
คือน้องชาคนดีที่รอคอย
ยืนใจลอยหลายปีมิเว้นวัน

ราคาน้องมากค่าคณานับ
มิควรจับเปรียบไปไม่สร้างสรรค์
พอเห็นเธอหวั่นไหวใจผูกพัน
เหมือนสวรรค์มาโปรดโคตรดีใจ

....มานพ....

 

[สุนันยา]

เขากลับมาแล้วนั่นท่านชัยปาน
กลอนหวานหวานวันนี้ไม่มีหงอย
คือน้องชาคนดีที่รอคอย
ยืนใจลอยหลายปีมิเว้นวัน

ราคาน้องมากค่าคณานับ
มิควรจับเปรียบไปไม่สร้างสรรค์
พอเห็นเธอหวั่นไหวใจผูกพัน
เหมือนสวรรค์มาโปรดโคตรดีใจ

....มานพ....

 

ดีใจด้วย พี่นพ ที่พบรัก
อย่าเหหัก เติมต่อ ก่อเหลวไหล
เดี๋ยวจะว่า ไม่เตือน เหมือนคนไกล
เพราะห่วงใย พี่ยา มาย้ำเยือน

จะได้ไม่ ต้องบ่น ทนเจ็บช้ำ
ว่าใครเขา ใจดำ ยามคล้อยเคลื่อน
ความจีรัง คงกลาย คล้ายบิดเบือน
ถ้าพี่เชือน เฉยชา อย่าว่ากัน


"สุนันยา"

[panwat]

เขากลับมาแล้วนั่นท่านชัยปาน
กลอนหวานหวานวันนี้ไม่มีหงอย
คือน้องชาคนดีที่รอคอย
ยืนใจลอยหลายปีมิเว้นวัน

ราคาน้องมากค่าคณานับ
มิควรจับเปรียบไปไม่สร้างสรรค์
พอเห็นเธอหวั่นไหวใจผูกพัน
เหมือนสวรรค์มาโปรดโคตรดีใจ

....มานพ....

 

ดีใจด้วย พี่นพ ที่พบรัก
อย่าเหหัก เติมต่อ ก่อเหลวไหล
เดี๋ยวจะว่า ไม่เตือน เหมือนคนไกล
เพราะห่วงใย พี่ยา มาย้ำเยือน

จะได้ไม่ ต้องบ่น ทนเจ็บช้ำ
ว่าใครเขา ใจดำ ยามคล้อยเคลื่อน
ความจีรัง คงกลาย คล้ายบิดเบือน
ถ้าพี่เชือน เฉยชา อย่าว่ากัน


"สนันยา"





ทั้งพี่นพ สุนันยา ฟังข้าบอก
มีรักหลอก ออกล่า อย่าเชื่อมั่น
ดูหน้าดี ที่ใจ เหมือนนายพราน
จะแอบหั่น ถึงขั้ว หนอ หัวใจ

มีหลวงพ่อ ติดไป ได้กันเหนียว
ในช่วงเสี้ยว เวลา ว่าขวัญหาย
มีรักหลอก กลอกกลิ้ง ทั้งหญิงชาย
ต้องเตรียมใจ เผื่อผิดหวัง บ้างก็ดี

พันวัตต์ครับ

[มานพ]

ดีใจด้วย พี่นพ ที่พบรัก
อย่าเหหัก เติมต่อ ก่อเหลวไหล
เดี๋ยวจะว่า ไม่เตือน เหมือนคนไกล
เพราะห่วงใย พี่ยา มาย้ำเยือน

จะได้ไม่ ต้องบ่น ทนเจ็บช้ำ
ว่าใครเขา ใจดำ ยามคล้อยเคลื่อน
ความจีรัง คงกลาย คล้ายบิดเบือน
ถ้าพี่เชือน เฉยชา อย่าว่ากัน


"สุนันยา"

ขอขอบใจที่เตือนเหมือนเพื่อนยาก
ดีใจมากนันยามาสร้างสรรค์
ไม่เคยบ่นหนาวเหน็บเจ็บแสบคัน
น้องสุนันมานี่แสนดีใจ

รักของพี่ตลกมาอกร้าว
ขอบใจสาวเหลียวแลมาแก้ไข
สถานการณ์ตอนนี้ไม่มีใคร
คอยห่วงใยโอ้รักหนักอุรา

 

“ มานพ”

[มานพ]

ทั้งพี่นพ สุนันยา ฟังข้าบอก
มีรักหลอก ออกล่า อย่าเชื่อมั่น
ดูหน้าดี ที่ใจ เหมือนนายพราน
จะแอบหั่น ถึงขั้ว หนอ หัวใจ

มีหลวงพ่อ ติดไป ได้กันเหนียว
ในช่วงเสี้ยว เวลา ว่าขวัญหาย
มีรักหลอก กรอกกลิ้ง ทั้งหญิงชาย
ต้องเตรียมใจ เผื่อผิดหวัง บ้างก็ดี

"พันวัตต์"


ขอขอบคุณพันวัตต์มาจัดการ
เรื่องร้าวรานมีแน่แหละทีนี้
หาหลวงพ่อห้อยคอไม่รอรี
เผื่อจะมีหน้ามลมาสนใจ

เรื่องรักหลอกบอกให้ไม่เป็นห่วง
เรื่องรักลวงมีบ้างยังสดใส
เรื่องรักร้อนร้อนรักหักอาลัย
ก็ว่าไปตามกลอนที่วอนมา


 
“ มานพ”

[สุนันยา]

ขอขอบใจที่เตือนเหมือนเพื่อนยาก
ดีใจมากนันยามาสร้างสรรค์
ไม่เคยบ่นหนาวเหน็บเจ็บแสบคัน
น้องสุนันมานี่แสนดีใจ

รักของพี่ตลกมาอกร้าว
ขอบใจสาวเหลียวแลมาแก้ไข
สถานการณ์ตอนนี้ไม่มีใคร
คอยห่วงใยโอ้รักหนักอุรา

 

“ มานพ”

เมื่อรักหนัก อุรา ควรละบ้าง
มิใช่ร้าง ลาหาย ไปเกินกว่า
เพียงอย่ารัก มากหลาย ไม่นำพา
สาวไหนมา ก็รัก เลยหนักใจ

ก็เราคน เคยคุ้น จึงลุ้นช่วย
กลัวพี่ป่วย ด้วยฤทธิ์ พิษรักใคร่
รักษายาก ด้วยยา สมุนไพร
คงต้องใช้ ยาใจ ...กลัวไม่เจอ...

"สุนันยา"

[มานพ]

อันยาใจพี่มีศรีสุดา
สุนันยาก็ใช่ใหม่เสมอ
พี่รักแล้วรักเลยเคยไหมเออ
เมื่อพบเธอก็รักปักอุรา

คนเคยคุ้นลุ้นด้วยช่วยมารัก
เรื่ออกหักรักมั่วอย่ากลัวหนา
พี่จะป่วยด้วยฤทธิ์พิษสุรา
ก็เพราะว่าคนดีหนีจากไกล


"มานพ"

[ฤดีไพร]

รักของพี่มีไว้ให้หญิงอื่น
ช่างขมขื่นยิ่งนักรักมิได้
น้องนั้นเก้อเจอพี่ที่สายไป
จำตัดใจหนีห่างอย่างอาวรณ์

เห็นมานพพบรักสมัครทั่ว
เห็นแล้วกลัวช้ำใจเกินได้ถอน
จึงรียหนีพี่ไปใจรีบจร
ขอลาก่อนพี่มานพอย่าพบเจอ

๑๑เรยา๑๑

เรยามาแซวเล่นนะคะพี่มานพ อย่าถือสานะคะ

[มานพ]

รักของพี่มีไว้ให้หญิงอื่น
ช่างขมขื่นยิ่งนักรักมิได้
น้องนั้นเก้อเจอพี่ที่สายไป
จำตัดใจหนีห่างอย่างอาวรณ์

เห็นมานพพบรักสมัครทั่ว
เห็นแล้วกลัวช้ำใจเกินได้ถอน
จึงรียหนีพี่ไปใจรีบจร
ขอลาก่อนพี่มานพอย่าพบเจอ

๑๑เรยา๑๑

เรยามาแซวเล่นนะคะพี่มานพ อย่าถือสานะคะ

ไม่ทันพบมานพจบแล้วหนอ
ไม่ทันขอวอนคำนำเสนอ
น้องเรยาถอดใจไปแล้วเออ
แปลกใจเธอยิ่งนักทักแล้วลา

รักของพี่มีไว้ให้คนรัก
ยากยิ่งนักรักไปใจผวา
หวังมีคนเดินผ่านแล้วหันมา
มอบว่าจาฝากใจไม่เรรวน


"มานพ"

ขอขอบคุณที่มาแซวนะครับ

[สุนันยา]

อันยาใจพี่มีศรีสุดา
สุนันยาก็ใช่ใหม่เสมอ
พี่รักแล้วรักเลยเคยไหมเออ
เมื่อพบเธอก็รักปักอุรา

คนเคยคุ้นลุ้นด้วยช่วยมารัก
เรื่ออกหักรักมั่วอย่ากลัวหนา
พี่จะป่วยด้วยฤทธิ์พิษสุรา
ก็เพราะว่าคนดีหนีจากไกล


"มานพ"

ต่อกลอนกานท์ กับพี่ มีแต่วุ่น
คนเคยคุ้น นะนี่ พี่พูดได้
วกเข้าตัว ปวดหัว ซะกระไร
แนะนำให้ พี่ยา ไม่ว่าดี

จะเจ็บป่วย ด้วยพิษ สุราร้าย
ตามสบาย เลยหนาไม่ว่าพี่
ไม่รักตน ก็จนใจ หน่ายเต็มที
แล้วแต่ที่ ดวงจิต จะคิดทำ..

"สุนันยา"

[มานพ]

ต่อกลอนพี่ไม่วุ่นทำฉุนเฉียว
พี่รักเดียวจริงใจในงามขำ
พี่รับรองคนสวยด้วยถ้อยคำ
ไม่เคยยำน้องยาว่าไม่ดี

ยามเจ็บป่วยพึ่งพาได้อาศัย
จงมั่นใจได้เลยไม่เคยหนี
เข้าใจเถิดน้องจ๋าโปรดปรานี
รักของพี่มีให้ได้แค่เธอ

"มานพ"

[--ณัชชา--]

แอบมาดูพี่มานพตอนพบรัก
เพียรทายทักส่งจิตคิดเสมอ
เป็นคนเดิมหรือเปล่าเมื่อคราวเจอ
ยังพร่ำเพ้อถึงอยู่ไม่รู้คลาย

เคยอยู่เคียงเพียงครั้งยังไม่ลืม
ยังคงปลื้มไถ่ถามถึงความหมาย
คิดถึงเอยคิดถึงซึ้งมิวาย
หรือพี่หน่ายเบื่อหน้าน้องยาแล้ว

nacha

[ฤดีไพร]

พี่มานพพบรักมักหนีหาย
เพราะคล้ายคล้ายคนรักมักเข้าแถว
มาขอรักสมัครเล่นมาเป็นแนว
แต่กินแห้วมากนักรักไม่พอ

มาต่อกลอนอ้อนพี่คืนนี้หน่อย
น้องจะคอยว่าพี่นี้มาต่อ
ของณัชชาหรือเรยาต่างมารอ
หรือพี่ท้อไม่ถักสลักคำ

น้องเรยามาใหม่ใจยังสด
พี่อย่าอดใจไว้ไม่ถลำ
โปรดต่อกลอนของน้องถองลำนำ
น้องยังจำเรื่องพี่อย่างดีเลย

๑๑เรยา๑๑

เรยาขอโทษพี่ณัชชาด้วยนะคะที่ได้อ้างเอ่ยชื่อนะคะ ขออภัยที่พาดพิง

[มานพ]

ตอบน้องณัชชา

มาแอบดูพี่ชายอายจริงน้อง
มาแอบมองทำไมพี่ใจแป้ว
ก็คิดถึงมากนักรักเด็กแนว
ทำตาแป๋วแบบนี้น่าตีจัง

เพียรทายทักส่งจิตคิดเสมอ
คิดถึงเธอไม่ลืมปลื้มความหลัง
ยังพร่ำเพ้อถึงหนูอยู่ลำพัง
ใจยังหวังไม่เว้นเหมือนเช่นเคย

 

[มานพ]

ตอบน้องเรยา

มาต่อกลอนอ้อนพี่ดีใจนัก
น้องมาทักดีใจใคร่ขอเอ่ย
น้องเรยานามเพราะหนอทรามเชย
จะลงเอยด้วยรักสลักลง

จะเป็นใครจากไหนใหม่หรือสด
พี่ขออดใจไว้ไม่ลุ่มหลง
แม้น่ารักเพียงไรใจจำนง
ยังมั่นคงรักเก่าเฝ้ามานาน

 

[สุนันยา]

ต่อกลอนพี่ไม่วุ่นทำฉุนเฉียว
พี่รักเดียวจริงใจในงามขำ
พี่รับรองคนสวยด้วยถ้อยคำ
ไม่เคยยำน้องยาว่าไม่ดี

ยามเจ็บป่วยพึ่งพาได้อาศัย
จงมั่นใจได้เลยไม่เคยหนี
เข้าใจเถิดน้องจ๋าโปรดปรานี
รักของพี่มีให้ได้แค่เธอ

"มานพ"

ก็พี่หว่าน คำหวาน จนพาลวุ่น
กับคนคุ้น มิวาย ทำคล้ายเผลอ
หรือว่าเมา สุรา ถึงพาเบอล
ร้กจึงเผลอ เพ้อไป เหมือนไฟลาม

คงต้องใช้สายน้ำ ที่ฉ่ำไหล
ช่วยดับไฟ รักล้น จนเกินห้าม
ไม่ว่างเว้น รักพี่ ทุกที่ตาม
จะหาความ ให้น้อง หมองหรือไร..




"สุนันยา"