ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กระต่าย]

มีชีวิต..อยู่ไปวันๆ..อย่างไร้จุดหมาย
คงคล้ายคล้าย..คนเกือบจมน้ำ..อยู่รอมร่อ
ตะเกียกตะกาย..ให้มีชีวิต..เพื่อคนที่..." รอ "
เธอจะรู้บ้างหรือเปล่าหนอ..ว่า "เจ็บ"เหลือทน

เป็นได้เพียง..คนคั่นเวลา..คราเธอเหงา
หัวใจเปล่าๆ..ยอมให้เธอลงมีด..กรีดหลายหน
สุขบนความเจ็บช้ำ..แต่ไม่รู้ทำไม..ใจจึงทน
ความหมองหม่น..กลับเลือนหาย..เพียงได้ใกล้เธอ

ไยต้องเกิด..มาเพื่อรักเธอ..จนป่านนี้
รู้ตัวดี..ว่าถึงอย่างไร..ไม่อาจเสนอ
คนนอกสายตา..แต่ไม่เคยนอกใจ..รู้ไหมเธอ
ทนได้เสมอ..ทนเพื่อรอวันที่ได้..อยู่ในสายตา

[ดอกกระเจียว]

อยากรู้สึกว่ามีใครมารักเราเหมือนเธอรัก
โลกทั้งโลกมีร้อยล้านสำนักมิมุ่งหมาย
จะขอรักเธอ...รักเธอมิเสื่อมคลาย
เหมือนดั่งรักของน้องกระต่ายนี้สักคน


 




 

[แป้งน้ำ]

 

ฉันชอบมองท้องฟ้า
กลางค่ำคืนที่ดวงดารา . . . ส่องแสงริบหรี่
ชอบมองแสงระยิบระยับ . . . ของดาวประดับฟ้าราตรี
ฉันชอบเห็นโลกใบนี้ . .. เป็นช่วงราตรีประดับดาว

. . . . . . . . .

แล้วเธอรู้ไหม? . . ว่าทำไมฉันไม่อาจข่มตานอนได้สักที
ทั้งที่ควรนอนหลับฝันดี . .. ใต้ผ้าห่มผืนอุ่นกันหนาว
เหตุผลง่าย ~ ง่าย ก็เพราะใจมันวุ่นวาย . . . เวลาคิดถึงเธอทุกคราว
เป็นความคิดถึงที่ถูกผสมด้วยความรวดร้าว
เพราะความรักที่มอบไปมันสูญเปล่า . .. เหมือนแสงของดวงดาวถูกเมฆบัง

. . . . . . . . .

ฉันเหงา . . . ฉันเลยมองท้องฟ้า
อย่างน้อย . . ก็ยืนอยู่ใต้หลังคาโลกเดียวกันกับคนอีกฝั่ง
อยากเป็นคนถูกรัก . .. แต่กลับถูกมองอย่างชิงชัง
หรือทำดีทั้งชีวิตก็ไม่มีทาง . . . ได้เป็นคนของเธอ~*

[บ้านริมโขง]

อยากเป็นคนของฉันนั้นแสนยาก
แต่ละด่านลำบากฝากบอกหนา
ต้องผ่านพ่อและแม่- ป้าน้าอา
ต้องผ่านตาผ่านยายหลายประตู

สำหรับฉันไม่เป็นไรใครอยู่แล้ว
น้ำเพียงแก้วก็พร้อมยอมคุณหนู
จัดการได้โดยไวไม่ยกครู
อย่าหยามหลู่ว่าง่าย..ใช้ได้แล้ว

คงต้องรออีกนานได้สานรัก
กว่าจะหักใจผ่านนานจนแผ่ว
หากเร็วรี่ต้องหนีมีเรือแจว
ถ้าแน่แน่วแล้วฉัน..นั้นของเธอ.

สนุก ๆ นะครับ  อย่าซีเครียด 

[กระต่าย]

       
ชีวิตนี้เพื่อเธอ..หัวใจนั้นเพื่อ..รัก
เธอประจักษ์ ..มากแค่ไหน..ไม่เคยหวัง
เพียงแค่รอ..รอเพราะรู้เสมอ..เธอไม่คิดจริงจัง
หลายหลายครั้ง..ที่ต้องหลั่งน้ำตา..สมน้ำหน้าตัวเอง

เฝ้าหาเหตุผล..ไยต้องทน..คนอย่างเธอ
ใช่ว่าเผลอ..เพราะเธอวางตัวดี..มิได้ข่มเหง
เมื่อเธอคือคนเดียวที่คิดถึง..ฉันจึงปิดโอกาสตัวเอง
ไม่หวั่นเกรง.อาจต้องอยู่อย่างเดียวดาย..หากหมายรอ

เพราะหัวใจ..มิได้เสริมใย..ให้มีพลัง
อาจบางครั้ง..ที่เผลอหลั่งน้ำตา..คราใจท้อ
มีคนให้เลือก  ตั้งมากมาย..แต่ใจ..ยังรอ
เหตุผลเพียงพอ..เพราะเธอคือ.."คนที่ใช่"..ไม่อาจลืม