ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

..คิดถึง..

คิดถึง.....จึงออดอ้อน
จึงเว้าวอน ป้อนคำใส
คิดถึง....หนึ่งคนไกล
จึงฝากใจ.....ใส่ในคำ

คิดถึง.......จึงอาทร
จึงมาป้อน กลอนหวานฉ่ำ
คิดถึง.........จึงลำนำ
จึงมาย้ำ......พร่ำวาจา

คิดถึง......จึงเรียงร้อย
จึงฝากถ้อย คอยห่วงหา
คิดถึง........จึงฝากมา
จึงดึงฟ้า.....มาทักเธอ

คิดถึง.....จึงขีดเขียน
จึงวนเวียน เขียนเสนอ
คิดถึง.....จึงอยากเจอ
จึงพร่ำเพ้อ เหม่อทุกวัน

คิดถึง.....จึงถักทอ
จึงสานต่อ ขอส่งฝัน
คิดถึง....จึงแบ่งปัน
จึงรำพัน......ปันวจึ

คิดถึง......จึงห่วงใย
จึงถามไถ่ ไม่หลีกหนี
คิดถึง........จึงหวังดี
เพราะใจนี้...มีแต่เธอ

[สล่าผิน]

คิดถึง..จึงโหยหา
อยากจะมาอยู่เคียงใกล้
ไม่อยาก  จะจากไป
ทั้งห่วงใย ใจอาวรณ์

คิดถึง..จึงอยากพบ
อยากบรรจบพบขวัญอ่อน
อยู่ไกล ใจอาทร
จิตทุกข์ร้อน ตอนห่างตา

คิดถึง..จึงส่งสานส์
เขียนกลอนกานท์สานคำหา
จึงถัก อักษรา
ให้แก้วตา มาอ่านคำ

คิดถึง..จึงบอกกล่าว
เป็นเรื่องราวสาวคำย้ำ
แต่งกลอน ป้อนลำนำ
เฝ้าเพ้อพร่ำ คิดถึงเธอ

สล่าผิน

[Music]

คิดถึง...เป็นคำบอก
ที่ดูออก...ว่าแสร้งเพ้อ
จริงจัง...ต้องหวังเจอ
มาออเออ...ให้อบอวล

ปากหวาน....อยากสานรัก
แต่ไม่ยัก...จะคืนหวน
ใครกัน?....จะรัญจวน
กับกระบวน...แค่ครวญคำ

คิดถึง.....พิมพ์ง่ายง่าย
แม้ไม่ได้...รักด้วยซ้ำ
อย่าเหลิง....เริงระบำ
เก็บไว้จำ....น้ำคำชาย

[ปนิตา]

คิดถึง .......จึงพร่ำเพ้อ
คิดถึงเธอ...เพ้อไม่หาย
คิดถึง..........มิรู้คลาย
จึงฝากใจ....มาเว้าวอน

คิดถึง........จึงร้อนรุ่ม
ดังไฟสุม...รุมไหม้ขอน
คึงถึง......เจ้างามงอน
ใจคอยอ้อน..คิดถึงเธอ

คึดถึง.....จึงเหน็บหนาว
ใจวอนเว้า.อยากพบเจอ
คิดถึง..........ใจละเมอ
อยากพบเจอ..ทุกคืนวัน

คิดถึง.......จึงพร่ำเพ้อ
อยากพบเธอ.ดวงใจฉัน
คิดถึง.....จึงฝากจันทร์
ฝากคำฉัน....ไปหาเธอ

ฝากบอกเธอ..ฉันคิดถึง
คนคนหนึ่ง..คิดถึงเสมอ
แม้ยามฝัน....ยังละเมอ
ใจคอยเพ้อ..ทุกโมงยาม


     -ปนิตา-

 

[สะเลเต]

คิดถึง.....จึงทนเหงา
จึงนั่งเศร้าเขามองข้าม
คิดถึง.....จึงอยากตาม
จึงต้องปรามห้ามหทัย

คิดถึง.....จึงเหว่ว้า
จึงห่วงหาน้ำตาไหล
คิดถึง.....จึงอาลัย
จึงหวั่นใจบางใครลืม

--- สะเลเต ---

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ดาวน้อย.....ลอยเต็มฟ้า
ละลานตา พาเพลิดเพลิน
จันทร์จ๋า....อย่าพึ่งเมิน
เพราะฉันเขิน เกินกล่าวชม

แสงดาว........สกาวใส
เย้ายวนใจ.....ให้สุขสม
เมฆน้อย....ลอยตามลม
คว้ามาห่ม...บ่มคำกลอน

คิดถึง........จึงสลัก
จึงทายทัก...ถักอักษร
คิดถึง......จึงเว้าวอน
จึงออดอ้อน..ป้อนไมตรี

ฝากลม......บ่มคำถ้อย
ฝากดาวน้อย..ร้อยอีกที
ฝากรัก............ปักฤดี
ปักตรงนี้........ที่ใจคุณ

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

<a href="http://www.youtube.com/v/hmlTq97_sRQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/hmlTq97_sRQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ฝากใจใส่คำ  กล่าวย้ำคำเพ้อ
คิดถึงนะเธอ  เสมอทุกวัน

แค่กายที่ห่าง  แค่ทางเท่านั้น
แต่ใจยึดมั่น  ผูกพันสัญญา

คิดถึงกันไหม  เผยใจเถิดหนา
คิดถึงขวัญตา  ห่วงหาห่วงใย

มองฟ้าครานี้  ฤดีหวั่นไหว
คิดถึงคนไกล  อยู่ไหนนะเออ

[ไม่รู้ใจ]

ดุจดาวพราวฟ้า
พริบพร่าเสมอ
หวังพบสบเจอ
ไม่เหม่อคอยนาน

คิดถึงเมื่อไหร่
ฝากใจพร่ำขาน
สู่ห้วงดวงมาน
เวียนผ่านย้อนคืน

เพียงสองเรามั่น
มิผันเป็นอื่น
สุขสมรมย์รื่น
เคียงชื่นหทัย

ไม่รู้ใจ

[~ploy pim~]

        

<a href="http://www.youtube.com/v/IzmRWOgWB6w&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/IzmRWOgWB6w&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

แทนความคิดถึง)

                           อยากขอโทษ โปรดตอบ ข้อความนั้น
                            เยื่อใยพลัน ห่างหาย กลายเป็นศูนย์
                                      นับแต่นี้ เหลือเรา เฝ้าอาดูร 
                                     ทวีคูณ "คิดถึง"  ตราตรึงใจ
                                            ~ploy pim~
                                   

[สล่าผิน]

คิดถึงเขา เขาไม่ใส่ใจรู้
น่าเอ็นดู ยิ่งล้ำเขาทำได้
นี่แหละหนอ ความรักมักทุกข์ใจ
เฝ้าคิดถึงคนไกลไร้ตัวตน

หากคิดถึงจงคิดถึงถึงที่สุด
มันจงหยุดในยามความสับสน
เข้ามาเยี่ยมมาเยือนเตือนกมล
ทุกทุกคนจะรู้อยู่อย่างไร

รัก คิดถึงจึงคู่อยู่อย่างนี้
หากใครมีความรักที่ฝักใฝ่
หากเรานี้ตัดรักตัดเหยื่อใย
เราก็ไม่ต้องทุกข์มาคลุกจินต์

สล่าผิน

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ด้วยคิดถึง จึงถาม ตามทายทัก
ด้วยคิดถึง จึงถัก ปักอักษร
ด้วยคิดถึง จึงหวง ห่วงอาทร
ด้วยคิดถึง จึงอ้อน ป้อนกวี

เพราะคิดถึง จึงสร้าง วางคำถ้อย
เพราะคิดถึง จึงร้อย คอยตรงนี้
เพราะคิดถึง จึงทัก ปักไมตรี
เพราะคิดถึง จึงมี วจีคม

ด้วยคิดถึง ดึงฟ้า มาสลัก
ด้วยคิดถึง ดึงรัก ถักผสม
ด้วยคิดถึง ดึงดาว กล่าวชื่นชม
ด้วยคิดถึง ดึงลม ผสมคำ

เพราะคิดถึง จึงถาม ตามเว้าวอน
เพราะคิดถึง จึงป้อน กลอนหวานฉ่ำ
เพราะคิดถึง จึงหยอก บอกประจำ
เพราะคิดถึง จึงย้ำ คำห่วงใย

ด้วยคิดถึง ดึงถ้อย คอยเติมฝัน
ด้วยคิดถึง ดึงจันทร์ ปันคำใส
ด้วยคิดถึง ดึงเมฆ เสกอุ่นไอ
ด้วยคิดถึง ดึงใจ ไว้คอยเธอ

เพราะคิดถึง จึงเย้า เฝ้าขีดเขียน
เพราะคิดถึง จึงเวียน เขียนเสนอ
เพราะคิดถึง จึงส่ง คงละเมอ
เพราะคิดถึง จึงเพ้อ เสนอกลอน

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

สำนวนที่ ๑
คิดถึง จึงเอ่ย เปิดเผยคำถ้อย
คิดถึงจึงร้อย รอคอยเรื่อยมา

คิดถึงจึงบอก ไม่หลอกดอกหนา
คิดถึงขวัญตา ห่วงหาห่วงใย

คิดถึงจึงทัก เก็บรักมาให้
คิดถึงคนไกล อยู่ไหนนะเออ

คิดถึงจึงเขียน แวะเวียนเสนอ
คิดถึงนะเธอ ใช่เหม่อเพ้อคำ

.............................................

สำนวนที่ ๒
คิดถึงจึงส่ง เธอคงเก็บไว้
คิดถึงจึงใส่  อยู่ในวจี

คิดถึงจึงเพ้อ เสนอมานี่
คิดถึงคนดี คนที่ไกลตา

คิดถึงจึงร้อย คำถ้อยภาษา
คิดถึงทุกครา เวลาไกลกัน

คิดถึงจึงป้อน บทกลอนแห่งฝัน
คิดถึงจึงปัน สุขสันต์นะเธอ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

คิดถึงไหมหนอ .. พ่อตัวดี
คิดถึงไหมพี่ .. มีเสนอ
คิดถึงกันไหม .. ให้ละเมอ
คิดถึงนะเออ .. เพ้อบอกไป

คิดถึงสักนิด .. คิดสักหน่อย
คิดถึงสักน้อย .. คอยหวั่นไหว
คิดถึงทุกครั้ง .. ยังร่ำไร
คิดถึงดวงใจ .. ใฝ่อารมณ์

คิดถึงกับบ้าง .. บางเวลา
คิดถึงไหมหนา .. พาสุขสม
คิดถึงกันนิด .. จิตภิรมย์
คิดถึงจ่อมจม .. มันขมใจ

พระอาทิตย์อัสดง

คุงนัทมาแย้วหรอคิดถึงจังเลย หุหุหุ ระวังแฟนคลับด้วยนะ ^^

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

สำนวนที่ ๓

คิดถึงทุกครา เธอจ๋าอยู่ไหน
คิดถึงคนไกล เมื่อไหร่ได้เจอ

คิดถึงทุกคืน แม้ตื่นยังเพ้อ
คิดถึงนะเออ รอเธอเท่านั้น

คิดถึงแต่เจ้า จนเอาไปฝัน
คิดถึงทุกวัน รำพันบทกลอน

คิดถึงเธอมาก จึงฝากอักษร
คิดถึงทุกตอน จึงอ้อนทุกคำ

..........................

สำนวนที่ ๔

คิดถึงอย่างเก่า แม้เขาไม่สน
คิดถึงไม่บ่น อดทนเฝ้ารอ

คิดถึงไม่สร่าง ยังสร้างสรรค์ต่อ
คิดถึงก็พอ ไม่ขอมากเกิน
 
คิดถึงจึงฝาก ไม่มากเพราะเขิน
คิดถึงจึงเชิญ มาเดินร่วมทาง

คิดถึงเธอนะ แม้จะไกลห่าง
คิดถึงน้องนาง  ไม่จางจากใจ

[ไม่รู้ใจ]

ร้อยคำฉ่ำหวาน
จดจารกานท์ใส
น้อมเหนี่ยวห่วงใย
มั่นในไมตรี

หมายเพียงเคียงข้าง
มิห่างร้างหนี
เอื้อนเอ่ยวจี
หวังดีให้เธอ

ขอบคุณมิ่งมิตร
ปลอบจิตเสมอ
น้ำใจบำเรอ
ล้นเอ่ออาทร

ไม่รู้ใจ

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

นานแล้วไม่ร้อย คำถ้อยอักษร
เธอจ๋ารอก่อน อย่างอนล่ะกัน

นานแล้วไม่เอ่ย ทรามเชยอย่าหวั่น
คิดถึงทุกวัน และฝันทุกที

นานแล้วไม่แวะ กระแซะเซ้าซี้
วอนวอนคนดี ปราณีสักคน

นานแล้วไม่มา แก้วตาอย่าบ่น
งานงานมากล้น ก็จนนี่เธอ

นานแล้วไม่ทัก แต่รักเสมอ
ห่วงห่วงนะเออ อย่าเผลอเปลี่ยนใจ

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ยังคิดถึงเธอ

๐ ยังเรียงรักปักถ้อย.......คำหวาน
เวียนแต่งโคลงโยงสาน....ชิดใกล้
เขียนออกบอกคำกานท์....หวังว่า
ถ้อยที่สร้างวางไว้.......จะซึ้งอ่อนโยน

๐ ยังโอนและส่งให้.......ทุกที
ร้อยอุ่นไอไมตรี..........ฝากเจ้า
คอยตอบมอบวจี.........หวานนัก..นาแม่
เพ้อจัดมัดมาเย้า........ อย่าเศร้านะเธอ

๐ ยังเพ้อยังอ่อนล้า....เดียวดาย
คิดต่อเสียงเรียงราย....ปักป้อน
ถึงไกลไม่หนีหาย.......เวียนถัก..รักเอย
เธอจะหนาวจะร้อน....เอ่ยอ้อนเอาใจ

๐ ยังห่วงใยแต่เจ้า......คอยฝัน
เหม่อทุกคืนทุกวัน......เช่นนี้
เพ้อคำพร่ำรำพัน........คอยบอก
คำหยอกเย้าเซ้าซี้......ที่อ้างวางโยง

........สรุป.........
ยังเวียนเขียนถ้อย
ยังร้อยคอยเพ้อ
ยังคิดถึงเธอ
ยังเหม่อเพ้อคำ


ปล.เป็นโคลงชุดแรกที่ผมหัดแต่งโปรดชี้แนะด้วยเด้อครับ...

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

โคลงวันสงกรานต์

๐ ถึงปีใหม่อีกแล้ว.......กานดา
คงเปียกกันอีกครา.......เช่นนี้
ฝนร่วงหล่นลงมา........คงฉ่ำ..นะแม่
ขับรถหลายพันลี้......อยากให้ปลอดภัย

๐ เที่ยวที่ไหนพี่น้อง.....สามวัน
เที่ยวที่ใดไหนกัน........เอ่ยไว้
หากว่าสนุกสุขสันต์......วานตอบ..บอกนา
ทางจะไกลหรือใกล้......พบได้ไม่หลง

๐ วันสงกรานต์แดดร้อน..แขนดำ
ขอฝากโคลงโยงคำ..........บ่นบ้าง
ยามเย็นเล่นร้องรำ........แสนสุข..สนุกเฮย
เขาจัดเขาสรรค์สร้าง......ทุกครั้งดั่งฝัน

๐ วันสงกรานต์เล่นน้ำ..จนหนาว
เดินท่องเที่ยวเกี้ยวสาว.....ปะแป้ง
ขับรถรถติดยาว.............ยิ่งนัก นะแม่
ขากลับสาวรุมแกล้ง.....จับแก้มแต้มทา

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

โคลงฉันมันไม่หวาน

๐ โคลงฉันมันอ่อนด้อย..คำหวาน
จึงเร่งหัดจัดสาน.............หากแม้
โคลงนี้จะละลาน..........และซ่าน..ใจแม่
เขียนต่อไม่ท้อแท้..........ปรับแก้ให้ดี

๐ ถึงวจีของพี่นี้.............ขมนัก
เพราะว่าใจใฝ่รัก............จักสู้
เขียนตรงส่งมาทัก.........ยากอยู่..นะแม่
เขียนออกบอกให้รู้.........ยอดชู้คู่ใจ

๐ เพราะห่วงใยแต่น้อง.....คนงาม
ห่วงอยู่ทุกทุกยาม...........นะเจ้า
เพราะไกลห่างจึงตาม.....คอยสอบ..ถามนา
ก็รักมันรุมเร้า................ไม่รู้ทำไง

๐ ขีดเขียนให้เช่นนี้..........ทุกครา
เวียนออดอ้อนป้อนมา.......มอบให้
ฝากเดือนเคลื่อนคล้อยหา..มาแนบ..ชิดนา
ฝากรักเก็บเหน็บใกล้........ฝากไว้ที่เธอ

[เนิน จำราย]

  พบทุกข์ล่วงผ่านได้    ต้องเพียร พ่อเอย
รักหล่อนจงขยันเขียน   อย่าข้อง
อักษรต่อสลับเวียน        เพลงเก่า เรื่อยนา
คราหล่อนช้ำปกป้อง    อย่าได้ละเลย

เนิน จำราย