ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

เวลาล่วงเลยไปในไม่ช้า
เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าซื้อมาใหม่
ใส่ประตูลงกลอนก่อนถอนใจ
พร้อมก้าวไปข้างนอก, รถออกแล้ว

ร่ำลางานหนักหนามาสาหัส
ขึ้นรสบัสที่รอต่อเป็นแถว
จนอยากเดินเกินคิดติดเป็นแนว
สายลมแผ่วแว่วลึก, สำนึกดัง

รับรู้ได้ทันทีไม่กี่ก้าว
ตาวับวาวคำนึงถึงความหลัง
สงบที่หัวใจในภวังค์
แต่ก็อาจพ่ายพัง, อยู่ครั้งคราว

เมื่อได้เห็นหลังคาดีมาหน่อย
บางคนคอยแทบตายจนคลายหนาว
ในคืนที่แอบแฝงของแสงดาว
สู่ห้วงหาวศรัทธา, กลับมาเยือน

ได้เห็นข้าวใกล้ร่วงออกรวงใหญ่
เห็นน้ำใจไหลนองของผองเพื่อน
เห็นคืนวันผันผ่านของบ้านเรือน
ไม่ลบเลือนความหวัง, อย่างตั้งใจ

นึกถึงการกลับมาในครานี้
นานหลายปีกี่วันที่ฝันใฝ่
เก็บเสื้อผ้าลงพับแล้วกลับไป
เพื่อจะตื่นขึ้นใหม่, ในบ้านเรา.


 

..ใกล้วันหยุดแล้ว..กลับบ้านกันโดย ปลอดภัยนะครับ! ...

[อัศจรรย์จิต]

กลับคืนต้นหวังแรกก่อนแยกจาก
หยิบของฝากจากใจใส่กระเป๋า
นึกถึงหน้าคนรอรีบห่อเอา
ยิ้มกับเงากระจกทุบอกดัง

จากคนไกลบ้านเก่ามาเนาเนิ่น
หอบฝันเดินทางไกลด้วยใจหวัง
ปะทุความหวงห่วงโอ้รวงรัง
เผชิญฝั่งเมืองหลวง....เหมือนลวงกล

ทิวตาลทาบแสงทองส่องสาดเฉียง
แว่วยินเสียงเอี้ยงปัดสะบัดขน
เหมือนต้อนรับกับข่าวสาวนาจน
จะเวียนวนคืนสู่อยู่บ้านนา

[--ณัชชา--]

นานเท่าไรแล้วเราไม่เข้าบ้าน
ทำแต่งานเช้าเย็นแทบเป็นบ้า
เหนื่อยหนักแล้วสุดท้อทรมา
เข้าพรรษาคราวนี้จะรี่ไป

มีคำสั่งเมื่อเย็นเป็นเวรฉัน
เขายืนยันคุกคามห้ามไปไหน
เซ็นต์รับทราบคำสั่งอย่างจำใจ
ขึ้น ผอ ออ เมื่อไหร่ได้เห็นกัน

-------------

[ดาว อาชาไนย]

กลับมาแล้วคนดีสุดที่รัก
กลับมาพักแนบในใจเธอเสมอ
หอมดอกแก้วเย้ายวนชวนละเมอ
ยังพร่ำเพ้อว่ากลิ่นเนื้อเมื่อยามดอม

ดอกแก่วบานทักทายในการกลับ
คอยต้อนรับอบอวลมาหวนหอม
แดดอุ่นถึงหัวใจไล่ตรมตรอม
ทุกสิ่งพร้อมเพรียกขานการกลับมา

ขอยินเพียงเสียงทักรักเรียกร้อง
จะรีบท่องลัดทุ่งมุ่งมาหา
เด็ดดอกแก้วยามยากฝากขวัญตา
มอบคนน่ารักซึ่งคิดถึงกัน

[..กุสุมา..]

**ไม่อยากกลับบ้าน**
อย่าพบอย่าพานพวกมารผจญต้องทนวิบาก
รักกันแล้วจากพรากกันเหมือนตายหน่ายหนี
เกลียดกลัวจนตาย ขอสาปมารร้ายชีวี
พ้นไปเสียทีไม่มีกรรมเวร

คนเดียวมีสามหัวใจครอบครอง รักปองไม่จริง
รักเผื่อเลือกทิ้งนี่คนอะไร
ผ่านความโสมม สังคมยุคใหม่
เหลียวหาหัวใจแน่นอนไม่มี

สาปแล้วไม่ขอรักใครใฝ่ปอง
คิดครองเป็นคู่ทุกวันนี้อยู่กล้ำกลืนน้ำตา...ตกใน
เกิดมามีมารเฝ้าแต่ประหารดวงใจ
ช้ำจิตคิดไปหมองไหม้ทุกข์ตรม

กรวดน้ำคว่ำขัน รักกันชาติเดียวร้างเกลียวสวาท
หัวใจแทบขาดพลาดความหวังเคย...ชื่นชม
เจ็บจำไปนานเพราะเชื่อคำหวานภิรมย์
รักจึงระทมทุกข์ตรมทรวงใน

<a href="http://www.youtube.com/v/6kbY_ZXH5mc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/6kbY_ZXH5mc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[--ณัชชา--]

กลอนพี่โบว์ คุ้นคุ้นอ่ะ

...........

[อเนก_ตะวันออก]

ตั่งเเต่ก่อนตอนออกมาไม่หวลคิด
เพราะทำผิดจึงหนีมาอยู่อาศัย
พอหมดเงินหมดตัวหมดหัวใจ
จึกกลับไปพึ่งใบบุญไออุ่นฆราemo_85

[ดาวระดา]

กลับมาชมชบาบานลานห่อรัก
คือแหล่งหลักพักพิงอิงอาศัย
คือภาพเงาเนานอนก่อนเยาว์วัย
คือที่ให้ไออุ่นอาบกรุ่นกาย

มะนาวโน้มกิ่งดกขึ้นปกขิง
นี่คือสิ่งยืนยันวันผ่านผาย
จากต้นกล้าห้าใบ.....ปลูกให้ยาย
ความแหนงหน่ายตอนนั้นฉันจดจำ

ปลูกมะนาวคราวนั้นเหมือนบังคับ
เพียงรู้รับคับคร้านต่อต้านร่ำ
ถึงวันนี้วันกลับอยากกลับคำ
ไม่บ่นพร่ำรำพันแม้คำเดียว....

เรื่องเดียวกันไหมเนี่ย....งง
ดาวระดา

[รพีกาญจน์]

หลานหลาน

ซ้ายเรียกตา ขวาเรียกปู่ อยู่อึงอื้อ
บ้างจับมือ บ้างถือแขน แล่นหน้าหลัง
หลานสี่คน ซนเหมือนลิง วิ่งปึงปัง
น่าหยิกจัง นั่งนอนตัก ทักย่ายาย

เจ้าคนโต โผหน้า เข้าหาเน็ต
เล่นแซทเซด เพื่อนจิต มิตรสหาย
เจ้าคนรอง จ้องการ์ตูน อุลตร้าฟลาย
จำแลงกาย ขยายร่าง ล้างหมู่มาร

เจ้าคนเล็ก เช็คตู้เย็น เฟ้นขนม
เปิดพัดลม ชมหนัง ฟังเพลงหวาน
เจ้าคนกลาง ล้างถ้วย ช่วยเช็ดจาน
ง่วนกับงาน การครัว มั่วฟืนไฟ
.................................

ลูกชาย-หญิง-เขย-สะใภ้

สี่ล้อแดง แยงหยอก ออกทะลึ่ง
ชูเบอร์หนึ่ง พึงชูฮก นายกฯใหม่
ลูกคนกลาง วางโน้ตบุ๊ค ขลุกกลอนไทย
พูดอะไร ไม่แล เล่นแต่คอม

เจ้าขี้บ่น คนโต ทำโลตัส
เธอถนัด งัดขายแต่ กาแฟผอม
เจ้าตำรวจ อวดศักดิ์ศรี ชาตินี้ยอม
กายใจพร้อม เพื่อชาติ ศาสน์ ราชัน

คนเล็กสุด พูดคุย ลุยสปอร์ต
เสียงฉอดฉอด ปืนใหญ่ ทีมในฝัน
ครูรังษี มีเฉิ่ม มวยเดิมพัน
ชอบแข่งขัน ทุกชนิด เป็นจิตใจ
............................

แสนสุขสันต์ เข้าพรรษา เวียนมาถึง
รวมเป็นหนึ่ง อีกรอบ ครอบครัวใหญ่
ประจักษ์แจ้ง แฝงละมุน กรุ่นกลิ่นไอ
รักรวมใจ สุดขั้ว ชั่วนิรันดร์

รพีกาญจน์ 59

[--ณัชชา--]

แสนสุขสันต์ เข้าพรรษา เวียนมาถึง
รวมเป็นหนึ่ง อีกรอบ ครอบครัวใหญ่
ประจักษ์แจ้ง แฝงละมุน กรุ่นกลิ่นไอ
รักรวมใจ สุดขั้ว ชั่วนิรันดร์

รพีกาญจน์ 59

แสนโศกเศร้าเข้าพรรษาเวียนมาถึง

นั่งรำพึงสติแตกแผนกศัลย์

หัวใจท้อรันทดรอหมดวัน

ถึงคราวนั้นออกเวรเผ่นแน่เรา
natcha

[สล่าผิน]

แสนสุขสันต์ เข้าพรรษา เวียนมาถึง
รวมเป็นหนึ่ง อีกรอบ ครอบครัวใหญ่
ประจักษ์แจ้ง แฝงละมุน กรุ่นกลิ่นไอ
รักรวมใจ สุดขั้ว ชั่วนิรันดร์

รพีกาญจน์ 59

แสนโศกเศร้าเข้าพรรษาเวียนมาถึง

นั่งรำพึงสติแตกแผนกศัลย์

หัวใจท้อรันทดรอหมดวัน

ถึงคราวนั้นออกเวรเผ่นแน่เรา
natcha

น่าเห็นใจจริงหนออย่าท้อนะ
มีพุทธะในใจอย่าได้เศร้า
ทนสู้งานผ่านไปไม่นานเนา
เธอจงเอาพระธรรมมาคำจินต์

โทรหาแม่หาน้องและผองเพื่อน
โทรไปเยือนเหมือนใจใฝ่ถวิล
ที่อยากกลับคืนไปในแดนดิน
กลับสู่ถิ่นบ้านเกิดกำเนิดกาย

สล่าผิน