ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

แดดอ่อนอ่อนตอนส่องต้องกายนี้
อบอุ่นมีมาให้ได้สัมผัส
หากจะเปรียบเทียบไอรักจักเด่นชัด
อุ่นไอรักนั้นจัดรัดตรึงใจ

อ่อนละมุนคุ้นกายคล้ายหลับฝัน
ดั่งสวรรค์ตรึงจิตคิดหลงใหล
อุ่นไอรักช่างอุ่นกว่าอุ่นใด
ฉันจะไม่เฉยชา รักษารัก

ก่อนตัวฉันแสนเศร้าและเปล่าเปลี่ยว
อยู่โดดเดี่ยวเช้ายันค่ำช้ำใจหนัก
เจอไออุ่นกรุ่นใจให้สุขนัก
เธอมอบภักดีให้ได้อุ่นทรวง

จะดูแลอย่างดีอย่างที่สุด
จะไม่หยุดไม่เลิกลาอย่าได้ห่วง
จะไม่ทำให้เสียใจใดทั้งปวง
เพราะติดบ่วงหัวใจไออุ่นรัก

สล่าผิน

[คอนพูธน]

เติมอุ่น
หวานละมุนนวลละไมใจประจักษ์
หอมหอมหลงหลงหนอหลงยิ่งนัก
จึงสลักคำพิไล..ไปบอกเธอ

เติมอุ่น
ฝากคุณ..จึงเสกคำนำเสนอ
สานสร้อยรักถักเรียงคงเพียงเพ้อ
คิดถึงเสมอคงมั่น..นิรันดร
                           คอนพูทน

[ดาวระดา]

หนึ่งคำอาบอุ่นอำนวยหนออวยโอบ
เหมือนความโลภกลางใจไม่ผายผ่อน
อยากได้คำเติมซ้ำย้ำอีกตอน
เหมือนไอร้อนแผดเผาไม่เพลาพลาง

ด้วยอุ่นนักจักจารผ่านคำหวาน
ช่อคำสานถักทอมาก่อร่าง
คือแรงใจร้อยชิดด้วยฤทธิ์วาง
ขัดความหมางว่างหมดด้วยรสคำ


สวัสดีครับ พี่ชาย ดีใจที่พบกันที่นี่ ไว้ว่างๆโทรหานะครับ

คิดถึงพี่ชาย (ครูกลอนคนนี้เสมอครับ)

จากน้องชายดาวระดา

[นพตุลาทิตย์]

อุ่นไอรักถักประสานซ่านไออุ่น
ซ่อนละมุนกรุ่นกลิ่นระรินซ่อน
กลอนระทวยรวยร่ำฉ่ำคำกลอน
พรมระร่อนอ่อนไอฤทัยพรม

ร่ายพัดผ่านซ่านทรวงละล่วงร่าย
ขมสลายมลายร่วงบ่วงรักขม
ชมอุ่นอ้อมชอมชื่นระรื่นชม
ไอภิรมย์พรมพร่างสร่างโศกไอ

ตุลาทิตย์

[สล่าผิน]

เติมอุ่น
หวานละมุนนวลละไมใจประจักษ์
หอมหอมหลงหลงหนอหลงยิ่งนัก
จึงสลักคำพิไล..ไปบอกเธอ

เติมอุ่น
ฝากคุณ..จึงเสกคำนำเสนอ
สานสร้อยรักถักเรียงคงเพียงเพ้อ
คิดถึงเสมอคงมั่น..นิรันดร
                           คอนพูทน


แสนอุ่นใจได้เธอเจอเรื่องรัก
อุ่นใจนักมิคลายมิถ่ายถอน
อุ่นทรวงยิ่งหญิงให้ไม่สั่นคลอน
แม้ยามนอนไม่ห่มผ้าพาอุ่นใจ

ขอบคุณนักรักนี้ที่เธอมอบ
ฉันจะตอบด้วยรักไม่ผลักไส
จะขออยู่คู่เคียงตลอดไป
และจะไม่ให้เหน็บเจ็บฤดี

[สะเลเต]

อุ่นไอรักรอฉันวันกลับบ้าน
หวังวันศุกร์เสร็จงาน...บึ่งกรุงศรี
เข้าพรรษาสี่วันนั้นแสนดี
ไปหาพี่ผองเพื่อนเยือนบ้านพลัน

คิดถึงอาลุงน้าป้ายายปู่
เคยเฝ้าเลี้ยงอุ้มชูดูแลฉัน
คิดถึงตักเตี่ยมากอยากเร่งวัน
อ้อมกอดแม่เท่านั้น...ฉันต้องการ
 

--- สะเลเต ---

[สล่าผิน]

อุ่นไอรักรอฉันวันกลับบ้าน
หวังวันศุกร์เสร็จงาน...บึ่งกรุงศรี
เข้าพรรษาสี่วันนั้นแสนดี
ไปหาพี่ผองเพื่อนเยือนบ้านพลัน

คิดถึงอาลุงน้าป้ายายปู่
เคยเฝ้าเลี้ยงอุ้มชูดูแลฉัน
คิดถึงตักเตี่ยมากอยากเร่งวัน
อ้อมกอดแม่เท่านั้น...ฉันต้องการ
 

--- สะเลเต ---

อุ่นไอรักรอไปฉันไม่กลับ
คนรอรับไม่เห็นเช่นกล่าวขาน
เพราะต้องทนตรากตรำไปทำงาน
คงจะอานคราวนี้สุดชีช้ำ

ฝากทำบุญให้ด้วยช่วยกันหน่อย
ฉันจะคอยรับกุศลจนเช้าค่ำ
ชีวิตของฉันนี้มันมีกรรม
หัวทิ่มตำอยู่กับงานแทบคลานแล้ว

natcha

งานก็ทำให้คุณได้อุ่นได้
กระเป๋าไง ได้เพลินเงินไม่แผ่ว
อยู่กับงานอุ่นเงินเพลินตามแนว
อย่ารีบแจวยังสาวคราวทำงาน

ทนเอานะณัชชาอย่าท้อนะ
สล่าจะส่งใจให้ห้าวหาญ
ให้สู้ต่อก่อร่างสร้างประสบการณ์
อย่าได้คลานกลับบ้านงานสำคัญ

สะเลเตกลับบ้านสำราญจิต
เฝ้าแต่คิดหนุนตักเตี่ยเสียแล้วนั่น
เข้าพรรษาป้าอามารับพลัน
คงสุขสันต์กรุงเก่าลำเนาเดิม

คงเอาเทียนถวายไปภายหน้า
ได้ปัญญาจ้าใสได้รู้เพิ่ม
เหมือนแสงเทียนส่องทางสว่างเติม
บุญช่วยเสริมส่งให้ได้แสงธรรม

สล่าผิน
ไปวัดด้วยคนนะสะเลเต แต่คนละที่ อิอิ

[robozo]

ขาดไอรักมักคราวเหน็บหนาวจิต
หาได้ชิดนิดแนบแอบข้างไหน
ต้องไร้คู่อยู่เดียวเปลี่ยวดวงใจ
ไม่เห็นใครทำไมไร้คนเอา

กลับมาบ้านย่านนี้มีให้คิด
คงจะผิดติดอยู่ผู้คอยเฝ้า
จะไปหารักใดใครให้เนา
โอ้ตัวเราเมามัวกลัวไม่มี

คงลืมไปใครเล่าเฝ้าแต่รัก
ไม่ประจักษ์รักแม่ไม่แบ่งสี
ทำอะไรให้เราเอาสิ่งดี
บ่ เคยมีที่ท่านนั้นไม่แล

ไอรักหนอขอรักที่แน่แท้
คือรักแม่ไม่แปรแท้แยแส
แม้โลกเปลี่ยนเกรียนไปไม่อาจแก้
เพราะรักแท้ของแม่ซิแน่นอน

อุ่นไอรักของแม่แน่แท้สุข
ไร้ซึ่งทุกข์อันใดใครสั่งสอน
มีแต่ความหวังดีนี้ทุกตอน
พอนึกย้อนร้อนแร่นำ้ตาริน

[สล่าผิน]

ขาดไอรักมักคราวเหน็บหนาวจิต
หาได้ชิดนิดแนบแอบข้างไหน
ต้องไร้คู่อยู่เดียวเปลี่ยวดวงใจ
ไม่เห็นใครทำไมไร้คนเอา

กลับมาบ้านย่านนี้มีให้คิด
คงจะผิดติดอยู่ผู้คอยเฝ้า
จะไปหารักใดใครให้เนา
โอ้ตัวเราเมามัวกลัวไม่มี

คงลืมไปใครเล่าเฝ้าแต่รัก
ไม่ประจักษ์รักแม่ไม่แบ่งสี
ทำอะไรให้เราเอาสิ่งดี
บ่ เคยมีที่ท่านนั้นไม่แล

ไอรักหนอขอรักที่แน่แท้
คือรักแม่ไม่แปรแท้แยแส
แม้โลกเปลี่ยนเกรียนไปไม่อาจแก้
เพราะรักแท้ของแม่ซิแน่นอน

อุ่นไอรักของแม่แน่แท้สุข
ไร้ซึ่งทุกข์อันใดใครสั่งสอน
มีแต่ความหวังดีนี้ทุกตอน
พอนึกย้อนร้อนแร่น้ำตาริน

robozo

อุ่นไอรักมักทำให้ฉ่ำชื่น
ความขมขื่นหายไปจากใจสิ้น
เพราะไอรักมักละมุนอุ่นในจินต์
จึงถวิลร่ำหาคว้าไอรัก

ทุกชีวิตคิดคว้าหาไออุ่น
เพื่อกระตุ้นหัวใจไว้เป็นหลัก
ได้ไออุ่นดุนใจให้สุขนัก
เราจึงมักไขว่คว้าหาอุ่นไอ

สล่าผิน

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

อุ่นใจ...
กอดเธอในวันนี้กอดให้หนำ
ใจจ่อใจจ่อจิตให้จดจำ
กี่คืนค่ำอุ่นคงมิหลงคลาย

อุ่นไอรัก...
สมานสมัครมวลมิ่งอ้อยอิ่งหมาย
คือรสล้ำอำมฤตวิจิตรราย
หล้าฟ้าอายอกอุ่นและกรุ่นอร

กามนิต
๑๑ ก.ค.๕๔

ใจอุ่น...
ยังคงกรุ่นอุ่นไอใคร่ออดอ้อน
ใจสื่อใจในจิตชิดเว้าวอน
คืนเร่าร้อนป้อนคำให้หนำใจ

อบอุ่นรัก...
ขอสมัครภักดีมิหวั่นไหว
แนบแผ่นฟ้าผืนน้ำนภาลัย
มอบดวงใจดวงนี้เพียงพี่ชาย

พระอาทิตย์อัสดง
 

[สล่าผิน]

อุ่นใจ...
กอดเธอในวันนี้กอดให้หนำ
ใจจ่อใจจ่อจิตให้จดจำ
กี่คืนค่ำอุ่นคงมิหลงคลาย

อุ่นไอรัก...
สมานสมัครมวลมิ่งอ้อยอิ่งหมาย
คือรสล้ำอำมฤตวิจิตรราย
หล้าฟ้าอายอกอุ่นและกรุ่นอร

กามนิต
๑๑ ก.ค.๕๔

ใจอุ่น...
ยังคงกรุ่นอุ่นไอใคร่ออดอ้อน
ใจสื่อใจในจิตชิดเว้าวอน
คืนเร่าร้อนป้อนคำให้หนำใจ

อบอุ่นรัก...
ขอสมัครภักดีมิหวั่นไหว
แนบแผ่นฟ้าผืนน้ำนภาลัย
มอบดวงใจดวงนี้เพียงพี่ชาย

พระอาทิตย์อัสดง
 

ไออุ่น..
แสนละมุนทรวงในสุขใจหลาย
จิตละมุนละไมใจสบาย
ทุกข์จางหายเพราะไออุ่นที่กรุ่นทรวง

อุ่นใจ..
จะสุขใดไหนเสมอเธอคอยห่วง
แสนสุขใจเธอบอกไม่หลอกลวง
จึงเป็นช่วงอุ่นใจจากไอรัก..

สล่าผิน