ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เมฆา...]

๐ บาง..ระกำ ๐

๐ คลี่น้ำตา ตากแดด วันแผดจ้า
หวังโลกา..ดูดกลืนความขื่นขม
ที่ปนเปื้อน..เหมือนต้องละอองตรม
รวมสะสมหลั่งมา..คราคร่ำครวญ

๐ ที่หล่ะหยดจรดหมึกจารึกไว้
ยามร้องไห้โอดโอยแลโหยหวน
คนใจดำทำพิษจิตก่อกวน
มาแสร้งชวน..ให้รัก..แล้วหักลา

๐ หลงดีใจให้หมด..มิทดเก็บ
ลืมเผื่อเจ็บ..เผื่อตรม..สมน้ำหน้า
เมื่อเธอเผยธาตุแท้..แปรออกมา
มันก็แสบเกินกว่า...รักษาทัน

๐ ประคองร่างคว้างเคว้งละเลงปลัก
แช่ตัวหมักโคลนหมอกพอกดินขวัญ
ป้องริ้นเหลือบเขมือบซ้ำ..ทำร้ายกัน
ให้ยิ่งสั่นหวั่นไหวใน..ภวังค์

๐ จนเวลาผ่านเลือนเคลื่อนช้าช้า
รอยแผลอาบคราบน้ำตา..คราสิ้นหวัง
ก็ค่อยค่อยเหือดหายละลายกรัง
ไม่ท่วมขังเหมือนก่อน..เริ่มอ่อนจาง

๐ พอรับได้..ในช้ำอันทำพิษ
ภาวนาปล่อยจิตมิคิดขวาง
หวังสายัณห์ รักษานำพาทาง
หลุดพ้นบาง..ระกำ..ช้ำนี้..ที...(เทอญ!)
 


***เมฆา...***

[ดิษฐา]

ฟ้าฝากนี้รำไร แดดไม่จ้า
ฝนซางซาปะปลอย เริ่มถอยหนี
ใจชินชาเปรอะเปื้อน ลางเลือนดี
ย้ำกับที่ ที่เก่า ไม่เบาบาง


บางช้ำชอกถัดไป ไม่ห่างนัก
ระกำหนักเหมือนกัน วันอ้างว้าง
ฝนก็โปรยรดริน สิ้นหนทาง
ให้เคว้งคว้างขื่นขม ล้มบางระกำ

[...สียะตรา..]

......มี..บางแค....ให้แลเห็นเป็นที่ตั้ง

...ชื่อโด่งดังประชาชนต่างด้นหา

...สถานที่สุดท้าย...วัยชรา

...นั่งมองหน้าเหี่ยว..เหี่ยว...เกี้ยวกันเอง......เฮ้อออออ

[สะเลเต]

หากสายัณห์นั้นรักษาเมฆาหาย
อีกหนึ่งรายหมายคอยไม่ถอยหนี
พิษระกำช้ำชอกพอกนานปี
รักษาทีสักหนคนช้ำรัก

บัตรสามสิบหยิบให้หมายรักษา
โรครักรุมสุ่มอุราอาการหนัก
ใจอ่อนล้าเริ่มทรุดใกล้หยุดชะงัก
อยากจะพักรักษาเยียวยาใจ

หากสายัณห์นั้นช่วยโรคป่วยหาย
โมดิฟายใจฟื้นคืนมาใหม่
ถอนระกำช้ำชอกหลุดออกไป
เรามาปิ้งกันไหม?.....คุณสายัณห์.....

--- สะเลเต ---

[พรายม่าน]

สมบางสมบ่วงแล้ว      ระกำ
แล้งก็ผงผากทำ              ผ่ายท้อ
หลากรินกลับหลามกรรม   เกินบั่น
          เรือแข่งเพียงแรงล้อ          เกี่ยวริ้วรอยตรม

ยิ้มคมอมเรี่ยลิ้น      โรงสี
ข้าวชุ่มกุมนาปี      ไป่ค้ำ
กำไรใส่สิงคลี         ใครส่ง
       เงินท่วมเกินหลากน้ำ         เนิ่นทั้งบุญคุณ ฯ   


พรายม่าน
สันทราย
๐๙.๐๗.๕๔   

[เมฆา...]

 

๐ บางระกำ..ช้ำชอก..ระลอกล่อน
น้ำตากร่อนกัดเกาะ..กะเทาะหน้า
สาวบางบอน..จรจากมิฝากลา
สาวบุ่งคล้า.(ป้าอุ้ม)..ก็คล้าย..หมายหลอกตรม
 
๐ จะมีสาว บางไหน..ใจดีบ้าง
ชำระล้าง..เศษใจให้กระผม
สาวบางนา...ขาอ่อนเว้าวอนชม
หรือเอวกลมนวลนาง..สาวบางเลน
๐ หมายใจว่าน้องปราง..สาวบางพระ
ช่วยชำระหฤทัยใช่ทะเล้น
พูดจริงจังจากใจมิไหวเอน
จะพาเล่นเดินเที่ยวเกี่ยวก้อยกัน
๐ จะใช้สิทธิ์ที่รัฐเขาจัดให้
รักษาในโรงบาลบ้านบาง(ยี่)ขัน
เสียงเล่าลือเล่าอ้างต่างจำนรรจ์
ว่าบางนั้น..หมอแกงสวย..โปรดช่วยที
๐ จะมิผ่านไปแล..บางแคหรอก
เดี๋ยวช้ำชอกไปใหญ่ไหม้ป่นปี้
ไว้นานนานค่อยไปเยี่ยมหนา..สายะตรี
เพราะ..บางลี่..บอกสงบอยากพบเจอ
๐ หรือต้องพึ่งมนต์ตราวิชาหาญ
ของท่านพราย..ร่ายม่านประสานเสนอ
ดลให้สาวทุกนางต่างละเมอ
และพร่ำเพ้อหมายปองจับจองทรวง
๐ จะบางไหนใบ้บอกออกมาซิ
บางกะปิบางใหญ่ไปบางหลวง
มีบ้างไหมไม่ทำให้ช้ำลวง
น้ำตาร่วง..ระกำขื่อ..เหมือนชื่อบาง...

 

...อิอิ....

[กาแฟดำ]

บางระกำ ย่ำผ่านร้าวรานนัก
บางอกหัก ทักทายไม่หายห่าง
บางผิดหวัง ยังขึงตรึงเส้นทาง
บางอ้างว้าง ว่างไว้ให้พักพิง

บางระทม ขมขื่นทุกคืนค่ำ
บางชอกช้ำ ย้ำมานผลาญทุกสิ่ง
บางจริงใจ อยู่ไหนหนอรอแอบอิง
บางทอดทิ้ง ชิงหนีเพื่อลี้ไกล

กาแฟดำ

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~จดหมายจากปลายทุ่ง~


เขียนจากนาย..ร้าวศักดิ์..รักป่นปี้
บ้านเลขที่ ปวดตับทับขื่นขม
บางระกำ..ตำบลหม่นระทม
อำเภอตรม จังหวัดกลัดบุรี


ถึงบังอร..สิเรียม..เปี่ยมชายชู้
เลขที่หรูหมู่ล้นถนนศรี
บางระบำ..ตำบลคนไม่ดี
อำเภอหนี จังหวัดพลัดพรากกัน

..สวัสดีโฉมตรูผู้เลอเลิศ
หากนางเปิดหมายซึ้งอย่าพึ่งขัน
วอนช่วยอ่านสาส์นร้อนซ่อนสำคัญ
ที่กรองกลั่นด้วยจิตคิดถามทวง

ตั้งแต่นางร้างพี่หนีตามชู้
พี่ต้องอยู่..สิ้นหวังทั้งห่วงหวง
กลัวบางกอกหลอกเจ้าเข้าทางลวง
กลัวเขาควงน้องเชิ่ดแล้วเปิดลา

ทางนี้หนอพ่อแม่ท่านแก่เฒ่า
แกคอยเฝ้าชะเง้อเพ้อพร่ำหา
ขอสิเรียมเอี่ยมทรัพย์ช่วยกลับนา
มาเกี่ยวกล้าเคียงคู่อยู่พร้อมเพียง

"บางระกำ"จำได้ใช่ไหมเล่า
พี่กับเจ้าจุ๊กกรูวอยู่ในเถียง
น้องขวยเขินพี่เยินยกแทบตกเตียง
เราเคยเคียงหลังทุยดุ่ยลมเย็น

หนุ่มแบงค์ค็อกร็อคหรูฟลูอ๊อฟชั่น
น้องขาสั่นทันทีที่ได้เห็น
เขาหว่านพกกระดกลิ้นสิ้นประเด็น
น้องก็เป็นของเขา..เสียทันที

น้องยิ้มแย้มแจ่มใสเล่นไล่จับ
พี่ปวดตับอับเฉาเน่าเป็นผี
แม้นคอยขวางวางกล้ามตามไล่ตี
แต่บีบี..เปิดช่องพาน้องไป

พี่ระทมขมขื่นกลืนเสลด
มันทุเรศเหตุผลเกินทนไหว
มาบอกพี่น่าเบื่อคล้ายเสือใบ
เอียงแก้มให้ยังป้อง..น้องบ่เอา

ด้วยพี่รักภักดีไม่ผลีผลาม
ด้วยเห็นงามตามร่องครรลองเขา
ที่อดเปรี้ยวเกี่ยวหมั้นนั้นเพราะเรา
ที่รอเข้าวิวาห์เมษายน


"บางระกำ"คอยเฝ้าเจ้าคืนทุ่ง
รอผ้าถุงคืนเถียงเคียงฟ้าฝน
แม้นเคยถูกย่ำยีพี่จะทน
แม้นเจ้าหม่นกลับมา..ข้าจะคอย


  โอ้วว..!!


บอม ซอง ดุ๊ก

[เมฆา...]

~ไข..จดหมายตู้..ปลายทุ่ง~

๐ ไขเปิดตู้..ไปรณีย์.ยี่!แทบคว่ำ
น้ำระกำ..ไหลทะลัก.จักโดดหย๊อย
ใครกันส่ง น้ำตา..ท่าสำออย
ส่งพร้อมถ้อย..รำพัน..ปานนั้นเทียว

๐ ค้นในตู้ดูซอง..สีหมองคลำ
หนุ่มระกำ..จ่าหน้า..หว่า!..หวาดเสียว
บ้านเลขที่..ปวดตับ..ทับ..แบนเดียว
ว่าแล้วเชียว..บ้านบ่าว..ร้าวศักดิ์..ชัวส์

๐ ส่งถึงใครไหนหนอขอดูหน่อย
ถึงเนื้อกลอย...สิเรียม..เปี่ยมผู้ผัว
ออ!ผู้สาว บ่าวศักดิ์...นักเทครัว
ไหง!ตามตัว..ทางจ.ม. หนอหล้าเอ้ย!

๐ อ่านเนื้อความท่ามฝนหล่นกระหน่ำ
แหม!ระกำ..ได้ใจ..ใช่นักเหวย
ขอเอาใจช่วยน้อง...ร้องทรามเชย
คารมเอ๋ย..ช่างขำ..คำสะใจ

๐ ขอให้สาวคืนทุ่งมาคุ้งปลัก
ร่วมหอรักกับเจ้าน่ะบ่าวไถ
แต่ตอนนี้ขอเรียนเนียนเนียนไป
ว่า!..ร้าวศักดิ์ไย..ไม่ติดแซม..แสตมป์มา...ฮ่วย!

“เถือหน้าเถือหลังกะติ๊ดแสตมป์มาหนำแหม! จักซิส่งให้ได๋ เด้อคุณร้าวศักดิ์”
  อิอิ..บุรุษไปรณีย์บ้านบางระกำ..กล่าว...55555+

[กาญจนธโร]

บางระกำเชยช้ำโศก
บางค้างโขยกมาต่อแถว
บางเหงาเลื่อมพราวแพรว
มาถึงแล้วบางระทม

บางใครแสนไหวหวาด
เมื่อบางมาดระบาดขม
บางซ้อนซ่อนระทม
หลบบางตรมระบมใน

บางรวดสุดปวดร้าว
โอ้!บางฉาวแต่คราวไฉน
บางคลานบนลานใจ
ถึงบางไร้ใกล้วางวาย

บางรักมาหักร้าง
แล้วบางห่างก็จางหาย
บางเปลี่ยวแสนเดียวดาย
บางระบายไม่หายครวญ

บางครางหาว่างเว้น
บางลำเค็ญเข่นกำสรวล
บางพลาดเลยขาดนวล
บางรัญจวนใจจวนพัง

บางมีดกรีดอกบาด
บางขยาดขลาดความหลัง
บางพ่ายหน่ายเสียจัง
บางจากถั่งหลั่งน้ำตา

บางใดก็บางนั้น
แต่บางวันสั่นผวา
บางเจ็บเหน็บเข้ามา
สู่บางหว้าน่าเสียดาย

ปภัสร์
๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๔
 

[ไพร พนาวัลย์]

       

หนุ่มบางขวาง

ต้องฆ่าควายติดคุกเพราะความแค้น
ที่เจ้าแตนสวมเขาให้ขื่นขม
มันคบชู้สู่ชายที่หมายชม
ข้าเป็นลมสามรอบหมดเรี่ยวแรง

บางไหนไม่สะใจเหมือนบางขวาง
สิ้นหนทางระทม ข่มระแหง
ถูกตัดสินสิบปีคดีแดง
ดั่งถูกแทงหัวใจเลือดไหลริน

ข้าขอสาปผู้หญิงจะวิ่งหนี
ก่อนเคยมีรักแรกเหมือนแบกหิน
จะมิให้น้ำตาหล่นแต้มดิน
เมื่อโผผินจากกรง ตรงกลับนา

แต่โธ่เอ๋ย อีแตนถูกแฟนทิ้ง
มันเกลือกกลิ้งครวญครางอยู่ข้างหน้า
พิโธ่เอ๋ย ทำไมร้อง?นองน้ำตา
ใจของข้าอ่อนแอ แพ้อีแตน

ข้าระทมขมขื่นสะอื้นหนัก
แต่คนรักร้องไห้หัวใจแน่น
อกสะท้อนก้อนจุกคอมันท้อแทน
ขุนโจรแค้นกลับใจ...ไม่ฆ่าเมีย 

 
"ปรางค์  สามยอด"
 

แบบว่า ใจอ่อน แพ้น้ำตา

[--ณัชชา--]

อีแตนรอดจากตายเหมือนควายขวิด
แตนนั้นผิดระกำทำให้เสีย
อย่าฆ่ากันให้ตายเลยมายเดีย
อย่าได้เพลียหัวใจอภัยแตน

แตนหลงผิดพลาดพลั้งพี่ยังรัก
ซึ้งตระหนักใจพี่ที่หวงแหน
โถพี่ชายไม่โกรธช่าง(โค..ต..ร)แมน
ขอเป็นแฟนพี่ไปจนตายลับ

natcha