08 กรกฎาคม 2011, 08:39:PM |
ภู กวินท์
|
|
« เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2011, 08:39:PM » |
ชุมชน
|
ความรู้สึกเพียงนี้ที่ประหลาด จนไม่อาจคาดเดากลัวเขารู้ มีเหตุผลไม่จบทบทวนดู เก็บซ่อนอยู่ข้างใน, ไร้ทิศทาง
หัวใจสั่นสะท้านจากการพบ คลุ้งตลบอบอวลเย้ายวนร่าง แม่ดอกฟ้าตาคมชื่นชมนาง อยากร่วมฝันร่วมสร้าง, เส้นทางเรา
ซึ่งในความเป็นจริงมันยิ่งแย่ เธอเพียงแค่คุยถามในยามเหงา การแสดงความห่างเริ่มบางเบา ซุกอยู่ในมุมเศร้า, แทบเหงาทรวง
อาจเป็นความบังเอิญเกินเราคิด ที่ตามติดหัวใจจนให้ห่วง มีหัวใจดื้อดึงคือหนึ่งดวง คอยหลอกลวงตัวเอง, ไม่เกรงกลัว
บังเอิญที่เราคิดมีสิทธิ์ฝัน แต่ละวันฝันไปให้ปวดหัว ไม่ทันอาจคาดหวังระวังตัว จนหน้ามืดตามัว, ชั่วข้ามคืน.
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, Music, นพตุลาทิตย์, ~ploy pim~, เมฆา..., สะเลเต, สล่าผิน, รัตติกาล, รพีกาญจน์, ระนาดเอก, sugarplus, (ฟ้า) มารสุรา, ไพร พนาวัลย์, ...สียะตรา..
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
11 กรกฎาคม 2011, 08:11:PM |
sugarplus
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2011, 08:11:PM » |
ชุมชน
|
ถ้าหัวใจดื้อรั้นตะบันรัก ป่วยการหักอาลัยที่ใฝ่หา รักที่เราหวังวาดเปี่ยมศรัทธา ยากนักหนาเกินยุดปล่อยหลุดลอย
เมื่อกล้ารักต้องกล้าที่จะสู้ ลองตรองดูจะเดินหน้าหรือว่าถอย เดินตามทางที่ช้ำตามใจคอย หรือจะปล่อยหัวใจตายช้าช้า
|
|
|
|
11 กรกฎาคม 2011, 08:29:PM |
|
|
11 กรกฎาคม 2011, 08:44:PM |
sugarplus
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2011, 08:44:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อพลาดพลั้งล้มไปให้รีบลุก มัวแต่ทุกข์ทดท้อทุกข์ก็เพิ่ม เรายังมีกำลังใจใช้จุนเจิม เป็นแรงเสริมให้ก้าวทุกคราวครั้ง
ในโลกที่แตกต่างยังโสพิศ พาชีวิตก้าวไปใช่ถอยหลัง ถามหัวใจแสนซื่อพร้อมหรือยัง แล้วก้าวตามความหวังอย่ารั้งรอ
|
|
|
|
11 กรกฎาคม 2011, 09:00:PM |
ภู กวินท์
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2011, 09:00:PM » |
ชุมชน
|
ฉุดหัวใจตัวเองไม่เกรงหวัง สู่อีกฝั่งที่เอ่ยอย่างเคยท้อ เก็บเอาความหวังดีมีเพียงพอ มั่นคงต่อเส้นทาง, ระหว่างวัน
หลับตาลงตรงนี้สักทีหนึ่ง ก่อนจะถึงปลายทางไกลห่างฝัน ฝ่าชีวิตเมฆหมองละอองควัน เพียงอยู่เคียงข้างกัน, ไม่หวั่นใจ.
|
|
|
|
12 กรกฎาคม 2011, 03:33:AM |
|
|
|