ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

เจอจดหมายเสียบอยู่ประตูบ้าน
แกะออกอ่านภายในไม่มีชื่อ
แต่ข้อความเขียนไว้ด้วยลายมือ
ตัวหนังสือแกมบรรจงลงสวยงาม

มีแถมรูปปริศนาฝากมาด้วย
เป็นตัวช่วยครุ่นคิดจิตวาบหวาม
รูปหัวใจใครนี้ไม่มีนาม
แล้วจะตามตอบได้อย่างไรกัน

ขออาศัยบ้านกลอนในตอนนี้
ประกาศทีหัวใจใครฝากนั่น
แจ้งให้รู้ด้วยหนาอย่านานวัน
กลัวพลิกผันโดนแซงแสดงตน.

นพ
8 ก.ค.54

[...สียะตรา..]

......น่ารักจัง...พบโสภิต....ปริศนา

...สื่อสาราไร้ร่องรอยถ้อยแถลง

...เอาใจช่วยให้ยุพามาแสดง

...มิกลั่นแกล้ง...จนท้อท้น....ใจคนรอ



..............     ..........................

[tina]

มีอะไร ให้ช่วย บอกสวยไว้
แต่สงสัย ในเนื้อความ ตามจดหมาย
ฝากนพบอก ออกมา พาบรรยาย
อธิบาย ให้ชัด ถนัดดู

นอกจากมี ที่ข้อความ ว่าตามนั้น
หัวใจมัน อันเล็กใหญ่ ให้อยากรู้
มีสีแสง แดงส้ม หรืออมชมพู
แล้วหันอยู่ อย่างไร บอกให้ดี...

ขอรายละเอียดกว่านี้หน่อยน๊า

เดี๋ยวหนูจะคิดไปเรื่องอื่นซะก่อน 555

 

[ดิษฐา]

เจอจดหมายเสียบอยู่ประตูบ้าน
แกะออกอ่านภายในไม่มีชื่อ
แต่ข้อความเขียนไว้ด้วยลายมือ
ตัวหนังสือแกมบรรจงลงสวยงาม

มีแถมรูปปริศนาฝากมาด้วย
เป็นตัวช่วยครุ่นคิดจิตวาบหวาม
รูปหัวใจใครนี้ไม่มีนาม
แล้วจะตามตอบได้อย่างไรกัน

ขออาศัยบ้านกลอนในตอนนี้
ประกาศทีหัวใจใครฝากนั่น
แจ้งให้รู้ด้วยหนาอย่านานวัน
กลัวพลิกผันโดนแซงแสดงตน.

นพ
8 ก.ค.54

บรรจงเขียนเวียนอ่าน บันดาลส่ง
อ่านแล้วจงล้มมึน ขึ้นปวดหัว
หัวใจลอยตาลาย คลายตามัว
แขนขารัวตัวเกร็ง เมื่อเพ็งมอง

อีกฉบับพับแนบ ที่แอบอยู่
ซ่อนตัวดู ลึกลับสีอับหมอง
นัยสำคัญความนัย ให้ไตร่ตรอง
หยิบประคองลองชี้ คลี่ออกมา

อักษรวางเรียงราย หลายบรรทัด
คำสั่งชัดวุ่นวายหลากหลายหน้า
ปฎิบัติเคร่งครัด  ลัดเวลา
ข้อ 1.ว่าเดินหน้า หาประตู

สอง จงเปิดแล้วมอง จ้องเบื้องล่าง
ตะกร้าวางพร้อมสรรพ เชิญจับถู
ดิ้นกระแด่วร้องจ้า อย่ามัวดู
ช่วยเลี้ยงหนู หน่อยหนา.. ปะป๋า..นพ

 

[tina]

บรรจงเขียนเวียนอ่าน บันดาลส่ง
อ่านแล้วจงล้มมึน ขึ้นปวดหัว
หัวใจลอยตาลาย คลายตามัว
แขนขารัวตัวเกร็ง เมื่อเพ็งมอง

อีกฉบับพับแนบ ที่แอบอยู่
ซ่อนตัวดู ลึกลับสีอับหมอง
นัยสำคัญความนัย ให้ไตร่ตรอง
หยิบประคองลองชี้ คลี่ออกมา

อักษรวางเรียงราย หลายบรรทัด
คำสั่งชัดวุ่นวายหลากหลายหน้า
ปฎิบัติเคร่งครัด  ลัดเวลา
ข้อ 1.ว่าเดินหน้า หาประตู

สอง จงเปิดแล้วมอง จ้องเบื้องล่าง
ตะกร้าวางพร้อมสรรพ เชิญจับถู
ดิ้นกระแด่วร้องจ้า อย่ามัวดู
ช่วยเลี้ยงหนู หน่อยหนา.. ปะป๋า..นพ

...ดิษฐา

 

[/quote]

สามจริงแท้ แม่ของหนู อยู่มิห่าง
ถ้าป๊าว่าง พลางเลี้ยงหนู อยู่ถ้วนครบ
แม่คนสวย ด้วยใจอ่อน ย้อนมาพบ
แล้วป๊านพ อาจคบแม่ ได้แน่เลย

สี่หนูดิ้น กินเก่ง เบ่งอึบ่อย
ป๊าต้องคอย ต้อยตามติด อย่าคิดเฉย
เปลี่ยนผ้าอ้อม ล้อมมุ้งไว้ ไร้ยุงเกย
อย่าปล่อยเลย เคยเล่นซน ต้องสนมอง

 

[สมนึก นพ]

โดนปรักปรำย้ำหนาตะกร้าเด็ก
เจ้าตัวเล็กนอนนั้นฉันหม่นหมอง
ในชีวิตขาดคู่อยู่เคียงครอง
กลับมามองเล่นซนสับสนมี

มาลูกมาอยู่ด้วยจะช่วยเลี้ยง
คงต้องเสี่ยงแล้วใยไม่เป็นนี่
แม่ใจร้ายมาหน่ายหายทันที
ไม่ถึงปีเลี้ยงไงไม่รู้งาน

ต้องนำฝากผู้ใจบุญเกื้อหนุนต่อ
เงินมีพอจุนเจือเผื่อประสาน
จะมีคู่บ้างหนามาพบพาน
คนข้างบ้านกลั่นแกล้งแฝงเลศนัย

ขออุปการะเด็กไว้หวังได้หน้า
แต่กลับมาทิ้งนี้มีสงสัย
ไม่ได้คิดบ้างนะจะมีภัย
มิอาลัยเด็กน้อยคอยแกล้งกัน

ขอเจ้าของจดหมายพึงได้รู้
เสียบประตูฝากใจไว้ด้วยนั่น
มือที่สามรู้ดีมีพัวพัน
เหตุเหล่านั้นสร้างมาตบตาคุณ.

นพ
8 ก.ค.54

[--ณัชชา--]

แอบรักเขามากมายไม่วายเว้น
ต้องลอบเร้นหลบตาจนว้าวุ่น
รอยยิ้มเขาตามหลอนอ่อนละมุน
เสียงคุ้นคุ้นซาบซึ้งแสนตรึงตรา

อยากจะบอกความในให้เขารู้
แสนอดสูในใจมันไม่กล้า
กลัวเขาจะละเลยทำเฉยชา
เราคงบ้าถ้าชายไม่ไยดี

ส่งจดหมายบอกรักจักดีกว่า
เขียนพรรณนาจากใจส่งให้พี่
ลอบไปเสียบที่ประตูดูเข้าที
รักครั้งนี้คงสมอารมณ์รัก

เหมือนสายฟ้าฟาดใจในเช้านี้
พี่นั้นมีลูกติดฉันคิดหนัก
นึกว่าโสดที่ไหนได้อยากตายชัก
อกฉันหักดังโครมลมแทบกิน

[สมนึก นพ]

เจอเจ้าของจดหมายให้ประหม่า
โผล่พรวดมาทันใดตกใจสิ้น
เด็กก็ร้องยกใหญ่คงได้ยิน
แม่ยุพินช่วยหน่อยค่อยเจรจา

มีนมผงวางอยู่ไม่รู้สูตร
และมันบูดหรือไม่ในตะกร้า
ข้างกระป๋องเขียนไว้คล้ายตำรา
ช้อนตวงมาลงขวดตรวจอีกที

น้ำร้อนถึงขีดบนคนเขย่า
หัวนมเล่าถอดวางทางไหนนี่
ความร้อนรินหยั่งได้ใช้พอดี
หลายนาทีเจ้าหนูรู้อิ่มนม

ยังส่งยิ้มให้หน่อยจะพล็อยหลับ
มือคว้าจับหัวหูถูเส้นผม
ไร้เดียงสาใบหน้าพามนกลม
กระแสลมพัดผ่านพลันหลับนอน

ทั้งตะกร้ายกไปไว้ในบ้าน
แล้วลนลานออกมาหาเจ้าหล่อน
ฟังผมนิดเถอะนะมาวิงวอน
ขอรอก่อนเรื่องยาวเล่าให้ฟัง

คือจดหมายปริศนารับมาซ้อน
ของคุณก่อนฉบับนี้มาทีหลัง
อ่านของคุณแล้วไงดีใจจัง
คงสมหวังเสียทีชีวีเรา

คุณจงดูฉบับนี้ที่ส่งมา
มีตะกร้าด้วยนั้นพลันเรื่องเศร้า
ทารกน้อยอยู่ในแม่ไม่เอา
ขออย่าเข้าใจผิดคิดเรื่องไกล

เด็กคนนี้อาภัพแม่จับทิ้ง
มิรู้วิ่งหนีห่างออกทางไหน
ก็ยังคงติดร่างค้างคาใจ
ลูกจากไส้ทิ้งไปหมายกระทำ

คุณช่วยเลี้ยงด้วยไหมได้แบ่งเบา
ถนอมเขาอย่าเพิ่มเติมความช้ำ
ว่าอย่างไรแม่ตาคมอมพะนำ
พูดสักคำได้ฟังหายคลางแคลง.

นพ
9 ก.ค.54

[--ณัชชา--]

ลูกของใครกันแน่แฉให้หมด
อย่ามาปดเกเรทำเสแสร้ง
ใจของฉันหมดหวังยังคลางแคลง
กลัวเธอแกล้งกุเรื่องให้เคืองใจ

บอกไม่มีอะไรใครจะเชื่อ
นี่คงเป็นเลือดเนื้อหรือเชื้อไข
เด็กที่เห็นเน้นย้ำความเป็นไป
มันต้องใช่แน่นอนอย่าอ้อนคำ

เจ็บใจนักหลอกกันจนวันนี้
ดูหรือพี่ทำได้มันไม่ขำ
เกลียดตัวเองยิ่งนักไม่ยักจำ
ถูกหลอกอำหลายครั้งยังยอมทน

เห็นแก่เด็กตาดำดำกรรมแท้แท้
ถูกพ่อแม่ทิ้งไปไม่เคยสน
นี่แหละหนอพวกใจหินสิ้นค่าคน
คนรับผลความทุกข์ใช่ลูกใคร

ไปต้มน้ำให้หน่อยไว้คอยท่า
โน่นแนะกาข้างหลังยังใช้ได้
รีบไปล้างขวดนมต้มเร็วไว
อย่าร่ำไรนะพี่เดี๋ยวมีเคือง

อ้าวเด็กน้อยตอนนี้เขา.อี้ แตก
พี่มาแหวกดูทีเห็นสีเหลือง
มาเช็ดเลยรีบมาอย่าชำเรือง
อย่ายักเยื้องทำให้เสร็จเช็ดให้ดี

โอ้ละเห่...วันนี้พี่จะกล่อม
เจ้าพะยอมหลับแล้วแก้วตาพี่
จะเก็บดาวเก็บจันทร์บรรดามี
ขอขวัญพี่หลับสนิทสุนิทรา…

[ดิษฐา]

เสียเอะอะเพื่อนบ้านเหมือนงานเข้า
ย่องเบาเบาเอี้ยวฟังดังทุกแห่ง
จับใจความตามเสียง สำเนียงแรง
น้ำเสียงแห้งปนเศร้า.. คละเคล้ากัน

หยิบกุญแจไขกลอน เสียงซ้อนหู
ปิดประตูบ้านก่อน สะท้อนลั่น
เรื่องลูกเรา..ฝากเลี้ยง ถกเถียงมันส์
อะไรนั่น เรื่องใหญ่ ทำไงดี

มือทาบ อก!!ตกใจ ให้สะดุ้ง
วันนั้นยุ่งลืมส่ง ลงท้ายนี่
ในเนื่อความตามเดิม เพิ่มเติมที
เพื่อนบ้านนี้มีธุระ ใช่ผละไป

งานเร่งด่วนหาใคร ที่ไหนช่วย
ยายก็ป่วยพอดี จึงชี้ไข
ชายใจดีข้างบ้าน รีบวานไว
ติดนิสัยชอบเหย้า จึงเข้าตัว

หมดเรื่องยุ่งกลับมา ใช่ลาลับ
จะรีบกลับสองวัน มิหันหัว
เร่งหอบลูกกลับบ้าน ลนลานรัว
เดินมุดรั้ว เร่งก้าว รีบสาวเดิน

มีของฝากแทนคำ มานำส่ง
สาวเจ้าคง .. งง งวย แลขวยเขิน
เรื่องจดหมายรักส่ง ใจจงเพลิน
ชาย - หญิงเชิญเคลียร์ด่วน จะป่วนเชียร์

[บ้านริมโขง]

แล้วพ่อเด็กไปไหนไยไม่ช่วย
งงแล้วด้วยคำกล่าวเฝ้าสั่งเสีย
ยังงุนงงปลงใจด้วยไม่เคลีย
ลูกและเมียไม่ดู..ไปดูใคร   

ต้องฝากลูกผูกมิตรติดข้างบ้าน
ช่วยจัดการเลี้ยงแทนแค้นไฉน
พ่อคนนี้น่าตีนี่กระไร
ปล่อยลูกเมียทิ้งไว้ ...มัยไม่แล ? 

[ดิษฐา]

ช่างสงสัยจริงหนอพ่อริมโขง
นำเรื่องโยงโค้งไป ให้ใจแย่
ถามจี้จุดใจดำ ทำปรวนแปร
หน้าบ้านแท้ เห็นอยู่ ดูถามกัน


พ่อตัวดีตีไก่ บ้านใครเล่า
ตั้งวงเมา เช้า - ค่ำ ทำขบขัน
ก็คืนก่อนเอะอะ สารพัน
นี่สองวัน แล้วเจ้า ไม่เข้าบ้าน!!


เจ้าของบ้านแวะมา หน้าตาตื่น
ทำเนียนลืมถามไต่ ให้สงสาร
มาพอดี วานปลุก ลุกทำงาน
ถ้าไปนานมีโกรธ โปรดอย่าเคือง 

[สมนึก นพ]

ฯลฯ
 มีของฝากแทนคำ มานำส่ง
สาวเจ้าคง .. งง งวย แลขวยเขิน
เรื่องจดหมายรักส่ง ใจจงเพลิน
ชาย - หญิงเชิญเคลียร์ด่วน จะป่วนเชียร์
......ดิษฐา.......

มีเพื่อนบ้านแกล้งอำขำไม่ออก
น่าจะบอกก่อนนาไม่หน้าเสีย
เรื่องคาใจคั่งค้างต่างมาเคลีย
แต่งัวเงียเพลียกายได้อดนอน

ก็เจ้าหนูตัวน้อยคอยงอแง
ต้องปลอบแต่จ๋าแต่แน่คืนค่อน
เขานำเด็กกลับไปให้อาวรณ์
เกิดภาพหลอนเห็นเด็กน้อยพลอยสุขใจ

เห็นกับตาแล้วนั้นที่ฉันกล่าว
หลายเรื่องราวฉุนจิตโปรดคิดใหม่
พ่อเขารับกลับนี้ที่ทราบไง
แล้วทำไมบึ้งตึงยังปึ่งชา

คิดจะถามบางเรื่องโกรธเคืองไหม
ภาพหัวใจในซองพ้องกันหนา
ขาดรายชื่อแจ้งไว้หมายพรางตา
ไม่รู้ว่ากี่ซองต้องแจกไป

หรือเป็นหนึ่งจากสิบหยิบมาอ่าน
แค่เดินผ่านเสียบรั้วประตูใหญ่
ส่วนอีกเก้านั้นหนาพาแจกใคร
จะขอไว้ทุกฉบับนับครบครัน

ขอมีผมคนเดียวที่เกี่ยวข้อง
จึงขอร้องขออ้อนวิงวอนนั่น
หากเป็นการก้าวก่ายได้โทษทัณฑ์
ขอรับมันทุกอัตราอย่าปรานี.

นพ
9 ก.ค.54

[--ณัชชา--]

มันเป็นหนึ่งในร้อยน้อยเมื่อไหร่
ถ้าถามใจรักแท้มีแต่พี
พี่จะชื่อไหนหนอก็ตามที
ว่าใจนี้มั่นคงจงเชื่อฟัง

เรื่องเจ้าหนูเด็กน้อยไม่ค่อยเชื่อ
สงสัยเหลือยามมองจ้องหน้าหลัง
ทั้งใบหน้าดูไปคล้ายพี่จัง
น้องยังนั่งกังวลสับสนใจ

กลัวว่าพี่หลอกอำให้ช้ำจิต
มีคู่ชิดเคียงข้างยังไถล
แค่เพื่อนบ้านออกปากฝากทำไม
ถ้าไม่ใช่กิ๊กเก่าบอกเรามา

[สมนึก นพ]

เอาแล้วไงใยกล่าวเข้ารุนแรง
เหมือนคิดแกล้งรับโทษโหดนั้นหนา
เด็กใกล้บ้านเหมือนเราพูดเข้ามา
เดี๋ยวโดนฆ่าได้นะเพราะระแวง

เศษผมตกเหลือหลายจากกายเด็ก
แม้เส้นเล็กพิสูจน์ไว้ให้รู้แจ้ง
ดีเอ็นเอแยกดีมีแสดง
ไม่เสแสร้งหรอกหนอขอเชื่อใจ

ผมหรือคนเจ้าชู้ประตูดิน
ทั่วทุกถิ่นรู้แจ้งแถลงไข
เจ้าก็กล่าวว่าฉันนั้นเกินไป
มัวชักใบให้เรือเผื่อเสียลง

ยกแม่น้ำทั้งห้ามากล่าวอ้าง
ปูเป็นทางวาดผ่านให้ฉันหลง
ไม่คิดเชื่อกันหรือว่าซื่อตรง
หรือพะวงเด็กเลี้ยงแกะและหลอกลวง

คงเป็นกรรมของฉันคิดฝันฝ่า
เด็ดดอกฟ้าเกินไกลที่ใจหวง
ดุจพายเรือทวนน้ำจ้ำตามดวง
ช่อมะม่วงมดตอมมดยอมทน.

นพ
9ก.ค.54

[--ณัชชา--]

เถียงไม่ออกใช่ไหมทำไขสือ
เจอคนดื้อหลอกอำทำปี้ป่น
รับมาเลยว่าพร้อมยอมจำนน
อย่ามาพูดวกวนสับสนไป

หาเรื่องเรามากรักชักไม่ขำ
มาแกล้งช้ำแกล้งอำทำสงสัย
ยกเอาเรื่องต่างต่างค้างคาใจ
แถมว่าให้เราเป็นเช่นหลายรัก

อย่ากลบเกลื่อนเบือนบิดคิดโยกโย้
พานพโลกล่าวหาว่าอย่างหนัก
หากแม้นเธอว่าใจน้องไม่ภักดิ์
ก็ขอหักใจลาด้วยอาลัย

[สมนึก นพ]

แค่ระแวงนั้นหนาอย่าโกรธเคือง
เหตุหลายเรื่องชักนำทำสงสัย
จึงรีบมาขอโทษโปรดอภัย
ด้วยเยาว์วัยในรักประจักษ์มา

นำกิ่งรักชำอยู่ดูไม่ห่าง
ปลูกกึ่งกลางกระถางใจใบแน่นหนา
หลายปีบอกดอกไม่ผ่านสายตา
วาสนาเรานั้นเป็นฉันใด

แต่ปีนี้มีเด่นเห็นปลายกิ่ง
แสนสุขยิ่งบุญพามาเสริมให้
ตุ่มปุ่มเล็กโผล่แยกแทรกก้านใบ
ถนอมไว้ใกล้ชิดคอยติดตาม

ภาวนาว่าให้ได้เฉดสี
กลีบดอกมีเกษรซ้อนคู่สาม
เป็นชมพูสวยสดดูงดงาม
มุ่งหมายความแทนใจให้ต่อกัน

แต่ไม่ง่ายดังจิตปรารถนา
หลายอย่างมาคาดเค้นเน้นห้ำหั่น
หนอนผีเสื้อหนอนกระดืบคืบตามทัน
ตาเป็นมันแอบแฝงรอแย่งไป.

นพ
10 ก.ค.54

[สล่าผิน]

เก็บกระเป๋าเดินทางตามนางหาย
หนีหน้าชายคนนี้ไปที่ไหน
ลืมกันแล้วหรือน้องต้องจากไกล
ทำฉันได้กลืนกล้ำช้ำฤดี

พยายามตามหามาทุกถิ่น
เอะ!ได้ยินน้ำเสียงเถียงบ้านนี่
คล้ายแฟนเก่าเราหามาหลายปี
หลังจากหนีหน้าหลบกลัวพบเจอ

กลับมาหลงส่งจดหมายหาชายอื่น
แสนขมขื่นปล่อยให้ใจคอยเก้อ
อยู่บ้านเราเจ้าสบายชายปรนเปรอ
ไยว่าเธอจึงลี้หนีหน้ามา

พี่ตามหาทรามวัยหลายวันแล้ว
มัวแต่แกร่วดั่นด้นเสาะค้นหา
กลับบ้านเราดีไหมอย่าได้ลา
พี่คอยท่าเธออยู่แต่ผู้เดียว

เขาคนนี้มีนางอยู่ข้างบ้าน
รับไหว้วานเลี้ยงลูกเหมือนผูกเอี่ยว
ดูให้ดีมีสัมพันธ์อันกลมเกลียว
จงเฉลียวใจบ้างอย่าวางใจ

กลับบ้านเราดีกว่าจงอย่าฝืน
พี่สะอื้นทุกวันสุดหวั่นไหว
เฝ้าคอยน้องมองหาอย่าช้าไย
อย่าทิ้งให้พี่เหงาเศร้าอีกเลย

สล่าผิน

[--ณัชชา--]

กิ่งรักพี่แตกดอกออกสะพรั่ง
งามอย่างจังเชียวนี่พี่ชายเอ๋ย
สาวข้างบ้านคงช่วยด้วยคุ้นเคย
คนเชยเชยอย่าฉันต้องฝันค้าง

ท้าพิสูจน์ดีเอ็นเอ .ช่างเก๋ไก๋
ใช่หรือไม่ ขอเน้นไม่เห็นต่าง
มองใบหน้า หัวหูดูเข้าทาง
คนบ้านข้าง..เด็ก..พี่..มีคล้ายกัน

สู้อุตสาห์เทใจให้ทั้งหมด
คนใจคดพูดมาช่างน่าขัน
คนอื่นอื่นยังกล้าท้าพนัน
บอกพี่นั้นไข่ทิ้งยิ่งช้ำใจ

พี่สล่ามารับเรากลับบ้าน
สุดสงสารเสียจังยังหวั่นไหว
พี่สล่า  พีนพ จบอย่างไร
สวยลากไส้ อย่างณัช อึดอัดจัง

[สมนึก นพ]

อ่านสามรอบตอบความตามที่เห็น
คือประเด็นให้รันทดเริ่มหมดหวัง
สามีเก่าถามหามาปิดบัง
ชักอีรุงตุงนังความหลังมี

สั่งสุรามาแกล้มเหล้าแต่เช้าตรู่
มันหดหู่จริงหนอท้อแล้วนี่
รับจดหมายได้มาเพียงราตรี
หลอกให้ดีใจนั้นพลันเศร้าตรม

ดื่มฉลองรักเราให้เมาเขีย
เริ่มอ่อนเพลียหมดสนุกทุกข์ทับถม
จะมีแม่บ้านหมายไว้เชยชม
ต้องขื่นขมสามีเก่าเฝ้าตามทวง

จงกลับไปเถอะหนาอย่าช้านัก
สุดที่รักมาตามความหึงหวง
เขารักมากนั้นหนาสุดาดวง
ยังเป็นห่วงถามหามาถูกทาง

เรื่องที่ผ่านวันวานคือฝันร้าย
อยากคลี่คลายจึงบอกควรออกห่าง
จดหมายปนน้ำตาพาเลือนลาง
สีชืดจางรูปหัวใจไม่เข้มพอ

ไม่มีนามกำกับก็รับรู้
เก็บไว้ดูต่างหน้านะผมขอ
เผื่อวันใดสีเข้มดีดังที่รอ
วันนั้นหนอคือวันนี้ที่รับมา.

นพ
11 ก.ค.54