ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ทอฝัน]

...กระดึ๊บกระดึ๊บดุกดิกระริกระรี้
กระเด้งกระดอนกลอนดีนี้น่าสน
กระเดือกแดกด้นดุ่มด้วยซุ่มซน
จึงกระตือรือร้นมายลคำ

...ไก่ได้พลอยหมิ่นค่าหาทางเลือก
แลกข้าวเปลือกเมล็ดหนึ่งซึ่งอิ่มหนำ
สุดแต่ใจไขว่คว้าอย่าปรักปรำ
เพียงบรรจงประจำย่อมจบเจน...

........................//ทอฝัน

[อัศจรรย์จิต]

หยิบไวพจน์งดงามวาบหวามวัจน์
โดยคล่องคัดคำงามอร่ามแง่
อัศจรรย์จิตจนใจได้เพียงแล
พาพบแผลของตนคนน้อยคำ

คือความหลากหลายในฝ่ายเด่น
เสมือนเส้นไหมทอลออร่ำ
เกิดลวดลายงามนักเมื่อถักทำ
คล้ายถ้อยย้ำร่ำกลอนในตอนนี้

อัศจรรย์จิต

[แงซาย]

...กระดึ๊บกระดึ๊บดุกดิกระริกระรี้
กระเด้งกระดอนกลอนดีนี้น่าสน
กระเดือกแดกด้นดุ่มด้วยซุ่มซน
จึงกระตือรือร้นมายลคำ

...ไก่ได้พลอยหมิ่นค่าหาทางเลือก
แลกข้าวเปลือกเมล็ดหนึ่งซึ่งอิ่มหนำ
สุดแต่ใจไขว่คว้าอย่าปรักปรำ
เพียงบรรจงประจำย่อมจบเจน...

........................//ทอฝัน

...สำเนียงส่อพอส่งบ่งภาษา
พัฒนานำไปใช้ยังเห็น
ว่าวิบัติขัดใจไร้กฎเกณฑ์
ก็แค่เน้นหมายดูเพียงรู้ความ

คนแอบมองแอบดูเทอรู้มั๋ย
ทุกห้องจัยไคเล่าเฝ้าไถ่ถาม
ว่าฉานคิดเถิงเทอเพ้อทุกยาม
หยากจะตามติดไปแต่จัยกัว...

[สมนึก นพ]

อยากเล่นบ้างอ้างผิดติดคำศัพท์
คณนานับรับนี้มีพลั้งเผลอ
พยัญชนะพยางค์ยังเคยเจอ
ทำเอาเซ่อบ่อยนาภาษาไทย

เล่นกฎเกณฑ์นอกกฎหมายกลายกบฏ
อุโบสถหลบก่อนซ่อนได้ไหม
ทำลุกลี้ลุกลนดั้นด้นไป
ทั้งหยากไย่สับสนบนเพดาน

คันตงิดหิดหมัดรุมกัดร่าง
เขาทิ้งว่างอยู่นี่หลายปีผ่าน
ประติมากรรมฝาผนังครั้งโบราณ
พิสดารในภวังค์เรื่องหลังมี

ภาพประสูติกาลบันดาลเห็น
ประดิดประดอยเป็นเล่นภาพสี
ไม่สาบสูญสังเกตทราบภาพยังดี
น่าก๊อบปี้คัดออกลอกสำเนา.

นพ
7 ก.ค.54

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ดั่งนักเรียนเขียนศัพท์หยิบจับมั่ว
เฉพาะตัวรู้เองเก่งเกินห้าม
แต่ละคำยกมาหาแปลความ
แถมเมื่อยกรามขำคนที่ล้นคำ

 

"กานต์ฑิตา"
๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ถึง "กานต์ฑิตา"...ไม่ได้เจตนาจะแสดงว่าอวดรู้ หรืออวดตัวว่าเก่ง เพราะคำทั้งหมดก็เซิชจากกูเกิ้ลมาทั้งนั้น

ถึง victoriasecret

ดูให้ดีตีความใช่หยามหยัน
สี่วรรคนั่นฉันชมหรือข่มเหง
หยิบแค่วรรคที่สองมองแปลเอง
วรรคสี่เจ๋งไม่มองต้องมาเคลียร์

มิต้องบอกหรอกว่าหาจากไหน
กูเกิ้ลใช้ค้นหาแทบตาเสีย
เลือกมาคำในกลอนแสนอ่อนเพลีย
ขอยกนิ้วให้เฮีย...หาเก่งจัง 

"กานต์ฑิตา"
๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔

[คนโบราณ]

แวะเข้ามาอ่านกลอนตอนสายสาย
จุดมุ่งหมายอยากตอบ..ชอบกลอนหวาน
ย่องย่องมาอ่านกระทู้จนเนิ่นนาน
เที่ยวหาอ่านกลอน โบราณ มานานนม

..แวะมาทักทาย คนรู้จัก อิอิ...คิดถึงค่ะ  แวะมาอ่านกลอนด้วย คิดว่าไม่สมัครแล้วหนา เห็นกระทู้นี้บูมเลยอดเข้ามาตอบไม่ได้ อิอิ

คำไวพจน์ของคุณ victoriasecret ที่เขียนไว้เป็นกลอน จะจดเก็บไว้ค่ะ เพราะเป็นคนชอบอ่านกลอนแนวนี้ เมื่อก่อนเคยมีเป็นเล่มเสียดายที่หายตอนย้ายบ้าน เดี๋ยวนี้พอจะหาซื้อหนังสือคำพ้องความ  หาได้ยากส่วนมาก มีแต่คำพ้องรูป กับพ้องเสียงเยอะค่ะ


มาส่งกำลังใจให้พี่สาวค่ะ

คคนางค์..ย่างสู่..ฤดูวสันต์
หลากเฉดวรรณ..ศยามล..ปนสดใส
ตราบวรุณโปรยสาย..สลายไป
นภาลัย..จักงามงด..หมดราคี

ท้องฟ้าเมืองล้านนามืดครึ้มเลยคะ  ที่นู้นฝนตกไหม รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...

...แด่...ผู้เป็นที่รัก..

[...สียะตรา..]

......หนึ่งคะแนน..แสนสนิท....ขนิษฐา

...พิรุณพา...มาเรียงพร่ำ..ย้ำอักษร

...ปาริชาติ..อวลประทิ่นกลิ่นสุนทร

...อันคืนย้อน..สู่ลำนำ....คำโบราณ



..................     .............................

[นพตุลาทิตย์]

พยับเมฆ...พยับหมอก-ระลอกเข้า

รวิเจ้า...รหิตหาย...พระพายหวน

อุตรา...นภาร้อง...ละอองอวล

ระทกทวน...ระรวนซ่าน...มลานใจ..


ตุลาทิตย์


มึดครึ้มไปหมด

[เมฆา...]

คคนางค์..ย่างสู่..ฤดูวสันต์
หลากเฉดวรรณ..ศยามล..ปนสดใส
ตราบวรุณโปรยสาย..สลายไป
นภาลัย..จักงามงด..หมดราคี......(ขนิษฐา)

๐ วสันต์สิ้น..อินทรธนู..ฤาอยู่ได้
โพยมัน*...พลันไหว..ยามไร้สี
เคยฉายเฉิด..เจิดจรัส..เหนือปัฐพี
รุ้งระวี..หนีพราก..จากอัมพร.....(victoria’s secret)

......หนึ่งคะแนน..แสนสนิท....ขนิษฐา
...พิรุณพา...มาเรียงพร่ำ..ย้ำอักษร
...ปาริชาติ..อวลประทิ่นกลิ่นสุนทร
...อันคืนย้อน..สู่ลำนำ....คำโบราณ........(สียะตรา)

๐ ถ้อยสลัก..อักษรา..ที่ปรากฏ
มธุรส..งดงาม..วาบหวามหวาน
ทวินวล..ครวญคำ..ดูชำนาญ
สองสคราญ..ขานขับ..รับกระบวน.... (victoria’s secret)

พยับเมฆ...พยับหมอก-ระลอกเข้า
รวิเจ้า...รหิตหาย...พระพายหวน
อุตรา...นภาร้อง...ละอองอวล
ระทกทวน...ระรวนซ่าน...มลานใจ.....(ตุลาทิพย์)

๐ พยัพครึ้ม..โพยมครวญ..จนป่วนปั่น
ฟ้าสะเทือน..เลื่อนลั่น..ดินสั่นไหว
วาโยโหม..โถมสุเมรุ..จนเอนไป
ชลาลัย..ไหลหลั่ง..ท้นฝั่งดิน... (victoria’s secret)

..พสุธา..สาคเรศ..เหตุวิสัย
เงาไถง..ไสยาสน์..ขาดกสิณ
แลวิมุติ..สุดคะเน...ม่านเมฆินทร์
ยังอภิญญ์ ..จินต์ยล..ผจญกานท์.... (เมฆา...)

[สายใย]

 

เรียน ท่านพี่ Victoria ‘s secret ที่เคารพ
อ้างถึง .....
(ถึง "สายใย"........ และไม่ได้เป็นการทำภาษาไทยให้วิบัติ ตามที่ท้วงมา ในประโยคที่เขียนมาว่า

"โปรดรักษาคุณค่าภาษาไทย
ช่วยกันใช้ ให้ถูกสอนลูกเรา"

ช่วยบอกนิดนึงนะว่า กลอนที่เขียนนั้น มันไม่รักษาคุณค่าภาษาไทยตรงไหน เพราะทุกคำมันเป็นภาษาไทยทั้งสิ้น...เพียงแต่ไม่ค่อยมีการใช้กันเท่านั้น

เจตนาของกลอนนี้ก็แค่จะนำคำที่มีความหมายเหมือนกัน มาผูกกันเข้าเป็นคำกลอน ก็เท่านั้นเอง....

ถ้าคิดว่ามันไม่ถูกต้องก็บอกมานะ จะลบออกให้.......

victoria's secret   )

สายใยหวังเพียงบอกกล่าวพี่ ๆ น้องๆ ทั่ว ๆ ไป
ให้ช่วยกันรู้รักษ์ภาษาไทยตามแนวพระราชดำริ ฯ
มิได้มีเจตนาว่ากล่าวผู้หนึ่งผู้ใดป็นการเฉพาะ ฯ (เชื่อดิ้)
(พอดี โพสท์ช้าไปนิด)
บทกลอน(เกือบ) ทุกบท ของท่านพี่ ฯ ล้วนมีคุณค่าน่าอ่าน
ฉะนั้น ได้โปรดอย่าลบผลงานที่ลงไว้  เพื่อเป็น วิทยาทาน และ แนวทางสำหรับผู้มีใจใฝ่รักอักษรา ต่อไป

ถ้ามีถ้อยคำใดที่ทำให้ขุ่นเคืองใจโปรดอภัยให้ผู้น้องด้วย
จึงชี้แจงมาด้วยความเคารพ
ด้วยรัก
สายใย


 
....ไม่ถูกใจ อภัยนิด ถ้าคิดต่าง...

[คนโบราณ]

คคนางค์..ย่างสู่..ฤดูวสันต์
หลากเฉดวรรณ..ศยามล..ปนสดใส
ตราบวรุณโปรยสาย..สลายไป
นภาลัย..จักงามงด..หมดราคี......(คนโบราณ)

๐ วสันต์สิ้น..อินทรธนู..ฤาอยู่ได้
โพยมัน*...พลันไหว..ยามไร้สี
เคยฉายเฉิด..เจิดจรัส..เหนือปัฐพี
รุ้งระวี..หนีพราก..จากอัมพร.....(victoria’s secret)

......หนึ่งคะแนน..แสนสนิท....ขนิษฐา
...พิรุณพา...มาเรียงพร่ำ..ย้ำอักษร
...ปาริชาติ..อวลประทิ่นกลิ่นสุนทร
...อันคืนย้อน..สู่ลำนำ....คำโบราณ........(สียะตรา)

๐ ถ้อยสลัก..อักษรา..ที่ปรากฏ
มธุรส..งดงาม..วาบหวามหวาน
ทวินวล..ครวญคำ..ดูชำนาญ
สองสคราญ..ขานขับ..รับกระบวน.... (victoria’s secret)

พยับเมฆ...พยับหมอก-ระลอกเข้า
รวิเจ้า...รหิตหาย...พระพายหวน
อุตรา...นภาร้อง...ละอองอวล
ระทกทวน...ระรวนซ่าน...มลานใจ.....(ตุลาทิพย์)

๐ พยัพครึ้ม..โพยมครวญ..จนป่วนปั่น
ฟ้าสะเทือน..เลื่อนลั่น..ดินสั่นไหว
วาโยโหม..โถมสุเมรุ..จนเอนไป
ชลาลัย..ไหลหลั่ง..ท้นฝั่งดิน... (victoria’s secret)

..พสุธา..สาคเรศ..เหตุวิสัย
เงาไถง..ไสยาสน์..ขาดกสิณ
แลวิมุติ..สุดคะเน...ม่านเมฆินทร์
ยังอภิญญ์ ..จินต์ยล..ผจญกานท์.... (เมฆา...)

..จนสะเทือน..เลือนลั่น..บัลล์วาสพ
มิสงบ..อีกแล้ว..ฤา..สังสาร
ทิพเนตร..แลเล็งจาก..พิมาน
ทรงอุทาน...อัตตา..พาบรรลัย...(คนโบราณ)

กลอนบทนี้แต่งต่อด้วยความรู้สึกสนุกกับการต่อบทกลอนด้านบน  ไม่มีเจตนากระทบถึงท่านใดนะคะ   

[เมฆา...]

คคนางค์..ย่างสู่..ฤดูวสันต์
หลากเฉดวรรณ..ศยามล..ปนสดใส
ตราบวรุณโปรยสาย..สลายไป
นภาลัย..จักงามงด..หมดราคี......(ขนิษฐา)

๐ วสันต์สิ้น..อินทรธนู..ฤาอยู่ได้
โพยมัน*...พลันไหว..ยามไร้สี
เคยฉายเฉิด..เจิดจรัส..เหนือปัฐพี
รุ้งระวี..หนีพราก..จากอัมพร.....(victoria’s secret)

......หนึ่งคะแนน..แสนสนิท....ขนิษฐา
...พิรุณพา...มาเรียงพร่ำ..ย้ำอักษร
...ปาริชาติ..อวลประทิ่นกลิ่นสุนทร
...อันคืนย้อน..สู่ลำนำ....คำโบราณ........(สียะตรา)

๐ ถ้อยสลัก..อักษรา..ที่ปรากฏ
มธุรส..งดงาม..วาบหวามหวาน
ทวินวล..ครวญคำ..ดูชำนาญ
สองสคราญ..ขานขับ..รับกระบวน.... (victoria’s secret)

พยับเมฆ...พยับหมอก-ระลอกเข้า
รวิเจ้า...รหิตหาย...พระพายหวน
อุตรา...นภาร้อง...ละอองอวล
ระทกทวน...ระรวนซ่าน...มลานใจ.....(ตุลาทิพย์)

๐ พยัพครึ้ม..โพยมครวญ..จนป่วนปั่น
ฟ้าสะเทือน..เลื่อนลั่น..ดินสั่นไหว
วาโยโหม..โถมสุเมรุ..จนเอนไป
ชลาลัย..ไหลหลั่ง..ท้นฝั่งดิน... (victoria’s secret)

..พสุธา..สาคเรศ..เหตุวิสัย
เงาไถง..ไสยาสน์..ขาดกสิณ
แลวิมุติ..สุดคะเน...ม่านเมฆินทร์
ยังอภิญญ์ ..จินต์ยล..ผจญกานท์.... (เมฆา...)

..จนสะเทือน..เลือนลั่น..บัลล์วาสพ
มิสงบ..อีกแล้ว..ฤา..สังสาร
ทิพเนตร..แลเล็งจาก..พิมาน
ทรงอุทาน...อัตตา..พาบรรลัย...(ขนิษฐา/คนโบราณ)

...แม้นวายุ..มุโหม..โถมถนัด
อติภัทร..หาคลอน..สันดอนไหว
เฉกอัคคี...ศรีฉกาจ..ธาตุโภไคย
สำแดงไฟ..เยี่ยงปราชญ์..วาดสุนทร…  (เมฆา...)