ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

อยู่ไหนหนอรอรับกลับมาเถิด
อย่าเตลิดไกลห่างทิ้งขว้างบ้าน
รู้บ้างไหมใครหม่นกมลมาน
ความคิดพล่านซานซมขมขื่นคอย

จากบ้านไปไม่รอขออนุญาต
เหมือนตัดขาดญาติหมดใจปลดปล่อย
อนาคตยังไกลมิใช่น้อย
ไยจึงลอยล่องเร่เที่ยวเตร่เพลิน

สักนิดหนึ่งพึงตรองสมองบ้าง
ใครก่อร่างสร้างเจ้าเก้าเดือนเนิ่น
ใครประคองป้องรัดหัดเจ้าเดิน
ใครแบกเทินเอินหยอกป้อนกรอกยา

อยู่ไหนหรือสื่อสารกลับบ้านด้วย
ไปเจ็บป่วยอย่างไรที่ไหนหนา
ลืมทางกลับบ้านแล้วหรือแก้วตา
หรือคิดว่า...รอไป...ใครใช้รอ.

"กานต์ฑิตา"
๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔

[hort39]

นั่นสินะอยู่ไหนไม่ยอมกลับ
แม่คอยนับวันเดือนปีกี่ พ.ศ.
มัวหลงเพลินหรือไรเที่ยวไม่พอ
น้ำตาคลอล้นเบ้าเจ้าไม่มา

ข่าวคราวเจ้าเงียบหายเหมือนตายจาก
คิดถึงมากอยากอยากเจอเพ้อคอยหา
รอจนแม่อ่อนแอแก่ชรา
คงต้องเจอชาติหน้าช้าเกินกาล

[นพตุลาทิตย์]

อยากจะกลับบ้านนาโหยหารัก
ไม่มีหลักให้พิงเป็นสิ่งฐาน
เฝ้าตรากตรำจำทนคนสู้งาน
ผลัดวันผ่านวารเปลี่ยนเจียนจะรอ

คิดถึงแม่แม่นี้ที่คิดถึง
ตั้งใจจึงสู้ทนไม่บ่นขอ
จะเก็บเงินเดินทางต่างใจพอ
อย่าเพิ่งท้อรอลูกไปผูกมือ

ตุลาทิตย์

รักแม่

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

ถวิลหายาใจหทัยแม่
ทั้งดวงแดแลทางอย่างจดจ่อ
ลูกไกลห่างร้างราให้ท่ารอ
แม่ก็ท้อรอทางยังห่างไกล

ไปลับแล้วแจวจรไม่ย้อนเยี่ยม
ฤทัยเกรียมกรอบกร้านเกินต้านไหว
ตาเหม่อหมองมองทางอย่างหวังใจ
ว่าเมื่อไหร่ลูกยาย้อนมากัน

ไม่หวังใดมายมากลำบากเจ้า
แค่ขอเฝ้าดูแลเมื่อแก่นั้น
เมื่อยามเจ็บหยูกยาสารพัน
มาดูแลแม่นั้นพลันอุ่นใจ

เมื่อยามตายหมายลูกผูกตราสัง
ปิดตาหลังแม่ดับลับจบขัย
ขอแค่นี้ลูกจ๋าอย่าลาไกล
อยู่หนใดใจหงอยแม่คอยทาง ฯ




~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~

[ไพร พนาวัลย์]

อยู่ที่ไหน?ไม่ต้องห่วงอย่าทวงถาม
ขอไปตามยถากรรมชื่นฉ่ำบ้าง
คนไร้ค่าอย่าคอง*อย่ามองทาง
จงปล่อยวางคนเลวดั่งเปลวเพลิง

จงตัดหางปล่อยวัดอย่าคัดค้าน
คนดวงมานแหลกยับไปกับเกิ้ง*
ขอไปตายดาบหน้าไม่ร่าเริง
ใจเตลิดเปิดเปิงอยู่เชิงดอย

ยังไม่ตายสักวันจะหันกลับ
อย่ารอรับลมแล้งจะแรงร่อย
ขอสู้ให้สุดฤทธิ์อย่าคิดคอย
ขอล่องลอยสุดฟ้าสักห้าปี

"ปรางค์  สามยอด"
เอ เกี่ยวกันหรือเปล่านี่ คนละเรื่องเลย ใช่ไหม?

คอง ภาษาท้องถิ่น หมายความว่า คอย
เกิ้ง คือ ดวงจันทร์

[--ณัชชา--]

อยากจะกลับบ้านไปใจแทบขาด
แต่ไม่อาจกลับได้ให้หมองศรี
ค่าเคื่องบินแพงไปลูกไม่มี
รถไฟฟรีลูกยังนั่งไม่เป็น

ส่งค่าตั๋วเคื่องบินยินดีรับ
ลูกจะกลับบ้านไปให้แม่เห็น
ชีวิตลูกต่างแดนแสนลำเค็ญ
สวีเดนกับเมืองไทยไกลเหลือเกิน